Hipoterapia w rehabilitacji dzieci

Maria Kłoda, Karen Shahnazaryan, Marzena Gorzkowska, Igor Falkowski, Daniel Malczewski, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, K. Shahnazaryan, M. Gorzkowska, I. Falkowski, D. Malczewski, D. Białoszewski – The role of hippotherapy in children rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 58-70

Streszczenie
Hipoterapia to jedna z form animaloterapii (zooterapii). Definiowana jest jako terapeutyczne działanie służące poprawie zdrowia człowieka oraz jego funkcjonowania, przy pomocy konia i jazdy na jego grzbiecie.  Celem pracy było przedstawienie aktualnych doniesień dotyczących hipoterapii, a także jej popularyzacja jako metody, która wspomaga tradycyjną rehabilitację. W części teoretycznej pracy został omówiony mechanizm terapeutycznego oddziaływania konia na człowieka, z uwzględnieniem wpływu na sferę fizyczną, emocjonalno-motywacyjną, poznawczą i społeczną. Przedstawiono również podstawowe założenia hipoterapii – wskazania, przeciwwskazania, wybór konia, zawód hipoterapeuty oraz zasady prowadzenia zajęć terapeutycznych z dziećmi. W części badawczej, w celu przedstawienia aktualnych doniesień, dokonano przeglądu artykułów naukowych z Polski i ze świata, opublikowanych w latach 2015-2019, dotyczących skuteczności zajęć hipoterapeutycznych oraz ich wpływu na rozwój psychoruchowy dzieci z MPDz, ASD oraz ADHD.  Artykuły te zostały odnalezione w bazie medycznej PubMed. Wytypowano 20 publikacji, które spełniały wszystkie kryteria wyszukiwania. Większość przeanalizowanych badań wykazała pozytywny wpływ hipoterapii na funkcjonowanie chorych dzieci. Najczęściej uzyskiwane efekty to przede wszystkim poprawa funkcji motorycznych (w tym postawy ciała, chodu i równowagi), poprawa zachowania, a także lepsze funkcjonowanie społeczne. Potwierdzono, że hipoterapia może stanowić uzupełnienie kompleksowej rehabilitacji wśród dzieci z MPDz, ASD i ADHD, jak również motywować do terapii i wykonywania ćwiczeń.  Na podstawie omawianych danych wysunięto też wnioski o konieczności dalszych badań, które uwzględniałyby większe grupy badanych oraz wykazałyby długofalowe efekty terapii z udziałem konia.
Słowa kluczowe:
Hipoterapia, konie, terapia dzieci z MPDz, ASD (autism spectrum disorder) i ADHD (attention-deficit hyperactivity disorder)
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wspierana komputerowo rehabilitacja afazji w ocenie polskich pacjentów – wyniki autorskiej ankiety

Anna Obszyńska-Litwiniec, Dariusz Boguszewski, Monika Lewandowska, Izabela Korabiewska, Maria Kłoda, Andrzej Ochal, Dariusz Białoszewski

A. Obszyńska-Litwiniec, D. Boguszewski, M. Lewandowska, I. Korabiewska, M. Kłoda, A. Ochal, D. Białoszewski – Computer-assisted rehabilitation of aphasia in the assessment of Polish patients – the results of a proprietary survey. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 188-194

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było określenie ogólnego poziomu akceptacji dla zastosowania komputerowego narzędzia wspierania rehabilitacji afazji AfaSystem wśród polskich pacjentów, a także poznanie subiektywnych opinii chorych na temat pozytywnych i negatywnych aspektów pracy z programem.
Materiał i metodyka. Wśród 32 pacjentów objętych 2- miesięczną terapią narzędziem AfaSystem przeprowadzono autorską ankietę dotyczącą poziomu satysfakcji z zastosowania oprogramowania w terapii. W pierwszej części ankiety chorzy dokonali ogólnej oceny programu w skali od 1 do 5. W drugiej wskazali najważniejsze zalety takiej terapii oraz napotkane trudności.
Wyniki. Pacjenci wskazali, że ich poziom satysfakcji z użytkowania programu był bardzo wysoki. Za najważniejsze zalety uznano wzrost motywacji do ćwiczeń, atrakcyjność terapii, niskie koszty rehabilitacji, a także łatwość obsługi programu. Wśród wad wymieniano ograniczone możliwości indywidualizacji materiału, brak materiału wideo oraz brak interaktywnosci.
Wnioski
1. Zastosowanie komputerowego narzędzia AfaSystem w procesie rehabilitacji jest akceptowane przez pacjentów z afazją poudarową.
2. Chorzy dobrze radzą sobie z obsługą program i uznają go za atrakcyjny.
3. Wskazane jest uzupełnienie funkcjonalności oprogramowania o wysokiej jakosci materiały audiowizualne, zapewnienie szerokiej indywidualizacji materiału cwiczeniowego, a także interaktywności.

Słowa kluczowe:
afazja, rehabilitacja mowy, program komputerowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępujący niedowład spastyczny czterokończynowy. Podejrzenie zespołu Strumpell–Lorrain. Studium przypadku

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Marcin Jelitto, Izabela Korabiewska, Karen Shahnazaryan, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, M. Jelitto, I. Korabiewska, K. Shahnazaryan, D. Białoszewski – Progressive spastic four-limb paresis. Suspected Strumpell-Lorrain disease. Case study. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 150-159

Streszczenie
Zespół Strumpell–Lorrain jest rzadką, postępującą chorobą, nazywaną też dziedziczną paraplegią spastyczną. Jest to zespół schorzeń neurologicznych o podłożu genetycznym i różnorodnym przebiegu, charakteryzujący się postępującym niedowładem spastycznym kończyn dolnych, zwykle bardzo nasilonym. Należy do chorób neurodegeneracyjnych neuronu ruchowego.
Podmiotem badania była 27-letnia kobieta, u której postawiono podejrzenie tak zwanej dziedzicznej tetraplegii spastycznej.
U badanej pierwsze objawy choroby pojawiły się w wieku 6 lat. Rodzice chorej zaobserwowali u córki chód na palcach stóp i częste upadki przez niewłaściwe stawianie stóp.
Zabiegi fizjoterapeutyczne miały na celu poprawę stabilizacji tułowia oraz poprawę funkcjonalną pacjentki, w tym czynności dnia codziennego wraz z wydłużeniem czasu przebywania pacjentki poza łóżkiem, poprawę funkcji motorycznej, w tym wykonywanie czynności w szybszym tempie i czasie.
Postępowanie fizjoterapeutyczne ma znaczącą rolę w leczeniu pacjentów ze schorzeniami układu nerwowo-mięśniowego, zarówno pod kątem funkcjonalnym pacjenta, jak i na tle fizycznym i psychologiczno-społecznym. Pacjenci z tego typu zaburzeniami bardzo często są osamotnieni, nieszczęśliwi, co oddziałuje na sferę psychiczną. Możliwość uczestniczenia w zabiegach fizjoterapeutycznych sprawia, że taka osoba nie tylko poprawia swój stan funkcjonalny pod względem fizycznym, ale także bardzo silnie oddziałuje na sferę psychiczną oraz poprawia funkcjonowanie w społeczeństwie.

Słowa kluczowe:
Zespół Strumpell–Lorrain, dziedziczna paraplegia spastyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wspomaganej komputerowo rehabilitacji logopedycznej na umiejętności nazywania u pacjentów z poudarową afazją

Anna Obszyńska-Litwiniec, Monika Lewandowska, Dariusz Boguszewski, Izabela Korabiewska, Maria Kłoda, Dariusz Białoszewski

Anna Obszyńska-Litwiniec, Monika Lewandowska, Dariusz Boguszewski, Izabela Korabiewska, Maria Kłoda, Dariusz Białoszewski – Impact of computer-assisted speech therapy on naming skills in patients with post-stroke aphasia . Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 156-161

Streszczenie
Cel pracy. Badanie miało na celu określenie wpływu intensywnej, wspieranej komputerowo rehabilitacji zaburzeń mowy na poprawę umiejętności nazywania wśród pacjentów z poudarową afazją.
Materiał i metodyka. Badaniem objęto łącznie 73 pacjentów z afazją. Po zakończeniu hospitalizacji chorzy zostali przydzieleni do grupy badanej (n = 36) lub do grupy kontrolnej (n = 37). W obu grupach przeprowadzono badanie diagnostyczne z zastosowaniem Bostońskiego Testu Nazywania (BTN). Pacjenci w GB zostali objęci 2-miesięczną intensywną rehabilitacją programem AfaSystem. Chorzy w GK korzystali ze standardowej opieki logopedycznej. Po zakończeniu terapii u wszystkich pacjentów ponownie przeprowadzono test BNT. Następnie porównano wyniki uzyskane przed i po zakończeniu interwencji. Do oceny rezultatów wykorzystano analizę statystyczną.
Wyniki. Po zakończeniu 2-miesięcznej terapii wspieranej komputerowo pacjenci w GB osiągnęli znacznie większą poprawę umiejętności nazywania na skali BNT niż pacjenci w GK. Różnica ta była istotna statystycznie i wyniosła p = 0,0044.
Wnioski
1. Intensywna rehabilitacja z zastosowaniem narzędzia AfaSystem przyczyniła się do poprawy umiejętności nazywania u pacjentów z afazją poudarową.
2. Zastosowanie komputerowych narzędzi wspomagania terapii afazji może zapewnić wysoką intensywność rehabilitacji, co stanowi niezbędny warunek skutecznego leczenia zaburzeń mowy.

Słowa kluczowe:
afazja, rehabilitacja logopedyczna, program komputerowy, anomia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Diagnostyka zaburzeń równowagi i chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Edyta Smolis-Bąk, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, E. Smolis-Bąk, I. Korabiewska, M. Lewandowska, D. Białoszewski – Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease. FP 2017; 17(2); 122-131

Streszczenie

Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease – PD) jest przewlekłym, postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego człowieka. Należy do chorób zwyrodnieniowych i dotyczy głównie układu pozapiramidowego, a w szczególności istoty czarnej śródmózgowia [1]. Poza osiowymi objawami choroby Parkinsona do najważniejszych należy zaliczyć zaburzenia postawy i chodu. Nieprawidłowa sylwetka ma wpływ na późniejsze problemy z lokomocją i czynnościami samoobsługi [2].
Przed podjęciem działań fizjoterapeutycznych należy przeprowadzić szereg testów, które pozwolą na ocenę ilościową i jakościową chodu oraz testy związane z postawą pacjenta. Są to m.in. analiza chodu przeprowadzana na bieżni typu „Zebris” FDM-TDM wykorzystująca system baz danych WinFDM-T, system Vicon 460 do trójwymiarowej oceny chodu, testy Timed Up & Go, 10 metrów czy Tinetti.
Dane demograficzne wskazują na wzrost zapadalności na chorobę Parkinsona ze względu na stopniowe wydłużanie się życia społeczeństwa. Dlatego też tak ważna jest rehabilitacja i właściwa opieka nad chorymi.
W miarę postępu choroby pacjenci zaczynają odczuwać dyskomfort podczas wykonywania czynności dnia codziennego, w lokomocji i obniża się jakość ich życia. Ogromne znaczenie ma tu wdrożona fizjoterapia, której zadaniem jest jak najdłuższe utrzymanie sprawności ruchowej pacjentów w stopniu umożliwiającym samodzielne funkcjonowanie. Podjęta odpowiednio wcześnie istotnie wpływa na poprawę parametrów chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona i opóźnia postęp choroby.

Słowa kluczowe:
diagnostyka, choroba Parkinsona, zaburzenia równowagi, zaburzenia chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dynamika powrotu utraconych funkcji u pacjentów poddanych fizjoterapii po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych

Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Stanisław Kuźmicki,
Zbigniew Śliwiński, Maria Kłoda, Michał Sobstyl, Agata Kuźmicka

G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, S. Kuźmicki, Z. Śliwiński, M. Kłoda, M. Sobstyl, A. Kuźmicka  – The dynamics of the return of lost functions in patients undergoing physiotherapy following surgical treatment of post-traumatic paracerebral hematomas. FP 2014; 14(3); 66-75

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu wczesnej fizjoterapii na dynamikę powrotu zdolności wykonywania czynności dnia codziennego, poprawę stanu funkcjonalnego i zmniejszenie ubytków neurologicznych oraz zmianę stanu świadomości u chorych po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych.
Materiał badań stanowiła grupa 86 chorych leczonych operacyjnie z powodu pourazowego krwiaka przymózgowego. Wszystkich pacjentów podzielono na dwie grupy, gdzie podstawowym kryterium różnicującym badanych był rodzaj zastosowanej kinezyterapii.
Do oceny stopnia neurologicznego deficytu i niepełnosprawności wykorzystano Międzynarodową Skalę Niedowładów Mięśni, Zmodyfikowaną Skalę Barthel i Skalę Rankina, natomiast ocenę stanu świadomości dokonano w oparciu o skalę Glasgow Coma Scale.
Powrót utraconych funkcji u chorych usprawnianych wg wybranych wzorców koncepcji PNF i elementów Metody Bobath, w porównaniu do pacjentów poddanych kinezyterapii tradycyjnej, posiadał większą dynamikę, szczególnie w pierwszych dniach i następował w istotnie szybszym tempie. Jednak takiej zależności nie odnotowano w przypadku powrotu stanu świadomości. Największe możliwości uzyskana powrotu utraconych funkcji występują we wczesnym okresie pooperacyjnym (1-5 doba).

Słowa kluczowe:
wczesność, pourazowe krwiaki przymózgowe, kinezyterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postawa wobec aktywności ruchowej i ocena sprawności fizycznej studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie

Edyta Smolis-Bąk, Agnieszka Szymańczuk, Hanna Rymuza,
Ilona Kowalik, Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka

E. Smolis-Bąk, A. Szymańczuk, H. Rymuza, I. Kowalik, M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka – The assessment of the attitude towards physical activity among the Physiotherapy students of Warsaw Medical University (WMU) and the students of Physical Education Academy (PEA). FP 2016; 16(4); 30-39

Streszczenie

Aktywność fizyczna stanowi kluczowy i integrujący element zdrowego stylu życia. Sprawność fizyczna decyduje o zaradności człowieka w różnych sytuacjach życiowych, a jej wysoki poziom może ułatwić wykonywanie pracy, poszerzać możliwości funkcjonalne i współtworzyć prozdrowotny styl życia. Badania wykazują, że fizjoterapeuci są szczególnie predysponowani do promowania zdrowego trybu życia wśród pacjentów. Z drugiej strony, ze względu na charakter wykonywanej pracy, są narażeni na urazy mięśniowo-szkieletowe.
Celem pracy była: ocena postawy wobec aktywności ruchowej oraz ocena sprawności fizycznej studentów fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM) i Akademii Wychowania Fizycznego (AWF) w Warszawie.
Metodyka: Badaną grupę stanowiło 90 osób (37 K, 9 M z WUM oraz 22 K, 22 M z AWF) w średnim wieku 22,7 ±2,0 lat. Do oceny postawy wobec aktywności ruchowej został wykorzystany opracowany samodzielnie kwestionariusz ankiety. Poziom sprawności fizycznej badanych studentów fizjoterapii przebadano Międzynarodowym Testem Sprawności Fizycznej.
Wyniki. Ilość godzin lekcyjnych przeznaczonych na zajęcia ruchowe jest istotnie statystycznie mniejsza na Uniwersytecie Medycznym (1,6 ±1,5) niż w Akademii Wychowania Fizycznego (3,6 ±1,7), p<0,001. Wykazano bardzo duże (80%) zainteresowanie studentów aktywnością fizyczną w czasie wolnym, choć zauważa się większą tendencję do aktywności ruchowej wśród studentów fizjoterapii AWF niż WUM (p=0,07). Zaobserwowano istotnie gorszy poziom sprawności fizycznej studentów WUM w porównaniu z wynikami studentów AWF.
Wnioski. 1. Bardzo duże zainteresowanie aktywnością fizyczną w czasie wolnym, w obu badanych grupach, należałoby wykorzystać i rozwinąć w procesie kształcenia. 2. Studenci fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prezentowali znacznie niższy poziom sprawności niż studenci Akademii Wychowania Fizycznego, co może być skutkiem mniejszej ilości godzin zajęć ruchowych na WUM. 3. Wobec dużych oczekiwań względem fizjoterapeutów w pracy zawodowej, wydaje się, że sprawność fizyczna winna być jednym z elementów doboru studentów w procesie rekrutacji prowadzonej na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.

Słowa kluczowe:

Aktywność ruchowa, ocena sprawności fizycznej, studenci fizjoterapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Patogeneza zaburzeń równowagi w chorobie Parkinsona. Metody oceny zaburzeń równowagi. Praca poglądowa

Maria Kłoda, Renata Kowalska-Taczanowska, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Andrzej Friedman

M. Kłoda, R. Kowalska-Taczanowska, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, A. Friedman – The Pathogenesis of Parkinson’s Disease Related Balance Disorders. The Balance Disorders Evaluation Methods. Review Article. FP 2016; 16(1); 82-87

Streszczenie
Podstawą choroby Parkinsona są chroniczne zmiany neurodegeneracyjne, objawiające się asymetryczną bradykinezją, sztywnością mięśni oraz drżeniem spoczynkowym. Wraz z zaawansowaniem choroby pojawiają się objawy ze strony układu wegetatywnego, zaburzenia mowy oraz połykania, otępienie, zaburzenia funkcji poznawczych. Postępujący proces neurodegeneracyjny wynikający z niedoborów dopaminy w mózgu, prowadzi do stopniowego zniesienia koordynacji ruchowej, narastającej wraz z rozwojem choroby. Charakterystyczne dla pacjentów z chorobą Parkinsona spowolnienie ruchowe jest z kolei wiodącą przyczyną upośledzenia lokomocji. Wraz ze współwystępującą niestabilnością posturalną objaw ten kwalifikowany jest jako główna przyczyna zaburzeń równowagi w opisywanej jednostce chorobowej. Wdrożenie prawidłowej diagnostyki zaburzeń równowagi w opisywanej grupie chorych rzeczywiście przyczynia się do zmniejszenia liczby epizodów upadków.
Obecnie najbardziej popularnym narzędziem do oceny zaburzeń stabilności postawy są kliniczne testy oceny równowagi. Bardzo popularne  w ocenie zaburzeń równowagi są ponadto proste testy motoryczne umożliwiające ocenę danej cechy w sposób ilościowy lub półilościowy. Rzeczywistą przydatność badań równowagi na platformach stabilometrycznych potwierdzono w rozlicznych badaniach klinicznych. Wykazano przydatność opisywanej metody analizy w badaniach prawdopodobieństwa upadków w chorobie Parkinsona. Istotne są również doniesienia o wyższości posturografii nad innymi testami oceny równowagi. Niestety powszechne zastosowanie badań posturograficznych w analizie równowagi wśród pacjentów z chorobą Parkinsona jest nadal ograniczone do wyselekcjonowanych ośrodków. Wynika to przede wszystkim ze stosunkowo wysokich kosztów zakupu samej platformy posturograficznej.

Słowa kluczowe:
choroba Parkinsona, badania posturograficzne, testy oceny równowagi

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Częstość występowania wad stóp u dzieci w wieku przedszkolnym

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Maria Drajczyk, Piotr Drajczyk, Janina Grzegorzewska, Edyta Smolis-Bąk

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, M. Drajczyk, P. Drajczyk, J. Grzegorzewska, E. Smolis-Bąk – Prevalence of feet defects in preschool-aged children. FP 2016; 16(1); 36-46

Streszczenie
Wstęp i cel pracy. Dzieciństwo – czas rozwoju człowieka – to bardzo istotny okres, podczas którego stopa zmienia się, aby w przyszłości być gotową na wiele lat ciężkiej i wytrwałej służby. Celem pracy jest ocena częstości występowania wad stóp w grupie dzieci przedszkolnych.
Materiał i metody. Do badań włączono 143 dzieci i przeprowadzono: pomiary ortopedyczne, pomiary antropometryczne, badanie plantokonturograficzne oraz badania podoskopowe. Rodzice dzieci wypełniali autorską ankietę dotyczącą rozwoju stóp dziecka, istniejących lub przebytych wad, noszenia obuwia oraz uprawiania sportu.
Wyniki. Analiza wskaźnika kątowego Clarke’a ujawniła iż najczęstszą wadą w badanej grupie była stopa płaska (146 przypadków na 286 badanych stóp, ok. 50%), a także stopa o obniżonym wysklepieniu (102). Stopa w normie występowała w 37 przypadkach. Zanotowano także 1 stopę o podwyższonym wysklepieniu wg Clarke’a. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między występowaniem wad stóp, a stronami ciała. Wskaźnik KY nie wykazał istotnych statystycznie różnic pomiędzy występowaniem wad stóp, a stronami ciała. Płeć badanych dzieci nie miała istotnego wpływu na występowanie wad stóp wg tego wskaźnika, z wyjątkiem stopy płaskiej, której obecność u chłopców była istotnie wyższa niż u dziewczynek: n=42 (36%) vs n=19 (11%), p<0,05.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników badanej grupy dzieci przedszkolnych, spośród wszystkich ocenionych parametrów najczęściej występującą wadą jest płaskostopie, najrzadziej zaś występuje stopa wydrążona. Odsetek dzieci aktywnych ruchowo i noszących odpowiednie obuwie w prewencji wad stóp jest niesatysfakcjonujący i powinno się skuteczniej promować świadomość aktywności ruchowej wśród rodziców i opiekunów dzieci w przedszkolu.

Słowa kluczowe:
wady stóp, wskaźniki kątowe, plantokonturografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim