Rozwój modelu nauczania wychowania fizycznego z zakresu piłki nożnej, opartego na metodzie uczenia się kooperacyjnego, mającego na celu zwiększenie motywacji i współpracy wśród uczniów

Galih Pamungkas, Sumaryanto, Komarudin, Faza Annasai

 

Galih Pamungkas, Sumaryanto, Komarudin, Faza Annas – Development of a physical education learning model football game materials based on cooperative learning to increase student motivation and cooperation –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 23-30

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8900

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest: 1. Zbadanie skuteczności modelu nauczania wychowania fizycznego, opartego na metodzie uczenia się kooperacyjnego, zaprojektowanego w celu zwiększenia motywacji i współpracy wśród uczniów szkół średnich. 2. Ocena możliwości wdrożenia modelu nauczania wychowania fizycznego opartego na uczeniu się kooperacyjnym, mającego na celu zwiększenie motywacji i współpracy wśród uczniów szkół średnich. Realizacja praktyczna modelu nauczania wychowania fizycznego, wykorzystującego metody uczenia się kooperacyjnego, w celu wzrostu motywacji i współpracy uczniów szkół średnich. Materiały i metody. W badaniu zastosowano model badawczo-rozwojowy (R&D), opierając się na procedurze rozwojowej ADDIE. Badanie przeprowadzono wśród uczniów klasy X SMA N 1 Seyegan, z próbą liczącą 16 uczniów.
Wyniki. Analiza wykazała, że średni wynik nauczania na pierwszym spotkaniu wyniósł 44,125, a na drugim spotkaniu wzrósł do 64,875. Wartość p (dwustronna) wyniosła.000. Zatem, przyjmując próg istotności na poziomie 0,05, hipoteza zerowa (H0) zostaje odrzucona, co oznacza znaczącą poprawę pomiędzy pierwszym a drugim spotkaniem. Średni wynik nauczania na drugim spotkaniu osiągnął poziom 64,870, a na trzecim wzrósł do 81,125, przy wartości p (dwustronnej) wynoszącej 0,001. Odrzucenie H0 przy przyjętym progu istotności wskazuje na znaczącą poprawę między drugim a trzecim spotkaniem. Porównanie wyników nauczania z pierwszego i trzeciego spotkania pokazało wzrost średniej z 44,125 do 81,125, przy wartości p (dwustronnej) 0,000. Odrzucenie H0 potwierdza znaczącą poprawę od pierwszego do trzeciego spotkania.
Wnioski. Badanie nad opracowaniem modelu nauczania wychowania fizycznego, wykorzystującego kooperacyjne metody nauczania w piłce nożnej, w celu zwiększenia motywacji i współpracy wśród uczniów szkół średnich, wykazało jego przydatność i skuteczność. Opracowany model nauczania wychowania fizycznego, oparty na metodzie uczenia się kooperacyjnego, skutecznie zwiększa motywację i współpracę wśród uczniów szkół średnich.
Słowa kluczowe
model nauczania, wychowanie fizyczne, uczenie się kooperacyjne, piłka nożna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nauczanie mieszane w celu poprawy nastroju i umiejętności motorycznych młodych sportowców w softballu: Randomizowane badanie kontrolowane

Ade Tuti Lestari, Iman Sulaiman Zamzami, Taufik Rihatno, Firmansyah Dlis, Joseph Lobo, Bachtiar, Edi Setiawan


Ade Tuti Lestari, Iman Sulaiman Zamzami, Taufik Rihatno, Firmansyah Dlis, Joseph Lobo, Bachtiar, Edi Setiawan – Blended teaching to improve the mood state and motor performance skills of student-athletes in softball: A randomized-controlled trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 96-106

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1433BB

Streszczenie
Wdrażanie mieszanej metody nauczania w wychowaniu fizycznym znacząco wzrosło. Jednak brakowało dowodów dotyczących jej skuteczności w poprawie nastroju oraz umiejętności motorycznych młodych sportowców, co wskazywało na lukę badawczą, którą niniejsze badanie miało na celu wypełnienie. Dlatego też badanie to miało na celu zbadanie wpływu mieszanej metody nauczania jako narzędzia do poprawy nastroju oraz umiejętności motorycznych młodych sportowców, zarówno chłopców, jak i dziewczynek, w softballu. Uczestnikami badania byli młodzi sportowcy z Gimnazjum Mancak 1 w Indonezji. 41 uczestników zostało przydzielonych do dwóch grup: 21 do grupy kontrolnej i 20 do grupy korzystającej z mieszanej metody nauczania. Skala Profile of Mood State była używana do mierzenia poziomu nastroju, podczas gdy Test of Gross Motor Development-2 służył do oceny umiejętności motorycznych młodych sportowców. Test Mann-Whitney’a U był stosowany do oceny różnic między zmiennymi. Na podstawie wyników zaobserwowaliśmy brak różnic w wynikach dotyczących nastroju i umiejętności motorycznych wśród obu płci między grupą kontrolną a grupą korzystającą z mieszanej metody nauczania na etapie początkowym (p  ≥  0,05). Jednakże drugie odkrycie ujawniło kontrastowe różnice między grupą kontrolną a grupą mieszanej metody nauczania pod względem wyników nastroju i umiejętności motorycznych na etapie po interwencji (p ≤ 0,05). Trzecie odkrycie pokazało, że metoda mieszana ma znacznie większy rozmiar efektu w porównaniu z grupą kontrolną, która korzystała z metod całkowicie online. Dlatego podkreślamy, że metoda mieszana to innowacyjne podejście w nauczaniu softballu w lekcjach wychowania fizycznego i okazała się skuteczną alternatywą dla nauczania całkowicie online.
Słowa kluczowe:
model nauczania, nastrój, umiejętności motoryczne, wychowanie fizyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim