Streszczenie

Wdrażanie mieszanej metody nauczania w wychowaniu fizycznym znacząco wzrosło. Jednak brakowało dowodów dotyczących jej skuteczności w poprawie nastroju oraz umiejętności motorycznych młodych sportowców, co wskazywało na lukę badawczą, którą niniejsze badanie miało na celu wypełnienie. Dlatego też badanie to miało na celu zbadanie wpływu mieszanej metody nauczania jako narzędzia do poprawy nastroju oraz umiejętności motorycznych młodych sportowców, zarówno chłopców, jak i dziewczynek, w softballu. Uczestnikami badania byli młodzi sportowcy z Gimnazjum Mancak 1 w Indonezji. 41 uczestników zostało przydzielonych do dwóch grup: 21 do grupy kontrolnej i 20 do grupy korzystającej z mieszanej metody nauczania. Skala Profile of Mood State była używana do mierzenia poziomu nastroju, podczas gdy Test of Gross Motor Development-2 służył do oceny umiejętności motorycznych młodych sportowców. Test Mann-Whitney’a U był stosowany do oceny różnic między zmiennymi. Na podstawie wyników zaobserwowaliśmy brak różnic w wynikach dotyczących nastroju i umiejętności motorycznych wśród obu płci między grupą kontrolną a grupą korzystającą z mieszanej metody nauczania na etapie początkowym (p  ≥  0,05). Jednakże drugie odkrycie ujawniło kontrastowe różnice między grupą kontrolną a grupą mieszanej metody nauczania pod względem wyników nastroju i umiejętności motorycznych na etapie po interwencji (p ≤ 0,05). Trzecie odkrycie pokazało, że metoda mieszana ma znacznie większy rozmiar efektu w porównaniu z grupą kontrolną, która korzystała z metod całkowicie online. Dlatego podkreślamy, że metoda mieszana to innowacyjne podejście w nauczaniu softballu w lekcjach wychowania fizycznego i okazała się skuteczną alternatywą dla nauczania całkowicie online.

Słowa kluczowe:

model nauczania, nastrój, umiejętności motoryczne, wychowanie fizyczne