Natychmiastowy wpływ kinesiotapingu szyi na czynność płuc i siłę mięśni oddechowych u stabilnych pacjentów z POChP

Mira Abdelaziz Alsaeedi, Manjiri Suhas Kulkarni, Gopala Krishna Alaparthi, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy


Mira Abdelaziz Alsaeedi, Manjiri Suhas Kulkarni, Gopala Krishna Alaparthi, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy – Immediate effects of kinesiotaping of the neck on lung function and respiratory muscle strength in stable COPD patients. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 122-127

Streszczenie
Wprowadzenie. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest powikłana obecnością częstych i nawracających ostrych zaostrzeń. We wczesnych stadiach pacjenci są bezobjawowi i stabilni. Pojawia się u nich osłabienie podstawowych mięśni oddechowych, wtedy wykorzystują mięśnie pomocnicze, co prowadzi do zmian postawy. Przesunięcie głowy do przodu jest bardzo częste u pacjentów z POChP z powodu zwiększonego użycia mięśni pomocniczych i zmian związanych z wiekiem. Celem tego badania jest określenie bezpośredniego wpływu kinesiotapingu na czynność płuc i siłę mięśni oddechowych u stabilnych pacjentów z POChP i zdrowych osób w tym samym wieku.
Metody. 20 stabilnych pacjentów chorych na POChP i 20 osób bezobjawowych w tym samym wieku poddano ocenie pod kątem czynności płuc aparatem laboratoryjnym Spiro oraz siły mięśni oddechowych przy użyciu aparatu Micro RPM przed zastosowaniem KT. Pomiary powtórzono po 30 minutach od zastosowania KT do korekcji przedniego ustawienia głowy. Porównanie zmiennych w grupie i między grupami przed i po zastosowaniu KT przeprowadzono za pomocą testu t-Studenta.
Wyniki. Stwierdzono istotną korelację w wyjściowych parametrach wieku (p = 0,011); PEF (p = 0,004) i poziomu aktywności fizycznej (p = 0,039). Zastosowanie kinesiotapingu okazało się korzystne, poprawiło parametry płucne i oddechowe FVC (p = 0,002) i MEP
(p = 0,22) w grupie pacjentów w POChP.
Wnioski. W naszym badaniu stwierdzono, że zastosowanie kinesiotapingu może stanowić uzupełnienie konwencjonalnych ćwiczeń oddechowych u pacjentów z POChP. Po zastosowaniu kinesiotapingu następuje poprawa czynności płuc i zmniejszenie odczuwanego wysiłku.
Słowa kluczowe
przewlekła obturacyjna choroba płuc, kinesiotaping, pozycja głowy do przodu, czynność płuc
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty postępowania rehabilitacyjnego u pacjentów chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc

Patrycja Rąglewska, Grażyna Cywińska-Wasilewska, Aleksander Barinow-Wojewódzki

Patrycja Rąglewska, Grażyna Cywińska-Wasilewska, Aleksander Barinow-Wojewódzki – Rehabilitation treatment results among patients suffering from obturative pulmonary disease. Fizjoterapia Polska 2006; 6(2); 117-120

Streszczenie

Wstęp. Tematem pracy jest wpływ 3-tygodniowej rehabilitacji oddechowej na parametry objętości i pojemności dynamicznych płuc oraz na wydolność wysiłkową pacjentów chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). POChP jest najczęstszą przewlekłą chorobą płuc. Stanowi znaczący problem zdrowotny, ekonomiczny i społeczny na świecie. W Polsce na choroby obturacyjne płuc cierpi od 4 do 5 mln ludzi. Materiał i metody. Materiał badań stanowiło 16 chorych (5 kobiet, 11 mężczyzn) z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), leczonych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Gruźlicy i Chorób Płuc im. S. Staszica w Ludwikowie. Wek chorych wynosił średnio 58,5 lat. Badani uczestniczyli w 3-tygodniowej rehabilitacji, na którą składały się kinezyterapia ogólnie usprawniająca, ćwiczenia oddechowe torem przeponowym, trening na cykloergometrze oraz fizykoterapia (inhalacje z lekami rozszerzającymi oskrzela, naświetla-nie klatki piersiowej lampą Solux z filtrem czerwonym, naświetlanie splotu słonecznego lampą Bioptron, oklepywanie klatki piersiowej, masaż ręczny rozluźniający klatkę piersiową bądź masaż aparatem wibracyjnym). U wszystkich badanych w pierwszym dniu pobytu, jak i na koniec leczenia wykonano badania spirograficzne aparatem abc PNEUMO PC, RS, 2000 oraz 6 — minutowy test marszowy. Do oceny czynnościowej płuc wykorzystano podstawowe parametry oddechowe: (FVC) — natężona pojemność życiowa płuc, (FEV1) — natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, (FEV1% FVC) — wskaźnik odsetkowy natężonego wydechu, (MEF25, MEF50, MEF75) — średni przepływ wydechowy dla 25%, 50%, 75% max. pojemności życiowej, (PEF) — szczytowy przepływ wydechowy. Wyniki i Wnioski. Po 3 tygodniach rehabilitacji zaobserwowano u pacjentów poprawę wszystkich parametrów spirometrycznych średnio o 12% w stosunku do badań początkowych. Wyniki końcowe testu marszowego wyraźnie wskazują istotnie statystyczną poprawę 15,5% w pokonywaniu dystansu przez 6 minut w teście marszowym oraz zwiększoną o 9,7% zdolność pacjentów do wydatkowania energii MET. Wyniki powyższe wskazują na skuteczny wpływ rehabilitacji pulmonologicznej na stan chorobowy osób z POChP.

Słowa kluczowe:
przewlekła obturacyjna choroba płuc, rehabilitacja oddechowa, spirometria, test marszowy 6–minutowy

Wpływ połączenia treningu mięśni wdechowych i wydechowych na czynność płuc i stan zdrowia pacjentów z POChP: randomizowane badanie kontrolowane

Basant Hamdy Elrefaey, Hagar Ahmed Elhadidy, Heba Ahmed Moussa

Basant Hamdy Elrefaey, Hagar Ahmed Elhadidy, Heba Ahmed Moussa – Effect of combining inspiratory and expiratory training on pulmonary function and health status in patients with COPD: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 70-74

Streszczenie

Cel. Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) cierpią z powodu dysfunkcji mięśni oddechowych. Badanie miało na celu ocenę wpływu łączonego treningu mięśni oddechowych (wdechowego i wydechowego) na czynność płuc i stan zdrowia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Metody. W badaniu udział wzięło sześćdziesięciu mężczyzn (40-60 lat) z POChP. Pacjenci zostali wybrani losowo, przy czym 30 pacjentów przydzielono do grupy kontrolnej, a 30 pacjentów przydzielono do grupy eksperymentalnej. Grupa kontrolna została poddana fizjoterapii klatki piersiowej zgodnie z wytycznymi, podczas gdy grupa eksperymentalna została poddana takiemu samemu programowi oraz treningowi mięśni oddechowych przy użyciu urządzenia Power Lung. Obie grupy były poddawane leczeniu trzy razy w tygodniu przez 3 kolejne miesiące. Pomiary czynności wentylacyjnej, siły mięśni oddechowych i testu oceny POChP (CAT) przeprowadzono przed i po leczeniu. Wyniki. Obie grupy wykazały znaczną poprawę funkcji wentylacji i siły mięśni oddechowych po leczeniu, przy czym znacznie większą poprawę zaobserwowano w grupie eksperymentalnej. Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami, jeśli chodzi o CAT. Wnioski. Trening mięśni wdechowych i wydechowych poprawia czynność płuc i stan zdrowia pacjentów z POChP.

Słowa kluczowe: przewlekła obturacyjna choroba płuc, stan zdrowia, czynność płuc, trening mięśni oddechowych

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim