Tag: Robert Irzmański

Ocena wpływu uprawiania strzelectwa sportowego na stan funkcjonalny kończyn górnych

Adam Stręciwilk, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon

Adam Stręciwilk, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon – Assessment of the impact of sport shooting on the functional status of the upper limbs –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 289-295

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DBCZ8

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu treningów strzeleckich na siłę uścisku ręki oraz zakresy ruchu w stawach kończyn górnych.
Materiał i metody. W badaniu uczestniczyło 55 osób w wieku od 16 do 70 lat (38,23 ± 13,51) czynnie uprawiających strzelectwo sportowe. Ze względu na długość uprawiania tej dyscypliny przydzielono ich do dwóch grup. W grupie badanej było 23 sportowców ze stażem ≥ 4 lata, a w grupie kontrolnej 32, ze stażem < 4 lata. W badaniu wykorzystano autorską ankietę, a w celu oceny stanu funkcjonalnego kończyn górnych przeprowadzono pomiar siły ścisku ręki (HGS-Hand grip strength) oraz pomiar zakresu ruchu (ROM) w stawach ramiennych. Normalność rozkładów weryfikowano testem Shapiro-Wilka, a do porównania zmiennych między grupami zastosowano test U Manna-Whitneya. Za poziom istotności przyjęto p < 0,05.
Wyniki. W GB średni HGS dla obu rąk wynosił 53.65 ± 11.17, a w GK 53.33 ± 8.89 (p > 0,05). ROM w stawie ramiennym w obu grupach nie wykazywał różnic na poziomie istotności statystycznej (p > 0,05). W obu grupach płeć miała wpływ na HGS na poziomie istotności statystycznej (𝑝 < 0,001). W GB (r = 0,183) i GK (r = 0,355) nie odnotowano wpływu wieku na HGS, dla obu grup r = 0,245, p > 0,05.
Wnioski. Staż treningów strzelectwa sportowego nie miał wpływu na HGS i ROM w stawie ramiennym. Kobiety osiągały słabsze wyniki w HGS. Wiek nie miał wpływu na HGS.
Słowa kluczowe
strzelectwo sportowe, siła uścisku ręki, zakres ruchu, stan funkcjonalny kończyn górnych
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu treningu na bieżni na parametry chodu u pacjentów po endoprotezoplastyce stawu biodrowego

Joanna Kuchciak, Agnieszka Przedborska, Robert Irzmański

Joanna Kuchciak, Agnieszka Przedborska, Robert Irzmański – Evaluation of the impact of treadmill training on gait parameters in patients after hip joint arthroplasty –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 222-230

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DSVNP

Streszczenie
Wstęp. Endoprotezopalstyka jest skuteczną metodą leczenia zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego. Istotnym elementem usprawniania po zabiegu operacyjnym jest reedukacja chodu.
Celem pracy była ocena wpływu terapii z wykorzystaniem treningu na bieżni na parametry chodu u pacjentów po endoprotezoplastyce stawu biodrowego.
Materiał i metody. Badaniem objęto 30 pacjentów(16 K, 14 M) po endoprotezoplastyce stawu biodrowego w wieku średnio 67,57 ± 8,97 lat, u których zastosowano trening chodu na bieżni Biodex Gait Trainer 3 przez 3 tygodnie. Ocenie poddano natężenie dolegliwości bólowych, zakres ruchu operowanych stawów biodrowych oraz sprawność motoryczną pacjentów. Za pomocą bieżni Biodex Gait Trainer 3 zmierzono parametry chodu.
Wyniki. Po zastosowanej terapii stwierdzono istotne statystycznie zmniejszenie bólu według skali VAS, poprawę zakresu zgięcia operowanego stawu oraz zmniejszenie ryzyka upadku. Na podstawie analizy parametrów chodu na bieżni stwierdzono zwiększenie dystansu, prędkości chodu i liczby wykonywanych kroków oraz wzrost przeciętnej długości kroku.
Wnioski. Trening chodu z wykorzystaniem bieżni Biodex Gait Trainer 3 jest przydatną metodą reedukacji chodu u pacjentów z endoprotezą stawu biodrowego. Zastosowana terapia wpłynęła na zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę zakresu ruchu operowanego stawu. Przeprowadzony trening
Słowa kluczowe
endoproteza stawu biodrowego, trening chodu, bieżnia, parametry chodu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena stanu funkcjonalnego i jakości życia pacjentów po 60. roku życia

Tomasz Wiktorek, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon

Tomasz Wiktorek, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon – Assesment of the functional status and quality of life of patient over 60 years of age –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 71-77

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DZ3QF

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego i jakości życia pacjentów
po 60 roku życia, mieszkających w społeczności i korzystających z opieki instytucjonalnej.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 60 osób w wieku od 66 do 98 lat (82,8 ± 8,4), pensjonariuszy zakładu opieki długoterminowej (ZOL) i pacjentów poradni geriatrycznej. Obie grupy były równe co do liczebności. W pracy posłużono się autorską ankietą. W celu oceny stanu funkcjonalnego wykonano pomiar uścisku ręki (HGS-Hand grip strength),
test Up and Go (TUG), Short Physical Performance Battery (SPPB) oraz skalę Barthel,
a do oceny jakości życia wykorzystano kwestionariusz WHOQOL-BREEF.
Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Normalność rozkładów weryfikowano testem Shapiro-Wilka. Do określenia istotności statystycznej różnic między grupami zastosowano test T-studenta i nieparametryczny test U-Manna-Whitneya. Za poziom istotności statystycznej przyjęto wartość p < 0,05.
Wyniki. Wszystkie testy oceniające stan funkcjonalny i jakość życia różniły się między grupami na poziomie istotnym statystycznie (p < 0,001). Na jakość życia istotnie wpływała sprawność fizyczna (p < 0,001).
Wnioski. Osoby zamieszkujące środowisko instytucjonalne osiągały słabsze wyniki
we wszystkich testach funkcjonalnych i jakości życia. Jakość życia zależna była od stanu funkcjonalnego i wyższa u osób zamieszkujących w środowisku.
Słowa kluczowe
stan funkcjonalny, jakość życia, osoby starsze, opieka instytucjonalna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena czynników wpływających na skuteczność terapii integracji sensorycznej u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

Oliwia Karpińska, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon

Oliwia Karpińska, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon – Assessment of factors influencing the effectiveness of sensory integration therapy in preschool and early school-aged children –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 160-166

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8xlA

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena czynników wpływających na skuteczność terapii integracji sensorycznej (SI) udzieci zjej zaburzeniami.
Materiały imetodyka. Badaniami objęto 49 dzieci wwieku od 3 do 10 lat zrozpoznanymi zaburzeniami przetwarzania sensorycznego (SPD). Badanie przeprowadzono wGabinetach Integracji Sensorycznej „Plastuś” wŁodzi. Narzędziem badawczym była autorska ankieta oraz Kwestionariusz Sensomotoryczny wg Z. Przyrowskiego.
Wyniki. Największą poprawę wterapii odnotowano wobszarach węchu (93%) iwzroku (69%). Wiek miał wpływ na postępy wterapii wzakresie napięcia mięśniowego, układu przedsionkowego zpodwrażliwością ikoordynacji. Po terapii odnotowano u16% dzieci brak ryzyka SPD.
Wnioski. Najskuteczniej terapia SI działała wzakresie węchu, wzroku, dotyku ipodwrażliwości przedsionkowej, anajwiększe korelacje wpostępie terapii występowały pomiędzy słuchem auwagą izachowaniem. Po terapii nastąpiło zmniejszenie ilości obszarów objętych ryzykiem SPD, ana postępy wterapii wpływ miał wiek, czas rozpoczęcia chodzenia, choroby przewlekłe itydzień porodu.
Słowa kluczowe:
zaburzenia przetwarzania sensorycznego, terapia integracji sensorycznej, Kwestionariusz Sensomotoryczny wg Z. Przyrowskiego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efektywność wybranych zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa

Tomasz Miśkiewicz, Zbigniew Dudkiewicz, Robert Irzmański, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

Tomasz Miśkiewicz, Zbigniew Dudkiewicz, Robert Irzmański, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska – Efficacy of selected physiotherapeutic procedures in the treatment of lumbar spine pain. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 12-28

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena efektywności wybranych zestawów zabiegów fizjoterapeutycznych na dolegliwości bólowe występujące w odcinku lędźwiowo-krzyżowym spowodowane chorobą zwyrodnieniową.
Materiały i Metody. W badaniu wzięło udział 45 pacjentów z zespołami bólowymi w obrębie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, którzy poddani byli serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Badani zostali podzieleni na cztery grupy. Trzy grupy podzielono w zależności od zastosowanych zestawów zabiegów fizjoterapeutycznych, natomiast czwartą grupę (porównawczą) stanowili badani pobierający tylko i wyłącznie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) przez okres trwania serii zabiegów w pozostały grupach. Chorzy zostali przebadani za pomocą kwestionariusza ankiety własnego autorstwa, kwestionariusza SF-36 (vol.2) wersji skróconej 11. pytaniowej (wersja Polska), użyto także testu Lovetta, skali Laitinena oraz testów diagnostycznych (Laseque’a, Bragarda, Thomayera). Badania były przeprowadzone bezpośrednio przed podjęciem serii zabiegowej oraz dwa tygodnie po jej zakończeniu.
Wyniki. Badani byli w wieku od 45-65 lat. 71,1% stanowiły kobiety, a 28,9% mężczyźni. 13,3% osób było aktywnych fizycznie. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa była przyczyną dolegliwości bólowych u wszystkich pacjentów biorących udział w badaniach. W grupie badawczej wykazano istotną statystycznie różnicę pomiędzy wynikami stopnia nasilenia bólu, poziomu siły mięśniowej oraz jakości życia mierzonymi przed fizjoterapią oraz 2 tygodnie po jej zakończeniu. U 90% osób biorących udział w zabiegach uzyskano zwiększenie siły mięśniowej, natomiast w grupie porównawczej jedynie u 6%. Poprawa zakresów ruchomości w omawianym odcinku kręgosłupa dotyczyła 46,6% badanych biorących udział w serii zabiegowej. W grupie porównawczej żaden z pacjentów nie uzyskał poprawy zakresu ruchomości.
Wnioski. Zabiegi fizjoterapeutyczne mają pozytywny wpływ na ograniczenie objawów chorobowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Oddziałują one korzystnie na poprawę jakości życia, siły mięśniowej, zakresów ruchomości oraz zmniejszenie, bądź całkowite usunięcie dolegliwości bólowych. Niezależnie od zastosowanego zestawu zabiegów fizjoterapeutycznych działały one lepiej, niż przyjmowanie samych niesteroidowych leków przeciwzapalnych przez pacjentów.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, choroba zwyrodnieniowa, odcinek lędźwiowo-krzyżowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Wpływ kontrolowanego treningu fizycznego na poziom NT-pro BNP i frakcje wyrzutową lewej komory serca u chorych po ostrym incydencie wieńcowym

Ireneusz Jurczak, Katarzyna Dudek, Ksenia Jurczak, Robert Irzmański

I. Jurczak, K. Dudek, K. Jurczak, R. Irzmański – Impact of controlled physical exercise on NT-proBNP level and ejection fraction in patients with acute coronary disease – original paper. FP 2016; 16(3); 58-66

Streszczenie

Wstęp. Cel – ocena efektów kontrolowanego treningu fizycznego na poziom NT-proBNP i frakcję wyrzutową lewej komory serca w zależności od czasu i rodzaju treningu fizycznego.
Materiał i metody. Do badań włączono 83 chorych. Dwie grupy uczestniczyły w dwu- i czterotygodniowych treningach interwałowych na cykloergometrach rowerowych oraz w ćwiczeniach ogólnousprawniających. Grupa kontrolna poddana była jedynie treningowi ogólnousprawniającemu. We wszystkich grupach wykonano test immunoenzymatyczny celem oceny poziomu NT-proBNP oraz badanie echokardiograficzne celem oceny frakcji wyrzutowej.
Wyniki. Zaobserwowano zmiany poziomu NT-proBNP oraz parametrów echokardiograficznych. W grupie 1, po dwóch tygodniach treningu, wartości NT-proBNP zmniejszyły się o 13.2%. W tej samej grupie, wartość EF istotnie wzrosła z 51,23% do 51,95%. W grupie 2, po czterech tygodniach usprawniania, stwierdzono spadek poziomu NT-proBNP o 29%. Wartość EF istotnie wzrosła, z 50,62% do 51,69%. Końcowe wartości NT-proBNP w grupie kontrolnej w porównaniu z wartościami początkowymi zmniejszyły się o 3,9%. Zaobserwowano również nieistotny wzrost EF z 47,06% do 47,13%.
Wnioski. Wyniki badań wskazują, że kontrolowany trening fizyczny w ramach rehabilitacji kardiologicznej zmniejsza poziom NT-proBNP, a także poprawia frakcję wyrzutową lewej komory serca u chorych po ostrym incydencie wieńcowym.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja kardiologiczna, peptydy natriuretyczne, frakcja wyrzutowa, ostre zespoły wieńcowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim