Tag: Zbigniew Śliwiński

Dymorfizm płciowy stabilności posturalnej statycznej u dzieci w wieku 9-12 lat

Marzena Wiernicka, Ewa Kamińska, Dawid Łochyński,
Elżbieta Hurnik, Łukasz Michałowski, Daniel Choszczewski, Piotr Kocur, Marta Flis-Masłowska, Zbigniew Śliwiński, Jacek Lewandowski

M. Wiernicka, E. Kamińska, D. Łochyński, E. Hurnik, Ł. Michałowski, D. Choszczewski, P. Kocur, M. Flis-Masłowska, Z. Śliwiński, J. Lewandowski – Gender Dimorphism of Postural Static Stability in Children 9 to 12 Years of Age. FP 2014; 14(2); 68-76

Streszczenie
Wstęp. Poczucie równowagi jest właściwością zależną od wielu cech układu nerwowego i całego aparatu ruchu, przy czym wysoki poziom poczucia równowagi obrotowej człowiek osiąga około 6 roku życia, jednak równowagi statycznej oraz dynamicznej dopiero około 12 roku życia.
Cel pracy. Określenie różnic dymorficznych stabilności posturalnej w warunkach statyki u dzieci będących w tym samym przedziale wiekowym.
Materiał i metoda. Materiał: 450 dzieci, wiek 9-12 lat, w tym 235 dziewcząt i 215 chłopców. Metoda badań: z wykorzystaniem urządzenia CQ-STAB, ocena długości ścieżki (Sway Path) SP (mm) i wielkości pola zakreślanego (Sway Area) SA (mm2) przez COP (Centre of pressure) przy zachowanej kontroli wzrokowej (EO) i bez kontroli wzrokowej (EC). Wyniki poddano analizie statystycznej.
Wyniki. Uzyskane wyniki badań nie charakteryzowały się rozkładem normalnym, stąd do obliczeń wykorzystano testy nieparametryczne. Na podstawie analizy stwierdzono, że dziewczęta uzyskały zdecydowanie lepsze wyniki w zakresie długości ścieżki i wielkości pola zakreślanego przez COP określające stabilność statyczną w porównaniu do chłopców, zarówno przy zachowanej kontroli wzrokowej, jak i bez kontroli wzrokowej.
Wnioski. Analiza wyników badań wskazała na lepszą stabilność posturalną określaną w warunkach statyki u badanych dziewcząt niż u chłopców. Różnice międzypłciowe zaobserwowano zarówno w badaniu z oczami otwartymi, jak i zamkniętymi, co może wskazywać na zmienność dynamiki rozwoju funkcjonalnego ośrodkowego układu nerwowego odpowiadającego za kontrolę stabilności posturalnej u dziewcząt i chłopców.

Słowa kluczowe:
stabilność statyczna, dzieci, dymorfizm

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom lęku a postawy fizjoterapeutów wobec dzieci upośledzonych umysłowo

Zbigniew Śliwiński, Justyna Wójcik, Małgorzata Starczyńska, Zofia Śliwińska

Z. Śliwiński, J. Wójcik, M. Starczyńska, Z. Śliwińska – The level of anxiety and the attitudes of physiotherapists towards mentally disabled children. FP 2014; 14(2); 40-50

Streszczenie
Cel. Celem pracy jest analiza postaw fizjoterapeutów wobec dzieci upośledzonych umysłowo oraz zbadanie tendencji wpływu postawy, jaki prezentuje badana grupa na poziom lęku.
Metoda.
Badaniu poddano 67 osób, w tym 37 studentów kierunku fizjoterapia oraz 30 fizjoterapeutów pracujących w placówkach specjalnych. Grupy poproszono o wypełnienie Kwestionariusza ISCL, który określa poziom lęku jako stanu i lęku jako cechy oraz autorskiej ankiety Skali Postaw Fizjoterapeutów Wobec Dzieci Upośledzonych Umysłowo.
Wyniki.
Badane grupy prezentują pozytywne postawy wobec dzieci upośledzonych umysłowo. Z badań wynika, iż bardziej pozytywne postawy wobec dzieci upośledzonych umysłowo w porównywanych grupach prezentują fizjoterapeuci pracujący w placówkach specjalnych. Natomiast wyższy poziom lęku-stanu wykazują studenci kierunku fizjoterapia.
Wnioski.
Lęk może wpływać na postawy fizjoterapeutów wobec dzieci upośledzonych umysłowo. Można przypuszczać iż, im wyższy wynik w ocenie pozytywnej postawy wobec dzieci upośledzonych umysłowo, tym niższy poziom lęku wśród fizjoterapeutów i studentów fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
lęk, postawa, upośledzenie umysłowe, fizjoterapeuta

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Jakość życia pacjentów z bólem odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Zbigniew Śliwiński, Malwina Śliwa, Małgorzata Starczyńska, Wojciech Kiebzak

Z. Śliwiński, M. Śliwa, M. Starczyńska, W. Kiebzak – Quality of life in patients with lumbar spinal pain. FP 2014; 14(2); 26-39

Streszczenie
W ostatnich latach coraz więcej uwagi zwraca się na potrzebę holistycznego podejścia do pacjenta. Dlatego na przełomie kilkudziesięciu lat coraz to intensywniej obserwuje się rozwijające się badania dotyczące pomiaru, jakości życia, które uwzględniają i nie tylko sferę fizyczna człowieka, ale również jego strefy psychiczne i duchowe. W przypadku tak częstych schorzeń, jakim są zespoły bólowe kręgosłupa, pomiar, jakości życia jest niezwykle istotny, ponieważ stanowią one plagę rozwijających się społeczeństw. Celem pracy było przybliżenie oraz rozpowszechnienie badań dotyczących, jakości życia. Badaniem zostało objęte 38 osób (23 kobiety i 15 mężczyzn) skarżących się na bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Grupa była zróżnicowana m.in. pod względem wiekowym. Przeprowadzone badania ukazują różny stopień pomniejszenia, jakości życia w zależności od ubytku sprawności w przebiegu choroby. Wnioski oparte na przeprowadzonej ankiecie ukazują potrzebę ujmowania, jakości życia w procesie rehabilitacji. Jej pomiar dostarcza wielu informacji na temat pacjenta, jego stosunku do choroby, jak również procesu usprawniania.

Słowa kluczowe:
jakość życia, Kwestionariusz Bólu Krzyża Rolanda i Morrisa, bóle dolnego odcinka kręgosłupa, Kwestionariusz Oswestry, Indeks Jakości Życia Ferrans i Powers

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza statyki miednicy w zespołach bólowych korzeniowych i rzekomokorzeniowych dolnego odcinka kręgosłupa

Bartłomiej Halat, Paweł Jędrzejewski, Agnieszka Jędrzejewska, Anna Lipińska, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

B. Halat, P. Jędrzejewski, A. Jędrzejewska, A. Lipińska, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Analysis of statics of the pelvis in radicular and pseudoradicular syndrome of the lower part of the spine. FP 2014; 14(2); 6-24

Streszczenie
Wstęp. Zespoły korzeniowe oraz rzekomokorzeniowe są najczęściej spotykanymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Problem ten stał się chorobą cywilizacyjną i dotyka osoby w różnym wieku.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego, zabiegów fizjoterapeutycznych w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych, znalezienie związku między zespołami kręgopochodnymi, a zaburzeniami elastyczności mięśni oraz ocena wpływu terapii na poziom dyskomfortu życia z powodu bólu. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na  40 pacjentach, którzy zostali podzieleni na dwie grupy. Grupę „A” tworzyli pacjenci z zespołami korzeniowymi, drugą „B” z zespołami rzekomokorzeniowymi. Podczas terapii  zastosowano  techniki energizacji mięśniowej (TEM), Hold Relax oraz masaż klasyczny struktur mięśniowo-powięziowych. Wykonywane były również zabiegi z zakresu fizykoterapii (prądy interferencyjne, TENS, jonoforeza, UD, laser, sollux). Wyniki. Na podstawie kwestionariusza Oswestry stwierdzono, że stopień niepełnosprawności w grupie A zmniejszył się o 38%, zaś w grupie B o 31%. W obu badanych grupach zastosowana terapia przyczyniła się do zmniejszenia  bólu w skali VAS o 58%. Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego w teście Schobera zwiększyła się w grupie A o 11%, a w grupie B o 5%. Zastosowane zabiegi fizjoterapeutyczne przyczyniły się do normalizacji długości i napięcia  w badanych strukturach mięśniowo-więzadłowych. Wnioski. Z badań wynika, że zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe wpływają na zaburzenia statyki miednicy, wyrażające się skróceniem długości mięśni oraz zwiększoną aktywnością struktur łącznotkankowych tej okolicy. Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych w znaczny sposób zmniejszają odczucia bólowe. Techniki (TEM) przywracają elastyczność mięśni jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia dyskomfortu.

Słowa kluczowe:
statyka miednicy, objawy Piedellu, kwestionariusz Oswestry, normy długości mięśni, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dynamika powrotu utraconych funkcji u pacjentów poddanych fizjoterapii po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych

Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Stanisław Kuźmicki,
Zbigniew Śliwiński, Maria Kłoda, Michał Sobstyl, Agata Kuźmicka

G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, S. Kuźmicki, Z. Śliwiński, M. Kłoda, M. Sobstyl, A. Kuźmicka  – The dynamics of the return of lost functions in patients undergoing physiotherapy following surgical treatment of post-traumatic paracerebral hematomas. FP 2014; 14(3); 66-75

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu wczesnej fizjoterapii na dynamikę powrotu zdolności wykonywania czynności dnia codziennego, poprawę stanu funkcjonalnego i zmniejszenie ubytków neurologicznych oraz zmianę stanu świadomości u chorych po operacyjnym leczeniu pourazowych krwiaków przymózgowych.
Materiał badań stanowiła grupa 86 chorych leczonych operacyjnie z powodu pourazowego krwiaka przymózgowego. Wszystkich pacjentów podzielono na dwie grupy, gdzie podstawowym kryterium różnicującym badanych był rodzaj zastosowanej kinezyterapii.
Do oceny stopnia neurologicznego deficytu i niepełnosprawności wykorzystano Międzynarodową Skalę Niedowładów Mięśni, Zmodyfikowaną Skalę Barthel i Skalę Rankina, natomiast ocenę stanu świadomości dokonano w oparciu o skalę Glasgow Coma Scale.
Powrót utraconych funkcji u chorych usprawnianych wg wybranych wzorców koncepcji PNF i elementów Metody Bobath, w porównaniu do pacjentów poddanych kinezyterapii tradycyjnej, posiadał większą dynamikę, szczególnie w pierwszych dniach i następował w istotnie szybszym tempie. Jednak takiej zależności nie odnotowano w przypadku powrotu stanu świadomości. Największe możliwości uzyskana powrotu utraconych funkcji występują we wczesnym okresie pooperacyjnym (1-5 doba).

Słowa kluczowe:
wczesność, pourazowe krwiaki przymózgowe, kinezyterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ temperatur kriogenicznych na stan funkcjonalny pacjentów z zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowego

Ewa Demczuk-Włodarczyk, Beata Kurant, Marta Kopa-Szocińska, Zofia Śliwińska, Julita Juszyńska, Zbigniew Śliwiński

E. Demczuk-Włodarczyk, B. Kurant, M. Kopa-Szocińska, Z. Śliwińska, J. Juszyńska, Z. Śliwiński – The influence of cryogenic temperatures on the functional status of patients with lumbar spine pain syndrome. FP 2014; 14(3); 36-55

Streszczenie
Krioterapia jest jedną z nowoczesnych metod terapeutycznych w fizjoterapii, w których wykorzystuje się wpływ temperatur kriogenicznych (-110º do -160º C) na organizm człowieka.
Cel pracy.
celem pracy jest ocena wpływu temperatur kriogenicznych na stan funkcjonalny pacjentów z zespołem bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Materiał i metody.
badaniem objęto 40 pacjentów z zespołem bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa: 24 kobiety i 16 mężczyzn w wieku od 35 do 55 lat. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Wyróżniono pacjentów poddanych krioterapii ogólnoustrojowej i 30 minutowej kinezyterapii analitycznej (grupa badana) oraz pacjentów poddanej tylko kinezyterapii (grupa kontrolna). Terapia trwała 10 dni.  W badaniach zastosowano metody subiektywne (ocena odczucia intensywności bólu według skali VAS, ocena siły mięśniowej według skali Lovetta) i obiektywne (pomiar zakresu ruchomości kręgosłupa lędźwiowego – test Schobera, pomiar rotacji kręgosłupa lędźwiowego).

Słowa kluczowe:
krioterapia ogólnoustrojowa, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekt terapeutyczny działania krioterapii miejscowej na staw kolanowy, uzależniony od rozpoznania choroby zwyrodnieniowej

Łukasz Kopacz,  Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska,
Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński

Ł. Kopacz,  A. Lubkowska, I. Bryczkowska, D. Lietz-Kijak, Z. Śliwiński – The therapeutic effect of local cryotherapy operation on the knee, joint depending on the type of diagnosis of osteoarthritis. FP 2015; 15(1); 6-14

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów.
Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Wśród pacjentów dokonano podziału na dwie grupy zgodnie z rozpoznaniem choroby. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do leczenia został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejących oraz zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu.
Wyniki. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po wykonaniu serii zabiegów krioterapii miejscowej zaszła znaczna poprawa, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się bardziej w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Oceniając obie grupy badanych, zarówno w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, jak i choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po wykonanej serii zabiegów krioterapii miejscowej deklarowana wartość poziomu dolegliwości bólowych na skali VAS zmalała. Rozpatrując poprawę z uwzględnieniem płci, można stwierdzić, iż u kobiet
z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych poprawa była znacznie większa.
Wnioski. Krioterapia miejscowa jest skuteczną metodą, redukującą znaczne dolegliwości bólowe pacjentów oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u chorych z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
krioterapia, gonartroza, staw kolanowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizykodiagnostyczna analiza skuteczności ozonoterapii na niezmienionej chorobowo skórze części twarzowej czaszki

Danuta Lietz-Kijak, Paulina Strzelecka, Elżbieta Kubala, Kamil Kosko, Aleksandra Simińska, Barbara Stępniak, Artur Perz, Łukasz Kopacz, Marta Grzegocka, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

D. Lietz-Kijak, P. Strzelecka, E. Kubala, K. Kosko, A. Simińska, B. Stępniak, A. Perz, Ł. Kopacz, M. Grzegocka, M. Kiljański, Z. Śliwiński – Physicodiagnostic amalysis of the ozonotherapy effectiveness on not afflicted craniofacial skin. FP 2017; 17(1); 46-55

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu czynnika fizykoterapeutycznego w postaci aplikacji ozonu na temperaturę i czucie powierzchowne niezmienionej chorobowo skóry części twarzowej czaszki.
Materiał i metodyka. Badaniem objęto 60 pacjentów zdrowych i nieprzyjmujących żadnych leków, w wieku 20–30 lat, 30 kobiet i 30 mężczyzn. Każdorazowo, przed przystąpieniem do badań diagnostycznych, na oczyszczonej skórze części twarzowej czaszki wyznaczano 3 punkty:
A – Supramentale, B – Chelion oraz C – w rzucie głowy wyrostka kłykciowego żuchwy. Następnie przystępowano do dwukrotnej aplikacji ozonu – 30. oraz 60-sekundowej, zgodnie z obowiązującymi normami stosowania na powierzchniach zewnątrzustnych. Pomiędzy kolejnymi aplikacjami oraz pomiarami czucia i temperatury przestrzegano 15-minutowej przerwy. Pomiaru czucia dokonano z wykorzystaniem aparatu PulpoEndometr, natomiast temperaturę badano termometrem ze wskaźnikiem laserowym (CA 380).
Ostatnim elementem było odnotowanie wrażeń bólowych pacjentów, posługując się skalą VAS.
Wyniki. Otrzymane wyniki poddano analizie z wykorzystaniem programu Statistica.
Wnioski. 30-sekundowa aplikacja w pkt. A u kobiet wskazuje na symptomy analgetyczne, ale
w populacji generalnej można zauważyć jedynie zwiastuny tego działania. 60-sekundowa aplikacja w tym punkcie, jak i obie aplikacje w pkt. B wykazały nieznacznie podwyższoną wrażliwość na bodźce. Odmienny wpływ aplikacji ozonu zanotowano w pkt. C, gdzie stwierdzono nieznaczne obniżenie wrażliwości na bodźce. Warto zaznaczyć, że obie aplikacje ozonu u mężczyzn w punkcie C wskazują na symptomy analgetyczne.

Słowa kluczowe:
ozonoterapia, analgezja, czucie, temperatura, OzonyTron

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja pacjentów po udarze mózgu z uwzględnieniem czynników socjo-demograficznych

Marzena Kobylańska, Bartosz M. Wójcik, Renata Szczepaniak, Zbigniew Śliwiński

M. Kobylańska, B. M. Wójcik, R. Szczepaniak, Z. Śliwiński – The rehabilitation of patients after the cerebral stroke including socio-demographic factors. FP 2016; 16(4); 82-97

Streszczenie

Wstęp. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia udar mózgu stanowi trzecią po chorobach serca i nowotworach przyczynę zgonów. Szacuje się, że co roku umiera z tego powodu 4,6 miliona ludzi na świecie, w tym 3,2 miliona w krajach rozwijających się i 1,2 miliona w krajach uprzemysłowionych. Zaobserwowano, że na skuteczność fizjoterapii osób po udarze mózgu wpływ mają czynniki biologiczne, oraz sytuacja społeczno-ekonomiczna pacjenta.
Cel pracy. Celem pracy jest analiza roli czynników socjo-demograficznych w procesie fizjoterapii pacjentów po udarze mózgu.
Materiał i metody badań. Badania przeprowadzono na oddziale rehabilitacji neurologicznej we Wrocławskim Centrum Rehabilitacji i Medycyny Sportowej. Badana grupa obejmowała ogółem 120 osób po przebytym udarze mózgu. Badania przeprowadzono w dwóch punktach czasowych. W pierwszym dniu pobytu pacjenta na oddziale rehabilitacji neurologicznej oraz po trzech tygodniach prowadzonego usprawniania. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w systematycznej fizjoterapii prowadzonej standardowo na oddziale rehabilitacji neurologicznej z określeniem częstotliwości i czasu jej trwania. Dla każdego pacjenta pełen cykl badawczy trwał trzy tygodnie. W pracy wykorzystano następujące metody badań: Skala Barthel (Barthel Index, BI), Skala Lawtona (Instrumental Activity of Daily Living IADL),Indeks Mobilności Rivermead (IMR), Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego (Mini-Mental State Examination, MMSE), Geriatryczna Skala Oceny Depresji (Geriatric Depression Scale, GDS), Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności (Generalized Self – Efficacy Scale, GSES), Skala Akceptacji Choroby (Acceptace of Ilness Scale, AIS), Wizualna Analogowa Skala Bólu (Visual Analogue Scale, VAS).
Wyniki. Cechy natury biologicznej takie jak wiek, czas od udaru, rodzaj udaru, ilość chorób współistniejących, mają związek z niską skutecznością fizjoterapii prowadzonej na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Czynniki socjo-demograficzne takie jak stan cywilny, aktywność zawodowa, rodzaj wykonywanej pracy mają związek z niską skutecznością prowadzonej fizjoterapii.
Wnioski. Kompleksowa rehabilitacja neurologiczna pacjentów po udarze mózgu uwzględniająca czynniki socjo-demograficzne jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej skuteczności fizjoterapii.

Słowa kluczowe:

udar mózgu, fizjoterapia, czynniki socjo-demograficzne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 … 8 9 10 11 12