Streszczenie

Informacje wprowadzające. Pomimo wielu skutecznych metod leczenia farmakologicznego i sukcesu kardiologii interwencyjnej, wielu pacjentów nadal doświadcza objawów opornościowych, czyli tzw. opornej na leczenie dławicy piersiowej, która znacząco pogarsza jakość życia. Cel. Zbadanie wpływu programu treningu wysiłkowego oraz TENS na funkcję śródbłonka, jakość życia i wydolność fizyczną u pacjentów z dławicą piersiową. Metody. Czterdziestu pacjentów płci męskiej cierpiących na przewlekłą dławicę piersiową zostało losowo przydzielonych do dwóch równych grup. Grupa (A) była poddawana konwencjonalnemu programowi TENS jako uzupełnieniu programu treningu wysiłkowego przez pięć miesięcy, podczas gdy grupa (B) poddawana była wyłącznie programowi TENS przez pięć miesięcy. Ocenę przeprowadzono przed leczeniem (pre), po 8 tygodniach (post I), po leczeniu (post II) i po kolejnych 4 tygodniach (po III) dla obu grup. Ocena wyników obejmowała: czynność śródbłonka za pomocą dylatacji zależnej od przepływu (FMD), jakość życia za pomocą kwestionariusza Seattle Angina Questionnaire (SAQ) oraz wydolność fizyczną za pomocą testu 6-minutowego marszu (6MWT). Wyniki. Nastąpiła znaczna poprawa w zakresie FMD w grupie (A) bez istotnej różnicy w grupie (B). Porównanie między obiema grupami wykazało, że wyniki SAQ i 6MWT uległy znacznej poprawie w obu grupach, z większą poprawą w grupie (A) niż w grupie (B). Wniosek. Dodanie programu treningu wysiłkowego do programu TENS spowodowało większą poprawę funkcji śródbłonka, wydolności fizycznej i jakości życia u pacjentów z dławicą piersiową.

Słowa kluczowe

oporna na leczenie dławica piersiowa, trening wysiłkowy, TENS, funkcja śródbłonka, jakość życia