Wstęp. U dzieci z m.p.dz. zwykle utrwala się patologiczny stereotyp chodu. W procesie rehabilitacji dąży się do złagodzenia niekorzystnych objawów, ale wymaga to dokładnego rozeznania odnośnie składowych nieprawidłowego wzorca chodu, na które należy oddziaływać. W rehabilitacji nieraz stosuje się nietypowe środki, których przydatność także wymaga obiektywnego sprawdzenia. Materiał i metody. W pracy przedstawiono możliwości obiektywnej oceny chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®. Możliwości poprawy symetrii chodu przedstawiono na przykładzie dzieci usprawnianych z powodu m.p.dz., u których dodatkowo stosowano ostrzykiwania toksyną botulinową lub tzw. gipsy hamujące. Wyniki i Wnioski. W konkluzji stwierdzono, że te dodatkowe środki terapeutyczne ułatwiają dalsze usprawnianie i wpływają na poprawę symetrii chodu tych dzieci. Stwierdzono też, że powyższe badanie może być cennym źródłem informacji dla terapeuty – wskazującym, na które parametry nieprawidłowego chodu należy zwrócić uwagę podczas dalszego usprawniania dziecka.