Ocena skuteczności dwóch różnych zabiegów fizykalnych w kompleksowej fizjoterapii podeszwowej ostrogi piętowej

Bożena Jasiak-Tyrkalska, Jolanta Jaworek, Bogusław Frańczuk

Bożena Jasiak-Tyrkalska, Jolanta Jaworek, Bogusław Frańczuk – Efficacy of two different physiotherapeutic procedures in comprehensive therapy of plantar calcaneal spur. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 145-154

Streszczenie

Wstęp. Ostroga piętowa jest to choroba powodująca bóle w okolicy wyrostka przyśrodkowego guza piętowego. Przyczyną bólu jest nacisk skoncentrowany na okolice przyczepu rozcięgna podeszwowego do kości piętowej. Zasadniczym rodzajem leczenia ostrogi piętowej jest fizjoterapia. Jako zabieg fizykalny stosuje się najczęściej ultradźwięki. Obecnie coraz częściej stosuje się fonoforezy, czyli leczenie ultradźwiękami, w którym substancję sprzęgającą aplikator ze skórą, zastępuje lek w postaci żelu. Celem pracy jest ocena skuteczności oraz porównanie metod postępowania fizjoterapeutycznego w ostrodze piętowej z zastosowaniem ultradźwięków oraz fonoforezy. Materiał i metody. Badaniami objęto 40 pacjentów leczonych z powodu podeszwowej ostrogi piętowej, podzielonych losowo na dwie grupy: A z fonoforezy oraz B z ultradźwiękami. Wiek badanych wahał się w granicach 35-80 lat (średnia wieku 57,3 lat). Podstawowym warunkiem zakwalifikowania do badań był brak współistnienia chorób układowych, uogólnionych stanów zapalnych oraz przebytych urazów. Jako kryterium oceny skuteczności postępowania fizjoterapeutycznego przyjęto badania: subiektywnego odczucia bólu skalą VAS, zakresu ruchów zgięcia podeszwowego i odwracania stopy oraz siły grup mięśniowych kształtujących sklepienie podłużne stopy. W celu wnikliwszej charakterystyki, uwzględniającej czynniki ryzyka ostrogi piętowej, w badanych grupach wyznaczano BMI oraz kąt kostkowy Trójkąta Bogdanowia, określający wielkość sklepienia podłużnego stopy. Wyniki. Osoby z podeszwową ostrogą piętową charakteryzują się nadwagą oraz nieznacznym stopniem płaskostopia podłużnego. Wykazano istotne obniżenie poziomu bólu na poziomie p<0,001 w grupie A i na poziomie p<0,01 w grupie B. Podobnie w zakresie ruchu, zarówno zgięcia, jaki odwracania stopy wykazano poprawę na poziomie p<0,001. Także siły grup mięśniowych zginaczy i odwracaczy stopy wzrosły istotnie w obu grupach, odpowiednio na poziomie p<0,001 w grupie A i p<0,05 w grupie B. Wnioski. Obraz kliniczny osób z ostrogą piętową to w większości nadwaga i nieznaczny stopień płaskostopia podłużnego. Zabieg fizykalny fonoforezy jest istotnie skuteczniejszy od zabiegu ultradźwięków w postępowaniu fizjoterapeutycznym podeszwowej ostrogi piętowej.

Słowa kluczowe

ostroga piętowa, leczenie, skuteczność

Nowe możliwości w fizykoterapii – magnetolaseroterapia

Jarosław Pasek, Anna Misiak, Romualda Mucha, Tomasz Pasek, Aleksander Sieroń

Jarosław Pasek, Anna Misiak, Romualda Mucha, Tomasz Pasek, Aleksander Sieroń – New possibilities in physiotherapy – magnetolaserotherapy. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 1-10

Streszczenie
Charakterystycznemu postępowi XXI wieku w nauce i technice towarzyszy znaczący rozwój badań naukowych w medycynie fizykalnej. Na naszych oczach fizyka coraz odważniej wkracza do leczenia, poszerzając w ten sposób ofertę terapeutyczną, a w niektórych przypadkach także zmniejsza uboczne skutki działania farmaceutyków. Zwłaszcza w ostatnich latach wzrasta zainteresowanie oraz intensywne badania nad terapeutyczym wykorzystaniem nowych metod fizykalnych, w tym zmiennych pól magnetycznych, które dotychczas pozostawały niedostatecznie wykorzystywane. Do takich metod należy wspólne wykorzystanie laserów i pól magnetycznych zwanych magnetolaseroterapią. Magnetolaseroterapia, czyli skojarzone oddziaływanie promieniowania laserowego wraz ze zmiennym polem magnetycznym, spowodowało coraz szersze wykorzystanie tej terapii w różnych dziedzinach medycyny klinicznej oraz rehabilitacji. Udokumentowane pozytywne efekty stosowania lasera biostymulującego oraz zmiennego pola magnetycznego w zwalczaniu bólu, przyśpieszeniu gojenia ran i wzmacnianiu układu odpornościowego są już bezspornie udokumentowane w wielu pracach klinicznych, co ma bezpośredni wpływ na czas, jakość i komfort leczenia pacjenta. W pracy wykorzystano informacje zawarte w dostępnej literaturze dotyczące magnetolaseroterapii, a także doświadczenia własne związane z tą metodą. Praca jest przejrzystym i kompleksowym opracowaniem skierowanym do specjalistów zajmujących się szeroko pojętą medycyną fizykalną.
Słowa kluczowe
leczenie, magnetolaseroterapia, rehabilitacja

Zastosowanie metody PNF w leczeniu choroby dyskowej kręgosłupa

Anna Olczak, Włodzisław Kuliński, Janusz Domaniecki

Anna Olczak, Włodzisław Kuliński, Janusz Domaniecki – The PNF method in the treatment of intervertebral disc disease. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 241-252

Streszczenie
Wstęp. Zespoły bólowe w dolnym odcinku kręgosłupa są problemem społecznym i medycznym. Problem dotyczy 40-50% populacji. Najczęstszą ich przyczyną są zmiany w obrębie krążka międzykręgowego. Zaburzenie te mogą wpływać na stabilność segmentu ruchowego. Celem pracy jest analiza zastosowania wybranych procedur metody PNF, oraz metody McKenzie, w terapii 1, 2 i 3 stopnia uszkodzenia dysku międzykręgowego, na poziomie L4-L5 i/lub L5-S1. Materiał i metody. Chorych podzielono losowo na dwie jednorodne grupy. Grupę badaną (30 osób), w której wdrożono ćwiczenia oparte na elementach metody PNF i metody McKenzie, oraz grupę kontrolną (30 osób) prowadzoną jedynie metodą McKenzie. Oceniono skuteczność zastosowanej terapii w trakcie, po, oraz w okresie pół roku od jej zakończenia, w oparciu o obserwację zachowania się bólu, ocenę zakresu ruchu w płaszczyźnie strzałkowej, ocenę siły mięśni zginających i prostujących tułów, oraz liczbę nawrotów choroby. Wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki. W grupie badanej uzyskano szybsze ustępowanie dolegliwości bólowych, poprawę zakresów ruchu, siły mięśni, oraz zmniejszenie ilości nawrotów choroby. Korzystne efekty leczenia utrzymywały się w okresie półrocznej obserwacji chorych. Wnioski. Analiza zastosowania obu metod w grupie badanej wykazała większą skuteczność, niż w grupie kontrolnej.
Słowa kluczowe
choroba dyskowa, leczenie, metoda PNF

Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na podstawowe parametry hemodynamiczne pacjentów ze schorzeniami narządu ruchu

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń – Influence of whole-body cryotherapy on hemodynamic parameters in patients with motor organs disease. Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 113-118

Streszczenie
Wstęp. Krioterapia ogólnoustrojowa to coraz częściej stosowana metoda fizykalna w rehabilitacji. Zabiegi te polegają na stymulacji ciała temperaturami poniżej -100ºC. Najczęściej krioterapia stosowana jest w leczeniu schorzeń bądź urazów w obrębie narządu ruchu.Materiał i metody. Badaniami objętych zostało 222 pacjentów, w tym 114 kobiet (51,3%) i 108 mężczyzn (48,6%) dobranych celowo do grupy badawczej z rozpoznaniem dyskopatii (107 osób; 48,1%), zespołu bólowego kręgosłupa na poziomie L5-S1 (57 osób; 25,6%) oraz zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa (58 osób; 26,1%). Badanych poddano serii 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej wykonywanych raz dziennie w czasie od 1-3 minut przez 10 dni. Dokonano oceny zmian temperatury powierzchni ciała (przed i po zakończeniu terapii), tętna oraz ciśnienia tętniczego krwi po 1, 5 i 10 zabiegu względem rozpoznanego schorzenia oraz płci. Wyniki. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej spowodowały znamienne obniżenie wartości temperatury ciała (p<0,01). Przeprowadzona ocena zachowania się parametrów tętna i ciśnienia tętniczego krwi dowiodła, iż największe zmiany wartości tętna dotyczyły grupy pacjentów z dyskopatią oraz zespołem bólowym kręgosłupa (p<0,01). Wyższe wahania tętna zaobserwowano w grupie kobiet. Wyniki dotyczące oceny wartości ciśnienia tętniczego krwi, wykazały znamienny statystycznie wzrost tylko parametrów ciśnienia skurczowego krwi (p<0,01).Wnioski. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej powodują znamienne obniżanie się temperatury powierzchni ciała. Krioterapia ogólnoustrojowa powoduje wzrost wartości tętna i ciśnienia skurczowego krwi.
Słowa kluczowe
krioterapia ogólnoustrojowa, leczenie, medycyna fizykalna, schorzenia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ hipoterapii na wybrane czynniki fizyczne i psychiczne u dzieci z autyzmem

Włodzisław Kuliński, Łukasz Bomba

W. Kuliński, Ł. Bomba – The effect of hippotherapy on children with autism – physical and psychological factors. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 142-156

Streszczenie
Wstęp. Autyzm jest uznawany za zaburzenie rozwojowe, prawdopodobnie determinowane biologicznie i przejawiające się w różnych sferach funkcjonowania dziecka.
Cel. Celem badań była ocena wpływu rocznej hipoterapii na funkcjonowanie fizyczne i psychiczne u dzieci z autyzmem w wybranych obszarach.
Materiał i metody. Rodzice i dzieci chore na autyzm w wieku 5–7 lat, którzy w ostatnich 2 latach przebyły terapię z wykorzystaniem hipoterapii. W celu dokonania oceny wpływu rocznych oddziaływań wychowawczo-edukacyjnych na poszczególne sfery rozwojowe dzieci z autyzmem skorzystano ze zmodyfikowanej skali PEP-R, uzupełnionej kwestionariuszem własnej konstrukcji na temat cech demograficzno-społecznych oraz w zakresie przebiegu choroby. W analizie statystycznej stosowano test t-Studenta oraz współczynnik korelacji Pearsona. Za statystycznie znamienne przyjmowano te wyniki testów, dla których poziom istotności był mniejszy lub równy 0,05 (p < 0,05).
Wyniki. W toku rocznego procesu terapeutycznego z wykorzystaniem hipoterapii nastąpiła poprawa w rozwoju motoryki i reakcji emocjonalnych u dzieci z autyzmem. Wysoka motoryka dzieci z autyzmem ma pozytywny wpływ na sferą emocjonalną. Niższy stopień autyzmu cechuje wyższy poziom funkcjonowania fizycznego i psychicznego dzieci z autyzmem niż dzieci z umiarkowanym i dużym stopniem autyzmu.
Wnioski. Hipoterapia jest jednym z obszarów terapii osób z autyzmem.
Słowa kluczowe:
autyzm, leczenie, hipoterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Algorytm postępowania fizjoterapeutycznego po urazowym uszkodzeniu ścięgna Achillesa

Jarosław Pasek, Tomasz Stołtny, Maciej Szczęśniak, Bogdan Dugiełło, Wojciech Gąsior, Michał Czarnecki, Jakub Jaczyński, Bogdan Koczy

J. Pasek, T. Stołtny, M. Szczęśniak, B. Dugiełło, W. Gąsior, M. Czarnecki, J. Jaczyński, B. Koczy – Algorithm of physiotherapy after traumatic injury of the Achilles tendon. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 76-87

Streszczenie

Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w organizmie człowieka. Ze względu na swoją kluczową funkcję w motoryce i obecnie obserwowany wzrost popularności różnych dyscyplin sportowych podlega coraz częstszym urazom. Wymaga to wprowadzania odpowiedniego postępowania leczniczego. Zasadniczym celem całego procesu leczenia jest zapewnienie możliwie pełnego powrotu funkcji ścięgna. W przypadkach całkowicie zerwanego ścięgna leczeniem z wyboru jest zabieg operacyjny, chyba że z przyczyn ogólnomedycznych jest on przeciwwskazany. W obu tych przypadkach konieczna jest odpowiednia fizjoterapia. W artykule autorzy przedstawiają algorytm postępowania fizjoterapeutycznego po urazowym uszkodzeniu ścięgna Achillesa.

Słowa kluczowe: urazy, ścięgno Achillesa, fizjoterapia, leczenie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności wybranych programów fizjoterapii u pacjentów z kręgozmykiem I i II stopnia na podstawie prób stabilograficznych oraz momentów sił mięśniowych w statyce

Justyna Rdzanek

J. Rdzanek – Evaluation of the effectiveness of selected physical therapy programs in patients with 1st and 2nd degree spondylolisthesis on the basis of stabilographic tests and muscle torque in statistics. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 6-19

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności zaproponowanych programów terapii pacjentów z kręgozmykiem I i II stopnia.
Materiał i metodyka. Badaniami zostało objętych 40 pacjentów w wieku 50–80 lat ze zdiagnozowanym radiologicznie kręgozmykiem I i II stopnia. Badani zostali losowo podzieleni na dwie grupy: grupę leczoną według standardowego programu stosowanego w placówce NFZ i grupę leczoną według własnego programu rehabilitacji. U każdego z pacjentów został dokonany pomiar intensywności bólu, pomiary stabilograficzne, pomiary momentów sił podczas zginania i prostowania tułowia w warunkach statyki.
Wyniki. Analiza U Manna–Whitneya wykazała istotne różnice dla większości pomiarowych zmiennych między leczonymi grupami (p < 0,05). Zgodnie z wynikami statystyk opisowych, pacjenci leczeni metodą rutynowo stosowanego programu rehabilitacji w placówce NFZ osiągali istotnie wyższe wyniki w pomiarze intensywności bólu PO oraz podczas prób stabilograficznych, stojąc obunóż z oczami zamkniętymi PO [mm] niż pacjenci leczeni metodą terapii mięśniowo-powięziowej punktów spustowych (p < 0,05). Natomiast istotnie wyższe wyniki w pomiarach stabilograficznych z oczami otwartymi PO [mm] oraz podczas prostowania tułowia w statyce (Nm) osiągała grupa pacjentów leczonych metodą terapii mięśniowo-powięziowej punktów spustowych (p < 0,05).
Wnioski. Wyniki badań pozwoliły na ocenę skuteczności zaproponowanych programów terapii pacjentów z kręgozmykiem I i II stopnia, a następnie podjęcie decyzji co do modyfikacji rutynowo stosowanych programów terapii tego schorzenia w placówkach NFZ.

Słowa kluczowe: spondyloliza, praca kręgosłupa, ból krzyża, leczenie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Magnetostymulacja w leczeniu przewlekłej rany po usunięciu mięśnia strzałkowego jako konsekwencji wypadku komunikacyjnego – opis przypadku

Jarosław Pasek, Tomasz Pasek, Grzegorz Cieślar, Aleksander Sieroń

J. Pasek, T. Pasek, G. Cieślar, A. Sieroń – Magnetostimulation in the treatment of chronic wound after removal of muscle peroneus longus as a traffic accident consequence – case report; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 26-31

Streszczenie

Nie budzi obecnie wątpliwości coraz częstsze wykorzystywanie metod medycyny fizykalnej w licznych działach medycyny. Szeroki wachlarz zabiegów umożliwia wdrażanie odpowiedniego leczenia, jego skracanie oraz zmniejszanie kosztów społeczno-ekonomicznych. Dotyczy to schorzeń i urazów narządu ruchu, tkanek miękkich oraz przewlekłych ran. Stosowane leczenie farmakologiczne w wielu przypadkach jest niewystarczające i kosztowne. W artykule przedstawiono korzystny wynik leczenia 17-letniego pacjenta z utrzymującą się przewlekła raną po usunięciu mięśnia strzałkowego długiego (w związku z jego martwicą) kończyny prawej w wyniku doznanego wypadku komunikacyjnego. W leczeniu zastosowano zabiegi magnetostymulacji (zmienne pole magnetyczne) przez 12 tygodni doprowadzając do całkowitego wygojenia się rany po uprzednio przeprowadzonym zabiegu operacyjnym. Wygojenie rany umożliwiło pacjentowi samodzielne poruszanie się (bez asekuracji kul łokciowych, bez odczuwania dolegliwości bólowych), a korzystny wynik leczenia wpłynął na poprawę jakości życia leczonego pacjenta.

Słowa kluczowe:
wypadek komunikacyjny, pola magnetyczne, leczenie, magnetostymulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia w leczeniu obrzęku limfatycznego

Jacek Kultys, Teresa Pop, Ryszard Bielak

J. Kultys, T. Pop, R. Bielak: Physiotherapy in the treatment of lymphoedema. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 64-77

Streszczenie
Obrzęk limfatyczny jest przewlekłą chorobą, spowodowaną zaburzeniem działania układu limfatycznego, prowadzącym do gromadzenia się chłonki w przestrzeni śródmiąższowej. Konsekwencją pierwotnego lub wtórnego obrzęku limfatycznego jest nieestetyczny wygląd kończyny, ograniczenie jej czynności, a nieraz znaczne zniekształcenie kończyny z deformacją struktur kostno-stawowych i zanikami mięśniowymi. U chorych często pojawiają się problemy emocjonalne, wpływające na kontakty interpersonalne i jakość życia pacjentów. Kompleksowa fizjoterapia udrażniająca jest nadal uznawana za najskuteczniejszą metodę leczenia zachowawczego obrzęku limfatycznego, a odpowiednie zaplanowanie i stosowanie jej w poszczególnych stopniach zaawansowania choroby przynosi dobre efekty terapeutyczne.

Słowa kluczowe:
obrzęk limfatyczny, leczenie, kompleksowa fizjoterapia udrażniająca

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie medycyny ortopedycznej OMT Kaltenborn-Evjenth Konzept w zespołach bolesnego barku

Jolanta Darowska-Olszewska, Natalia Rogaczewska, Justyna Sadowska, Zbigniew Śliwiński

J. Darowska-Olszewska, N. Rogaczewska, J. Sadowska, Z. Śliwiński – Application of the Kaltenborn-Evjenth Orthopaedic Manual Therapy Concept in the Treatment of Shoulder Impingement Syndrome. FP 2016; 16(1); 48-60

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zastosowanej terapii manualnej według koncepcji Kaltenborn-Evjenth na zakres ruchu, grę stawową oraz siłę mięśniową w stawie ramiennym u pacjentów z zespołem bolesnego barku. Dodatkowo analizowano zmiany natężenia bólu.
Materiał i metoda. Przebadano 53 osoby. W skład grupy badanej weszło 42 pacjentów z zespołem bolesnego barku spowodowanego uszkodzeniem barku o kodzie ICD 10: M75, natomiast do grupy kontrolnej zostało zaklasyfikowanych 11 pacjentów z zespołem bolesnego barku spowodowanego radikulopatią szyjną o kodzie ICD10: M50. Pacjenci poddawani byli terapii co drugi dzień przez okres 4 tygodni. Wykonano pomiar zakresu ruchów, oceniono grę stawową oraz siłę mięśniową w stawie ramiennym. Zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. Przed rozpoczęciem terapii oraz po jej zakończeniu pacjenci wypełniali ankietę dotyczącą leczenia. Otrzymane wyniki były wyznacznikiem kierunku prowadzenia leczenia technikami manualnymi według koncepcji Kaltenborna-Evjentha.
Wyniki. Wyniki badań wykazały, że zastosowanie manualnej terapii Kaltenborn-Evjenth pozwoliło uzyskać zwiększenie analizowanych czynności ruchowych oraz wpłynęło na zmniejszenie dolegliwości bólowych barku u 100% badanych pacjentów.
Wnioski. Zastosowana terapia według OMT Katlenbor-Evjenth Konzept w zespołach bolesnego barku w znaczny sposób wpłynęła na poprawę stanu funkcjonalnego w stawie ramiennym oraz przyczyniła się do spadku wartości natężenia bólu.

Słowa kluczowe:
bolesny bark, metoda Kaltenborn-Evjenth, leczenie, skala bólu VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2