Tag: occupational therapy

Terapia zajęciowa w pracy z dziećmi i młodzieżą w wybranych ośrodkach w Polsce

Anna Gumułka, Marta Curyło, Dominika Zawadzka

Anna Gumułka, Marta Curyło, Dominika Zawadzka – Occupational therapy for children and teenagers in selected centres in Poland. Fizjoterapia Polska 2011; 11(4); 367-374

Streszczenie
Wstęp. Celem artykułu jest przedstawienie założeń terapii zajęciowej w pracy z dziećmi i młodzieżą w oparciu o ICF CY oraz charakterystyka terapii zajęciowej dzieci w Polsce na przykładzie krakowskich ośrodków terapeutyczno-wycho­wawczych. Materiał i metody. Badania do niniejszej pracy zostały przeprowadzone w krakowskich ośrodkach sprawujących opiekę i prowadzących terapię dla dzieci i młodzieży. Narzędziami badawczymi były autorski kwestionariusz wywiadu oraz ankiety. Wyniki. Pośród 38 przebadanych ośrodków w 21 placówkach prowadzona była TZ lub jej elementy. Najwięcej osób prowadzących terapię zajęciową (TZ) lub jej elementy miało wykształcenie pedagogiczne (około 50%). Tylko 7% respondentów zatrudniona była jako terapeuta zajęciowy. Najbardziej rozpowszechnionymi metodami terapeutycznymi okazały się: metoda Weroniki Sherborn, metoda Knillów oraz Integracja Sensoryczna. Wnioski. Wydaje się koniecznym propagowanie wiedzy w zakresie rozwoju nowej TZ w Polsce wśród pracowników ośrodków terapeutyczno – wychowawczych oraz wdrażanie metod z zakresu TZ w tych placówkach. Nowo wykształceni terapeuci zajęciowi będą lepiej przygotowani do zaspakajania potrzeb dzieci i młodzieży z różnymi dysfunkcjami.
Słowa kluczowe
terapia zajęciowa, metody terapeutyczne w pediatrii

Ocena skuteczności programu terapeutycznego, łączącego elementy terapii zajęciowej oraz Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, realizowanego w grupie dzieci autystycznych. Doniesienie wstępne

Dominika Zawadzka, Paulina Zawadzka, Rafał Bugaj, Marta Curyło, Anna Gumułka

Dominika Zawadzka, Paulina Zawadzka, Rafał Bugaj, Marta Curyło, Anna Gumułka – Evaluation of effectiveness of the therapeutic program combining elements of occupational therapy and Veronica Sherborne’s Developmental Movement approach in autistic children. A preliminary study. Fizjoterapia Polska 2012; 12(4); 405-416

Streszczenie
Terapia dzieci autystycznych prowadzona jest w celu zminimalizowania problemów charakterystycznych dla tego zaburzenia, w tym głównie symptomów wynikających z autystycznej triady. Celem pracy była ocena skuteczności przeprowadzonego programu terapeutycznego wykorzystującego elementy terapii zajęciowej i Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne u dzieci autystycznych. Badaniu poddano 20-osobową grupę dzieci z klinicznie zdiagnozowanym autyzmem (w przedziale wieku od 3 do 6 lat). Cały projekt trwał rok. W pierwszych 6 miesiącach program zastosowano u 10 dzieci. W kolejnym półroczu zastosowano ten sam program u kolejnych 10 dzieci. Wyniki każdej grupy poddano analizie statystycznej i porównano progres. W związku z brakiem istotnych różnic między grupami, końcową analizę przeprowadzono łącznie dla wszystkich badanych dzieci. Pacjentami były dzieci z Poradni Zdrowia Psychicznego we Wrocławiu oraz Centrum Rehabilitacji i Neuropsychiatrii „Celestyn” w Mikoszowie. Podstawowym narzędziem badawczym była Skala Obserwacji Zachowania Dzieci (SOZ-D) opracowana przez Bogdanowicz. Oceniano zmiany zachodzące w pięciu aspektach rozwoju psychomotorycznego, z czego cztery z nich uważane są za podstawowe: rozwój poznawczy, emocjonalny, społeczny i ruchowy. Zastosowany program terapeutyczny najskuteczniej wpłynął na rozwój emocjonalny, społeczny oraz poznawczy dzieci autystycznych. Terapia okazała się najbardziej skuteczna w następujących aspektach rozwoju psychomotorycznego: w nastroju, kontakcie fizycznym, stosunku do zajęć oraz stosunku do partnera w parze. Zaproponowany program terapeutyczny łączący elementy terapii zajęciowej oraz Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne okazał się skuteczny; wspomaga rozwój psychomotoryczny dzieci dotkniętych autyzmem. Program mógłby stać się stałym elementem terapeutycznym, wspierającym rozwój dzieci autystycznych. Dla sprawdzenia długofalowych efektów terapii należałoby wydłużyć okres trwania programu.
Słowa kluczowe
autyzm, terapia dzieci autystycznych, metoda Weroniki Sherborne, terapia zajęciowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcjonalne aspekty terapii zajęciowej

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak – The functional aspects of occupational therapy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 78-85

Streszczenie
Podstawową intencją terapii zajęciowej jest zmniejszanie ograniczeń funkcjonalnych lub całkowita ich likwidacja wraz z dążeniem do uzyskania, na miarę posiadanych możliwości psychofizycznych samodzielności, samowystarczalności i niezależności. Celem pracy jest wskazanie na terapię zajęciową jako środka w dążeniu do doskonalenia sprawności funkcjonalnej, niezbędnej do wykonywania codziennych czynności i zajęć.
Funkcje w medycynie oznaczają czynności oraz wiele procesów fizjologicznych, mających zasadnicze znaczenie w pracy organizmu jako całości. W terapii zajęciowej poprzez określenie „funkcja” rozumie się szereg czynności, które uczestnik terapii jest w stanie wykonać. W artykule przedstawiono i omówiono uwarunkowania przywracania funkcji ruchowych, które terapeuta zajęciowy powinien uwzględnić w swojej pracy zawodowej.

Słowa kluczowe:
terapia zajęciowa, sprawność funkcjonalna, dysfunkcja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版