Tag: Wojciech Garczyński

Ocena ruchomości żuchwy i odcinka szyjnego kręgosłupa w zaburzeniach układu stomatognatycznego (US)

Magdalena Gębska, Aleksandra Szylińska, Katarzyna Weber-Nowakowska, Elżbieta Kubala, Wojciech Garczyński, Łukasz Kołodziej

M. Gębska, A. Szylińska, K. Weber-Nowakowska, E. Kubala, W. Garczyński, Ł. Kołodziej – Assessment of mobility of the mandible and cervical spine in the stomatognathic system disorders. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 78-86

Streszczenie
Wstęp. Biomechaniczne powiązanie układu stomatognatycznego (US) ze strukturami anatomicznymi w obrębie głowy, szyi, obręczy barkowej, a nawet z całym narządem ruchu sygnalizuje konieczność interdyscyplinarnego podejścia do leczenia dysfunkcji tego układu.
Cel. Ocena ruchomości stawów skroniowo-żuchwowych i odcinka szyjnego kręgosłupa u pacjentek z dolegliwościami bólowymi mięśni żucia. Określenie zależności pomiędzy ruchomością stawów skroniowo-żuchwowych a odcinkiem szyjnym kręgosłupa. Ocena czynności bioelektrycznej (sEMG) mięśni żwaczy u pacjentek z zaburzeniem miogennym US.
Materiał i metody. Zbadano 50 kobiet (G I) w wieku od 20 do 37 lat, z rozpoznanym zaburzeniem miogennym US oraz bólem. Wykonano badania: podmiotowe (kwestionariusz) oraz przedmiotowe (badanie US wg Boumana, sEMG mięśni żwaczy, ocena ruchomości kręgosłupa szyjnego, numeryczna skala bólu). Grupę kontrolną (G II) stanowiło 50 zdrowych kobiet.
Wyniki. Poziom natężenia bólu w obrębie mięśni żwaczy był zbliżony do wartości natężenia bólu w obrębie mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych. U pacjentek z bólem US stwierdzono ograniczony zakres ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa. Największa różnica wystąpiła podczas wykonywania ruchu rotacji głowy w stronę prawą i lewą. Pomiędzy G I a G II stwierdzono występowanie istotnie statystycznych różnic w wartościach amplitudy sEMG mięśnia żwacza.
Wnioski. Istnieje związek pomiędzy ograniczeniem ruchów żuchwy (otwarcie, ruchy boczne) a zmniejszeniem zakresu ruchomości szyjnego odcinka kręgosłupa. Zaburzenia miogenne US mogą doprowadzić do zaburzeń ruchomości szyi.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, odcinek szyjny kręgosłupa, ból, mięsień żwacz

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa pod wpływem serii zabiegów magnetoterapii niskiej częstotliwości – badanie randomizowane z pojedynczą ślepą próbą

Katarzyna Juścińska, Wojciech Garczyński, Ignacy Kłonowski, Tomasz Kowalik, Magdalena Gębska

Katarzyna Juścińska, Wojciech Garczyński, Ignacy Kłonowski, Tomasz Kowalik, Magdalena Gębska – Changes in mobility of the lumbar spine under the influence of a series of low-frequency magnetotherapy procedures – randomized single-blind study. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 64-77

Streszczenie
Wprowadzenie. W literaturze odnajdujemy wiele prac, w których podkreślana jest ogromna rola, jaką pełni fizykoterapia w leczeniu schorzeń kręgosłupa. Terapia polem magnetycznym niskiej częstotliwości wykorzystywana jest głównie, jako jeden z wielu elementów kompleksowej rehabilitacji.
Cel pracy. Celem badań była ocena wpływu serii zabiegów z użyciem magnetoterapii niskiej częstotliwości na ograniczenie ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa, a także określenie, czy wartość BMI oraz wiek pacjentów, wpływa na uzyskany wynik zakresu ruchomości.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 40 osób, w wieku od 30 do 71 lat. Ruchomość zmierzono pierwszego oraz ostatniego dnia terapii, za pomocą zmodyfikowanego testu palce – podłoga. Badanie było randomizowane z pojedynczo ślepą próbą. W grupie A zastosowano zabieg magnetoterapii niskiej częstotliwości, a w grupie B symulację zabiegu. Analizę statystyczną wykonano w programie Statistica 12.
Wyniki. Różnice wyników uzyskanych przed oraz po serii zabiegów w poszczególnych grupach badanych stanowiły wartość nieistotną statystycznie (p = NS).
Wnioski. Magnetoterapia niskiej częstotliwości nie wpływa na zakres ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Wartość wskaźnika masy ciała w nieznacznym stopniu wpływa na zakres ruchów, a także nie ma związku pomiędzy wiekiem osób biorących udział w badaniu a zakresem ruchomości danego odcinka kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
magnetoterapia, pole magnetyczne, lędźwiowy odcinek kręgosłupa, ograniczenie ruchomości

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Wybrane właściwości mechaniczne plastrów stosowanych w metodzie plastrowania dynamicznego – badanie w oparciu o pojedynczo ślepą próbę

Wojciech Garczyński

W. Garczyński – Selected mechanical properties of tapes used in kinesiology taping method – single blind test. FP 2017; 17(3); 74-81

Streszczenie

Wprowadzenie. Plastrowanie dynamiczne (kinesiology taping) jest popularną metodą stosowaną nie tylko przez fizjoterapeutów i lekarzy ale również trenerów, ze względu na brak zaangażowania pacjenta oraz czynnik ekonomiczny. Liczne publikacje naukowe traktujące o kinesiotapingu powstają w oparciu o randomizowane badania najczęściej z podwójną ślepą próbą. Niestety w większości artykułów naukowych nie ma informacji na temat użytego w badaniach plastra, co uniemożliwia powtórzenie badania i uzyskania dowiedzionej przez autorów odpowiedzi klinicznej.
Cel badań. Implikacją do przeprowadzenia badań było porównanie kilku rodzajów plastrów wykorzystywanych w plastrowaniu dynamicznym w zakresie wybranych właściwości mechanicznych.
Materiał i metodyka. Do badań wykorzystano siedem rodzajów plastrów: Nitto Denko, Acu Top, Cure Tape, Nastara, Kinesio Tex Gold, Novama, 3NS Tex. Do badań właściwości mechanicznych wykorzystano maszynę wytrzymałościowa firmy Instron, model E 3000. W badaniu taśm przeprowadzono dwa rodzaje testów: próbę monotonicznego rozciągania oraz badanie cyklicznego rozciągania. Otrzymane wyniki badań przeanalizowano przy użyciu pakietu Office Excel 2010 oraz Statistica 12.
Wyniki. Największą statyczną wytrzymałością charakteryzował się plaster Nitto Denko (154,90N) oraz plaster Novama (118,41 N), najmniejszą plaster Acu Top (25,19 N) oraz 3NS Tex (18,54 N). Wyniki z próby cyklicznego rozciągania wykazywały wyższe wartości koniecznych do zastosowania sił w przypadku plastrów Nitto Denko i Novama (odpowiednio 6,78 i 19,97 N). Najmniejszą siłę konieczną do rozciągnięcia plastra wykazywał 3NS Tex oraz Nastara (odpowiednio 3,95 i 4,68 N). Poziom różnic między badanymi plastrami był istotny statystycznie (p < 0,001).
Wnioski. Plastry dostępne na polskim rynku różnią się między sobą pod względem właściwości mechanicznych.

Słowa kluczowe:
plastrowanie dynamiczne, właściwości mechaniczne, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim