Dynamika ruchu w stawie łokciowym. Zakres referencyjny ruchomości w badanym stawie. Doniesienia wstępne

Marzena Mańdziuk, Marlena Krawczyk-Suszek, Blanka Martowska, Weronika Cyganik

M. Mańdziuk, M. Krawczyk-Suszek, B. Martowska, W. Cyganik – Movement dynamics in the elbow joint. Reference range of movables in the examined joint. Preliminary reports. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 94-101

Streszczenie

Wstęp. Badanie zmian zakresów ruchu w funkcji czasu za pomocą elektrogoniometrów dostarcza cennych i znaczących klinicznie danych. Celem niniejszej pracy była analiza parametrów kinematycznych stawu łokciowego w płaszczyźnie strzałkowej podczas wykonywania zadań ruchowych, przypominających proste czynności dnia codziennego.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 50 osób w wieku od 21 do 25 lat. Zastosowano dobór losowy. Badanie przeprowadzono za pomocą urządzenia Noraxon 1400 L i kompatybilnych z nim dwuosiowych elektrogoniometrów. Przeprowadzenie badania polegało na wykonaniu w kolejności wskazanych zadań ruchowych. Do opracowywania danych wykorzystano program SMART Analyzer. Analizę statystyczną przeprowadzono w programie Statistica 6.0 PL.
Wyniki i wnioski. Badania wykazały istotną statystycznie zależność między płcią
i średnimi wartościami zakresów ruchomości w stawie łokciowym podczas wykonywanych ruchów. Nie wykazano istotności statystycznej między płcią a pozostałymi analizowanymi parametrami.

Słowa kluczowe:
zakres ruchomości, dwuosiowy elektrogoniometr, staw łokciowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu mięśni wdechowych na wybrane czynności płuc u pacjentów po przeszczepie wątroby

Noha M. Kassem, Nesreen G. El- Nahas, Azza A. Abdel Hady, Hazem A. Mohsen

Noha M. Kassem, Nesreen G. El- Nahas, Azza A. Abdel Hady, Hazem A. Mohsen – Effect of Inspiratory Muscle Trainer on Selected Pulmonary Function Testing in Patients Post Liver Transplantation. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 88-93

Streszczenie

Cel. Badanie to zostało przeprowadzone w celu ustalenia wpływu treningu wdechowego na wybrane badane czynności płuc (DLCO) u pacjentów po przeszczepie wątroby. Materiał. W badaniu wzięło udział 33 pacjentów obu płci (10 kobiet i 23 mężczyzn) w wieku od 35 do 45 lat po operacji przeszczepu wątroby, którzy zostali poddani treningowi mięśni wdechowych przy użyciu IMT oraz tradycyjnemu programowi fizykoterapii, który obejmuje ćwiczenia głębokiego oddychania w formie oddychania przeponowego, szczytowego i żebrowego, treningowi prawidłowego kaszlu i wczesnego uruchomienia dwa razy dziennie przez 4 tygodnie. Mierzono gazy we krwi (pH, PaO2, PaCO2, HCO3, DLCO/ HCO3, nadmiar mleczanu we krwi i zasady) na początku badania i po 4 tygodniach. Wyniki. Wyniki badania wykazały, że trening mięśni wdechowych ma znaczący wpływ na niektóre parametry mierzonych gazów we krwi po przeszczepie wątroby. Wykazano znaczący spadek HCO3 o 18,27%, poziomu mleczanu o 26,14% i wzrost DLCO o 6,5%. Podczas gdy inne parametry osiągały nieistotne wyniki w zakresie zmiany procentowej PaO2 o 3,5%, PaCO2 o 4,52%, pH o 0,14% i Bx o 11,32% po treningu. Wniosek. Trening mięśni wdechowych jest skuteczną metodą dodaną do tradycyjnych metod fizykoterapii po przeszczepie wątroby, stosowaną jako próba modulacji zdolności dyfuzyjnej, uważanej za istotny czynnik przy tej ważnej operacji.

Słowa kluczowe:
Przeszczep wątroby, gazy we krwi, zdolność dyfuzyjna, trening wdechowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Algorytm postępowania fizjoterapeutycznego po urazowym uszkodzeniu ścięgna Achillesa

Jarosław Pasek, Tomasz Stołtny, Maciej Szczęśniak, Bogdan Dugiełło, Wojciech Gąsior, Michał Czarnecki, Jakub Jaczyński, Bogdan Koczy

J. Pasek, T. Stołtny, M. Szczęśniak, B. Dugiełło, W. Gąsior, M. Czarnecki, J. Jaczyński, B. Koczy – Algorithm of physiotherapy after traumatic injury of the Achilles tendon. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 76-87

Streszczenie

Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w organizmie człowieka. Ze względu na swoją kluczową funkcję w motoryce i obecnie obserwowany wzrost popularności różnych dyscyplin sportowych podlega coraz częstszym urazom. Wymaga to wprowadzania odpowiedniego postępowania leczniczego. Zasadniczym celem całego procesu leczenia jest zapewnienie możliwie pełnego powrotu funkcji ścięgna. W przypadkach całkowicie zerwanego ścięgna leczeniem z wyboru jest zabieg operacyjny, chyba że z przyczyn ogólnomedycznych jest on przeciwwskazany. W obu tych przypadkach konieczna jest odpowiednia fizjoterapia. W artykule autorzy przedstawiają algorytm postępowania fizjoterapeutycznego po urazowym uszkodzeniu ścięgna Achillesa.

Słowa kluczowe: urazy, ścięgno Achillesa, fizjoterapia, leczenie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ połączenia treningu mięśni wdechowych i wydechowych na czynność płuc i stan zdrowia pacjentów z POChP: randomizowane badanie kontrolowane

Basant Hamdy Elrefaey, Hagar Ahmed Elhadidy, Heba Ahmed Moussa

Basant Hamdy Elrefaey, Hagar Ahmed Elhadidy, Heba Ahmed Moussa – Effect of combining inspiratory and expiratory training on pulmonary function and health status in patients with COPD: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 70-74

Streszczenie

Cel. Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) cierpią z powodu dysfunkcji mięśni oddechowych. Badanie miało na celu ocenę wpływu łączonego treningu mięśni oddechowych (wdechowego i wydechowego) na czynność płuc i stan zdrowia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Metody. W badaniu udział wzięło sześćdziesięciu mężczyzn (40-60 lat) z POChP. Pacjenci zostali wybrani losowo, przy czym 30 pacjentów przydzielono do grupy kontrolnej, a 30 pacjentów przydzielono do grupy eksperymentalnej. Grupa kontrolna została poddana fizjoterapii klatki piersiowej zgodnie z wytycznymi, podczas gdy grupa eksperymentalna została poddana takiemu samemu programowi oraz treningowi mięśni oddechowych przy użyciu urządzenia Power Lung. Obie grupy były poddawane leczeniu trzy razy w tygodniu przez 3 kolejne miesiące. Pomiary czynności wentylacyjnej, siły mięśni oddechowych i testu oceny POChP (CAT) przeprowadzono przed i po leczeniu. Wyniki. Obie grupy wykazały znaczną poprawę funkcji wentylacji i siły mięśni oddechowych po leczeniu, przy czym znacznie większą poprawę zaobserwowano w grupie eksperymentalnej. Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami, jeśli chodzi o CAT. Wnioski. Trening mięśni wdechowych i wydechowych poprawia czynność płuc i stan zdrowia pacjentów z POChP.

Słowa kluczowe: przewlekła obturacyjna choroba płuc, stan zdrowia, czynność płuc, trening mięśni oddechowych

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Predyktory wyboru zawodu fizjoterapeuty. Badanie podłużne 2011-2016

Elżbieta Trylińska-Tekielska, Monika Drewnik, Karolina Włostowska, Lidia Nowińska

E. Trylińska-Tekielska, M. Drewnik, K. Włostowska, L. Nowińska – Predictors for choosing the profession of physiotherapist. A longitudinal study 2011-2016. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 58-68

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była próba zbadania predyktorów wyboru określonego kierunku studiów (fizjoterapii), predyspozycji do zawodu fizjoterapeuty wśród grupy studentów studiujących w Warszawie. Uwzględniono trzy zmienne: osobowość, potrzeby psychiczne i uznawane wartości.
Materiał i metody. Badaną grupę stanowili studenci fizjoterapii studiujący w Warszawie. Ogólnie przebadano 427 studentów. Badania przeprowadzono w latach 2011–2016.
Metody wykorzystywane do prowadzenia badań:
1. Kwestionariusz osobowości wg R. Rohr.
2. Autoportret Stein wg adaptacji Choynowskiego.
3. Kwestionariusz wartości wg M. Rokeach.
Wyniki. Studenci fizjoterapii wykazują specyficzny typ osobowości (Strażnik wartości), dla której chęć do pracy i funkcjonowania w grupie jest niezwykle ważna. Istotne są także wartości grupy i lojalność wobec grupy. Studentów fizjoterapii charakteryzuje również (Mediator) umiejętność mediacji, nawiązywania kontaktów, co jest bardzo ważne w pracy z pacjentami. Istotne potrzeby rządzące ich życiowymi wyborami to: potrzeba niesienia pomocy, służenia innym i kompensacji, co sprzyja ambicjom, wytrwałości w wykonywaniu zadań i ich konsekwentnej realizacji. Dla badanych studentów najważniejsze są wartości docelowe o charakterze indywidualnym.
Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań w grupie studentów fizjoterapii w okresie 2011–2016 nad czynnikami, które mogą predysponować do wyboru określonego kierunku (zawodu) można stwierdzić, że regularnie powtarzał się co roku w badanych grupach typ osobowości (Strażnik wartości, Mediator). Potrzeby psychiczne, które są bardzo silnym stymulatorem w podejmowaniu wyborów też powtarzały się w każdej z badanych grup. Były to chęć niesienia pomocy, stowarzyszania się, kompensacji. Powtarzały się również typy i hierarchie wartości.

Słowa kluczowe: fizjoterapia, osobowość, potrzeby psychiczne, wartości, student

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ programu ćwiczeń stosowanego natychmiast lub wprowadzanego stopniowo na maksymalne otwarcie ust. Artroskopia stawu skroniowo-żuchwowego: randomizowane badanie kontrolowane

Zeinab A. Ali, Marwa M. Eid

Zeinab A. Ali, Marwa M. Eid – Effect of Immediate Versus Gradual Exercises Program on Maximum mouth opening Post Temporomandibular Joint Arthroscopy: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 52-57

Streszczenie

Cel. Celem badania było porównanie dwóch programów fizjoterapii wykorzystywanych w rehabilitacji pacjentów po artroskopii stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ). Metody. W badaniu wzięło udział sześćdziesięciu pacjentów, u których zdiagnozowano zablokowanie stawu skroniowo-żuchwowego w zamknięciu (ang. closed lock), u których przeprowadzono uwolnienie zrostów metodą artroskopową i płukanie; pacjentów podzielono na dwie grupy: Grupa A (program natychmiastowy) obejmowała trzydziestu pacjentów rehabilitowanych pełnym zakresem samodzielnych ćwiczeń ruchowych stosowanych natychmiast po zabiegu. Grupa B (program stopniowy) obejmowała trzydziestu pacjentów rehabilitowanych ze stopniowo poszerzanym zakresem ćwiczeń ruchowych.
Pomiar wyników. Maksymalne otwarcie ust (MMO) poprzez pomiar odległości między górnymi i dolnymi siekaczami, podczas aktywnego otwierania ust przez pacjenta, oceniono za pomocą linijki. Oceny bólu dokonano przy użyciu wizualnej skali analogowej. Pomiary dokonano do końca pierwszego miesiąca leczenia, przeanalizowano i porównano dla obu grup. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała znaczną poprawę w zakresie MMO i bólu w grupie, u której zastosowano program natychmiastowy w większym stopniu niż w grupie, w której zastosowano program stopniowy. Wniosek. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że program fizjoterapii obejmujący natychmiastowy pełny zakres mobilizacji ruchów daje lepsze wyniki (pod względem bólu i otwarcia ust) niż program fizjoterapii polegający na stopniowym i kontrolowanym zwiększaniu zakresu ruchu przy zablokowaniu stawu skroniowo-żuchwowego w zamknięciu po leczeniu artroskopowym.

Słowa kluczowe: staw skroniowo-żuchwowy, artroskopia, maksymalne otwarcie ust

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ laseroterapii i ultradźwięków na tkliwość palpacyjną tkanek miękkich oraz poprawę ruchomości w przewlekłym zespole bólowym kręgosłupa

Małgorzata Chochowska, Joanna Jutrzenka-Jesion, Dorota Hojan-Jezierska

M. Chochowska, J. Jutrzenka-Jesion, D. Hojan-Jezierska – Effects of selected work-related factors on the prevalence of musculoskeletal disorders. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 42-51

Streszczenie

Cel. Ocena skuteczności laseroterapii (ang. low level laser therapy, LLLT) i ultradźwięków (ang. ultrasound, US) w leczeniu przewlekłego NLBP i ich wpływ na redukcję tkliwości palpacyjnej tkanek miękkich oraz poprawę ruchomości kręgosłupa.
Materiał i metodyka. Ocenie poddano 120 chorych (grupy: I, II, III, po 40 osób każda) z przewlekłym niespecyficznego zespołu bólowego kręgosłupa lędźwiowego (ang. nonspecific low back pain, NLBP). U wszystkich badanych przeprowadzono 10 sesji zabiegowych, zawierających: 1. indywidualnie dobraną kinezyterapię (10 sesji po 30 minut); 2. autoterapię (2 razy dziennie po 30 minut); 3. edukację pacjenta (10 sesji po 30 minut). Grupa I była kontrolna. W grupie II dodatkowo wykonano 10 razy LLLT, a w grupie III 10 razy US. Pacjentów przebadano dwukrotnie: w pierwszym dniu terapii oraz po trzech tygodniach leczenia. Do oceny wykorzystano: badanie zakresu ruchomości kręgosłupa lędźwiowego we wszystkich kierunkach ruchu oraz ocenę tkliwości palpacyjnej tkanek miękkich w 24 punktach kontrolnych (ang. control points, CP), które poddano LLLT (gr. II) lub US (gr. III) wg skali Andrzejewskiego i Kassolika (ang. Andrzejewski-Kassolik Scale, AKS).
Wyniki. We wszystkich badanych grupach uzyskano istotny statystycznie (p < 0,05; test Wilcoxona) spadek tkliwości palpacyjnej tkanek miękkich w AKS w 23 spośród 24 CP w stosunku do stanu przed terapią. W grupach II i III uzyskano istotną statystycznie (p < 0,05; test Wilcoxona) poprawę ruchomości kręgosłupa lędźwiowego w niemal wszystkich kierunkach ruchu (poza rotacją L i P) w stosunku do stanu przed terapią. Ponadto po zakończeniu leczenia uzyskano istotnie lepszą (p < 0,05; test U Manna–Whitneya) ruchomość kręgosłupa w stosunku do grupy kontrolnej: w grupie II w 5 z 8 badanych zakresów ruchu, a w grupie III w 3 z 8 badanych zakresów ruchu; a także pomiędzy grupami III i II w 2 z 8 badanych zakresów ruchu.
Wnioski. 1. Zastosowanie indywidualnie dobranej kinezyterapii oraz edukacji w zakresie przestrzegania zasad profilaktyki przyczynia się do poprawy stanu zdrowia chorych z przewlekłym NLBP. 2. Dodatkowe stosowanie LLLT oraz US wpływa na obniżenie poziomu tkliwości palpacyjnej tkanek miękkich, a także na poprawę zakresu ruchomości kręgosłupa u chorych z przewlekłym NLBP. 3. Nieco lepsze wyniki uzyskano po zastosowaniu US, jednakże nie można jednoznacznie wnioskować o przewadze US nad LLLT w tej grupie chorych.

Słowa kluczowe: zespół bólowy odcinka lędźwiowego kręgosłupa, zespół bólu mięśniowo-powięziowego, laseroterapia, ultradźwięki, poprawa ruchomości

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wybranych czynników związanych z charakterem wykonywanej pracy na występowanie dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego

Katarzyna Michalak, Marta Karbowiak, Emilian Budny, Krzysztof Celeban, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

K. Michalak, M. Karbowiak, E. Budny, K. Celeban, E. Poziomska-Piątkowska – Effects of selected work-related factors on the prevalence of musculoskeletal disorders. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 26-33

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy było porównanie lokalizacji i częstości występowania zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego, związanych z wykonywaną pracą oraz analiza zależności pomiędzy występowaniem dolegliwości bólowych a rodzajem obciążeń występujących na stanowisku pracy, wiekiem, płcią oraz wskaźnikiem Body Mass Index.
Materiał i metody. Badanie obejmowało 63 losowo wybranych pracowników biurowych i produkcyjnych w wieku od 23 do 65 lat.
Wyniki. Istotne statystycznie korelacje wykazano pomiędzy występowaniem dolegliwości bólowych a pracą w wymuszonej pozycji, długotrwałym brakiem możliwości zmiany pozycji, pracą powyżej 12 godzin dziennie, wykonywaniem powtarzalnych czynności oraz podnoszeniem / przenoszeniem ciężkich ładunków. Nie wykazano istotności statystycznej pomiędzy BMI i wiekiem a występowaniem dolegliwości.
Wnioski.
1. Charakter wykonywanych czynności zawodowych determinuje lokalizację występowania dolegliwości bólowych.
2. Zespoły bólowe najczęściej lokalizują się w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa oraz w stawach ręki i nadgarstka.
3. Występowanie dolegliwości bólowych związanych z wykonywaną pracą jest zależne od płci, ale nie jest zależne od wieku ani od BMI badanych.
4. Podejmowanie regularnej aktywności fizycznej zmniejsza ryzyko wystąpienia zespołów bólowych związanych z wykonywaniem czynności zawodowych.

Słowa kluczowe: ergonomia pracy, dolegliwości mięśniowo-szkieletowe, pracownicy biurowi, profilaktyka zdrowia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Elektrofizjologiczna odpowiedź na neuromobilizację i terapię bańkami u pacjentów z rwą kulszową pochodzenia dyskopatycznego

Ahmed Torad, Amir Saleh, Yasser Aneis, Amr Azzam,
Amr Abo-Gazia, Hamdy Radwan

Ahmed Torad, Amir Saleh, Yasser Aneis, Amr Azzam,
Amr Abo-Gazia, Hamdy Radwan – Electrophysiological response of the Neurodynamic Mobilization and Cupping therapy in Patients with Discogenic Sciatica: A_Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 34-40

Streszczenie

Cele. Zbadanie i porównanie reakcji neurofizjologicznej na neuromobilizację i terapię bańkami pod kątem bólu, zakresu ruchu i funkcji w rwie kulszowej pochodzenia dyskopatycznego.
Materiały i metody. W badaniu wzięło udział 32 pacjentów z ambulatoryjnej kliniki fizykoterapii na Wydziale Fizjoterapii Uniwersytetu Kafrelsheik. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do: pasywnej neuromobilizacji (PVM; n = 9), tradycyjnej terapii bańkami (TC; n = 9) i pasywnej neuromobilizacji z terapią bańkami (COM; n = 14). Uczestników oceniano pod kątem progu bólu uciskowego w punktach akupunkturowych UB-25, GB-30, UB-37 i UB-57, okresu utajenia załamka F i H, uniesienia prostej nogi, zakresu ruchu i niepełnosprawności za pomocą kwestionariusza Oswestry Disability Questionnaire (ODQ), bezpośrednio przed terapią i po niej.
Wyniki. We wszystkich grupach zaobserwowano statystycznie znaczącą poprawę w zakresie ruchu (P < 0,05). Ponadto, w grupie PVM zaobserwowano poprawę wyniku ODQ (P = 0,039). W grupie COM zaobserwowano poprawę w zakresie progu bólu uciskowego w punktach akupunkturowych UB-25, GB-30 i UB-57, jednak nie zaobserwowano znaczącej poprawy w punkcie UB-37 (P=0,656). Porównanie wyników grup ujawniło statystycznie znaczące różnice dla zakresu ruchu (P=0,041). W zakresie pozostałych badanych zmiennych nie zaobserwowano znaczących różnic.
Wnioski. Nie zaobserwowano znaczących różnic między trzema grupami, dlatego zalecamy stosowanie wyłącznie neuromobilizacji w leczeniu pacjentów z rwą kulszową pochodzenia dyskopatycznego, ponieważ wprowadzenie terapii bańkami nie dawało lepszego rezultatu.

Słowa kluczowe: neuromobilizacja, bańki, badanie przewodnictwa nerwowego, rwa kulszowa, ból dolnej części pleców

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ tradycyjnej terapii Siwan na funkcje płuc u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów: Badanie pilotażowe i randomizowana próba kontrolowana

Howida A. Fouda, Azza A. Abd elhady, Mohamed M. Elbatanony, Nessren G. Elnahas, Khaled T. Turky

Howida A. Fouda, Azza A. Abd elhady, Mohamed M. Elbatanony, Nessren G. Elnahas, Khaled T. Turky – Efficiency of Siwan Traditional Therapy on Pulmonary Functions of Rheumatoid Arthritis Patients: A Pilot Study and a Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 20-25

Streszczenie

Cele. Porównanie wpływu tradycyjnej terapii Siwan i fizjoterapii na funkcje płuc i ból w reumatoidalnym zapaleniu stawów (RA). Projekt. Badanie pilotażowe, prospektywne, randomizowane, z pojedynczą ślepą próbą, kontrolowane badanie, z uwzględnieniem wyników uzyskanych przed i po badaniu. Metody. W badaniu wzięło udział ośmiu pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów zdiagnozowanych zgodnie z kryteriami American Rheumatism Association 2010. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup. Grupa (A) była poddawana tradycyjnej terapii Siwan w postaci kąpieli piaskowej przez 5 dni, a następnie masażom oliwą z oliwek, podczas gdy grupa (B) była poddawana fizjoterapii w postaci 5 sesji z zastosowaniem ciepła, przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów (TENS), ćwiczeniom aerobowym i wzmacniającym. Intensywność bólu mierzono przy użyciu wizualnej skali analogowej, zaś funkcje płuc mierzono spirometrem. Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu ujawniło nieistotne różnice w nasileniu bólu i funkcji płuc (P > 0,05). Jednakże, terapia Siwan spowodowała poprawę w zakresie intensywności bólu, natężonej pojemności życiowej (FVC), objętości powietrza wydychanego z dużą siłą w pierwszej sekundzie (FEV1) oraz FEV1/FVC o 71,8%, 8,69%, 70,46% i 58,8% w porównaniu do tradycyjnej fizjoterapii (kolejno 14%, 2,25%, 0% i 2,59%). Wniosek. Terapia Siwan wiąże się z większą poprawą w zakresie intensywności bólu i czynności płuc niż tradycyjna fizjoterapia u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów.

Słowa kluczowe:

tradycyjna terapia Siwan, funkcje płuc, reumatoidalne zapalenie stawów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 104 105 106 107 108 140