Wyznaczenie optymalnej dawki treningu rekreacyjnego na rowerze jako efektywnej fizjoterapii prowadzącej do zmian w aktywnym trybie życia

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan

 

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan – Identification of recreational cycling training dose as an effective physical therapy to elicit changes into active lifestyle –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 31-35

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8A10

Streszczenie
Celem tego badania jest określenie związku między nawykami życiowymi w okresie nowej normalności a (1) składem ciała oraz (2) poziomem tlenu we krwi po jeździe na rowerze w maseczce. Badanie to jest studium wieloośrodkowym pomiędzy Indonezją a Malezją, przy czym dane prezentowane tutaj dotyczą specyficznie regionu DI Yogyakarta w Indonezji i obejmują badanie obserwacyjne analityczne z wykorzystaniem podejścia przekrojowego. W badaniu wzięło udział 71 osób badanych. Instrumenty użyte do zbierania danych to zachowania związane z kondycją fizyczną podczas pandemii (częstotliwość i czas trwania ćwiczeń), pomiary antropometryczne oraz nasycenie tlenem po jeździe na rowerze w czasie pandemii. Skład ciała został określony za pomocą wzoru BMI, uwzględniającego wzrost i wagę. Nasycenie tlenem podczas jazdy na rowerze mierzono przy użyciu pulsoksymetru FOX-1(N) firmy Elitech Technovision. Największy odsetek osób jeżdżących na rowerze to dwa razy w tygodniu (42,25%), za którymi plasują się trzy, jeden, piąty i czwarty raz w tygodniu. Większość uczestników jeździła na rowerze przez 120 minut (35,21%), a następnie przez 180 minut, 60 minut, 30 minut itd. Dane dotyczące nasycenia tlenem pokazują, że większość badanych ma nasycenie tlenem na poziomie 98% (47,8% respondentów), żaden z nich nie osiągnął 100%, ale 97% nasycenia, 96% zajmuje drugie i trzecie miejsce w dystrybucji. Z pierwotnych danych uzyskanych w Indonezji tylko nasycenie tlenem i czas trwania jazdy na rowerze wykazały bardzo istotny związek (p=0,009), podczas gdy inne zmienne, takie jak BMI i częstotliwość jazdy na rowerze, nie wykazały istotnej korelacji. Można zatem wnioskować, że istnieje istotny związek między czasem trwania ćwiczeń, a konkretnie jazdą na rowerze, a nasyceniem tlenem u indonezyjskich badanych.
Słowa kluczowe
jazda na rowerze, aktywność fizyczna, zachowania związane z kondycją, skład ciała, nasycenie tlenem, ćwiczenia i pandemia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ zaburzeń składu ciała na jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc

Marzena Dorosz, Katarzyna Bogacz, Marta Gołdyn-Pastuszka, Marcin Krajczy, Anna Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak


Marzena Dorosz, Katarzyna Bogacz, Marta Gołdyn-Pastuszka, Marcin Krajczy, Anna Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – The impact of body composition disorders on the quality of life of patients with chronic obstructive pulmonary disease. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 56-69

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AXT7

Streszczenie

Wstęp. POChP to przewlekła choroba zapalna stanowiąca istotny problem zdrowia publicznego. Jej charakterystyczną cechą jest niecałkowicie odwracalne, postępujące ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Oprócz szkodliwych następstw płucnych POChP manifestuje się powikłaniami w innych układach organizmu, w tym również zaburzeniami składu ciała, co wpływa niekorzystnie na jakość życia i rokowanie chorych. Celem niniejszej pracy była ocena jakości życia pacjentów z POChP oraz ocena czynników, które będą wpływały na jej pogorszenie.
Materiał i metody. Do badania włączono 37 pacjentów Szpitala Uniwersyteckiego CMUJ w Krakowie przy ulicy Skawińskiej 8, u których zdiagnozowano POChP wg wytycznych GOLD. W grupie badanej przeprowadzono ankietę osobową, zebrano dane antropometryczne, tj. obliczono wskaźnik Queteleta, dokonano pomiaru obwodu uda i pomiarów fałdów skórnych oraz zbadano subiektywną ocenę jakości życia przy pomocy kwestionariusza SGRQ-C i Testu CAT.
Wyniki. Na podstawie analizy zebranych materiałów wykazano, że średnia ocena jakości życia w badanej populacji mieściła się na niskim poziomie 61,8 pkt. w skali SGRQ-C. Wykazano duże zróżnicowanie co do oceny HRQoL w zależności od stadium zaawansowania choroby. Najlepszy wynik, wynoszący 23,0 pkt., osiągnęli pacjenci w 1 stopniu GOLD, a najgorszy – 81,6 pkt. – pacjenci w stopniu 4. Wśród głównych determinantów jakości życia w badanej grupie, oprócz stopnia obturacji dróg oddechowych, znalazły się: wysokie nasilenie objawów klinicznych, takich jak kaszel, duszność czy odkrztuszanie wydzieliny, niska masa ciała oraz ilość chorób współistniejących.
Wnioski. Wykazano, że utrata beztłuszczowej masy ciała i powikłania ogólnoustrojowe są czynnikiem istotnie obniżającym jakość życia, a pacjenci z mniejszą liczbą chorób współistniejących i ze zwiększonym wskaźnikiem BMI osiągają lepsze wyniki w skali SGRQ-C. Dowiedziono przy tym, że postęp choroby przyczynia się do wykluczenia pacjentów z aktywnego życia społecznego i dostarcza wielu problemów natury psychicznej. Ustalono, że chorzy na POChP powinni być objęci wielospecjalistyczną opieką i specjalnym programem treningowym w celu zapobiegania bądź też opóźnienia wystąpienia powikłań systemowych, istotnie pogarszających jakość życia chorych.

Słowa kluczowe:
POChP, skład ciała, jakość życia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skład masy ciała a spastyczność dzieci z obustronnym niedowładem kończyn dolnych

Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa


Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa – Body composition and spasticity in children with bilateral cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 174-185

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego opracowania było rozpoznanie zależności pomiędzy składem masy ciała dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym a stopniem spastyczności mięśni kończyn dolnych.
Materiał i metoda. Badaniem objęto 59-osobową grupę samodzielnie chodzących dzieci w wieku od 8 do 16 lat z obustronnym spastycznym niedowładem kończyn dolnych. Do grupy kontrolnej włączono 59 dzieci bez ośrodkowych zaburzeń ruchowych – uczniów Szkoły Podstawowej nr 25 w Sosnowcu. Badania obejmowały: 1) ocenę składu masy ciała oraz jego komponentów przy użyciu wagi TANITA MC-780 S MA; 2) ocenę stopnia spastyczności wg zmodyfikowanej skali Ashwortha; 3) obliczenia wskaźników BMI zgodnie z rekomendacją World Health Organization (WHO) oraz BMI OLAF opracowanych przez Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie.
Wyniki. Największe nasilenie spastyczności, zarówno w prawej, jak i lewej kończynie dolnej, występowało w obrębie grupy mięśni prostowników stawu skokowego. Z kolei najmniejsze nasilenie spastyczności zaobserwowano w grupie mięśni zginaczy stawu kolanowego prawej i lewej kończyny dolnej. Im większy był stopień spastyczności mięśni kończyn dolnych, tym większy był deficyt masy beztłuszczowej i masy mięśni kończyn dolnych.
Wnioski. u dzieci z MPD występują deficyty w zakresie masy tkanki mięśniowej. Deficyt tkanki mięśniowej zależy od stopnia spastyczności proksymalnych grup mięśniowych kończyn dolnych.
Słowa kluczowe:
skład masy ciała, spastyczność, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie zależności między typem budowy ciała a składem ciała u młodych kobiet

Milan Cabrić, Helena Krakowiak, Renata Janczak

Milan Cabrić, Helena Krakowiak, Renata Janczak – The relationship between body constitution and body composition in young women. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 1-5

Streszczenie
Wprowadzenie. Celem prowadzonych badań było znalezienie zależności pomiędzy szeroko rozumianym składem ciała a typem budowy ciała u młodych kobiet. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 212 studentek z trzech bydgoskich uczelni, w wieku od 18 do 25 lat. Badania zostały wykonane w latach 2000-2001 w Zakładzie Antropologii Akademii Medycznej w Bydgoszczy. Badanym osobom określono somatotyp wg metody B. Heath i L. Carter’a oraz zbadano skład ciała analizą segmentalnej, bioelektrycznej impedancji (SBIA).Wyniki. W prowadzonych badaniach uzyskano największy współczynnik korelacji pomiędzy endomorficznym komponentem a tkanką tłuszczową w kg i w procentach, dystrybucją tłuszczu oraz wskaźnikiem BMI i Rohrera. Wnioski. Między wybranymi składnikami ciała a typem budowy ciała istnieje bardzo zróżnicowana współzależność. Jednak najwyższa korelacja występuje między endomorficznym komponentem budowy ciał a zawartością tkanki tłuszczowej oraz ujemna korelacja między ektomorficznym komponentem a badanymi cechami utłuszczenia.

Słowa kluczowe:
somatotyp, skład ciała, analiza korelacji

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie budowy i składu ciała studentek różnych kierunków studiów

Milan Cabric, Helena Krakowiak, Renata Janczak

Milan Cabric, Helena Krakowiak, Renata Janczak – Comparison of body constitution and body composition in female students in various fields of study. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 272-276

Streszczenie

Wstęp. Celem prowadzonych badań było porównanie budowy i składu ciała studentek wychowania fizycznego Akademii Bydgoskiej ze studentkami innych bydgoskich uczelni. Materiał i metody. Badaniami objęto 52 studentki wychowania fizycznego Akademii Bydgoskiej i 160 studentek Akademii Medycznej i Wyższej Pomorskiej Szkoły Hotelarstwa i Turystyki. Badania zostały wykonane w latach 2000-2001 w Zakładzie Antropologii Akademii Medycznej w Bydgoszczy. Badanym osobom określono somatotyp wg metody B. Heath i L. Carter’a oraz zbadano skład ciała analizą segmentalnej, bioelektrycznej impedancji (SBIA).Wyniki. Studentki wychowania fizycznego były wyższe, miały większy obwód ramienia bez tkanki tłuszczowej oraz miały istotnie mniejszy udział komponentu endomorficznego w budowie ciała w porównaniu ze studentkami pozostałych uczelni. Również w składzie ciała, poza procentową zawartością tkanki tłuszczowej, studentki wychowania fizycznego osiągnęły istotnie wyższe wartości większości badanych wskaźników. Wnioski. Studentki wychowania fizycznego, w odróżnieniu od studentek pozostałych uczelni, cechowały się większą masą mięśni przy jednocześnie statystycznie istotnie mniejszym stopniu otłuszczenia.

Słowa kluczowe:
somatotyp, skład ciała, tkanka tłuszczowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim