Tag: Dina Othman Shokri Morsigalal

Wada wzroku i zmiany widoczne w pachymetrii po wszczepieniu segmentu pierścienia śródrogówkowego przy użyciu lasera femtosekundowego i sieciowaniu włókien kolagenowych w wewnętrznych warstwach rogówki zastosowanych równocześnie i sekwencyjnie w przypadku stożka rogówki u pacjentów z Egiptu

Moataz Mohamed Nasrat, Ahmed Medhat Abdelsalam, Mohamed Bassam Goily, Amr A Eldib, Gehan A Hegazy


Moataz Mohamed Nasrat, Ahmed Medhat Abdelsalam, Mohamed Bassam Goily, Amr A Eldib, Gehan A Hegazy – Refractory error outcome and pachymetric changes of simultaneous versus sequential intracorneal ring segment implantation with femtosecond laser and corneal collagen crosslinking for keratoconus in Egyptian patients. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 138-143

Streszczenie

Stożek rogówki jest zwyrodnieniową, niezapalną chorobą rogówki. Podstawowe leczenie stożka rogówki obejmuje sieciowanie włókien kolagenowych w wewnętrznych warstwach rogówki (CXL) w celu stabilizacji stożka. Dodatkowa terapia obejmująca wszczepienie segmentu pierścienia śródrogówkowego (ICRS) wymagała poprawy ostrości wzroku. Badanie to miało na celu ocenę wady wzroku i zmian widocznych w pachymetrii po równoczesnym zastosowaniu ICRS i CXL podczas jednej sesji (równocześnie) w porównaniu do dwóch sesji (sekwencyjnie). To porównawcze badanie prospektywne obejmowało czterdziestu pacjentów (60 oczu) ze stożkiem rogówki w stadium łagodnym do umiarkowanego. Pacjentów podzielono na 2 grupy: grupa, u której ICRS i CXL wykonano równocześnie obejmowała 21 pacjentów ze stożkiem rogówki (30 oczu) poddawanych dwóm procedurom (ICRS, a następnie CXL) podczas tej samej sesji, oraz grupa obejmująca 19 pacjentów ze stożkiem rogówki (30 oczu), którą poddano ICRS podczas jednej sesji, a następnie CXL podczas drugiej sesji po 3-4 tygodniach. Pacjenci byli poddawani obserwacji pod koniec 1., 3. i 6. miesiąca. Ocena obejmowała zmiany w nieskorygowanej ostrości wzroku (UCVA), najlepszej skorygowanej ostrości wzroku (BCVA), wadę wzroku w zakresie kuli i cylindra oraz pachymetrię. Poprawa UCVA, średniej kuli i cylindra w grupie, u której procedury przeprowadzono równocześnie i w grupie, u której nastąpiło to sekwencyjnie wystąpiła w okresie pooperacyjnym pod koniec pierwszego, trzeciego i szóstego miesiąca; podczas gdy wartości BCVA uległy znacznej poprawie w okresie pooperacyjnym pod koniec trzeciego i szóstego miesiąca w porównaniu z wartością przedoperacyjną. Podsumowując, połączenie działania ICRS i CXL okazało się skuteczne przy ich zastosowaniu podczas jednej lub dwóch sesji.

Słowa kluczowe
sieciowanie włókien kolagenowych w wewnętrznych warstwach rogówki, rozszerzenie, laser femtosekundowy, wszczepienie segmentów pierścienia śródrogówkowego, stożek rogówki, wada wzroku, sekwencyjne, równoczesne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekt przeniesienia różnych technik mobilizacji szyjnej na siłę mięśni barku u pacjentów z zapaleniem ścięgien stożka rotatorów: randomizowane badanie kontrolne

Noha Elserty, Dina Othman Shokri Morsigalal, Shaima M. Abdelmageed, Eman Wagdy, Rania Reda Mohamed


Noha Elserty, Dina Othman Shokri Morsigalal, Shaima M. Abdelmageed, Eman Wagdy, Rania Reda Mohamed – Carry over effect of different cervical mobilization techniques on shoulder muscle strength in rotator cuff tendinitis patients: A randomized control trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 130-137

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1420LR

Streszczenie

Cel. Zbadanie, czy różne techniki mobilizacji szyjnej mają długotrwały wpływ na łagodzenie bólu i wzmacnianie zewnętrznych rotatorów i odwodzicieli w zapaleniu ścięgien stożka rotatorów. Metody. Siedemdziesięciu pięciu pacjentów w wieku od 25 do 40 lat z zapaleniem ścięgna stożka rotatorów zostało zrekrutowanych z poradni do wzięcia udziału w badaniu. Grupa A: C5-6 przednio-tylna mobilizacja szyjna i terapia ultradźwiękowa. Grupa B: C5-6 boczna mobilizacja szyjna i terapia ultradźwiękowa. Grupa C: C5-6 tylno-przednia mobilizacja szyjna i terapia ultradźwiękowa. Wizualna Skala Analogowa mierzyła poziom nasilenia bólu, a Ręczny Tester Siły Mięśni Lafayette mierzył izometryczną siłę mięśni zewnętrznych rotatorów i odwodzicieli barku. Wyniki. Test Wilcoxona wykazał statystycznie istotną różnicę w zewnętrznych rotatorach barku, sile odwodzicieli i redukcji bólu przed, bezpośrednio po mobilizacji, 10 minut po mobilizacji i 30 minut po mobilizacji w trzech grupach. Jednak w przypadku mediany wartości rotatorów zewnętrznych bezpośrednio po mobilizacji i 10 minut po mobilizacji zaobserwowano statystyczne istotne różnice między trzema grupami, podczas gdy w przypadku mediany wartości 30 minut po mobilizacji rotatorów zewnętrznych nie zaobserwowano żadnej różnicy. Odwodziciele: Wśród trzech grup nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w wynikach bezpośrednio po mobilizacji, 10 minut po mobilizacji lub 30 minut po mobilizacji, ale zaobserwowano statystycznie istotne różnice w ocenie bólu bezpośrednio po mobilizacji, 10 minut po mobilizacji i 30 minut po mobilizacji. Wniosek. Badanie wykazało, że wszystkie trzy rodzaje mobilizacji szyjnej są przydatne w zmniejszaniu bólu i wzmacnianiu zewnętrznych mięśni rotatorów i odwodzicieli, jednak najskuteczniejszą metodą jest przednio-tylna metoda leczenia zapalenia ścięgna stożka rotatorów.

Słowa kluczowe
mobilizacja boczna, mobilizacja przednio-tylna, mobilizacja tylno-przednia, siła mięśni, zapalenie ścięgna rotatorów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim