Tag: neck pain

Wpływ terapii mięśniowo-powięziowej blizny po cesarskim cięciu na ból szyi i zakres ruchu u kobiet z niespecyficznym bólem szyi

Asmaa K. Mohamed, Dalia M. Kamel, Hamed M. ELkhaozamy, Amel M. Yousef, Reham H Saad

 

Asmaa K. Mohamed, Dalia M. Kamel, Hamed M. ELkhaozamy, Amel M. Yousef, Reham H Saad – Effect of myofascial release of cesarean scar on neck pain and range of motion in females with nonspecific neck pain –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 389-394

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D4HBJ

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu terapii mięśniowo-powięziowej (MFR) blizny po cesarskim cięciu na ból szyi i zakres ruchu (ROM) u kobiet cierpiących na przewlekły niespecyficzny ból szyi.
Metody. Do badania zakwalifikowano 30 kobiet z przewlekłym niespecyficznym bólem szyi i historią cesarskiego cięcia (CS) z poradni ortopedycznej na wydziale fizjoterapii Uniwersytetu Kairskiego. Wiek uczestniczek wynosił od 20 do 35 lat, a ich wskaźnik masy ciała mieścił się w przedziale 20–30 kg/m2. Wszystkie pacjentki przeszły CS co najmniej dwa lata przed rozpoczęciem badania. Uczestniczki poddano terapii mięśniowo-powięziowej blizny po CS (30 minut, dwie sesje tygodniowo przez dwa tygodnie). Intensywność bólu, zakres ruchu szyi oraz mobilność blizny oceniano przed i po leczeniu za pomocą numerycznej skali oceny bólu, inklinometru oraz adheremetru.
Wyniki. Wyniki badania wykazały istotne statystycznie zmniejszenie intensywności bólu po leczeniu (p < 0,05) oraz znaczną poprawę zakresu ruchu szyi i mobilności blizny (p < 0,05).
Wnioski. Terapia mięśniowo-powięziowa blizny po cesarskim cięciu jest skuteczną metodą zmniejszania bólu szyi oraz poprawy zakresu ruchu u pacjentek po CS.

Słowa kluczowe
cesarskie cięcie, blizna po cesarskim cięciu, terapia mięśniowo-powięziowa, ból szyi, dysfunkcja szyi

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ mobilizacji szyjno-piersiowej dodanej do kompleksowych ćwiczeń korekcyjnych na ustawienie posturalne i funkcjonalność szyi w zespole górnego skrzyżowania: randomizowane badanie kontrolne

Reem Mohamed Atta, Abeer Abdelrahman Yamany, Hassan Hussein Ahmed, Rania Reffat Ali, Hebatallah Mohamed Said Zaghloul , Hanaa Kenawy Atta

 

Reem Mohamed Atta, Abeer Abdelrahman Yamany, Hassan Hussein Ahmed, Rania Reffat Ali, Hebatallah Mohamed Said Zaghloul , Hanaa Kenawy Atta – Effect of adding cervicothoracic mobilization to comprehensive corrective exercises on postural alignment and neck functional level in upper crossed syndrome: randomized controlled trial  –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 177-184

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D1KD8

Streszczenie
Wprowadzenie. Zespół górnego skrzyżowania (UCS) to powszechne schorzenie układu mięśniowo-szkieletowego, charakteryzujące się skróceniem i osłabieniem mięśni szyi, barków i górnej części pleców. Nieprawidłowa postawa, w tym wysunięta do przodu głowa (FHP), zaokrąglone ramiona i hiperkifoza, często prowadzi do rozwoju tego zespołu, zwłaszcza u osób korzystających z urządzeń elektronicznych, czytających lub prowadzących pojazdy.
Cel badania. Celem badania była ocena skuteczności mobilizacji szyjno-piersiowej w połączeniu z kompleksowymi ćwiczeniami korekcyjnymi w poprawie kąta FHP, zaokrąglonych ramion (RS), kifozy, bólu szyi oraz poziomu funkcjonalności szyi u pacjentów z UCS.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział sześćdziesięciu pacjentów obu płci z UCS. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup za pomocą komputerowej randomizacji blokowej. Grupa A obejmowała trzydziestu pacjentów poddanych mobilizacji szyjno-piersiowej w połączeniu z kompleksowymi ćwiczeniami korekcyjnymi, natomiast grupa B składała się z trzydziestu pacjentów wykonujących jedynie kompleksowe ćwiczenia korekcyjne.
Oceny przeprowadzono przed i po okresie leczenia. FHP i RS oceniano na podstawie bocznego widoku kąta czaszkowo-kręgowego (CVA) oraz kąta strzałkowego barków (SSA). Kąt kifotyczny oceniano za pomocą fleksikurwy, poziom bólu mierzono za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), a poziom funkcjonalności szyi oceniano przy użyciu arabskiej wersji wskaźnika niepełnosprawności szyi (NDI-Ar). Interwencja była przeprowadzana trzy razy w tygodniu przez osiem tygodni u wszystkich pacjentów.
Wyniki. Grupa A wykazała statystycznie istotny wzrost wartości CVA i SSA oraz zmniejszenie kąta kifozy piersiowej, wartości VAS i NDI w porównaniu z grupą B.
Wnioski. Mobilizacja szyjno-piersiowa okazała się skuteczna w leczeniu UCS, poprawiając FHP, zaokrąglone ramiona, kąt kifotyczny, ból szyi oraz jej funkcjonalność, gdy była stosowana w połączeniu z kompleksowymi ćwiczeniami korekcyjnymi.
Słowa kluczowe
mobilizacja szyjno-piersiowa, ustawienie posturalne, ból szyi, niepełnosprawność szyi, zespół górnego skrzyżowania
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu funkcji łopatki w porównaniu z treningiem plyometrycznym na ból i poprawę funkcji u studentów z bólem szyi i barku – randomizowane badanie kontrolowane

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R
– Effects of scapular function training versus plyometric training on pain and functional improvement in students with neck and shoulder pain – randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 108-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DOV14

Streszczenie
Wstęp. Ból szyi i barku jest powszechnym problemem wśród studentów, często wynikającym z długotrwałego utrzymywania nieprawidłowej postawy, obciążeń akademickich oraz nieodpowiednich warunków ergonomicznych. Wdrożenie skutecznych strategii interwencyjnych jest kluczowe dla zarządzania tym problemem.
Cel. Celem badania było porównanie skuteczności treningu funkcji łopatki i treningu plyometrycznego w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Materiał i metody. W badaniu losowo wybrano 60 osób, które zgłosiły ból szyi i barku. Uczestnicy, w wieku 18–25 lat, obu płci, zostali zakwalifikowani na podstawie potwierdzonych dolegliwości bólowych. Kryteria wykluczenia obejmowały historię poważnych urazów szyi lub barku, takich jak przepuklina dysku szyjnego czy uraz typu „whiplash”, a także brak współpracy ze strony uczestnika. Łącznie 30 osób podzielono na dwie równe grupy: grupa A (trening funkcji łopatki) oraz grupa B (trening plyometryczny). Wyniki dotyczące bólu i niepełnosprawności oceniano za pomocą kwestionariusza Northwick Park (NPQ), wskaźnika bólu i niepełnosprawności barku (SPADI) oraz numerycznej skali oceny bólu (NPRS). Interwencja obejmowała czterotygodniowy program ćwiczeń, składający się z trzech serii na sesję, 10 powtórzeń na serię, 20 minut treningu na sesję oraz pięciu sesji tygodniowo.
Wyniki. Średnia wartość NPRS po zakończeniu terapii w grupie A wyniosła 4,2, natomiast w grupie B – 4,5. Średnia wartość NPQ po leczeniu dla grupy A wyniosła 59,6, w porównaniu do 58,9 w grupie B. Średnia wartość SPADI po terapii w grupie A wyniosła 60,24, natomiast w grupie B była nieco niższa. Wyniki wskazują, że trening funkcji łopatki skutecznie zmniejsza ból i poprawia funkcję u osób z bólem szyi i barku.
Wnioski. Badanie wykazało, że trening funkcji łopatki jest bardziej skuteczny niż trening plyometryczny w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Słowa kluczowe
ból szyi, trening plyometryczny, trening funkcji łopatki, ból barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czy rwa kulszowa szyjna wpływa na koordynację wzrokowo-ruchową?

Basma Saaed Ibrahim, Salah Abd El Moneim Sawan, Sandra Mohamed Ahmed, Abdelaziz Abdelaziz Elsherif

Basma Saaed Ibrahim, Salah Abd El Moneim Sawan, Sandra Mohamed Ahmed, Abdelaziz Abdelaziz Elsherif –Does cervical radiculopathy affect eye hand coordination? –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 360-367

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CJ9B2

Streszczenie Cele. Badanie przeprowadzono w celu zbadania związku między rwą kulszową szyjną a koordynacją wzrokowo-ruchową u pacjentów z przewlekłą jednostronną rwą kulszową szyjną spowodowaną zmianą dyskogenną w dolnej części kręgosłupa szyjnego. Metody. W badaniu wzięło udział 60 uczestników obu płci. Ich wiek wahał się od 30 do 50 lat. Pacjenci zostali wybrani ze szpitali państwowych w mieście Zagazig w Egipcie. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy: Grupa I (grupa badawcza) obejmowała 30 pacjentów z przewlekłą jednostronną rwą kulszową szyjną spowodowaną zmianą dyskogenną w dolnej części kręgosłupa szyjnego. Grupa II (grupa kontrolna) obejmowała 30 zdrowych uczestników bez skarg. Intensywność bólu szyi oceniano za pomocą liczbowej skali oceny bólu. Wagę i wzrost oceniano za pomocą wskaźnika masy ciała (BMI). Wszyscy uczestnicy przeszli ocenę koordynacji wzrokowo-ruchowej za pomocą testu Purdue Pegboard, mówiącego długopisu Wayne Engineering, testu łapania piłki na ścianie oraz standaryzowanego testu palec-nos. Wyniki. Stwierdzono znaczący związek między rwą kulszową szyjną a koordynacją wzrokowo-ruchową. Istniała statystycznie istotna różnica między obiema grupami (p = 0,001) we wszystkich testach koordynacji wzrokowo-ruchowej, gdzie obserwowano znaczący spadek wyników testu Purdue Pegboard, dominujących, niedominujących, obustronnych i montażowych w grupie badawczej w porównaniu z grupą kontrolną. Stwierdzono znaczący wzrost czasu trwania testu mówiącego długopisu i liczby błędów dłoni dominującej i niedominującej we wszystkich testach grupy badawczej w porównaniu z grupą kontrolną. Stwierdzono znaczący spadek wyników standaryzowanego testu palec-nos oraz testu łapania piłki na ścianie w grupie badawczej w porównaniu z grupą kontrolną. Istniała negatywna istotna korelacja między liczbową skalą oceny bólu a wynikami testu Purdue Pegboard, standaryzowanym testem palec-nos oraz testem łapania piłki na ścianie. Istniała pozytywna istotna korelacja między liczbową skalą oceny bólu a czasem trwania testu mówiącego długopisu oraz liczbą błędów podczas używania dłoni dominującej i niedominującej. Wnioski. Pacjenci z rwą kulszową szyjną mają znaczące zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej. Może to zwrócić uwagę fizjoterapeutów podczas leczenia pacjentów z rwą kulszową szyjną.
Słowa kluczowe rwa kulszowa szyjna, ból szyi, koordynacja wzrokowo-ruchowa, test Purdue Pegboard, mówiący długopis, test łapania piłki na ścianie, standaryzowany test palec-nos
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń stabilności szyi na ból i niepełnosprawność szyi u pacjentów ze spondylozą szyjną: randomizowane kontrolowane badanie

Amir Mohamed Saleh, Wael Osama Aly Abd El-khalek, Shaimaa Mohamed Metawee, Amr Saadeldeen Mohamed Shalaby

Amir Mohamed Saleh, Wael Osama Aly Abd El-khalek, Shaimaa Mohamed Metawee, Amr Saadeldeen Mohamed Shalaby – Effect of cervical stability exercises on neck pain and disability in patients with cervical spondylosis: A randomized controlled study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 104-111

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2091C4

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu ćwiczeń stabilizujących szyję (CSE) na ból i niepełnosprawność funkcjonalną szyi u pacjentów ze spondylozą szyjną.
Metody. Randomizowana kontrolowana próba. 40 pacjentów obu płci w wieku od 40 do 65 lat z łagodną lub umiarkowaną spondylozą szyjną zostało zrekrutowanych losowo i podzielonych na dwie równe grupy; Grupa (A) (grupa kontrolna) otrzymywała tradycyjne leczenie spondylozy szyjnej przez 4 tygodnie, Grupa (B) (grupa badana) otrzymywała to samo tradycyjne leczenie plus CSE przez 4 tygodnie. U wszystkich pacjentów przeprowadzono ocenę przed i po leczeniu za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) i wskaźnika niepełnosprawności szyi (NDI).
Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało statystycznie istotne zmniejszenie VAS, a także całkowitego wyniku NDI i podskal NDI (p < 0,05) na korzyść grupy badanej (B).
Wniosek. Ćwiczenia stabilizujące szyję mają istotny wpływ na zmniejszenie bólu i poprawę funkcji u pacjentów ze spondylozą szyjną.
Słowa kluczowe
Spondyloza szyjna, ćwiczenia stabilizacji szyi, ból szyi, wskaźnik niepełnosprawności szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena znajomości i stosowania zasad profilaktyki zespołów bólowych odcinka szyjnego kręgosłupa w życiu codziennym kobiet

Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna, Henryk Knapik

Aleksandra Rudzińska, Olga Nowotny-Czupryna, Henryk Knapik – An evaluation of familiarity with the principles of preventing cervical spinal pain and their application in the daily living activities of women. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 6-10

Streszczenie
Wstęp. Szyjny odcinek kręgosłupa narażony jest na przeciążenia wynikające z trybu życia, wykonywanej pracy nieznajomości zasad ergonomii wysiłku. W przeprowadzonych badaniach zweryfikowano sposób wykonywania czynności dnia codziennego, szczególnie obciążających kręgosłup szyjny oraz pytano o częstotliwość wykonywania ćwiczeń kompensujących niekorzystne zjawiska. Materiał i metodyka. Badaniami objęto 166 kobiet nie zgłaszających dolegliwości bólowych w okolicy szyjnego odcinka kręgosłupa – tak w trakcie badania, jak i w przeszłości. Spośród badanych, 84 osoby wykonywały pracę fizyczną, a 82 osoby – pracę biurową. Ankieta obejmowała pytania dotyczące zachowań istotnych z punktu widzenia profilaktyki dolegliwości bólowych kręgosłupa. Wyniki. Uzyskane wyniki, u przeważającej części badanych osób, wskazują na brak prawidłowych zachowań w życiu codziennym, istotnych w profilaktyce dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego. Wnioski. U zdecydowanej większości ankietowanych młodych kobiet, odcinek szyjny kręgosłupa w życiu codziennym jest narażony na różnorodne przeciążenia, w tym szczególnie niekorzystne jednostronne obciążenie kręgosłupa, wynikające z niewłaściwego noszenia przedmiotów, zwłaszcza u kobiet pracujących fizycznie. Regularne ćwiczenia odciążające wykonuje jedynie niewielki procent kobiet pracujących fizycznie; wśród kobiet pracujących umysłowo wyniki były nieco lepsze.

Słowa kluczowe:
bóle szyi, czynności życia codziennego, ergonomia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Szyja tekstowa a ból szyi

Wojciech Błachnio

W. Błachnio – Text neck vs. neck pain. Fizjoterapia Polska 2020; 20(5); 114-121

Streszczenie

Ból szyi jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności współczesnego człowieka. Szyja tekstowa wynika z nieprawidłowości postawy górnej części ciała. Powstaje na skutek nieergonomicznych pozycji, w jakich człowiek używa nowoczesnych urządzeń technologii informatycznej. Najpoważniejszą konsekwencją tej złej postawy jest ból szyi i górnej części pleców. Powszechność stosowania tych szczególnie mobilnych urządzeń multimedialnych stanowi zagrożenie wystąpienia bólu szyi, szczególnie wśród młodych pokoleń populacji ludzkiej. Artykuł ten stara się odpowiedzieć na dwa pytania: 1. Jakie czynniki wpływają na pojawienie się bólu w „zespole szyi tekstowej”? 2. Jak dokonywać pomiaru zniekształceń postawy ciała w „zespole szyi tekstowej”?

Słowa kluczowe:
szyja tekstowa, ból szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Text Neck – problem współczesny

Wojciech Błachnio

W. Błachnio – Text Neck – a contemporary problem. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 160-166

Streszczenie

Trudno wyobrazić sobie współczesny świat bez technologii informatycznej, a ludzi bez komputerów, laptopów czy smartfonów. Zagrożenia, które powodują współczesne technologie, w dużej mierze dotyczą zaburzeń postawy ciała. W artykule, na podstawie zgromadzonej literatury anglojęzycznej, rozpatruję najbardziej charakterystyczne z tych zagrożeń, jakim jest „text neck”, mało znane w Polsce schorzenie – zespół szyi tekstowej. Niniejszy artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie: czym jest „text neck”?

Słowa kluczowe:
szyja tekstowa, ból szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wybranego zaprojektowanego paradygmatu na radikulopatię szyjną: randomizowane badanie kontrolowane

Ali Essawy Ali Mostafa, Abdul Aleem A. Atteya, Hoda Zakaria, Moataz Mohamed Talaat El Semary, Sherief Al Shazly

Ali Essawy Ali Mostafa, Abdul Aleem A. Atteya, Hoda Zakaria, Moataz Mohamed Talaat El Semary, Sherief Al Shazly – Influence of selected designed paradigm in cervical radiculopathy: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 138-142

Streszczenie

Cel. Ocena wpływu mobilizacji struktur nerwowych z zastosowaniem mechanicznej przerywanej trakcji lub bez niej na ból szyi i ramion, a także niepełnosprawność funkcjonalną u pacjentów z jednostronną radikulopatią szyjną. Materiały i metody. Trzydziestu pacjentów z jednostronną radikulopatią szyjną przydzielono losowo do dwóch równych grup. Grupa (A) była poddawana wyłącznie mobilizacji struktur nerwowych przez 4 tygodnie (n = 15), podczas gdy grupa (B) była poddawana mobilizacji struktur nerwowych oraz mechanicznej przerywanej trakcji przez 4 tygodnie (n = 15). Wszystkich pacjentów w obu grupach oceniano przed i po leczeniu za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) w celu oceny intensywności bólu szyi i ramion oraz wskaźnika niepełnosprawności szyi w celu oceny niepełnosprawności funkcjonalnej. Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało istotne statystycznie zmniejszenie nasilenia bólu szyi i ramion, a także niepełnosprawności funkcjonalnej (p <0,05) na korzyść grupy (B). Wnioski. Mobilizacja struktur nerwowych oraz mechaniczna przerywana trakcja w większym stopniu redukują nasilenie bólu szyi i ramion, a także niepełnosprawność funkcjonalną niż sama mobilizacja struktur nerwowych u pacjentów z radikulopatią szyjną.

Słowa kluczowe:
Radikulopatia szyjna, mobilizacja struktur nerwowych, przerywana trakcja szyjna, ból szyi, ból ramienia, niepełnosprawność funkcjonalna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim