Ocena postawy ciała gimnazjalistów w kontekście ich aktywności fizycznej

Marta Gołdyn-Pastuszka, Marzena Dorosz, Anna Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak


Marta Gołdyn-Pastuszka, Marzena Dorosz, Anna Szczegielniak, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of the body posture of junior high school students in the context of their physical activity. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 112-125

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B654

Streszczenie
Wstęp. Wady postawy są problemem społecznym i mogą powodować negatywne zmiany w wielu aspektach naszego życia – zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Bardzo istotna jest tutaj profilaktyka i odpowiedni stopień aktywności ruchowej, która wpływa na harmonijny rozwój człowieka. Cel pracy. Celem pracy była ocena postawy ciała gimnazjalistów oraz poznanie stopnia ich aktywności fizycznej, a następnie sprawdzenie, czy występuje korelacja pomiędzy nimi. Grupę badawczą stanowiły 53 osoby z wrocławskiego gimnazjum w wieku od 14 do 17 lat. Materiał i metody. Do oceny aktywności ruchowej użyty został Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ), który zawiera 7 pytań dotyczących czynności w ciągu ostatnich 7 dni. Postawę ciała w płaszczyźnie strzałkowej zbadano za pomocą metody fotogrametrii, a klasyfikację typologii dokonano na podstawie zmodyfikowanej metody Wolańskiego według Zayland-Malawki. Wyniki. Wyniki badań zostały poddane analizie statystycznej, z której wynika, że badana grupa młodzieży charakteryzuje się kifotycznym typem postawy ciała, natomiast najrzadziej spotykanym jest typ równoważny. Poziom aktywności fizycznej badanej grupy można określić jako wystarczający, jednak warto zauważyć, że tylko 6% mniej badanych charakteryzuje się  niewystarczającym poziomem aktywności fizycznej, a jedynie u 7,5% stwierdzono wysoki poziom aktywności. Wnioski. Dokonując dalszej analizy zbadano, czy występuje korelacja pomiędzy postawą ciała  a aktywności fizyczną. Stwierdzono, że nie istnieją istotnie statystycznie różnice pomiędzy tymi dwoma cechami w badanej grupie.
Słowa kluczowe:
wady postawy, postawa ciała, aktywność fizyczna, młodzież
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Biotensegracja wad zgryzu i zaburzeń czynnościowych stawów skroniowo-żuchwowych z chorobami narządu ruchu i wadami postawy – przegląd piśmiennictwa poparty obserwacjami własnymi

Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Krzysztof Konior, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Biotensegration of malocclusion and temporomandibular disorders with diseases of the musculoskeletal system and posture defects – a literature review, supported by own observations. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 22-38

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3B3

Streszczenie

Diagnostyka medyczna układu mięśniowo-powięziowo-szkieletowego człowieka, choć umożliwia szybką ocenę, nie zawsze jest w pełni wykorzystywana. Utrudnia to często obiektywną ocenę dysfunkcji i ogranicza możliwości leczenia. Coraz powszechniejsze stają się dysfunkcje układu stomatognatycznego o różnej etiologii. Wiele badań naukowych poświęconych jest związkom między narządami i układami organizmu człowieka, które mogą powodować dysfunkcje w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. W literaturze można znaleźć prace badające korelacje pomiędzy zaburzeniem mięśniowo-powięziowo-szkieletowym a zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi. Dla dobrego zrozumienia etiologii tych dysfunkcji wskazane jest całościowe spojrzenie na pacjenta, uwzględniające fakt, że staw skroniowo-żuchwowy jest integralną częścią całego organizmu. Niniejsza praca jest przeglądem piśmiennictwa, popartym własnymi przykładami, dotyczącym badania związku zaburzeń mięśniowo-powięziowo-szkieletowych z zaburzeniem skroniowo-żuchwowym, które w świetle aktualnej wiedzy medycznej przypisuje się zjawisku biotensegracji. Na podstawie 136 doniesień naukowych wysunięto wniosek, że istnieje zależność między tymi dysfunkcjami.

Słowa kluczowe:
biotensegracja, zaburzenia narządu ruchu, wady postawy, dysfunkcje narządu żucia, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wykonawstwa muzycznego na występowanie wybranych zaburzeń statyki ciała u dzieci ze szkoły muzycznej

Mirosław Janiszewski, Anna Kluszczyńska, Ireneusz Pieszyński

Mirosław Janiszewski, Anna Kluszczyńska, Ireneusz Pieszyński – The impact of musical performance on the occurence of selected disorders of body posture in children from a music school. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 46-56

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu gry na instrumentach muzycznych na posturogenezę i częstość wad postawy wśród dzieci. Materiał i metody. Badaniem przesiewowym zostało objętych 92 dzieci, przebadanych dwukrotnie: w 1992 i 1998 roku. Wyniki. Stwierdzono, że częstotliwość występowania wad postawy ciała jest wyższa u dzieci grających na instrumentach muzycznych, w porównaniu z dziećmi nie grającymi oraz poszczególne instrumenty nasilają pewne składowe wady postawy. Wniosek. Systematyczna gra na instrumentach muzycznych sprzyja występowaniu określonych wad postawy

Słowa kluczowe:
wada postawy, skolioza, muzyka, badanie przesiewowe

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wysokość i masa ciała oraz sprawność fizyczna dziewcząt i chłopców z wadami i bez wad postawy w dawnym województwie rzeszowskim

Krzysztof Kołodziej, Andrzej Kwolek, Krystyna Lewicka, Teresa Pop, Grzegorz Przysada

Krzysztof Kołodziej, Andrzej Kwolek, Krystyna Lewicka, Teresa Pop, Grzegorz Przysada – Height body mass, and physical fitness in girls and boys with and without posture defects in the former province of Rzeszów, Poland. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 113-119

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena różnic w rozwoju i sprawności fizycznej dzieci i młodzieży szkolnej z wadami i bez wad postawy ciała, w dawnym województwie rzeszowskim. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na 3117 dzieci obojga płci w wieku 7-14 lat, w 44 szkołach podstawowych, w 1996 i 1997 roku. Badane dzieci podzielono na grupę z wadami postawy i bez wad postawy ciała. Badania prowadzono metodą oglądową (opisową) uwzględniającą: patrząc od tyłu – ustawienie głowy, barków, łopatek, miednicy, typ stóp (wg Bochenka), od przodu – ustawienie linii barków, trójkąty talii, ustawienie kolan, z boku – ustawienie głowy, barków i krzywizn kręgosłupa. Charakterystyka wyszczególnionych wad postawy będzie przedmiotem odrębnej pracy. Wyniki. Przeciętna wysokość i masa ciała chłopców i dziewcząt bez wad są większe niż u dzieci z wadami postawy. W ćwiczeniach mierzących sprawność fizyczną dzieci bez wad postawy uzyskały lepsze wyniki niż chłopcy i dziewczęta z wadami. Wnioski. Uzyskane wyniki potwierdzają hipotezę roboczą o różnicach w rozwoju i sprawności fizycznej u dziewcząt i chłopców z wadami postawy i bez wad postawy ciała. W celu zmniejszenia różnic w sprawności fizycznej pomiędzy dziećmi i młodzieżą z wadami i bez wad postawy należy prowadzić w szkołach profilaktykę zapobiegającą powstawaniu wad postawy, wcześnie wykrywać wady postawy oraz prowadzić badania kontrolne oraz zajęcia korekcyjne dla dzieci w szkole lub w Poradni Wad Postawy.

Słowa kluczowe:
cechy morfologiczne (wysokość i masa ciała), sprawność fizyczna, wady postawy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena rozwoju sensomotorycznego dziesięciolatków z wadami postawy

Karol Sitarz, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko, Jerzy Olszewski, Jolanta Taczała

Karol Sitarz, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko, Jerzy Olszewski, Jolanta Taczała – Sensomotoric development assessment in 10 years old children with posture defects. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 232-240

Streszczenie
Wstęp. Celem badań była ocena występowania zaburzeń w rozwoju sensomotorycznym i ukazanie systemów, gdzie dysfunkcje mają miejsce oraz czy powiązane są z wadą postawy lub jej brakiem. Materiał i metody. Badaniami objęto 100 dzieci w wieku 10 lat, w tym 50 dziewcząt i 50 chłopców z czterech szkół podstawowych Lubelszczyzny, które podzielono na dwie grupy: I badana – 50 dzieci z wadami postawy, w tym 25 dziewcząt i 25 chłopców, Ił porównawcza – 50 dzieci bez wad postawy, w tym 25 dziewcząt i 25 chłopców. Występowanie wady postawy oceniane było za pomocą metody punktowej Kasperczyka, polegającej na wzrokowej ocenie poszczególnych odcinków ciała. Ocena rozwoju sensomotorycznego dokonywana była za pomocą Kwestionariusza Rozwoju Sensomotorycznego Dziecka, autorstwa Zbigniewa Przyrowskiego. Wyniki. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że spośród 8 systemów rozwoju sensomotorycznego dziecka najczęściej zaburzona jest funkcja systemu słuchowego, bo aż u 48,0% osób z wadą postawy oraz u 12,0% osób bez wady postawy. Wnioski. Istnieje ścisła zależność między nieprawidłowo funkcjonującym systemem słuchowym a występowaniem wady postawy u dzieci, na co wskazuje wartość bezwzględna współczynnika Q.
Słowa kluczowe
rozwój sensomotoryczny, dzieci, wada postawy

Wpływ aktywności fizycznej na zapobieganie wad postawy u dzieci w opinii nauczycieli wychowania fizycznego

Damian Durlak

Damian Durlak – The influence of physical activity on the prevention of posture defects in children in the opinion of physical education teachers. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 80-88

Streszczenie
Wstęp. Wczesne rozpoznanie wad postawy i odpowiednio przygotowany i przeprowadzony plan korekcyjno-kompensacyjny jest w stanie pomóc dziecku w powrocie do prawidłowej postawy i zapobiec rozwojowi wad. Zajęcia korekcyjne powinny być łatwo dostępne dla potrzebujących dzieci.
Cel badania. Za cel badania wybrano sprawdzenie, czy występuje statystycznie istotna korelacja pomiędzy cechami socjodemograficznymi nauczycieli a ich spostrzeżeniami i opiniami na temat wad postawy i zajęć korekcyjnych dla dzieci.
Materiał i metoda. W badaniu wykorzystano autorski formularz ankiety. Badanie ankietowe przeprowadzono wśród 30 nauczycieli prowadzących zajęcia z wychowania fizycznego w klasach 1–8.
Wyniki. Większość nauczycieli zauważyło u uczniów wady postawy, a liczba takich przypadków rosła wraz z ich stażem pracy. Uważają oni, że powinny być organizowane zajęcia korekcyjne lub zajęcia na basenie. Między większością badanych zmiennych wystąpiła istotna statystycznie korelacja.
PodsumowanieWyniki badania wskazują na potrzebę organizacji zajęć korekcyjnych i zajęć na basenie dla uczniów klas 1–8. Wprowadzenie zajęć tego typu może przynieść korzyści dla uczniów i pomóc im zachować dobrą postawę ciała.
Słowa kluczowe:
wychowanie fizyczne, gimnastyka korekcyjna, wady postawy, uczniowie szkoły podstawowej
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim