Tag: studenci

Występowanie objawów zaburzeń stawów skroniowo­ – żuchwowych (TMDs) i depresji oraz odczuwanie stresu u studentów fizjoterapii z osobowością typu D

Magdalena Gębska, Sylwia Mielcarska, Bartosz Dalewski, Łukasz Pałka, Katarzyna Weber-Nowakowska, Łukasz Kołodziej

Magdalena Gębska, Sylwia Mielcarska, Bartosz Dalewski, Łukasz Pałka, Katarzyna Weber-Nowakowska, Łukasz Kołodziej – Prevelence of temporomandibular joint dysfunctions (TMDs) and depressive symptoms and feelings of stress in physiotherapy students with type D personality. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 145-156

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BZsV

Streszczenie
Wprowadzenie. Doniesienia naukowe z zakresu stomatologii i psychologii podkreślają rolę cech osobowości w etiologii dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych (TMDs). Osobowość typu D jest stosunkowo nowym konstruktem, w związku z czym nie ma jeszcze zbyt wielu badań na ten temat. Obejmuje ona zarówno skłonność do doświadczania negatywnych emocji, jak i tendencję do powstrzymywania się od ich wyrażania. Wyraźnie podkreśla się wpływ tego połączonego efektu na wzrost natężenia stresu oraz rozwój chorób somatycznych i psychicznych. Przedstawione w doniesieniu naukowym dane stanowią uzupełnienie wcześniejszych spostrzeżeń podczas realizowanych badań dotyczących osobowości typu D u osób z TMDs.
Cel. Ocena wpływu osobowości typu D oraz jej dwóch wymiarów na występowanie TMDs i czynników predysponujących, depresji i poziom nasilenia odczuwanego stresu.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 240 studentów fizjoterapii. Grupę badaną (G1) stanowiło 120 studentów ze stwierdzoną na podstawie kwestionariusza DS14 osobowością typu D. Grupę kontrolną (G2) stanowiła taka sama liczba osób bez osobowości typu D. Dane zebrano za pomocą opracowanego na potrzeby badania formularza występowania objawów zaburzeń TMDs i czynników predysponujących , kwestionariusza oceny nasilenia stresu PSS10 oraz kwestionariusza depresji Becka (BDI).
Wyniki. W badanej grupie ilość objawów TMDs istotnie dodatnio koreluje z osobowością typu D (z NE mocniejsza korelacja niż z SI), PSS10 oraz BDI oraz ujemnie koreluje z wiekiem. U studentów z osobowością typu D istotnie częściej oraz w większej ilości występowały objawy TMDs niż u osób bez osobowości stresowej (p = 0,00). Wyjątek stanowił objaw wzmożonego napięcia mięśniowego, który nie wykazał różnicy statystycznej (p = 0,22). Osoby z osobowością typu D są ponad 6 razy częściej narażone są na zaciskanie zębów (OR = 6,76) oraz 3 razy częściej na objawy akustyczne TMJ (OR = 3,35) i zgrzytanie zębami (OR = 3,27). W grupie badanej wraz ze wzrostem poziomu odczuwanego stresu i stopnia depresji wzrasta też ilość zgłaszanych objawów TMDs. W grupie studentów z osobowością typu D depresja występowała istotnie częściej niż w grupie bez osobowości stresowej (p = 0,00).
Wniosek. Studenci z osobowością typu D są narażeni na występowanie większej ilości objawów TMDs oraz silniejsze odczuwanie stresu i depresji.

Słowa kluczowe:
osobowość D, stres, depresja, dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego, studenci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność ćwiczeń aerobowych i treningu mobilności dla studentów studiów licencjackich: badanie eksperymentalne

Taufik Rihatno, Kristia Estilo, Edi Setiawan, Jason Agupitan, Vasile Catalin Ciocan, Jasper John De Castro, Lou Margarett Parcon, Mike Jhun Valencia, Kathlyn Sison, Joseph Lobo, Sri Nuraini, Bachtiar

 

Taufik Rihatno, Kristia Estilo, Edi Setiawan, Jason Agupitan, Vasile Catalin Ciocan, Jasper John De Castro, Lou Margarett Parcon, Mike Jhun Valencia, Kathlyn Sison, Joseph Lobo, Sri Nuraini, Bachtiar – Aerobic and mobility training exercises effectiveness for undergraduate students: an experimental study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 134-139

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA3B

Streszczenie
Przeprowadzono wiele badań nad korzyściami płynącymi z treningu aerobowego i mobilności w celu poprawy wskaźnika BMI. Jednakże jego przydatność w środowisku wirtualnej klasy nie była testowana w żadnych badaniach akademickich. Celem tego kontrolowanego eksperymentu jest ustalenie, czy różne rodzaje treningu aerobowego i mobilności prowadzą do znaczącej poprawy wskaźnika masy ciała wśród uczestników badania. Badanie to wykorzystało eksperymentalny projekt badawczy, w którym studenci poddani zostali serii ćwiczeń aerobowych i z mobilności przez cztery kolejne tygodnie, uwzględniając płeć uczestników oraz ich BMI. Uczestnikami badania jest jedna grupa studentów licencjackich z kolegium na Filipinach. Wykorzystano ankietę składającą się z dwóch części. W pierwszej części zawarte są profile osobiste, takie jak płeć i wskaźnik BMI przed testem. Druga część prosiła uczestników o odpowiedź na Kwestionariusz Gotowości do Aktywności Fizycznej (PAR-Q). Po przeprowadzeniu serii ćwiczeń stwierdzono, że zaobserwowano znaczącą różnicę między studentami płci męskiej a żeńskiej pod względem ich wyników, przy czym studenci płci męskiej osiągnęli lepsze wynik. Co najważniejsze, zaobserwowano znaczącą różnicę między wynikami przedtestowymi a potestowymi studentów. Można zatem stwierdzić, że różne ćwiczenia aerobowe i z zakresu mobilności są skuteczne dla studentów w poprawie ich BMI, nawet w środowisku nauczania online. Zaleca się ciągłe korzystanie z tych ćwiczeń. Na koniec przedstawiono również praktyczne implikacje, ograniczenia oraz kierunki przyszłych badań.
Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, ćwiczenia z zakresu mobilności, środowisko nauczania online, edukacja fizyczna, studenci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Występowanie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u studentów uniwersytetów z południowych Indii: badanie przekrojowe

S. Swathi, S.R. Swathi, Hasira Bhanu, Shazia Neelam, P. Senthil


S. Swathi, S.R. Swathi, Hasira Bhanu, Shazia Neelam, P. Senthil – Prevalence of attention deficit hyperactivity disorder in south Indian university students: A cross-sectional study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 180-182

Streszczenie

Informacje wprowadzające i cel. Większość wcześniejszych badań dotyczyła częstości występowania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) wśród studentów uniwersytetów badanej na podstawie samooceny studentów. Celem niniejszego badania było określenie częstości występowania ADHD wśród studentów uniwersytetów z południowych Indii.
Metody. Niniejsze badanie przekrojowe zostało przeprowadzone na różnych uniwersytetach w południowych Indiach. Raport samooceny dotyczący objawów ADHD u dorosłych (ASRS) został wypełniony przez 419 studentów. Procedurę dwuetapową przeprowadzono przy użyciu 6-punktowego kwestionariusza selekcyjnego ASRS, w skali 18-punktowej. Suma 18 zdychotomizowanych punktów jest obliczana tylko dla osób, które uzyskały wynik wyższy niż 3 w 6-punktowym kwestionariuszu selekcyjnym, a ci, którzy otrzymali łączny wynik wyższy niż 10, są uważani za osoby prawdopodobnie mające ADHD. Analizę danych przeprowadzono za pomocą statystyki opisowej i analitycznej w oprogramowaniu SPSS.
Wyniki. Wskaźnik występowania ADHD wśród studentów uniwersytetów obliczany na podstawie samooceny studentów wyniósł 7%. Częstość występowania ADHD była większa u kobiet niż u mężczyzn.
Wniosek. ADHD występuje powszechnie wśród studentów uniwersytetów. Aby poznać rzeczywisty wskaźnik występowania ADHD, potrzebne jest przeprowadzenie ustrukturyzowanych wywiadów i ocen klinicznych.

Słowa kluczowe:
występowanie, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, studenci, skala samooceny ADHD dla dorosłych

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza zmian postaw studentów fizjoterapii podczas studiów I stopnia w uczelniach o różnych profilach kształcenia wobec podejmowania zatrudnienia w wybranym zawodzie

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kuła, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński, Andrzej Wall

Joanna Gotlib, Dariusz Białoszewski, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Aleksandra Bauer, Wojciech Kuła, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński, Andrzej Wall – Analysis of changes in attitudes towards starting the chosen career among physiotherapy students during their Bachelor program studies at university-level schools of differenteducational orientations. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 25-36

Streszczenie
Wstęp. Kształcenie fizjoterapeutów w Polsce odbywa się w trzech typach uczelni: medycznych, sportowych oraz innych profilach. Profile kształcenia różnią się m.in.: tradycjami nauczania, jakością kadry nauczającej i różnymi sposobami spojrzenia na nauczaną dziedzinę. Celem badań była analiza postrzegania przyszłości w zawodzie fizjoterapeuty w badanej grupie pomiędzy studentami I i III roku studiów w zależności od profilu uczelni. Materiał i metody. Badaniami objęto 1145 studentów 11 uczelni. Badania zostały przeprowadzone w tej samej grupie studentów dwukrotnie: podczas I i III roku studiów. Narzędziem badawczym był dobrowolny, anonimowy, autorski kwestionariusz, zawierający łącznie 88 pytań. Do analizy (Statsoft STATISTICA 8) wykorzystano nieparametryczne testy statystyczne Chi-kwadrat (x2), Kruskala-Wallisa, kolejności par Wilcoxona (p<0.05).Wyniki. Większość studentów deklarowała częściej podczas III niż I roku, że chce podjąć studia II stopnia, istotnie mniej osób podczas III niż I roku deklarowało chęć podjęcia pracy w zawodzie. Znajomość możliwości podejmowania pracy w zawodzie istotnie wzrosła, jednakże nadal większość deklarowała że ich nie zna. Większość twierdziła, że łatwo jest znaleźć pracę w innych krajach Unii Europejskiej. Wnioski. 1. W badanej grupie studentów profil uczelni nie miał istotnego wpływu na postawy studentów wobec przyszłości zawodowej w wybranej profesji. 2. Istotne jest, żeby programy kształcenia studentów studiów I stopnia na kierunku fizjoterapia zostały uzupełnione o obiektywne informacje źródłowe dotyczące warunków, jakie musi spełniać polski fizjoterapeuta, żeby podjąć pracę w wybranym zawodzie w innych krajach unii Europejskiej.
Słowa kluczowe
studenci, postawy zawodowe, podejmowanie zatrudnienia, Unia Europejska

Analiza opinii studentów fizjoterapii na temat programów studiów oferowanych w uczelniach o różnych profilach kształcenia

Dariusz Białoszewski, Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński

Dariusz Białoszewski, Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Wojciech Kułak, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Maciej Płaszewski, Janusz Sierdziński – Analysis of physiotherapy students’ opinions on curricula in university-level schools of different educational orientations. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 136-148

Streszczenie
Wstęp i cel pracy: Kierunek Fizjoterapia powstał w Polsce 1997 r. i rozpoczął kształcenie w systemie dwustopniowych studiów wyższych. Obecnie w Polsce kształcenie fizjoterapeutów odbywa się w trzech typach uczelni: uczelniach medycznych (PM), wyższych uczelniach wychowania fizycznego (PWF) oraz uczelniach o profilach niezwiązanych z kształceniem medycznym ani wychowaniem fizycznym (IP). Celem pracy była analiza i porównanie opinii studentów PM, PWF i IP na temat programów studiów, które oferują wymienione uczelnie. Materiał i metody: Badaniami objęto 593 studentów III roku studiów I stopnia 10 uczelni o różnych profilach nauczania. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe przeprowadzono w marcu i kwietniu 2009 roku. Autorski kwestionariusz składał się z 4 części i zawierał łącznie 88 pytań. Do analizy statystycznej (STATISTICA 9.0) zastosowano test Kruskalla-Wallisa. Wyniki: Największa grupa studentów PM deklarowała, że liczba godzin zajęć praktycznych była odpowiednia, PWF i IP deklarowali, że była ona zbyt mała (p=NS). Zdaniem PM czas bezpośredniego kontaktu z pacjentem podczas zajęć klinicznych był odpowiedni, zdaniem PWF i IP (p<0,007) był on zbyt krótki. Największa liczba studentów PM, PWF i IP deklarowała, że treści kształcenia z zakresu technik specjalnych w fizjoterapii nie były wystarczające (p=NS). Wnioski: 1. Uzasadnione wydaje się być połączenie doświadczenia kształcenia klinicznego uczelni medycznych z zapleczem i kadrą specjalistów z zakresu przedmiotów zawodowych, którą dysponują uczelnie sportowe, co mogłoby wpłynąć na podniesienie jakości kształcenia fizjoterapeutów w Polsce. 2. Na obecnym poziomie badań naukowych prowadzonych w fizjoterapii ważne wydaje się również zapewnienie wysokiej jakości kształcenia w zakresie nowoczesnych metod fizjoterapeutycznych.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, studenci, studia I stopnia, uczelnie medyczne, uczelnie sportowe
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki motywujące do wyboru studiów oraz znajomość realiów zatrudnienia w zawodzie – różnice w opinii kobiet i mężczyzn rozpoczynających studia na kierunku fizjoterapia w polskich uczelniach

Katarzyna Barczyk, Joanna Gotlib, Aleksandra Bauer, Dariusz Białoszewski, Piotr Majcher, Maciej Płaszewski, Anna Cabak, Olga Nowotny-Czupryna, Wojciech Kułak, Janusz Sierdziński

Katarzyna Barczyk, Joanna Gotlib, Aleksandra Bauer, Dariusz Białoszewski, Piotr Majcher, Maciej Płaszewski, Anna Cabak, Olga Nowotny-Czupryna, Wojciech Kułak, Janusz Sierdziński – Motivations for studying physiotherapy and familiarity with employment situation – differences between female and male students of physiotherapy at university-level schools in Poland. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 307-316

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była analiza i porównanie czynników motywujących kobiety i mężczyzn do wyboru studiów na kierunku fizjoterapia oraz znajomości realiów zatrudnienia w zawodzie fizjoterapeuty w tych środowiskach.
Materiał i metody. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego (anonimowy i dobrowolnie wypełniany kwestionariusz). Grupę badaną stanowili studenci I roku studiów I stopnia reprezentujący 11 polskich uczelni. Do analizy statystycznej uzyskanych wyników zakwalifikowano 954 ankiet. Badania zostały przeprowadzone w październiku i listopadzie 2006 roku, na początku I semestru kształcenia. Zastosowano test U Manna-Whitneya (p<0.05).
Wyniki. Zainteresowania były jedynym czynnikiem różniącym kobiety i mężczyzn, który wpływał na decyzję o podjęciu studiów na kierunku fizjoterapia. Kobiety istotnie częściej deklarowały, że studia na fizjoterapii są ich wymarzonym „od zawsze” kierunkiem studiów. Zdecydowana większość studentów twierdziła, że nie zna możliwości podjęcia pracy w zawodzie. Zdecydowana większość badanych studentów twierdziła, że łatwo jest znaleźć zatrudnienie w wybranym zawodzie w innych, poza Polską, krajach Unii Europejskiej, kobiety twierdziły tak, istotnie (p<0.05) częściej niż mężczyźni.
Wniosek. Mężczyźni i kobiety, rozpoczynający studia na kierunku fizjoterapia prezentują podobne oczekiwania wobec wybranego zawodu oraz motywacji do jego podjęcia bez względu na obszar kulturowy, z którego pochodzą oraz tradycyjną pozycję fizjoterapeuty w zespole medycznym w różnych państwach.
Słowa kluczowe
różnice płci, fizjoterapia, kształcenie, zawody, postrzeganie, studenci