Streszczenie
Następstwem uszkodzenia struktur mózgu często są różnego typu zaburzenia percepcyjno-motoryczne. Jednym z nich jest zespół odpychania (ang. Pusher Syndrome, PS). Jest on definiowany jako zaburzenie postrzegania pozycji ciała w płaszczyźnie czołowej, co w konsekwencji utrudnia utrzymanie prawidłowej pionowej postawy. Występuje najczęściej u osób po udarze prawej półkuli mózgu, w tylno-bocznej okolicy wzgórza, a jego częstotliwość szacuje się na około 9–50%. Jest to jednak wciąż mało poznany syndrom i zbyt rzadko diagnozowany. Prawidłowe, wczesne rozpoznanie zespołu pushera oraz wprowadzenie odpowiedniej fizjoterapii pozwala skrócić czas rehabilitacji pacjenta i przyspieszyć jego powrót do sprawności. Celem pracy jest przedstawienie zasad i możliwości terapii osób z zespołem odpychania.

Słowa kluczowe:
zespół pushera, rozpoznanie, zasady terapii, fizjoterapia