Streszczenie

To badanie ma na celu zbadanie wpływu rytmicznej aktywności fizycznej (RPA) na poprawę zdolności motorycznych młodszych studentów-sportowców uczęszczających na kursy gimnastyki na poziomie uniwersyteckim.

Materiały i metody. Badanie to wykorzystało metodę randomizowanej próby kontrolnej przeprowadzonej przez okres 11 tygodni. W sumie wzięło w nim udział 29 młodszych studentów-sportowców z Państwowego Uniwersytetu Singaperbangsa w Karawang (Indonezja), którzy byli na pierwszym roku studiów. Zostali podzieleni na grupy kontrolną CON (n = 14) i badaną RPA (n = 15). Narzędzia do pomiaru zdolności motorycznych obejmowały skok w dal z miejsca, siłę chwytu ręki, rozciąganie w siedzeniu na rozkroku, tupanie oraz tor przeszkód pokonany w odwrotnej kolejności. Testy t dla par próbek zostały użyte do zbadania różnic w wynikach zdolności motorycznych zarówno na etapie początkowym, jak i po interwencji dla grup CON i RPA.

Wyniki. Główne ustalenia wskazują, że RPA miało znaczący wpływ na składowe zdolności motorycznych. Te składowe to skok w dal z miejsca (p ≤ 0,05, d = −1,97), siła chwytu ręki (p ≤ 0,05, d = −2,30), rozciąganie w siedzeniu na rozkroku (p ≤ 0,05, d = −1,02), tupanie (p ≤ 0,05, d = −2,00) oraz tor przeszkód w odwrotnej kolejności (p ≤ 0,05, d = −1,26). Dla grupy CON wyniki dotyczyły skoku w dal z miejsca (p ≥ 0,05, d = −0,26), siły chwytu ręki (p ≥ 0,05, d = −0,13), rozciągania w siedzeniu na rozkroku (p ≤ 0,05, d = −0,66), tupania (p ≥ 0,05, d = 0,12) oraz toru przeszkód w odwrotnej kolejności (p ≥ 0,05, d = −0,21).

Wnioski. Wyniki podkreślają znaczenie stosowania RPA w celu wzmocnienia zdolności motorycznych młodszych studentów-sportowców na pierwszym roku studiów uniwersyteckich.

Słowa kluczowe:

rytmiczna aktywność fizyczna, rytmiczna aktywność fizyczna, gimnastyka