Skuteczność ćwiczeń aerobowych i treningu mobilności dla studentów studiów licencjackich: badanie eksperymentalne

Taufik Rihatno, Kristia Estilo, Edi Setiawan, Jason Agupitan, Vasile Catalin Ciocan, Jasper John De Castro, Lou Margarett Parcon, Mike Jhun Valencia, Kathlyn Sison, Joseph Lobo, Sri Nuraini, Bachtiar

 

Taufik Rihatno, Kristia Estilo, Edi Setiawan, Jason Agupitan, Vasile Catalin Ciocan, Jasper John De Castro, Lou Margarett Parcon, Mike Jhun Valencia, Kathlyn Sison, Joseph Lobo, Sri Nuraini, Bachtiar – Aerobic and mobility training exercises effectiveness for undergraduate students: an experimental study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 134-139

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA3B

Streszczenie
Przeprowadzono wiele badań nad korzyściami płynącymi z treningu aerobowego i mobilności w celu poprawy wskaźnika BMI. Jednakże jego przydatność w środowisku wirtualnej klasy nie była testowana w żadnych badaniach akademickich. Celem tego kontrolowanego eksperymentu jest ustalenie, czy różne rodzaje treningu aerobowego i mobilności prowadzą do znaczącej poprawy wskaźnika masy ciała wśród uczestników badania. Badanie to wykorzystało eksperymentalny projekt badawczy, w którym studenci poddani zostali serii ćwiczeń aerobowych i z mobilności przez cztery kolejne tygodnie, uwzględniając płeć uczestników oraz ich BMI. Uczestnikami badania jest jedna grupa studentów licencjackich z kolegium na Filipinach. Wykorzystano ankietę składającą się z dwóch części. W pierwszej części zawarte są profile osobiste, takie jak płeć i wskaźnik BMI przed testem. Druga część prosiła uczestników o odpowiedź na Kwestionariusz Gotowości do Aktywności Fizycznej (PAR-Q). Po przeprowadzeniu serii ćwiczeń stwierdzono, że zaobserwowano znaczącą różnicę między studentami płci męskiej a żeńskiej pod względem ich wyników, przy czym studenci płci męskiej osiągnęli lepsze wynik. Co najważniejsze, zaobserwowano znaczącą różnicę między wynikami przedtestowymi a potestowymi studentów. Można zatem stwierdzić, że różne ćwiczenia aerobowe i z zakresu mobilności są skuteczne dla studentów w poprawie ich BMI, nawet w środowisku nauczania online. Zaleca się ciągłe korzystanie z tych ćwiczeń. Na koniec przedstawiono również praktyczne implikacje, ograniczenia oraz kierunki przyszłych badań.
Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, ćwiczenia z zakresu mobilności, środowisko nauczania online, edukacja fizyczna, studenci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie 8-tygodniowego internetowego programu umiejętności specyficznych dla aktywności w odniesieniu do BMI studentów lokalnych uczelni

Akhmad Sobarna, Joseph Lobo, Edi Setiawan, Kristia Estilo, Lou Margarett Parcon, Andrea Audine Bulquerin, Jackelyn Delos Santos, Mike Jhun Valencia, Joanna Marie Sabid, Frietzie Inayan, Hasanuddin Jumareng


Akhmad Sobarna, Joseph Lobo, Edi Setiawan, Kristia Estilo, Lou Margarett Parcon, Andrea Audine Bulquerin, Jackelyn Delos Santos, Mike Jhun Valencia, Joanna Marie Sabid, Frietzie Inayan, Hasanuddin Jumareng – An examination of an 8-week online activity-specific skills program to BMI of local college students. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 228-234

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143B52

Streszczenie
Wymaganie od studentów uczelni angażowania się w podstawowe ćwiczenia oporu, ruchy lokomocyjne i nie-lokomocyjne wykazało mieszane wyniki w zakresie zmniejszania i poprawy wskaźnika BMI. Celem tego badania było ocena skuteczności internetowego programu umiejętności specyficznych dla aktywności w odniesieniu do BMI studentów. Zastosowano eksperymentalne projektowanie badań, w którym studenci uczestniczyli w ćwiczeniach specyficznych dla danej aktywności przez osiem kolejnych tygodni. Wzięto pod uwagę czynniki demograficzne, takie jak płeć, BMI przed i po teście oraz Kwestionariusz Gotowości do Aktywności Fizycznej. Do określenia istotnych różnic w wynikach po teście w oparciu o płeć użyto testu T dla niezależnych próbek, natomiast test T dla próbek sparowanych został użyty do analizy różnic między wynikami przed i po teście. Wyniki wskazały, że nie zaobserwowano istotnej różnicy w wynikach przedtestowych. Co więcej, po ośmiotygodniowym programie specyficznych umiejętności dla danej aktywności nie zaobserwowano istotnej różnicy między wynikami przed i po teście. Nauczane wzory ruchu w PE 1, obejmujące ruchy lokomocyjne, nie-lokomocyjne i podstawowe ćwiczenia oporu, nie miały wpływu na wskaźniki masy ciała studentów. Wyniki te mogą skłonić pedagogów do ponownej oceny skuteczności obecnych metod edukacji fizycznej lub do poszukiwania alternatywnych podejść, które mogą okazać się bardziej skuteczne w redukowaniu BMI studentów. Ponieważ wyniki są niejednoznaczne, potrzebne są dalsze badania z większą liczbą próbek, aby potwierdzić twierdzenia przedstawione w tym badaniu.

Słowa kluczowe
podstawowe wzory ruchów treningu oporowego, ruchy lokomocyjne, podstawowe wzory ruchów treningu oporowego, wychowanie fizyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rytmiczna aktywność fizyczna w celu poprawy zdolności motorycznych młodszych uczniów-sportowców w gimnastyce: randomizowane badanie kontrolowane

Citra Resita, Widiastuti, Yasep Setiakarnawijaya, Oon Sopiah, Joseph Lobo, Kristia Estilo, Mela Aryani, Edi Setiawan


Citra Resita, Widiastuti, Yasep Setiakarnawijaya, Oon Sopiah, Joseph Lobo, Kristia Estilo, Mela Aryani, Edi Setiawan – Rhythmic physical activity to improve the motor abilities of junior students-athlete in gymnastics: randomized control trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 174-180

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG14337C

Streszczenie
To badanie ma na celu zbadanie wpływu rytmicznej aktywności fizycznej (RPA) na poprawę zdolności motorycznych młodszych studentów-sportowców uczęszczających na kursy gimnastyki na poziomie uniwersyteckim.
Materiały i metody. Badanie to wykorzystało metodę randomizowanej próby kontrolnej przeprowadzonej przez okres 11 tygodni. W sumie wzięło w nim udział 29 młodszych studentów-sportowców z Państwowego Uniwersytetu Singaperbangsa w Karawang (Indonezja), którzy byli na pierwszym roku studiów. Zostali podzieleni na grupy kontrolną CON (n = 14) i badaną RPA (n = 15). Narzędzia do pomiaru zdolności motorycznych obejmowały skok w dal z miejsca, siłę chwytu ręki, rozciąganie w siedzeniu na rozkroku, tupanie oraz tor przeszkód pokonany w odwrotnej kolejności. Testy t dla par próbek zostały użyte do zbadania różnic w wynikach zdolności motorycznych zarówno na etapie początkowym, jak i po interwencji dla grup CON i RPA.
Wyniki. Główne ustalenia wskazują, że RPA miało znaczący wpływ na składowe zdolności motorycznych. Te składowe to skok w dal z miejsca (p ≤ 0,05, d = −1,97), siła chwytu ręki (p ≤ 0,05, d = −2,30), rozciąganie w siedzeniu na rozkroku (p ≤ 0,05, d = −1,02), tupanie (p ≤ 0,05, d = −2,00) oraz tor przeszkód w odwrotnej kolejności (p ≤ 0,05, d = −1,26). Dla grupy CON wyniki dotyczyły skoku w dal z miejsca (p ≥ 0,05, d = −0,26), siły chwytu ręki (p ≥ 0,05, d = −0,13), rozciągania w siedzeniu na rozkroku (p ≤ 0,05, d = −0,66), tupania (p ≥ 0,05, d = 0,12) oraz toru przeszkód w odwrotnej kolejności (p ≥ 0,05, d = −0,21).
Wnioski. Wyniki podkreślają znaczenie stosowania RPA w celu wzmocnienia zdolności motorycznych młodszych studentów-sportowców na pierwszym roku studiów uniwersyteckich.
Słowa kluczowe:
rytmiczna aktywność fizyczna, rytmiczna aktywność fizyczna, gimnastyka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim