Tag: agility

Skuteczność wzmacniania mięśni przeciwgrawitacyjnych kończyn dolnych u rekreacyjnych piłkarzy. Badanie porównawcze

Kaviyarasan P, Sarvan kumar J, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyadarshini Babu, Priyanga Seemathan, Priyadharshini V, Thiagarajan D

Kaviyarasan P et al. – Effectiveness of lower limb antigravity muscle strengthening in recreational footballers. A comparative study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 439-447

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D9BZJ

Streszczenie
Wprowadzenie. Badanie analizuje skuteczność ćwiczeń wzmacniających mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych w porównaniu z ćwiczeniami konwencjonalnymi u rekreacyjnych piłkarzy. Zwiększenie wytrzymałości i zwinności ma kluczowe znaczenie dla osiągnięć w piłce nożnej, dlatego istotne jest określenie optymalnych metod treningowych.
Cel badania. Ocena i porównanie wpływu ćwiczeń wzmacniających mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych oraz ćwiczeń konwencjonalnych na wytrzymałość i zwinność u rekreacyjnych piłkarzy.
Materiał i metody. W eksperymencie wzięło udział 56 rekreacyjnych piłkarzy wybranych metodą doboru celowego z Uniwersytetu Saveetha. Uczestników losowo podzielono na dwie grupy:
1. Grupa ćwiczeń wzmacniających mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych. Realizowała ukierunkowany trening (wypady z hantlami, odwrotne przysiady nordyckie, przysiady z hantlami, testy zwinności T-drill oraz jednonóżne skoki na skrzynię) przez 5 dni w tygodniu przez 6 tygodni.
2. Grupa ćwiczeń konwencjonalnych. Wykonywała tradycyjne ćwiczenia (przysiady, wypady, wspięcia na palce, wchodzenie na stopień oraz brzuszki) według tego samego harmonogramu.
Obie grupy realizowały 5-minutową rozgrzewkę i schłodzenie. Jako miary wyników zastosowano test 30-sekundowego skakania na wytrzymałość oraz test zwinności T, które oceniano po zakończeniu interwencji.
Wyniki. Średni wynik wytrzymałościowy po zakończeniu interwencji w grupie konwencjonalnej wyniósł 38,71, podczas gdy grupa wzmacniająca mięśnie przeciwgrawitacyjne osiągnęła wynik 42,68. W zakresie zwinności grupa konwencjonalna uzyskała wynik 11,8282, a grupa przeciwgrawitacyjna 10,64957. Obie interwencje przyniosły istotną poprawę (p < 0,0001).
Wnioski. Obie metody treningowe pozytywnie wpłynęły na wytrzymałość i zwinność, przy czym grupa ćwicząca mięśnie przeciwgrawitacyjne kończyn dolnych osiągnęła lepsze rezultaty. Sugeruje to, że połączenie obu metod treningowych może zoptymalizować wyniki rekreacyjnych piłkarzy.

Słowa kluczowe
wzmacnianie mięśni przeciwgrawitacyjnych kończyn dolnych, wytrzymałość, ćwiczenia konwencjonalne, zwinność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Trening szybkości, zwinności i reakcji (SAQ): czy jest skuteczny w zwiększaniu szybkości, zwinności i siły nóg u piłkarzy?

Leo Pratama, Tomoliyus, Endang Rini Sukamti, Fauzi, Hayudi, Sri Rizki Handayani, Bandung Bumboro, Anton Sukowati

Leo Pratama et al. – Speed, agility, and quickness (SAQ) training: Is it effective in increasing the speed, agility, and leg power of football athletes? –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 231-237

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DFRPR

Streszczenie
Wprowadzenie i cel badania. Zwinność, szybkość i siła mięśni nóg są uznawane za niezwykle istotne cechy każdego piłkarza. Celem tego badania było określenie skuteczności treningu szybkości, zwinności i reakcji (SAQ) w zwiększaniu szybkości, zwinności i siły nóg u piłkarzy.
Materiał i metody. Badanie miało charakter eksperymentalny. Trening SAQ prowadzono przez sześć tygodni z częstotliwością trzech sesji tygodniowo. Populację badawczą stanowiło 31 losowo wybranych piłkarzy z klubu Sorong Football Club w wieku 13–18 lat. Wykorzystano test zwinności (Illinois Agility Test), test skoku pionowego oraz test szybkości (sprint na 30 metrów). Do analizy statystycznej zastosowano test t, a konkretnie test dla par dobranych.
Wyniki. Wyniki wykazały, że trening SAQ jest skuteczny w zwiększaniu szybkości (p = 0,018 < 0,05), zwinności (p = 0,000 < 0,05) oraz siły nóg (p = 0,000 < 0,05) u piłkarzy. Poprawa po treningu SAQ wyniosła 0,10 sekundy w szybkości, 0,02 sekundy w zwinności oraz 1,00 cm w sile nóg.
Wnioski. Wyniki sugerują, że trening SAQ skutecznie poprawia szybkość, zwinność i siłę nóg u piłkarzy, jednak konieczne są dalsze badania w celu określenia optymalnej metody treningowej w tym zakresie. Badaczom planującym kontynuację lub replikację tego badania zaleca się wprowadzenie bardziej rygorystycznej kontroli podczas eksperymentu w celu ograniczenia zagrożeń dla rzetelności zewnętrznej i wewnętrznej.
Słowa kluczowe
trening SAQ, szybkość, zwinność, siła nóg
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czy trzy sesje 12-tygodniowego treningu plyometrycznego tygodniowo poprawiają parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy? Randomizowane badanie kontrolowane

Deepak Siby, Navaraj Chelliah Jesus Rajkumar, Nirmal Michael Salvi, Debajit Karmakar, Ibnu Noufal Kambitta Valappil, Bekir Erhan Orhan, Farjana Akter Boby, Yuni Astuti

Deepak Siby et al. – Does three sessions of 12-week plyometric training per week improve physical fitness parameters in professional male soccer players? A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 84-93

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DDZ6Q

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening plyometryczny jest uznawany za skuteczną metodę poprawy różnych parametrów sprawności fizycznej istotnych dla wydolności sportowej, szczególnie u piłkarzy.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena wpływu 12-tygodniowego programu treningu plyometrycznego, realizowanego trzy razy w tygodniu, na kluczowe parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 profesjonalnych piłkarzy, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy kontrolnej (CG, n=20) oraz grupy treningu plyometrycznego (PTG, n=20). Średnie parametry uczestników wynosiły: wzrost = 176,14±3,28 cm, masa ciała = 68,24±2,17 kg, wiek = 20,31±2,30 lat. Uczestnicy przeszli 12-tygodniową interwencję treningu plyometrycznego. Ocena sprawności fizycznej została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując pomiar zwinności (t-test), równowagi (test stania na jednej nodze), szybkości (bieg na 50 m), mocy (rzut piłką lekarską), mocy eksplozywnej (wyskok pionowy), siły nóg (skok w dal z miejsca) oraz siły mięśni rdzenia (test brzuszków).
Wyniki. W grupie PTG zaobserwowano istotne statystycznie poprawy (p < 0,001) we wszystkich ocenianych parametrach w porównaniu z grupą kontrolną, co wskazuje na skuteczność treningu plyometrycznego w poprawie sprawności fizycznej piłkarzy.
Wnioski. 12-tygodniowy program treningu plyometrycznego miał pozytywny wpływ na zwinność, równowagę, szybkość, moc, moc eksplozywną, siłę nóg oraz siłę mięśni rdzenia u profesjonalnych piłkarzy, co sugeruje jego wartość jako skutecznej metody poprawy sprawności fizycznej.
Słowa kluczowe
trening plyometryczny, sprawność fizyczna, zwinność, równowaga, szybkość, moc, piłka nożna, siła
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu plyometrycznego na wydajność sprintu i zwinności u sportowców akademickich w futsalu: badanie porównawcze z wykorzystaniem skoków przez przeszkody i skoków na skrzynię

Andri Irawan, Nur Fitranto, Muchtar Hendra Hasibuan, Eko Prabowo, Dzulfiqar Diyananda, Slamet Sukriadi, Andri Paranoan, Sri Indah Ihsani

 

Andri Irawan, et al – Impact of plyometric training on sprint and agility performance in college-level futsal athletes: a comparative study using hurdle jumps and box jumps –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 50-55

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C68QJ

Streszczenie
Głównym celem tego badania jest analiza wpływu treningu plyometrycznego na wydajność sprintu i zwinności u sportowców akademickich, skupiając się na skokach przez przeszkody i skokach na skrzynię jako interwencjach. Łącznie wybrano 45 sportowców akademickich na podstawie ich uczestnictwa w regularnych treningach sportowych. Zostali podzieleni na trzy grupy: Grupa Skoków przez Przeszkody (GHJ), Grupa Skoków na Skrzynię (GBJ) oraz Grupa Kontrolna (GCR). Program treningu plyometrycznego trwał przez 12 tygodni, przy czym grupy GHJ i GBJ realizowały specyficzne ćwiczenia plyometryczne, podczas gdy grupa GCR kontynuowała swój zwykły program treningowy bez dodatkowych interwencji. Wyniki wykazały znaczące poprawy zarówno w szybkości sprintu, jak i zwinności w grupach interwencyjnych. W grupie GHJ wydajność sprintu poprawiła się z 3,18 ± 0,32 sekundy (pretest) do 2,79 ± 0,29 sekundy (posttest) (p = 0,01), podczas gdy zwinność poprawiła się z 12,21 ± 0,67 sekundy do 10,20 ± 0,43 sekundy (p = 0,01). Podobnie grupa GBJ wykazała poprawę wydajności sprintu z 3,15 ± 0,43 sekundy do 2,98 ± 0,13 sekundy (p = 0,05) oraz poprawę wydajności zwinności z 12,43 ± 0,82 sekundy do 11,01 ± 0,39 sekundy (p = 0,05). W przeciwieństwie do tego, Grupa Kontrolna (GCR) nie wykazała statystycznie istotnych zmian w wydajności sprintu ani zwinności, z wartościami p wynoszącymi odpowiednio 0,34 i 0,63. Wyniki te sugerują, że ukierunkowane ćwiczenia plyometryczne, szczególnie skoki przez przeszkody i skoki na skrzynię, odgrywają kluczową rolę w poprawie wydajności sprintu i zwinności u sportowców akademickich. Badanie podkreśla również skuteczność systemu czasomierzenia Smartspeed w dokładnym mierzeniu zmian w tych parametrach. Dalsze badania są potrzebne, aby zbadać długoterminowe wpływy takich programów treningowych na różne dyscypliny sportowe.
Słowa kluczowe
plyometryczny, sprint, zwinność, futsal
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Optymalizacja wydajności SAQ u piłkarzy: analiza wpływu treningu interwałowego o wysokiej intensywności

S. Eswari, T.Shanmugavalli

 

S. Eswari, T.Shanmugavalli – Optimizing SAQ performance in football atheletes exploring the influence of high-intensity interval training –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 26-37

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C4YVX

Streszczenie
Cele. Głównym celem tego badania było zbadanie wpływu dwunastotygodniowego treningu interwałowego o wysokiej intensywności (HIIT) na zdolności szybkości, zwinności i reakcji (Speed, Agility, Quickness – SAQ) u piłkarzy. Ponadto badanie miało na celu wyjaśnienie mechanizmów fizjologicznych i biomechanicznych wpływających na efekty HIIT. Praca sugeruje również możliwość długoterminowego stosowania tego planu treningowego HIIT.
Metoda. W badaniu wzięło udział trzydziestu mężczyzn, studentów-piłkarzy, podzielonych na dwie grupy. Jedna grupa realizowała trening interwałowy o wysokiej intensywności (HIIT), a druga kontynuowała swoje regularne aktywności. Badanie trwało 12 tygodni, przy czym nawyki uczestników nie ulegały zmianie. Przed i po okresie badania przeprowadzono Test Zwinności Illinois, Test Reakcji z Linijką oraz Test Latający na dystansie 30 metrów. Do analizy statystycznej zastosowano testy T w celu porównania obu grup.
Wyniki. Nie stwierdzono istotnych statystycznie przyrostów w zakresie szybkości reakcji (p > 0,05), zwinności (p > 0,05) ani szybkości (p > 0,05) przy porównaniu grupy kontrolnej z grupą eksperymentalną. Wyniki testu T nie wykazały znaczących różnic między grupą eksperymentalną a kontrolną (p > 0,05).
Wnioski. Badanie wskazuje na potencjalną skuteczność programu HIIT w poprawie zdolności SAQ u mężczyzn-piłkarzy. Mimo że w obecnym badaniu nie odnotowano istotnych ulepszeń w zakresie SAQ, konieczne są dalsze badania w celu zbadania potencjalnych korzyści płynących z HIIT dla piłkarzy. Na wyniki mogły wpłynąć takie czynniki jak wielkość próby, czas trwania badania oraz różnice indywidualne.
Słowa kluczowe
trening interwałowy o wysokiej intensywności, szybkość, zwinność, szybkość reakcji, piłkarze
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Model treningu zwinności dla zawodników tenisa na wózkach: Badanie eksperymentalne

Rafidhiya Mohammad, Endang Rini Sukamti, Djoko Pekik Irianto, Abdul Alim, Fauzi, Tomoliyus, Amri Hartanto

 

Rafidhiya Mohammad, Endang Rini Sukamti, Djoko Pekik Irianto, Abdul Alim, Fauzi, Tomoliyus, Amri Hartanto – An Agility Training Model for Wheelchair Court Tennis Athletes: An Experimental Study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 28-34

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608Y6G

Streszczenie

Jednym ze sportów dla osób niepełnosprawnych jest tenis na wózkach, w którym zawodnicy muszą wykazywać się dobrą zwinnością, aby móc się poruszać. Celem tego badania było określenie skuteczności modelu treningu zwinności dla zawodników tenisa na wózkach. Badanie miało charakter eksperymentalny. Populacja badana to zawodnicy tenisa na wózkach z Regionu Specjalnego Yogyakarta, w liczbie 14 osób (10 mężczyzn, 4 kobiety, w wieku od 19 do 40 lat). Zawodnicy z różnymi niepełnosprawnościami, w tym z urazem rdzenia kręgowego, pojedynczą amputacją, podwójną amputacją lub rozszczepem kręgosłupa. Próbka została podzielona na dwie grupy na podstawie porządkowego parowania danych z pretestu, tj. grupa eksperymentalna była traktowana pięcioma modelami treningu zwinności, a grupa kontrolna trenowała jak zwykle z trenerem. Analiza statystyczna przeprowadzona została przy użyciu oprogramowania SPSS, wersja 21. Wyniki pokazały, że model treningu zwinności zastosowany w 18 zabiegach był skuteczny w zwiększaniu zwinności zawodników tenisa na wózkach, z wartością p wynoszącą 0,000 < 0,05. Programy treningowe dostosowane do konkretnego sportu są niezbędne do poprawy wydajności zawodników. Jasne zrozumienie niuansów rozwoju sportowców niepełnosprawnych jest kluczowe do opracowywania odpowiednich programów i strategii. Rezultaty tego badania mają przynieść pozytywny wkład w rozwój postępowej i innowacyjnej nauki, a wnioski z tego badania mogą wzbogacić wiedzę na temat modelu treningu zwinności dla zawodników tenisa na wózkach.

Słowa kluczowe:

model treningu, zwinność, tenis na wózkach

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wpływ siły eksplozywnej, zwinności i koncentracji na szybkość kopnięcia frontalnego w pencak silat

Alfauzan Jamal, Endang Sepdanius, Alimuddin, Sonya Nelson, M. Adli Bin Mohd Sidi, Endarman Saputra

Alfauzan Jamal, Endang Sepdanius, Alimuddin, Sonya Nelson, M. Adli Bin Mohd Sidi, Endarman Saputra – Impact of explosive power, agility, and focus on front kick speed in pencak silat –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 114-121

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF87jJ

Streszczenie
Wstęp. W pencak silat kopnięcie frontalne uznawane jest za najskuteczniejszą technikę zdobywania punktów ze względu na jego precyzję i moc. Cel. Celem badania było określenie wpływu siły eksplozywnej mięśni nóg, zwinności i koncentracji na szybkość kopnięcia frontalnego. Materiał i metody. Niniejsze badanie to badanie przyczynowo-skutkowe. Populację badaną stanowili sportowcy uprawiający pencak silat. W badaniu dobrowolnie wzięło udział 30 sportowców pencak silat. Instrumenty badawcze użyte w tym badaniu to skoki pionowe, biegi wahadłowe, siatki koncentracji oraz testy szybkości kopnięć. Techniką analityczną używaną do testowania tego badania jest analiza ścieżki z testami regresji liniowej wielorakiej. Wyniki. Wyniki pokazały, że: (1) istnieje znaczący bezpośredni wpływ siły eksplozywnej na szybkość kopnięcia frontalnego, około 13,6%. (2) Zwinność ma znaczący bezpośredni wpływ na szybkość kopnięcia frontalnego, stanowiąc około 21,1%. (3) Koncentracja znacząco wpływa na szybkość kopnięcia frontalnego, przyczyniając się w przybliżeniu o 71,6%. (4) Istnieje pośredni wpływ siły eksplozywnej mięśni nóg na szybkość kopnięcia frontalnego, przy koncentracji około 21,4%. (5) Istnieje również pośredni wpływ zwinności na szybkość kopnięcia frontalnego wśród sportowców pencak silat, przy koncentracji około 20,6%. (6) Ponadto, istnieje łączony efekt siły eksplozywnej mięśni nóg, zwinności i koncentracji na szybkość kopnięcia frontalnego, stanowiący około 71,2%. Wnioski. Wnioskowano, że szybkość kopnięcia frontalnego była wpływana przez siłę eksplozywną, zwinność i koncentrację w 71,2%, podczas gdy pozostałe zmienne, które nie były badane, stanowiły resztę. Wyniki tego badania mają pomóc trenerom, sportowcom i analitykom wydajności w opracowywaniu odpowiednich programów treningowych, przykładając priorytet do zmiennych takich jak siła eksplozywna, zwinność i koncentracja.
Słowa kluczowe
siła eksplozywna, zwinność, koncentracja, szybkość kopnięcia frontalnego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Program treningu obwodowego poprawia zwinność i siłę mięśni kończyn u koszykarzy

Faza Annasai, Sumaryanti, Sigit Nugroho, Sumarjo, Muhamad Ichsan Sabillah, Enggista Hendriko Delano

 

Faza Annasai, Sumaryanti, Sigit Nugroho, Sumarjo, Muhamad Ichsan Sabillah, Enggista Hendriko Delano – Circuit training program improves agility and limb muscle power of basketball athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 48-53

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A591

Streszczenie
Moc i zwinność są ważnymi atrybutami w grze w koszykówkę. Niniejsze badanie ma na celu określenie wpływu programu treningu obwodowego na poprawę zwinności i siły mięśni kończyn u koszykarzy. Użyto metody eksperymentalnej z jednogrupowym projektem przedtestowo-potestowym. Wykorzystano celowe próbkowanie z określonymi kryteriami: aktywni koszykarze w wieku 15-18 lat, płci męskiej i gotowi do udziału w badaniu. Próbka składała się z 12 sportowców, którzy przeszli leczenie składające się z 8 sesji podczas 24 spotkań. Instrumentem do pomiaru siły mięśni kończyn był test skoku w pionie, natomiast do pomiaru zwinności użyto testu T. Analiza danych obejmowała testy normalności i homogeniczności, a następnie testy t przy użyciu SPSS. Wyniki wykazały, że średnia początkowa siła mięśni kończyn wynosiła 49,33 cm, która wzrosła do 54,17 cm w teście potestowym (wzrost o 4,84 cm). Średnia początkowa zwinność wynosiła 11,30 sekundy, a w teście potestowym zmniejszyła się do 10,33 sekundy (redukcja o 0,97 sekundy). Można więc wywnioskować, że program treningu obwodowego może zwiększyć zwinność i siłę mięśni kończyn koszykarzy.
Słowa kluczowe
trening obwodowy, zwinność, siła mięśni kończyn, koszykówka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim