Tag: balance

Czy trzy sesje 12-tygodniowego treningu plyometrycznego tygodniowo poprawiają parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy? Randomizowane badanie kontrolowane

Deepak Siby, Navaraj Chelliah Jesus Rajkumar, Nirmal Michael Salvi, Debajit Karmakar, Ibnu Noufal Kambitta Valappil, Bekir Erhan Orhan, Farjana Akter Boby, Yuni Astuti

Deepak Siby et al. – Does three sessions of 12-week plyometric training per week improve physical fitness parameters in professional male soccer players? A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 84-93

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DDZ6Q

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening plyometryczny jest uznawany za skuteczną metodę poprawy różnych parametrów sprawności fizycznej istotnych dla wydolności sportowej, szczególnie u piłkarzy.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena wpływu 12-tygodniowego programu treningu plyometrycznego, realizowanego trzy razy w tygodniu, na kluczowe parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 profesjonalnych piłkarzy, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy kontrolnej (CG, n=20) oraz grupy treningu plyometrycznego (PTG, n=20). Średnie parametry uczestników wynosiły: wzrost = 176,14±3,28 cm, masa ciała = 68,24±2,17 kg, wiek = 20,31±2,30 lat. Uczestnicy przeszli 12-tygodniową interwencję treningu plyometrycznego. Ocena sprawności fizycznej została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując pomiar zwinności (t-test), równowagi (test stania na jednej nodze), szybkości (bieg na 50 m), mocy (rzut piłką lekarską), mocy eksplozywnej (wyskok pionowy), siły nóg (skok w dal z miejsca) oraz siły mięśni rdzenia (test brzuszków).
Wyniki. W grupie PTG zaobserwowano istotne statystycznie poprawy (p < 0,001) we wszystkich ocenianych parametrach w porównaniu z grupą kontrolną, co wskazuje na skuteczność treningu plyometrycznego w poprawie sprawności fizycznej piłkarzy.
Wnioski. 12-tygodniowy program treningu plyometrycznego miał pozytywny wpływ na zwinność, równowagę, szybkość, moc, moc eksplozywną, siłę nóg oraz siłę mięśni rdzenia u profesjonalnych piłkarzy, co sugeruje jego wartość jako skutecznej metody poprawy sprawności fizycznej.
Słowa kluczowe
trening plyometryczny, sprawność fizyczna, zwinność, równowaga, szybkość, moc, piłka nożna, siła
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność aktywności opartej na grach w redukcji wychwiań posturalnych i poprawie równowagi u osób starszych

Vignesh V, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran

Vignesh V, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Effectiveness of game-based activity on postural sway and balance among elderly population –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 40-47

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DO16E

Streszczenie
Wprowadzenie. Równowaga pogarsza się wraz z wiekiem, a czynniki na nią wpływające mogą zwiększać wychwiania posturalne i przesuwać środek nacisku stóp. Ograniczona aktywność fizyczna stanowi istotny problem, który przyczynia się do zaburzeń równowagi i zwiększonego ryzyka upadków u osób starszych. Konwencjonalne programy ćwiczeń bywają trudne do wdrożenia w celu poprawy równowagi, podczas gdy aktywność oparta na grach może być bardziej angażująca i motywująca dla seniorów. W niniejszym badaniu zastosowano trening z wykorzystaniem systemu Balance Postural Sway System (BPSS) w celu zmniejszenia wychwiań posturalnych i terapeutycznej poprawy równowagi.
Metody. W badaniu interwencyjnym uczestniczyło 51 starszych osób spełniających kryteria włączenia. Grupa interwencyjna (n = 26) uczestniczyła w aktywności opartej na grach z wykorzystaniem BPSS, natomiast grupa kontrolna (n = 25) realizowała tradycyjny trening równowagi. W badaniu zastosowano parametry BPSS, takie jak wskaźniki środka nacisku stóp w osi X (COFPXI) i osi Y (COFPYI), które odzwierciedlają odpowiednio boczne oraz przednio-tylne wychwiania posturalne. Dodatkowo oceniano rozkład obciążenia między palcami a piętą dla lewej i prawej stopy. Wykorzystano również Skalę Efektywności Upadków (FES-I) oraz Skalę Równowagi Berga (BBS) jako miary wynikowe.
Wyniki. Test t dla próby zależnej wykazał istotne różnice we wszystkich parametrach BPSS—COFPXI, COFPYI, prawym palcu, BBS i FES-I—z wyjątkiem lewego palca-pięty w grupie interwencyjnej. W grupie kontrolnej istotne różnice odnotowano jedynie w BPSS COFPYI, FES-I i BBS (p < 0,05). Test t dla próby niezależnej wykazał, że grupa interwencyjna odnotowała istotnie większą poprawę we wszystkich parametrach równowagi BPSS i FES-I (p < 0,05) w porównaniu z grupą kontrolną, z wyjątkiem BBS.
Wnioski. Aktywność oparta na grach z wykorzystaniem BPSS wykazała skuteczność w redukcji wychwiań posturalnych, poprawie rozkładu nacisku na stopę, zwiększeniu równowagi oraz zmniejszeniu ryzyka upadków u osób starszych. Wyniki sugerują, że włączenie tego typu ćwiczeń do rutynowych programów aktywności fizycznej seniorów może skutecznie poprawiać równowagę i zmniejszać ryzyko upadków.
Słowa kluczowe
równowaga, Balance Postural Sway System, osoby starsze, ryzyko upadku, wychwiania posturalne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezczaszkowej stymulacji prądem stałym na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze

Mohamed N. El Bahrawy, Rewida M. El Janaini, Ashraf A. Darwesh, Heba A. Draz, Zeinab M. Abdelrehim, Noura A. Elkafrawy

 

Mohamed N. El Bahrawy et al – Effect of transcranial direct current stimulation on balance and risk of fall in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 27-33

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE38H

Streszczenie
Tło. Równowaga odnosi się do zdolności do osiągania i utrzymywania stanu równowagi, w którym wszystkie działające siły wzajemnie się neutralizują i osiągają wartość zerową. Odgrywa kluczową rolę w samodzielnym poruszaniu się w środowisku oraz w wydolności chodu po udarze. Zaburzenia równowagi po udarze zwiększają ryzyko upadków, co prowadzi do negatywnych konsekwencji, takich jak urazy spowodowane upadkiem (w tym złamania), nasilony lęk przed upadkiem, depresja, izolacja społeczna, a nawet śmierć.
Cel. Zbadanie wpływu przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział trzydziestu przewlekłych pacjentów po udarze, w tym mężczyźni i kobiety w wieku od 45 do 60 lat. Uczestników losowo przydzielono do dwóch równolicznych grup: grupy badanej i grupy kontrolnej. Grupa badana (GI) była poddawana aktywnej stymulacji tDCS w połączeniu z wybranymi ćwiczeniami fizjoterapeutycznymi, natomiast grupa kontrolna (GII) otrzymywała pozorowaną stymulację tDCS oraz te same ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Równowaga była oceniana za pomocą systemu Biodex Balance System (Biodex-BS) i Skali Równowagi Berga (BBS), a ryzyko upadków za pomocą testu Timed Up and Go (TUG) oraz Skali Efektywności w Zapobieganiu Upadkom (FES). Wszystkie wskaźniki oceniano u każdego pacjenta przed i po czterotygodniowym programie, obejmującym trzy sesje tygodniowo.
Wyniki. W grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną zaobserwowano istotną poprawę we wszystkich ocenianych zmiennych (ogólny wskaźnik stabilności, dynamiczny limit stabilności, BBS, TUG i FES) (p < 0,05).
Wnioski. tDCS skutecznie poprawia równowagę i zmniejsza ryzyko upadków u osób po udarze.
Słowa kluczowe
równowaga, ryzyko upadków, tDCS, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcja stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ) na wybrane zmienne postawy ciała wraz z analizą zmian reakcji równoważnych

Zuzanna Broczkowska, Arkadiusz Żurawski, Zbigniew Śliwiński

Zuzanna Broczkowska, Arkadiusz Żurawski, Zbigniew Śliwiński – Temporomandibular joint (TMJ) function on selected postural variables with analysis of changes in equivalent reactions –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 267-278

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CBV25

Streszczenie Wprowadzenie. Ustawienie i napięcia w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego rzutują bezpośrednio na odcinek szyjny kręgosłupa zmieniając ustawienie lordozy szyjnej poprzez bezpośrednie połączenie stawu TMJ a segmentem C0-C1. Zgodnie z teorią tensegracji zachodzącą w ludzkim organizmie, zmiana ustawienia w jednym segmencie może rzutować na pozostałe z obszarów organizmu. Zmiany napięcia struktur w obrębie stawu może tym samym wpłynąć na parametry reakcji równoważnych. W aktualnym przeglądzie literatury istnieje mało badań na temat zależności pomiędzy stawem skroniowo-żuchwowym a równowagą. Cel badania. Celem pracy była analiza wpływu ustawienia stawu skroniowo-żuchwowego na parametry głębokości lordozy szyjnej kręgosłupa, postawę ciała oraz reakcje równoważne u grupy młodych dorosłych. Metodyka i materiały. Łącznie przebadano 43 osoby w wieku 18-26 lat. Badania zostały przeprowadzone w formie statycznej za pomocą systemu DIERS posture lab w trzech ustawieniach: staw TMJ w pozycji neutralnej, TMJ z maksymalnym napięciem szczęki oraz otwarciem w maksymalnych możliwościach. Z badań wyłączono osoby z aparatem ortodontycznym oraz osoby, których zakres otwarcia szczęki był ograniczony (mniejszy niż na szerokość ich czterech palców). Parametry które zostały wykorzystane do analizy: Głębokość lordozy szyjnej [mm], Wielkość protrakcji głowy [mm], Nachylenie tułowia, Głębokość oraz kąt lordozy lędźwiowej, Nachylenie miednicy, skręcenie miednicy, oraz zmienne określające parametry reakcji równoważnych oraz zmienne określające parametry reakcji równoważnych: Obciążenie lewej stopy [%], Obciążenie prawej stopy [%], Obciążenie przodostopia [%], Obciążenie pięt[%], Maksymalny nacisk lewej stopy [N], Maksymalny nacisk prawej stopy [N], Powierzchnia kontaktu lewej stopy[cm²], Powierzchnia kontaktu prawej stopy [cm ²], Ruch boczny COP(maks.) [mm],, Całkowity ruch poprzeczny COP[mm], Całkowity ruch COP przód/tył [mm], Powierzchnia COP. Do analizy statystycznej wykorzystano program Statistica. Wykonano testy dla rozkładu normalności (Shapiro-Wilka), obliczono średnią oraz odchylenie standardowe test Chi-kwadrat, zbadano korelacje testem Spearmana. Wyniki. Badania przeprowadzone na grupie młodych dorosłych mogą sugerować wpływ ustawienia stawu skroniowo-żuchwowego na zmiany w obrębie zmian równoważnych. Wyniki statystyk opisowych pokazują w wynikach średnich znaczne zmiany m.in. w obrębie obciążenia stóp czy powierzchni COP. Największe wyniki średnich zaobserwowano w przypadku otwarcia stawu TMJ, gdzie odchylenia w obrębie zmian reakcji równoważnych pokazywały najwyższe wyniki średniej. Wyniki zarówno statystyk opisowych jak i korelacji nie wykazały znacznych różnic pomiędzy ustawieniem stawu a zmiennymi tułowia. Różnice między średnimi były minimalne. Wnioski. Zmiany w ustawieniu i napięciu stawu skroniowo-żuchwowego wpływają na ustawienie odcinka szyjnego kręgosłupa oraz parametry równowagi. Dla ustawienia z otwartym ustawianiem TMJ zachodzi korelacja ze zmiennymi powierzchni kontaktu prawej oraz lewej stopy z podłożem. Nie zachodzą zmiany w obrębie postawy ciała. Nie można stwierdzić, że ustawienie stawu skroniowo-żuchwowego w istotny sposób wpływa na zmienne postawy ciała.
Słowa kluczowe staw skroniowo-żuchwowy, kręgosłup, równowaga, DIERS
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii wirtualnej rzeczywistości (VR) na równowagę i mobilność u pacjentów starszych: randomizowane badanie kontrolowane

Madhanraj Sekar, Prathap Suganthirababu, Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram, Vinodhkumar Ramalingam, Anitha Arul, Andrew Anbarason

Madhanraj Sekar et al. – The effectiveness of virtual reality (VR) therapy on balance and mobility in elderly patients: a randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 191-194

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C8UWP

Streszczenie Wprowadzenie. Zaburzenia równowagi i ograniczenia mobilności są powszechnymi wyzwaniami wśród osób starszych, często przyczyniając się do zwiększonego ryzyka upadków i obniżenia jakości życia. Tradycyjne interwencje fizjoterapeutyczne skutecznie rozwiązywały te problemy, ale nowe podejścia, takie jak terapia wirtualnej rzeczywistości (VR), pojawiły się jako potencjalne ulepszenia protokołów rehabilitacyjnych. Dzięki swoim immersyjnym środowiskom, terapia VR może angażować i wyzywać pacjentów, potencjalnie prowadząc do lepszych wyników. Cel. Zbadanie, czy terapia VR poprawia wyniki równowagi i mobilności u pacjentów starszych w porównaniu z tradycyjnym protokołem fizjoterapeutycznym. Metody. Do badania z randomizacją kontrolowaną z dwoma równoległymi grupami rekrutowano 60 starszych osób w wieku 65 lat i starszych, skierowanych na ambulatoryjną fizjoterapię z powodu problemów z równowagą i mobilnością. Osoby te zostały losowo przydzielone do grupy interwencyjnej, leczonej za pomocą sesji terapii VR, podczas gdy grupa kontrolna otrzymywała tradycyjne sesje fizjoterapeutyczne skoncentrowane na ćwiczeniach równowagi i mobilności. Czas trwania leczenia wynosił dwa razy w tygodniu przez ponad 8 tygodni. Oceny wyjściowe przeprowadzono przed interwencją, a oceny kontrolne natychmiast po 8-tygodniowym okresie interwencji. Wskaźniki: Główny pomiar: Równowaga była oceniana za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS) jako główny wynik, podczas gdy mobilność oceniano za pomocą testu Timed Up and Go (TUG), a jakość życia za pomocą Kwestionariusza EQ-5D jako wynik wtórny. Wyniki. Grupa terapii VR wykazała znacznie większą poprawę równowagi (wzrost wyniku BBS o 12,4 punktu) niż grupa kontrolna (wzrost wyniku BBS o 7,6 punktu). W kwestii mobilności, grupa VR zmniejszyła czas TUG o 3,8 sekundy, w porównaniu do 2,8 sekundy w grupie kontrolnej, co wskazuje na szybsze czasy ukończenia i poprawę mobilności funkcjonalnej. Grupa VR zgłosiła także znacznie większy wzrost jakości życia (poprawa EQ-5D o 0,17) w porównaniu z grupą kontrolną (poprawa o 0,12), co sugeruje, że terapia immersyjna pozytywnie wpłynęła na ogólne samopoczucie. Wnioski. Przewidywano, że grupa terapii VR wykaże znacznie większe poprawy w zakresie równowagi, mobilności i jakości życia niż grupa tradycyjnej fizjoterapii.
Słowa kluczowe nauka rozszerzona, wirtualna rzeczywistość, technologia oprogramowania, równowaga, ryzyko upadku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń stabilizacji centralnej na symetryczne obciążenie kończyn u pacjentów z przewlekłym udarem

Mohamed Nabil El-Bahrawy, Mohamed Arafa Abdelhalem, Heba A. Deraz, Mohammed Elsayed, Hossam Mohammed Alsaid

 

Mohamed Nabil El-Bahrawy, Mohamed Arafa Abdelhalem, Heba A. Deraz, Mohammed Elsayed, Hossam Mohammed Alsaid – Effect of core stability exercises on symmetrical weight bearing in chronic stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 356-362

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AW59

Streszczenie:
Wprowadzenie. Udar mózgu jest najczęstszą kliniczną manifestacją chorób prowadzących do deficytów motorycznych, sensorycznych, percepcyjnych lub poznawczych, które mają poważny wpływ na niezależność, funkcjonowanie i jakość życia osób po udarze.
Cel. Zbadanie wpływu ćwiczeń stabilizacji centralnej na symetryczne obciążenie kończyn u pacjentów z przewlekłym udarem.
Metody. W badaniu wzięło udział czterdziestu pacjentów z przewlekłym udarem, zarówno mężczyzn, jak i kobiet w wieku od 50 do 65 lat. Dane demograficzne zostały starannie zebrane, a diagnoza potwierdzona przez neurologa. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy: grupę kontrolną (B) i grupę badaną (A). Pacjenci byli oceniani za pomocą wagi, stając na jednej wadze obiema nogami, aby zmierzyć dokładną masę ciała, a następnie umieszczając jedną nogę na każdej wadze, aby określić obciążenie kończyny dotkniętej i niedotkniętej udarem. Przed rozpoczęciem leczenia pacjenci zostali ocenieni za pomocą skali Berg Balance. Kolejne pomiary przeprowadzono po zakończeniu leczenia. Leczenie trwało sześć tygodni, co drugi dzień. Grupa badana (A) wykonywała ćwiczenia stabilizacji centralnej oraz wybrany program fizjoterapii (łagodne ćwiczenia wzmacniające mięśnie kończyn górnych i dolnych, mobilizację łopatki i miednicy, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia zakresu ruchu i ćwiczenia równoważne). Grupa kontrolna (B) otrzymywała jedynie ten sam wybrany program fizjoterapii.
Wyniki. Porównanie wyników przed i po leczeniu w grupie A wykazało znaczącą różnicę w obciążeniu kończyny dotkniętej i niedotkniętej udarem (P = 0,0001* i 0,0001*). Grupa B również wykazała istotną różnicę w obciążeniu kończyny dotkniętej i niedotkniętej udarem (P = 0,0001* i 0,0001*). Porównanie wyników obu grup po leczeniu nie wykazało znaczących różnic (P = 0,622 i 0,183) w obciążeniu kończyny dotkniętej i niedotkniętej udarem.
Wnioski. Ćwiczenia stabilizacji centralnej miały istotny wpływ na symetryczne obciążenie kończyn u pacjentów z przewlekłym udarem. Jednak nie stwierdzono znaczącej różnicy między grupą badaną (ćwiczenia stabilizacji centralnej) a grupą kontrolną (wybrane ćwiczenia fizjoterapeutyczne) w zakresie symetrycznego obciążenia kończyn u pacjentów z przewlekłym udarem.

Słowa kluczowe:
ćwiczenia stabilizacji centralnej, symetryczne obciążenie kończyn, równowaga, przewlekły udar

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń wodnych z użyciem lub bez użycia zewnętrznych urządzeń wspomagających wyporność na poprawę równowagi po udarze: przegląd zakresowy

Ribka Theresia, Farid Rahman

 

Ribka Theresia, Farid Rahman – Effect of water-based exercise with or without external buoyancy devices in influencing balance improvement in stroke: scoping review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 350-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A6ZN

Streszczenie:
Wprowadzenie. Udar jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, mogącą prowadzić do spastyczności, zaburzeń chodu i problemów z równowagą. Metody rehabilitacji na lądzie zostały szeroko zbadane, a obawy dotyczące obciążeń stawów i mięśni skłoniły badaczy do poszukiwania alternatywnych podejść, w tym ćwiczeń w wodzie.
Cel. Podsumowanie dostępnych danych dotyczących klinicznego obrazu, czy istnieje różnica w wpływie ćwiczeń wodnych z użyciem lub bez użycia zewnętrznych urządzeń wspomagających wyporność na poprawę równowagi po udarze.
Materiał i metody. Metodą wykorzystaną w tym badaniu jest przegląd zakresowy (Scoping Review), który ma na celu znalezienie odpowiedzi na pytania badaczy związane z literaturą na temat badanego zagadnienia. Zebrane artykuły zostaną zsyntetyzowane przy użyciu listy kontrolnej TIDIER, a artykuły będą wyszukiwane w różnych bazach danych.
Wyniki. Po przeprowadzeniu procesu selekcji artykułów, znaleziono 20 odpowiednich artykułów. Szczegóły artykułów dotyczących populacji, interwencji i miar wynikowych są wymienione.
Wnioski. Ćwiczenia w wodzie są efektywne dla pacjentów po udarze. Te metody ćwiczeń wykazały skuteczność w poprawie równowagi u pacjentów po udarze. Wiele praktycznych metod ćwiczeń w wodzie musi zostać poddanych analizie, szczególnie w przyszłych badaniach.

Słowa kluczowe:
ćwiczenia w wodzie, udar, równowaga, ryzyko upadku

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza lordozy lędźwiowej na wybrane parametry równowagi u mężczyzn

Zuzanna Broczkowska, Arkadiusz Żurawski, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński

 

Zuzanna Broczkowska, Arkadiusz Żurawski, Kamil Markowski, Zbigniew Śliwiński– Analysis of lumbar lordosis on selected balance parameters in men –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 158-167

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AB2L

Streszczenie:
Wprowadzenie. Badania naukowe stwierdzają wpływ powiększonej lordozy lędźwiowej na wybrane parametry obciążenia statycznego stóp oraz zmiany w obrębie reakcji równoważnych w różnych grupach wiekowych. Według autorów przemieszczenie miednicy w kierunku nutacji wpływa bezpośrednio na zwiększenie lordozy lędźwiowej, wpływając tym samym na wymienione wcześniej parametry.
Cel pracy. Celem badań była analiza wybranych parametrów równowagi w grupie mężczyzn w oparciu o zależność ich głębokości lordozy lędźwiowej.
Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w okresie od stycznia do października 2023 r. na wydziale Collegium Medicum Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Grupą badaną byli studenci wydziału Collegium Medicum w wieku 18‑26 lat. Łącznie przebadano 81 mężczyzn. Badania zostały przeprowadzone w formie statycznej za pomocą systemu Diers Posture Lab. Parametry, które zostały uwzględnione w analizie statystycznej to: „Kąt lordozy,” „Nachylenie miednicy,” „Ruch boczny (maks.) CoP,” „Całkowity ruch boczny CoP,” „Powierzchnia COP,” „Całkowity ruch przód/tył CoP.” W analizie uwzględniono także parametry Harzmanna: „Odchylenie boczne VP‑DM (rms),” „Rotacja powierzchni (rms),” „Skośność miednicy,” „Skręcenie miednicy,” „Odchylenie tułowia od pionu VP‑DM,” oraz parametry określające obciążenie stóp: „Rozkład sił tył [%],” „Rozkład sił przód [%],” „Rozkład sił strona lewa [%],” „Rozkład sił strona prawa [%],” „Maksymalny nacisk strona lewa [N],” „Maksymalny nacisk strona prawa [N],” „Powierzchnia kontaktu stopy lewej [cm2],” „Powierzchnia kontaktu stopy prawej [cm2]” na grupie młodych dorosłych (studentów nauk medycznych oraz nauk o zdrowiu). Do analizy statystycznej wykorzystano program Statistica Stat Soft 21. Wykonano testy dla rozkładu normalności (Shapiro‑Wilka) oraz zbadano korelacje testem Spearmana.
Wyniki. Nie stwierdzono istotnej statystycznie korelacji pomiędzy kątem lordozy a reakcjami równoważnymi oraz nachyleniem miednicy w grupie młodych dorosłych mężczyzn.
Wnioski. Zwiększenie lordozy lędźwiowej kręgosłupa u młodych dorosłych mężczyzn nie wpływa bezpośrednio na badane parametry reakcji równoważnych.

Słowa kluczowe:
lordoza lędźwiowa, równowaga, miednica

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na zwiększenie siły mięśniowej, wytrzymałości mięśniowej i równowagi zapaśników

Farid Imam Nurhadi, Wawan Sundawan Suherman, Yudik Prasetyo, Ahmad Nasrulloh, Rina Yuniana, Muhamad Ichsan Sabillah


Farid Imam Nurhadi, Wawan Sundawan Suherman, Yudik Prasetyo, Ahmad Nasrulloh, Rina Yuniana, Muhamad Ichsan Sabillah – The effect of the circuit bodyweight training method on increasing muscle strength, muscle endurance, and balance of wrestling athlete. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 138-144

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143BD3

Streszczenie
To badanie ma na celu ustalenie: (1) Wpływu metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na zwiększenie siły mięśni, wytrzymałości mięśniowej i równowagi zapaśników. (20) Różnicy w efekcie metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała między grupą badaną a grupą kontrolną w zakresie wzrostu siły, wytrzymałości mięśniowej i równowagi zapaśników.
Rodzaj badania to badanie kwazieksperymentalne z projektowaniem przedtestowym i projektowaniem grupy kontrolnej po testach. Próba w tym badaniu wyniosła 77 osób, wybranych za pomocą technik losowego doboru próby. Badani zostali podzieleni na 2 grupy: grupę otrzymującą terapię (36 osób) oraz grupę kontrolną (31 osób).
Do pomiaru siły mięśni dłoni użyto dynamometru chwytu dłoni, wytrzymałość mięśni ramion była mierzona testem push-up, wytrzymałość mięśni brzucha za pomocą testu sit-up, siła mięśni nóg przez test ściany, a równowaga przez test stojącego bociana. Analiza danych opierała się na niezależnych testach t dla próbek, a następnie sparowane testy t dla próbek.
Wyniki wskazują, że (1) istnieje znaczący wpływ metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na wzrost siły mięśniowej, wytrzymałości mięśniowej i równowagi u zapaśników w grupie badanej. Wszystkie pomiary wykazały wartości istotności mniejsze niż 0,05 (p < 0,05); istnieje znacząca różnica wpływu między grupą badaną a grupą kontrolną na wzrost siły mięśni, wytrzymałości mięśniowej i równowagi u zapaśników. Średnia wartość dla grupy badanej wynosiła 60,46, podczas gdy dla grupy kontrolnej 48,54, co daje różnicę 11,92 w teście po.
Zatem, badanie wykazało, że nastąpił znaczący wzrost siły mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni brzucha, siły mięśni nóg i równowagi przed i po terapii w grupie badanej. W grupie kontrolnej nie odnotowano znaczącej poprawy. Grupa badana miała lepsze wyniki w zakresie siły mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni brzucha, siły mięśni nóg i równowagi niż grupa kontrolna.

Słowa kluczowe
trening obwodowy z wykorzystaniem ciężaru własnego ciała, siła mięśniowa, siła mięśniowa, siła mięśniowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wykorzystanie platformy posturograficznej jako narzędzia do ilościowej oceny zaburzeń równowagi oraz kontroli posturalnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu w fazie przewlekłej

Paulina Magdalena Ostrowska, Rita Hansdorfer-Korzon, Rafał Studnicki, Dawid Spychała


Paulina Magdalena Ostrowska, Rita Hansdorfer-Korzon, Rafał Studnicki, Dawid Spychała – Use of the posturography platform as a tool for quantitative assessment of imbalance and postural control in post-stroke patients in chronic phase. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 142-163

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B4A3

Streszczenie
Wstęp. Zaburzenia równowagi podczas stania, które zwykle obserwuje się jako asymetrię w przenoszeniu ciężaru ciała w kierunku strony niedotkniętej udarem, są jednym z najczęstszych czynników wpływających na niezależność i jakość życia osób po udarze mózgu. Kliniczna ocena zaburzeń równowagi u pacjentów poudarowych jest często dokonywana poprzez obserwację wzrokową przy użyciu standaryzowanych narzędzi (testy równowagi). Jednak analiza ilościowa, przy użyciu platformy posturograficznej, jest dokładniejsza i dostarcza więcej informacji na temat stanu funkcjonalnego pacjenta. Wykorzystane w niniejszym badaniu urządzenie TYMO® jest przenośną platformą posturograficzną, wykonującą pomiary wychyleń środka ciężkości ciała oraz raportującą wyniki procesu rehabilitacyjnego. Umożliwia przeprowadzenie obiektywnej, bezpośredniej oraz ilościowej oceny kontroli posturalnej chorego. Taka ocena może przełożyć się na znaczną efektywność fizjoterapii, a w konsekwencji poprawę jakości życia pacjenta oraz skrócenia okresu absencji zawodowej. Cel pracy. Ilościowa ocena zaburzeń równowagi oraz kontroli posturalnej, za pomocą platformy posturograficznej (TYMO®), u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu, w fazie przewlekłej, jako ważna składowa procesu diagnostyki funkcjonalnej oraz projektowania programu usprawniania. Podkreślenie roli platformy posturograficznej (TYMO®) jako narzędzia do pomiarów równowagi statycznej – symetrii dystrybucji ciężaru ciała oraz narzędzia do monitorowania i raportowania wyników leczenia fizjoterapeutycznego. Metody. W obecnym badaniu, przed i po dwóch tygodniach rehabilitacji, dokonano ilościowych pomiarów równowagi na platformie TYMO® w grupie badanych (n = 60: osoby dorosłe, po udarze niedokrwiennym mózgu – pierwszy epizod udarowy, w fazie przewlekłej – do 5 lat od zaistniałego incydentu udarowego), poddanych terapii z wykorzystaniem metod neurofizjologicznych (PNF – Proprioceptive neuromuscular facilitation i NDT-Bobath – Neurodevelopmental treatment according to the Bobath concept) oraz systemu SPIDER (Strengthening Program for Intensive Developmental Exercises and activities for Reaching health capability). Pomiary dotyczyły: dystansu przebytego przez środek ciężkości ciała pacjenta podczas wykonywania testu, odchyleń przyśrodkowo-bocznych oraz przednio-tylnych ciała badanego, obszaru ruchu zaznaczonego przez środek ciężkości ciała, średniej prędkości, z jaką pacjent wykonywał ruch w celu utrzymania żądanej pozycji oraz rozkładu masy ciała badanego. Na podstawie wyników posturograficznych otrzymanych przed terapią możliwe było zaprojektowanie celowanego programu usprawniania. Wielkość różnicy pomiarów przed i po rehabilitacji umożliwiła ocenę wpływu terapii na równowagę chorego. Ponadto stanowiła swoisty wskaźnik trafności doboru leczenia fizjoterapeutycznego (duża różnica średnich wyników przed-po terapii odzwierciedlała poprawę parametrów kontroli posturalnej, czyli efektywność terapii) oraz wyznaczała kierunek przyszłego programu usprawniania. Wyniki i wnioski. Rejestrowane przez platformę TYMO® parametry są kluczowe w ocenie stanu funkcjonalnego pacjentów poudarowych, zwłaszcza w odniesieniu do kontroli posturalnej czy zaburzeń równowagi. Opisane wyniki potwierdzają zasadność stosowania oceny ilościowej przy użyciu platformy posturograficznej jako ważnej składowej procesu diagnostyki funkcjonalnej oraz projektowania programu usprawniania. Sama platforma TYMO® jest przydatnym narzędziem do pomiarów, monitorowania oraz raportowania efektów leczenia fizjoterapeutycznego u osób po udarze mózgu.
Słowa kluczowe:
udar mózgu, dystrybucja ciężaru ciała, równowaga, ocena ilościowa, platforma posturograficzna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3