Przywrócenie kondycji fizycznej uczniów: kluczowa rola programów aktywności fizycznej po pandemii

Bafirman HB, Asep Sujana Wahyuri, Fiky Zarya, Muhamad Ichsan Sabillah, Faza Annasai

 

Bafirman HB, Asep Sujana Wahyuri, Fiky Zarya, Muhamad Ichsan Sabillah, Faza Annasai. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 226-232

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A4D3

Streszczenie
W warunkach po pandemii COVID-19 uczniowie nie angażują się w aktywność fizyczną zarówno w szkole, jak i w domu, co prowadzi do spadku jakości kondycji fizycznej uczniów. Celem tego badania jest poprawa kondycji fizycznej uczniów poprzez wdrożenie dobrze zaplanowanego, dokładnego, konsekwentnego i mierzalnego programu ćwiczeń fizycznych oraz monitorowanie aktywności sportowych podejmowanych przez uczniów. Badanie to ma charakter pseudo-eksperymentalny z projektowaniem przedtestowym i potestowym. Próbka badawcza obejmowała 117 uczniów. Użyta technika doboru to dobor celowy. Instrumentem do oceny kondycji fizycznej jest Indonezyjski Test Świeżości Fizycznej (TKJI). Technika analizy danych polega na użyciu sparowanego testu t. Wyniki wskazują na znaczący wpływ programu aktywności sportowej na kondycję fizyczną uczniów, z przeciętnym wzrostem wyniku kondycji fizycznej o 13% w Gimnazjum nr 01, 11% w Gimnazjum nr 39, 9% w Gimnazjum nr 14 oraz 5% w Gimnazjum nr 24. Wyniki te są potwierdzone przez wyniki testu t przy użyciu sparowanego testu t, z wartością t wynoszącą −3,754 i wartością istotności p = 0,001 (p < 0,05). Na podstawie tych wyników można wnioskować, że wdrożenie programów aktywności sportowej w różnych gimnazjach w mieście Padang znacząco poprawia kondycję fizyczną uczniów w okresie po pandemii COVID-19.
Słowa kluczowe
kondycja fizyczna, aktywność sportowa, COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Program treningu obwodowego poprawia zwinność i siłę mięśni kończyn u koszykarzy

Faza Annasai, Sumaryanti, Sigit Nugroho, Sumarjo, Muhamad Ichsan Sabillah, Enggista Hendriko Delano

 

Faza Annasai, Sumaryanti, Sigit Nugroho, Sumarjo, Muhamad Ichsan Sabillah, Enggista Hendriko Delano – Circuit training program improves agility and limb muscle power of basketball athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 48-53

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A591

Streszczenie
Moc i zwinność są ważnymi atrybutami w grze w koszykówkę. Niniejsze badanie ma na celu określenie wpływu programu treningu obwodowego na poprawę zwinności i siły mięśni kończyn u koszykarzy. Użyto metody eksperymentalnej z jednogrupowym projektem przedtestowo-potestowym. Wykorzystano celowe próbkowanie z określonymi kryteriami: aktywni koszykarze w wieku 15-18 lat, płci męskiej i gotowi do udziału w badaniu. Próbka składała się z 12 sportowców, którzy przeszli leczenie składające się z 8 sesji podczas 24 spotkań. Instrumentem do pomiaru siły mięśni kończyn był test skoku w pionie, natomiast do pomiaru zwinności użyto testu T. Analiza danych obejmowała testy normalności i homogeniczności, a następnie testy t przy użyciu SPSS. Wyniki wykazały, że średnia początkowa siła mięśni kończyn wynosiła 49,33 cm, która wzrosła do 54,17 cm w teście potestowym (wzrost o 4,84 cm). Średnia początkowa zwinność wynosiła 11,30 sekundy, a w teście potestowym zmniejszyła się do 10,33 sekundy (redukcja o 0,97 sekundy). Można więc wywnioskować, że program treningu obwodowego może zwiększyć zwinność i siłę mięśni kończyn koszykarzy.
Słowa kluczowe
trening obwodowy, zwinność, siła mięśni kończyn, koszykówka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii Tepurak z masażem rozciągającym tkanek głębokich w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga


Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga – Comparison of the effectiveness Tepurak therapy with deep tissue massage and stretching in treating non-specific low back pain injuries. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143A4A

Streszczenie
Badanie miało na celu ustalenie: 1. Skuteczności terapii Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 2. Skuteczności połączonego masażu głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 3.Porównania skuteczności między terapią Tepurak a połączeniem masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa.
Wskaźnikami powrotu do zdrowia były poziom bólu i zakres ruchu (ROM). To przedeksperymentalne badanie wykorzystywało dwie różne grupy próbne z różnymi zabiegami. Próbka składała się z 42 osób z niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa, które zostały losowo podzielone na dwie grupy po 21 osób. Grupa A przeszła terapię Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch), podczas gdy Grupa B otrzymała połączony masaż głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS). Każda sesja leczenia trwała 30 minut.
Poziomy bólu mierzono za pomocą Skali Wizualnej Analogowej (VAS), natomiast ROM oceniano za pomocą zmodyfikowanego testu Schobera i narzędzi Fingertip-to-Floor. Analiza danych polegała na zastosowaniu różnych testów, w tym testu sparowanego t-test, Wilcoxon, niezależnego t-test i Mann-Whitney.
Wyniki wykazały, że terapia Tepurak zmniejszała ból i znacząco zwiększała ROM (p < 0,05). Podobnie, masaż głębokich tkanek połączony ze stretchingiem znacząco zmniejszył ból i poprawił ROM (p < 0,05). Porównując dane przedtestowe i potestowe między terapią Tepurak a masażem głębokich tkanek ze stretchingiem wskazujące na ból i wskaźniki ROM uzyskano wartość p > 0,05. Sugeruje to, że nie było istotnej różnicy w skuteczności obu typów terapii.
Na podstawie tego badania zaleca się stosowanie terapii Tepurak lub połączenia masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu osób z niespecyficznym bólem dolnego odcinka kręgosłupa. Wybór powinien zależeć od konkretnej sytuacji i warunków, uwzględniając zalety i wady każdego rodzaju terapii.
Słowa kluczowe:
Tepurak, masaż tkanek głębokich, rozciąganie, niespecyficzny ból dolnego odcinka kręgosłupa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na zwiększenie siły mięśniowej, wytrzymałości mięśniowej i równowagi zapaśników

Farid Imam Nurhadi, Wawan Sundawan Suherman, Yudik Prasetyo, Ahmad Nasrulloh, Rina Yuniana, Muhamad Ichsan Sabillah


Farid Imam Nurhadi, Wawan Sundawan Suherman, Yudik Prasetyo, Ahmad Nasrulloh, Rina Yuniana, Muhamad Ichsan Sabillah – The effect of the circuit bodyweight training method on increasing muscle strength, muscle endurance, and balance of wrestling athlete. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 138-144

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143BD3

Streszczenie
To badanie ma na celu ustalenie: (1) Wpływu metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na zwiększenie siły mięśni, wytrzymałości mięśniowej i równowagi zapaśników. (20) Różnicy w efekcie metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała między grupą badaną a grupą kontrolną w zakresie wzrostu siły, wytrzymałości mięśniowej i równowagi zapaśników.
Rodzaj badania to badanie kwazieksperymentalne z projektowaniem przedtestowym i projektowaniem grupy kontrolnej po testach. Próba w tym badaniu wyniosła 77 osób, wybranych za pomocą technik losowego doboru próby. Badani zostali podzieleni na 2 grupy: grupę otrzymującą terapię (36 osób) oraz grupę kontrolną (31 osób).
Do pomiaru siły mięśni dłoni użyto dynamometru chwytu dłoni, wytrzymałość mięśni ramion była mierzona testem push-up, wytrzymałość mięśni brzucha za pomocą testu sit-up, siła mięśni nóg przez test ściany, a równowaga przez test stojącego bociana. Analiza danych opierała się na niezależnych testach t dla próbek, a następnie sparowane testy t dla próbek.
Wyniki wskazują, że (1) istnieje znaczący wpływ metody treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na wzrost siły mięśniowej, wytrzymałości mięśniowej i równowagi u zapaśników w grupie badanej. Wszystkie pomiary wykazały wartości istotności mniejsze niż 0,05 (p < 0,05); istnieje znacząca różnica wpływu między grupą badaną a grupą kontrolną na wzrost siły mięśni, wytrzymałości mięśniowej i równowagi u zapaśników. Średnia wartość dla grupy badanej wynosiła 60,46, podczas gdy dla grupy kontrolnej 48,54, co daje różnicę 11,92 w teście po.
Zatem, badanie wykazało, że nastąpił znaczący wzrost siły mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni brzucha, siły mięśni nóg i równowagi przed i po terapii w grupie badanej. W grupie kontrolnej nie odnotowano znaczącej poprawy. Grupa badana miała lepsze wyniki w zakresie siły mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni dłoni, wytrzymałości mięśni brzucha, siły mięśni nóg i równowagi niż grupa kontrolna.

Słowa kluczowe
trening obwodowy z wykorzystaniem ciężaru własnego ciała, siła mięśniowa, siła mięśniowa, siła mięśniowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim