Współpraca specjalistów w zakresie rehabilitacji patologii kręgosłupa

Oleg Panchenko, Zbigniew Śliwiński, Anastasiia Kabantseva, Nataliia Tsapro

O. Panchenko, Z. Śliwiński, A. Kabantseva, N. Tsapro – Collaboration of specialists in the rehabilitation of spine pathology. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 96-102

Streszczenie
Zbadanie wpływu negatywnego stanu psychicznego dzieci i młodzieży żyjących na terenie działań wojennych, na powstawanie i przebieg patologii kręgosłupa. Próba składała się z 1467 młodych osób w wieku 5-18 lat, których rodzice nie zgłaszali patologii kręgosłupa u dzieci, czyli były to „dzieci stosunkowo zdrowe pod względem patologii kręgosłupa”. Potwierdzono wzrost patologii kręgosłupa w okresach intensywnego wzrostu dziecka: w grupie wiekowej 5-7 lat u 3,49% dzieci, w grupie wiekowej 8-10 lat u 13,78%, w grupie wiekowej 10-14 lat u 17,89%, w grupie wiekowej 15-17 lat u 25,15%. Zaobserwowano wzrost zachorowalności na skoliozy w obwodzie donieckim (z wyłączeniem terytoriów czasowo okupowanych) na poziomie 28,26 zachorowań na 1000 uczniów, czyli więcej niż w innych regionach Ukrainy. Określono podobieństwo patogenezy skoliozy, stresu i hiperkalciurii, co wyjaśnia uzyskane przez nas dane dotyczące rozpowszechnienia skoliozy w obszarze ATO, tj. 95,89 przypadków na 1000 dzieci i 251,53 przypadków na 1000 młodzieży w wieku 15-18 lat. Objawy zaburzeń autonomicznych (rs = 0,34), (p ≤ 0,01), zaburzeń snu (rs = 0,43), (p ≤ 0,01), lęki (rs = 0,43), (p ≤ 0,01) są większe u dzieci doświadczających znacznego lęku przed wojną. Skoliozę należy traktować jako stresor, dlatego dzieci ze skoliozą powinny skorzystać z rehabilitacji psychologicznej i porady eksperta.
Słowa kluczowe:
skolioza, stres, hiperkalciuria, dzieci, młodzież, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza dolegliwości bólowych i poziomu jakości życia u kobiet po mastektomii radykalnej i oszczędzającej

Kinga Czaja, Zbigniew Śliwiński, Edyta Dziewisz-Markowska, Kamil Markowski

Kinga Czaja, Zbigniew Śliwiński, Edyta Dziewisz-Markowska, Kamil Markowski – Analysis of pain and quality of life in women after radical and sparing mastectomy. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 214-225

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była analiza dolegliwości bólowych i jakości życia u kobiet po mastektomii radykalnej i oszczędzającej. Poziom jakości życia kobiet po przebytej mastektomii radykalnej w porównaniu do pacjentek po mastektomii oszczędzającej scharakteryzowano, oceniając utrudnienia w życiu codziennym i w pracy zawodowej oraz ograniczenia w podejmowaniu różnych aktywności, spowodowane dolegliwościami bólowymi po zabiegu. Sprawdzono, czy rodzaj przebytej mastektomii wpływał istotnie na wybrane aspekty życia.
Materiał i metodyka. Badania techniką ankietowania zostały przeprowadzone wśród 100 pacjentek Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w wieku od 29 do 88 lat po leczeniu radykalnym i oszczędzającym raka piersi. W celu porównania wartości zmiennych ilościowych i jakościowych między grupami zastosowano test t-Studenta, test chi-kwadrat, test Manna–Whitneya oraz test Shapiro–Wilka. W toku analizy przyjęto poziom istotności p < 0,05. Analizę statystyczną przeprowadzono z wykorzystaniem programu Statistica 13.1. firmy StatSoft, dane gromadzono w programie Excel 2016.
Wyniki. Analiza wykazała brak istotnych statystycznie różnic w poziomie natężenia bólu w każdym analizowanym obszarze między grupami kobiet, natomiast potwierdziła istotny statystycznie związek pomiędzy rodzajem przeprowadzonego zabiegu a okresem pojawienia się dolegliwości bólowych oraz ograniczeniami w codziennym funkcjonowaniu. Analiza wykazała brak istotnych statystycznie różnic w poziomie natężenia bólu z zależności od okresu leczenia.
Wnioski. Poziom dolegliwości bólowych po mastektomii radykalnej i oszczędzającej był na podobnym poziomie. Po mastektomii radykalnej jakość życia kobiet była niższa niż po mastektomii oszczędzającej. Rehabilitacja spowodowała obniżenie natężenia bólu oraz poprawiła jakość życia kobiet.
Słowa kluczowe:
mastektomia radykalna, mastektomia oszczędzająca, rehabilitacja, jakość życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rola narządu wzroku we wczesnej diagnostyce i rehabilitacji ośrodkowego układu nerwowego

Zofia Prusiecka, Ludmiła Sadowska, Zbigniew Śliwiński

Zofia Prusiecka, Ludmiła Sadowska, Zbigniew Śliwiński – The role of the visual apparatus in the early diagnostics and rehabilitation of disorders of the central nervous system. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 43-44

Streszczenie
Autorzy przedstawiają różne objawy mogące świadczyć o zaburzeniach rozwojowych narządu wzroku w związku z asocjacjami drogi nerwowej z niekiedy bardzo złożonymi łukami odruchowymi. Prezentują metodę Bezpośrednich Bodźców Świetlnych (DLS), która może być pomocna w stymulacji i rehabilitacji dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego.

Słowa kluczowe:
wzrok, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, diagnostyka, rehabilitacja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Termowizyjna ocena zachowania się temperatury powierzchni skóry po kriostymulacji przedramienia u dorosłych, zdrowych ludzi

Zbigniew Śliwiński, Jan Talar

Zbigniew Śliwiński, Jan Talar – Thermovisual evaluation of the behavior of skin surface temperature following cryostimulation of the forearm in healthy adults. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 155-160

Streszczenie
Wstęp. Autorzy opisują wpływ krioterapii miejscowej na organizm ludzki oraz zasady działania ośrodka termoregulacji. W artykule zawarte są również informacje dotyczące termowizji. Prezentowane są także wyniki badań zmian temperatury na powierzchni skóry kończyn górnych, po schładzaniu oparami ciekłego azotu, przez 2 minuty, tylko jednego przedramienia. Materiał i metoda. Badanie wykonano na zdrowych ochotnikach w grupie liczącej 18 osób (13 kobiet, 5 mężczyzn), za zgodą Komisji Biotycznej AM w Bydgoszczy. Zmiany temperatury oceniano za pomocą kamery termowizyjnej typu Agema 570, a do kriostymulacji użyto aparatu KS-1 firmy Hans-Sped z Głogowa. Wyniki. Uzyskane wyniki potwierdziły, że schładzanie jednej tylko kończyny wywołuje zmiany także w kończynie drugiej. Po 5 minutach od zakończenia dwuminutowego zabiegu, temperatura schładzanej kończyny nie osiąga wartości wyjściowych. Natomiast w kończynie nie schładzanej po 2 minutach od zakończenia zabiegu wyrównują się temperatury, mimo początkowej zniżki. Intensywna perfuzja prowadzi do istotnego statystycznie wzrostu temperatury do wartości wyższych od początkowych. W kilku przypadkach obserwuje się jednakże wzrost temperatury po zakończonym zabiegu kriostymulacji. Mechanizm ten nie jest do końca wyjaśniony. Wnioski. Wzrost temperatury kończyny nie zabiegowej po zakończeniu schładzania, powyżej wartości temperatury wyjściowej, świadczy o sprawnym mechanizmie termoregulacji, który broni przed utratą ciepła, dostarczając więcej krwi do kończyny. Zimno zmniejsza bowiem wrażliwość mięśni gładkich na bodźce sympatyczne i działanie katecholamin, a to ułatwia dopływ krwi do kończyn. Kriostymulacja jednej tylko kończyny u ludzi zdrowych wywołuje kontralateralizację odruchu konsensualnego, czego dowodem są zmiany temperatury na skórze przedramienia nie poddawanego schładzaniu. Wiązać to należy z pobudzeniem termoreceptorów zimna na skutek obniżenia temperatury skóry, a to prowadzi do bioelektrycznego wzbudzenia mózgu przez aktywującą część układu siatkowatego w śródmózgowiu.

Słowa kluczowe:
kriostymulacja, termoregulacja, termowizja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wykorzystanie miotonometru Szirmai do oceny napięcia spastycznego kończyn dolnych u dzieci z porażeniem mózgowym

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat

Zbigniew Śliwiński, Bartłomiej Halat – The use of a Szirmal myotonometr to evaluate spastic tension in the lower limbs of children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 261-267

Streszczenie

Wstęp. Autorzy przedstawiają wynik badań zachowania się napięcia spastycznego mięśni kończyn dolnych u dzieci z porażeniem mózgowym. Badania przeprowadzono w grupie dzieci przebywających na leczeniu w Ośrodku Rehabilitacji w Zgorzelcu. Podczas miesięcznego pobytu realizowano indywidualnie opracowany, dla każdego dziecka, program usprawniania. Materiał i metoda. U dzieci, u których oceniano napięcie mięśniowe stosowano kriostymulację obu kończyn dolnych dwa razy dziennie, przez okres 10 dni zabiegowych. Wartość tonusu mięśniowego sprawdzano na powierzchni brzuśców mięśni czworogłowych ud, dwugłowych ud i trójgłowych łydek, mierząc napięcie przed kriostymulacją, 10 minut i 20 minut po zakończeniu schładzania. W ten sposób badano przed rozpoczęciem usprawniania, po piątym i po dziesiątym dniu zabiegowym. Napięcie mięśniowe określano za pomocą miotonometru Szirmai. Wyniki. Osiągnięte wyniki pozwalają na przedstawienie następujących prawidłowości: występuje istotna statystycznie różnica napięcia spastycznego na poziomie brzuśców mięśni czworogłowych ud. Zauważalna jest, choć mniejsza, różnica w tonusie mięśniowym na poziomie mięśni dwugłowych ud i trójgłowych łydek. Linia trendu, jako wartość uśredniona, ma tendencję znacznego zmniejszenia napięcia spastycznego kończyn dolnych po zastosowaniu odpowiedniego programu usprawniania. Wniosek. W ocenie autorów artykułu miotonometr Szirmai jest użytecznym narzędziem, pozwalającym w sposób obiektywny ocenić zmiany tonusu mięśniowego.

Słowa kluczowe:
porażenie mózgowe dziecięce, miotonometr Szirmai, napięcie spastyczne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie biostymulacji laserowej w leczeniu zatok szczękowych i czołowych

Beata Ufniak, Jerzy Przybylski, Zbigniew Śliwiński, Zdzisław Zagrobelny

Beata Ufniak, Jerzy Przybylski, Zbigniew Śliwiński, Zdzisław Zagrobelny – The application of laser biostimulation in the treatment of maxillary and frontal sinuses. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 346-353

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają zastosowanie biostymulacji laserowej w leczeniu stanów zapalnych zatok szczękowych i czołowych. Omawiają objawy choroby oraz zasady leczenia ostrego i przewlekłego zapalenia zatok. W pracy opisana jest zasada działania promieniowania laserowego oraz techniki naświetlania, które autorzy dzielą na kontaktowe i bezkontaktowe. Materiał i metoda. Materiał badawczy stanowi 50 pacjentów, w tym 30 z zapaleniem zatok szczękowych i 20 z zapaleniem zatok czołowych, którzy byli wcześniej leczeni tylko farmakologicznie. W terapii laserem użyto urządzenie typu LBK-2 firmy Amber, które emituje promieniowanie niewidzialne o długości fali 980 nm i gęstości mocy 35 mW/cm2. W leczeniu zastosowano dawkę promieniowania, która nie przekraczała 5 J/cm2. Leczenie odbywało się w dwóch etapach: pierwszy, w którym wykonano 10 zabiegów oraz drugi, w którym po 2-3 tygodniach przerwy wykonano 3-6 zabiegów co 2 dzień. Do terapii laserem przystąpiło 50 pacjentów, w tym 20 z bardzo silnymi objawami klinicznymi, 22 z silnymi objawami klinicznymi i 8 pacjentów ze słabo nasilonymi objawami. Wyniki. W 86% leczenie zakończono z oceną bardzo dobrą, co znaczy, że ustąpił obrzęk, wysięk i wycofał się stan zapalny, a także ustąpiły dolegliwości bólowe. W 12% leczenie zakończono z oceną dobrą, co świadczy o niecałkowitym ustąpieniu dolegliwości. W 2% przypadków nie było reakcji na zastosowane leczenie. Wnioski. Leczenie światłem podczerwonym w większości przypadków skutecznie leczy zapalenie zatok szczękowych i czołowych, zarówno w ostrych jak i przewlekłych stanach oraz usuwa obrzęk błony śluzowej nosa, dolegliwości bólowe i stany zapalne. Zastosowanie biostymulacji laserowej w niektórych przypadkach może być skuteczniejsze od leczenia farmakologicznego i w połączeniu z innymi zabiegami fizykalnymi daje bardzo pozytywne efekty terapeutyczne w leczeniu chorób laryngologicznych.

Słowa kluczowe:
zapalenie ostre i przewlekłe zatok, laser

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena termowizyjna gry naczyniowej kończyny górnej niedowładnej po kriostymulacji miejscowej u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Plaza

Zbigniew Śliwiński, Piotr Plaza – Thermovisual evaluation of vascular behavior in the paretic upper limb after local cryostimulation in stroke patients. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 112-117

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu jest trzecią co do częstości przyczyną zgonów i jedną z najczęstszych przyczyn kalectwa oraz najczęstszą przyczyną niesprawności u ludzi powyżej 40 roku życia. Rocznie na świecie z powodu udaru mózgu umiera 4,6 miliona ludzi, w tym 3,2 miliona w krajach rozwijających się i 1,2 miliona w krajach wysokouprzemysłowionych. W związku z tak dużą zachorowalnością i poważnymi konsekwencjami pod postacią niedowładów w kończynach, autorzy postanowili sprawdzić, za pomocą kamery termowizyjnej, reakcję naczyniową w kończynie niedowładnej poprzez ocenę zmian temperatury na skórze po kriostymulacji oparami ciekłego azotu. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono u 28 pacjentów o średniej wieku 61,3 lat. Zabieg wykonywano na przedramieniu kończyny górnej niedowładnej, schładzając je przez 6 minut (od ręki do dołu łokciowego, powierzchnię grzbietową i dłoniową). Zdjęcia termowizyjne wykonywano u każdego chorego 5-krotnie. Wyniki. Autorzy zaobserwowali, że w wyniku zabiegu doszło do obniżenia temperatury średnio o około 12°C w kończynie schładzanej i o 2,6°C w kończynie nieschładzanej. Wnioski. Ocena tego zjawiska jest niejednoznaczna. Według autorów, obniżenie się temperatury w kończynie niepoddanej zabiegowi jest wynikiem kontralateralizacji odruchu konsensualnego. Przedstawiona praca jest doniesieniem wstępnym, przedstawiającym zaistniałe zjawisko.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, kriostymulacja, termowizja, gra naczyniowa

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efektywność wczesnej neurostymulacji rozwoju wg Wrocławskiego Modelu Usprawniania dzieci z zespołem Downa w świetle badań bioelektrycznych mózgu

Witold Pilecki, Ludwika Sadowska, Monika Mysłek, Zbigniew Śliwiński

Witold Pilecki, Ludwika Sadowska, Monika Mysłek, Zbigniew Śliwiński – The efficacy of early neurostimulation of development in the Wroclaw Model of Rehabilitation for Down’s syndrome children, as measured by bio-electric examinations of the brain. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 99-107

Streszczenie
Materiał i metody. Badania słuchowych potencjałów pniowych i potencjałów wzrokowych przeprowadzono w dwóch grupach małych dzieci z zespołem Downa (ZD) usprawnianych od urodzenia według Wrocławskiego Modelu Usprawniania (WMU) oraz nieusprawnianych i porównano z homologiczną grupą kontrolną dzieci zdrowych. Wyniki. W badaniach BAEP (słuchowych potencjałów pniowych) analizowano latencję załamka I, której opóźnienie wskazuje na zmniejszoną wrażliwość na dźwięk. Badania wykazały, że u dzieci nieusprawnianych z ZD, odsetek wyników nieprawidłowych jest znaczny (33,3% w badaniu pierwszym i 27,3% w badaniu kontrolnym). U dzieci usprawnianych od urodzenia z ZD odsetek ten jest pięciokrotnie niższy (5,4% na początku rehabilitacji i 3,8% po kilkumiesięcznym prowadzeniu rehabilitacji), przy czym wynik w tej grupie jest zbliżony do obserwowanego w grupie kontrolnej (3,3%). W badaniach VEP (potencjałów wzrokowych) po bodźcu w postaci błysku światła, odsetek wyników prawidłowych obserwowanych w pierwszym badaniu był u dzieci z zespołem Downa nieusprawnianych niski i wynosił 34%. W grupie usprawnianych 53% dzieci z ZD miało wynik w pełni prawidłowy. W badaniu kontrolnym w grupie nieleczonej normalizację wyniku zaobserwowano tylko u jednego dziecka (spośród 5 badanych), podczas gdy w grupie rehabilitowanej normalizację stwierdzono u 6 spośród 13 pierwotnie nieprawidłowych. Ostatecznie wyniki prawidłowe uzyskało 38% dzieci nieleczonych i 68% dzieci usprawnianych. W grupie kontrolnej było 84% wyników prawidłowych. Wnioski. Powyższe badania wskazują, że u dzieci z zespołem Downa czynność badanych analizatorów jest odmienna w stosunku do dzieci zdrowych. Jednocześnie obserwowana z wiekiem poprawa wskazuje na normalizację funkcji tych analizatorów, szczególnie u dzieci poddanych neurostymulacji od pierwszych miesięcy życia.

Słowa kluczowe:
dzieci z zespołem Downa (ZD), wywołane potencjały mózgowe (WPM), Wrocławski Model Usprawniania (WMU)

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rola tlenku azotu w modulacji skurczu mięśniówki gładkiej tętnic wyzwalanego pobudzeniem receptorów adrenergicznych podczas biostymulacji laserowej

Magdalena Mackiewicz-Milewska, Jan Talar, Grzegorz Grześk, Leszek Szadujkis-Szadurski, Irena Bułatowicz, Zbigniew Śliwiński

Magdalena Mackiewicz-Milewska, Jan Talar, Grzegorz Grześk, Leszek Szadujkis-Szadurski, Irena Bułatowicz, Zbigniew Śliwiński – The role of nitric oxide in the modulation of arterial smooth muscle contraction evoked by activation of adrenoreceptors during laser biostimulation. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 89-98

Streszczenie
Wstęp. Mechanizm działania biostymulacji laserowej na tkanki jest ciągłym przedmiotem badań naukowych. Korzystny wpływ działania promieniowania laserowego małej i średniej mocy na hamowanie skurczu naczyniowego został dowiedziony. Nie ma jednak pewnej odpowiedzi jaki jest mechanizm tego działania. Autorzy pracy próbują wyjaśnić jaką rolę odgrywa w tym procesie tlenek azotu. Materiał i metoda. Badania in vitro przeprowadzono na izolowanych tętnicach ogonowych szczura szczepu Wistar. Tętnice poddawano najpierw działaniu noradrenaliny i fenylefryny, a następnie działaniu promieniowania laserowego o mocy 10,30,110mW. Następnie do płynu inkubacyjnego dodawano inhibitor syntazy tlenku azotu i błękit metylenowy i obserwowano działanie promieniowania laserowego w tych warunkach. Wyniki. Promieniowanie laserowe o mocy 10,30,110mW hamuje reakcje skurczowe naczyń wywołane przez NA i PHE. Dodanie natomiast do płynu inkubacyjnego inhibitora tlenku azotu lub inhibitora cyklazy guanylanowej (błękit metylenowy) niweluje hamujący skurcz wpływ biostymulacji laserowej. Wnioski. Uzyskane wyniki pozwalają na wnioskowanie, że w reakcji antagonizowania skurczu naczyniowego przez promieniowanie laserowe pośredniczy tlenek azotu i jego wtórny przekaźnik – cyklaza guanylanowa.

Słowa kluczowe:
biostymulacja laserowa, śródbłonek naczyniowy, tlenek azotu, receptory adrenergiczne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Hipoterapia jako jeden z elementów kompleksowej rehabilitacji dziecka w Ośrodku Rehabilitacji w Zgorzelcu

Zbigniew Śliwiński, Anna Morawska, Bartłomiej Halat

Zbigniew Śliwiński, Anna Morawska, Bartłomiej Halat – Hippotherapy as one of the elements of comprehensive pediatric rehabilitation at the Zgorzelec Rehabilitation Center. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 250-256

Streszczenie
Jedną z form rehabilitacji ruchowej dzieci z mózgowym porażeniem jest hipoterapia. Wykorzystuje się w niej najczęściej tylko jeden rodzaj chodu konia-step. Jazda na koniu normalizuje napięcia mięśniowe – sprzyja temu prawidłowa pozycja przyjmowana przez jeźdźca, rytmiczny ruch jego ciała, naprzemienne rozluźnianie i napinanie mięśni oraz temperatura konia. Dla dziecka nieporuszającego się samodzielnie, jazda na koniu pozwala na uzyskanie świadomości położenia w przestrzeni własnego ciała, a tym samym zdobywanie doświadczenia ruchów w przestrzeni. W ramach hipoterapii wyodrębnia się terapeutyczną jazdę konną, rehabilitację konną, terapię kontaktem z koniem oraz woltyżerkę pedagogiczno – terapeutyczną i jazdę konną rekreacyjno-sportową osób niepełnosprawnych. Autorzy przedstawiają także wskazania, wśród których wymieniają zespoły neurologiczne, wady postawy czy choroby genetyczne z zespołem Down’a i przepukliną oponowo-rdzeniową. Opisują także przeciwwskazania do prowadzenia terapii na koniu, a zaliczają do nich upośledzenia umysłowe, padaczkę, zaburzenia mineralizacji kości, rany na powierzchniach skóry, odklejenie siatkówki oka, uszkodzenia kręgów , duże kręgozmyki oraz uczulenie na sierść, pot lub zapach konia. Autorzy przedstawiają zasady kompleksowej rehabilitacji dzieci z zespołem dziecięcego porażenia mózgowego stosowaną w Ośrodku Rehabilitacji Dzieci i Dorosłych SP Zespołu Opieki Zdrowotnej w Zgorzelcu.

Słowa kluczowe:
porażenie mózgowe, formy hipoterapii, wskazania i przeciwwskazania

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 4 12