Streszczenie
Wymaganie od studentów uczelni angażowania się w podstawowe ćwiczenia oporu, ruchy lokomocyjne i nie-lokomocyjne wykazało mieszane wyniki w zakresie zmniejszania i poprawy wskaźnika BMI. Celem tego badania było ocena skuteczności internetowego programu umiejętności specyficznych dla aktywności w odniesieniu do BMI studentów. Zastosowano eksperymentalne projektowanie badań, w którym studenci uczestniczyli w ćwiczeniach specyficznych dla danej aktywności przez osiem kolejnych tygodni. Wzięto pod uwagę czynniki demograficzne, takie jak płeć, BMI przed i po teście oraz Kwestionariusz Gotowości do Aktywności Fizycznej. Do określenia istotnych różnic w wynikach po teście w oparciu o płeć użyto testu T dla niezależnych próbek, natomiast test T dla próbek sparowanych został użyty do analizy różnic między wynikami przed i po teście. Wyniki wskazały, że nie zaobserwowano istotnej różnicy w wynikach przedtestowych. Co więcej, po ośmiotygodniowym programie specyficznych umiejętności dla danej aktywności nie zaobserwowano istotnej różnicy między wynikami przed i po teście. Nauczane wzory ruchu w PE 1, obejmujące ruchy lokomocyjne, nie-lokomocyjne i podstawowe ćwiczenia oporu, nie miały wpływu na wskaźniki masy ciała studentów. Wyniki te mogą skłonić pedagogów do ponownej oceny skuteczności obecnych metod edukacji fizycznej lub do poszukiwania alternatywnych podejść, które mogą okazać się bardziej skuteczne w redukowaniu BMI studentów. Ponieważ wyniki są niejednoznaczne, potrzebne są dalsze badania z większą liczbą próbek, aby potwierdzić twierdzenia przedstawione w tym badaniu.

Słowa kluczowe
podstawowe wzory ruchów treningu oporowego, ruchy lokomocyjne, podstawowe wzory ruchów treningu oporowego, wychowanie fizyczne