Streszczenie

Metody. Grupę badaną stanowiło 130 seniorów z województwa preszowskiego o średniej wieku 74,1 (maks. 94, min. 65) lat i średnim wskaźniku masy ciała (BMI) 27,13 (maks. 41,09, min. 16,00). Wśród nich było 54 mężczyzn (41,5%): średnia wieku 74,3 lat i średnie BMI 26,78, oraz 76 kobiet: średnia wieku 74,0 lat i średnie BMI 27,37. U wszystkich seniorów oceniliśmy sprawność fizyczną za pomocą badania Senior Fitness Test, poziom sprawności ruchowej za pomocą testu Up&Go oraz jakość życia i zdrowie psychiczne za pomocą testu WHOQOL-BREF w okresie lockdownu podczas pandemii COVID-19.

Wyniki. Seniorzy mieszkający na wsi (t = -2341; p = 0,020) i mieszkający samotnie (t = -2,05; p = 0,042) charakteryzowali się nieco wyższym odsetkiem lekkiej otyłości (według BMI). Seniorzy mieszkający samotnie charakteryzowali się niższą jakością życia w porównaniu z seniorami mieszkającymi z partnerem lub członkiem rodziny (t = 3,728; p < 0,001). Wreszcie seniorzy mieszkający na wsi mieli gorszy stan zdrowia fizycznego (t = 3,113; p = 0,002) i psychicznego (t = 2,601; p = 0,010). Kobiety miały nieco gorszy stan zdrowia psychicznego niż mężczyźni (t = 2,308; p = 0,022).

Wnioski. Ograniczenia w przemieszczaniu się spowodowane pandemią COVID-19 narażają na niebezpieczeństwo seniorów mieszkających samotnie, zwłaszcza kobiety. Mężczyźni wykazują większą odporność na taką sytuację, głównie w zakresie zdrowia fizycznego i psychicznego.

Słowa kluczowe: COVID-19, aktywność ruchowa, sprawność fizyczna, jakość życia, seniorzy