Skuteczność ćwiczeń aerobowych i treningu mobilności dla studentów studiów licencjackich: badanie eksperymentalne

Taufik Rihatno, Kristia Estilo, Edi Setiawan, Jason Agupitan, Vasile Catalin Ciocan, Jasper John De Castro, Lou Margarett Parcon, Mike Jhun Valencia, Kathlyn Sison, Joseph Lobo, Sri Nuraini, Bachtiar

 

Taufik Rihatno, Kristia Estilo, Edi Setiawan, Jason Agupitan, Vasile Catalin Ciocan, Jasper John De Castro, Lou Margarett Parcon, Mike Jhun Valencia, Kathlyn Sison, Joseph Lobo, Sri Nuraini, Bachtiar – Aerobic and mobility training exercises effectiveness for undergraduate students: an experimental study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 134-139

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AA3B

Streszczenie
Przeprowadzono wiele badań nad korzyściami płynącymi z treningu aerobowego i mobilności w celu poprawy wskaźnika BMI. Jednakże jego przydatność w środowisku wirtualnej klasy nie była testowana w żadnych badaniach akademickich. Celem tego kontrolowanego eksperymentu jest ustalenie, czy różne rodzaje treningu aerobowego i mobilności prowadzą do znaczącej poprawy wskaźnika masy ciała wśród uczestników badania. Badanie to wykorzystało eksperymentalny projekt badawczy, w którym studenci poddani zostali serii ćwiczeń aerobowych i z mobilności przez cztery kolejne tygodnie, uwzględniając płeć uczestników oraz ich BMI. Uczestnikami badania jest jedna grupa studentów licencjackich z kolegium na Filipinach. Wykorzystano ankietę składającą się z dwóch części. W pierwszej części zawarte są profile osobiste, takie jak płeć i wskaźnik BMI przed testem. Druga część prosiła uczestników o odpowiedź na Kwestionariusz Gotowości do Aktywności Fizycznej (PAR-Q). Po przeprowadzeniu serii ćwiczeń stwierdzono, że zaobserwowano znaczącą różnicę między studentami płci męskiej a żeńskiej pod względem ich wyników, przy czym studenci płci męskiej osiągnęli lepsze wynik. Co najważniejsze, zaobserwowano znaczącą różnicę między wynikami przedtestowymi a potestowymi studentów. Można zatem stwierdzić, że różne ćwiczenia aerobowe i z zakresu mobilności są skuteczne dla studentów w poprawie ich BMI, nawet w środowisku nauczania online. Zaleca się ciągłe korzystanie z tych ćwiczeń. Na koniec przedstawiono również praktyczne implikacje, ograniczenia oraz kierunki przyszłych badań.
Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, ćwiczenia z zakresu mobilności, środowisko nauczania online, edukacja fizyczna, studenci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie podejścia ortodoksyjnego i wirtualnego w administracji baterii testów sprawności fizycznej w kontekście szkolnictwa wyższego

Dedi Supriadi, Edi Setiawan, Joseph Lobo, Ali Budiman, Andrea Audine Bulquerin, Lou Margarett Parcon, Jasper John De Castro, Kimberly Durana, Kathlyn Sison, Manilyn Legarda, Lemuel Pastrana, Ben Capadosa

 

Dedi Supriadi, Edi Setiawan, Joseph Lobo, Ali Budiman, Andrea Audine Bulquerin, Lou Margarett Parcon, Jasper John De Castro, Kimberly Durana, Kathlyn Sison, Manilyn Legarda, Lemuel Pastrana, Ben Capadosa – Orthodox versus virtual approach in the administration of battery of physical fitness tests in the higher education context. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 80-90

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A657

Streszczenie
Testy sprawności fizycznej (PFTs) zarówno w tradycyjnym, jak i wirtualnym podejściu okazały się skuteczne w kilku badaniach naukowych. Przez pięć tygodni to badanie porównywało obie metody przeprowadzania PFT. Wyniki uczestników po teście zostały użyte do oceny obu procedur. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy. Bateria testów sprawności fizycznej obejmuje test heksagonalny, test deski (Plank test), test ręki do ściany (Hand-wall test), test równowagi na jednej nodze (Stork-balance test) oraz skok w pionie (Vertical jump). Jeden z tych testów był przeprowadzany przez pięć tygodnia u każdego ucznia. Uzyskane dane zostały przetworzone przy użyciu IBM SPSS 27. Profil i wyniki wybranych PFTs były interpretowane przy użyciu statystyk opisowych, takich jak częstotliwość, procent, średnia i odchylenie standardowe. Dodatkowo przeprowadzono testy t niezależnych prób oraz sparowanych, aby określić różnice między podejściami w zarządzaniem PFTs. Wszystkie wybrane PFTs przeprowadzono podobnie dla obu podejść. Co ciekawe, obie metody wykazały znaczące zmiany BMI. Wirtualne zarządzanie wybranych PFTs jest umiarkowanie istotna w porównaniu z tradycyjną administracją. Ostatecznie skuteczność obu podejść nie różniła się znacząco. Chociaż metoda tradycyjna jest nieco skuteczniejsza niż wirtualna. Obie procedury dobrze sprawdzają się u studentów, a oceny sprawności fizycznej można wykorzystywać wielokrotnie. W badaniu omówiono ograniczenia i sugestie dalszych badań.
Słowa kluczowe
zarządzanie, ortodoksyjne podejście, aktywności fizyczne, test sprawności fizycznej, wirtualne podejście
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

10-tygodniowy trening TABATA w powtórzeniach i jego wpływ na wskaźnik masy ciała oraz obwód talii studentów studiów licencjackich

Kuswahyudi, Joseph Lobo, Edi Setiawan, Jem Cloyd Tanucan, Jumel Miller, Rafael Celso, Ruslan Abdul Gani, Mohammed Aljahni, Amiel Alfonso, Alexander Ivan Valdez, Novri Gazali

 

Kuswahyudi, Joseph Lobo, Edi Setiawan, Jem Cloyd Tanucan, Jumel Miller, Rafael Celso, Ruslan Abdul Gani, Mohammed Aljahni, Amiel Alfonso, Alexander Ivan Valdez, Novri Gazali – 10-Weeks TABATA workout in repetition and its effect on Body Mass Index and waist circumference of undergraduate students. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 28-35

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A710

Streszczenie

Trening TABATA został doceniony w wielu artykułach badawczych ze względu na korzyści dla młodych dorosłych. Jednak nie znaleziono ani nie przeprowadzono badań dotyczących studentów uczelni wyższych na Filipinach. Celem tego badania było ustalenie, czy studenci mogą odnieść korzyści z programu ćwiczeń TABATA. Ostatecznie badanie miało na celu sprawdzenie, czy ten trening może pomóc w redukcji wskaźnika masy ciała i obwodu talii uczestników. Wykorzystując projekt eksperymentalny, badanie to analizowało efekty 10-tygodniowego programu treningowego TABATA w powtórzeniach na studentach. Po 10-tygodniowych ćwiczeniach przeprowadzonych przez uczestników stwierdzono, że nastąpiła poprawa wskaźnika BMI. Ponadto zaobserwowano znaczącą poprawę w obwodzie talii uczestników. Jednakże w oparciu o płeć nie stwierdzono znaczących różnic w BMI obu płci. Zaskakująco, znacząca poprawa została zaobserwowana w obwodzie talii obu płci. Na podstawie ogólnych wyników uczestnictwo w programie TABATA jest skuteczne i może częściowo poprawić wskaźnik BMI studentów oraz znacząco poprawić obwód talii. Podsumowując, to badanie nie uwzględniało innych czynników, które mogą wpłynąć na jego wynik. Dlatego podobne eksperymenty mogą być przeprowadzane, uwzględniając inne zmienne odnoszące się do ograniczeń tego badania.

Słowa kluczowe:

wskaźnik masy ciała, BMI, HIIT, trening TABATA, obwód talii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii Tepurak z masażem rozciągającym tkanek głębokich w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga


Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga – Comparison of the effectiveness Tepurak therapy with deep tissue massage and stretching in treating non-specific low back pain injuries. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143A4A

Streszczenie
Badanie miało na celu ustalenie: 1. Skuteczności terapii Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 2. Skuteczności połączonego masażu głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 3.Porównania skuteczności między terapią Tepurak a połączeniem masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa.
Wskaźnikami powrotu do zdrowia były poziom bólu i zakres ruchu (ROM). To przedeksperymentalne badanie wykorzystywało dwie różne grupy próbne z różnymi zabiegami. Próbka składała się z 42 osób z niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa, które zostały losowo podzielone na dwie grupy po 21 osób. Grupa A przeszła terapię Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch), podczas gdy Grupa B otrzymała połączony masaż głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS). Każda sesja leczenia trwała 30 minut.
Poziomy bólu mierzono za pomocą Skali Wizualnej Analogowej (VAS), natomiast ROM oceniano za pomocą zmodyfikowanego testu Schobera i narzędzi Fingertip-to-Floor. Analiza danych polegała na zastosowaniu różnych testów, w tym testu sparowanego t-test, Wilcoxon, niezależnego t-test i Mann-Whitney.
Wyniki wykazały, że terapia Tepurak zmniejszała ból i znacząco zwiększała ROM (p < 0,05). Podobnie, masaż głębokich tkanek połączony ze stretchingiem znacząco zmniejszył ból i poprawił ROM (p < 0,05). Porównując dane przedtestowe i potestowe między terapią Tepurak a masażem głębokich tkanek ze stretchingiem wskazujące na ból i wskaźniki ROM uzyskano wartość p > 0,05. Sugeruje to, że nie było istotnej różnicy w skuteczności obu typów terapii.
Na podstawie tego badania zaleca się stosowanie terapii Tepurak lub połączenia masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu osób z niespecyficznym bólem dolnego odcinka kręgosłupa. Wybór powinien zależeć od konkretnej sytuacji i warunków, uwzględniając zalety i wady każdego rodzaju terapii.
Słowa kluczowe:
Tepurak, masaż tkanek głębokich, rozciąganie, niespecyficzny ból dolnego odcinka kręgosłupa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ manipulacji HVLA górnych kręgów szyjnych na parametry równowagi statycznej i dynamicznej u zdrowych dorosłych – systematyczny przegląd literatury

Przemysław Malich, Agata Pasternak, Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński


Przemysław Malich, Agata Pasternak, Danuta Lietz-Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Piotr Skomro, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Zbigniew Śliwiński – Effects of upper cervical HVLA manipulation on static and dynamic balance parameters in healthy adults – a systematic literature review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1436RB

Wprowadzenie. Równowaga to skomplikowane pojęcie, które dotyczy nie tylko zadań z ograniczoną bazą wsparcia, ale także codziennych czynności wymagających od nas utrzymania stałej pozycji. Tak, jak szerokie jest samo pojęcie, mechanizmy utrzymania równowagi są również złożone i opierają się na informacjach odbieranych z wielu obszarów ciała i narządów.
Cel. Celem tego systematycznego przeglądu literatury jest analiza, czy manipulacja HVLA zablokowanego segmentu C0-C1 może wpływać na parametry równowagi statycznej i dynamicznej u zdrowych dorosłych.
Metody. Na podstawie dostępnej literatury, uzyskanej za pomocą baz danych PubMed, Google Scholar, Scopus, EBSCO, przeprowadzono szczegółowe wyszukiwanie literatury elektronicznej w latach 2010–2023. Odpowiednie badania zostały wybrane według kryteriów włączenia i wykluczenia, używając słów kluczowych: równowaga statyczna, równowaga dynamiczna, manipulacja, HVLA. Spośród 114 prac 82 zostały wybrane do wstępnego procesu recenzji. Dwadzieścia badań eksperymentalnych zostało wybranych do ostatecznej analizy.
Wyniki. Spośród 20 przeanalizowanych publikacji 14 badania dotyczyło wpływu manipulacji HVLA na parametry równowagi. W większości przypadków grupy badane składały się z osób bez dysfunkcji ani zastrzeżeń i/lub osób z bólem szyi. Najczęściej badanym parametrem była równowaga statyczna w pozycji stojącej: 17 z 20 publikacji. Dla kręgosłupa szyjnego 50% badań wykazało znaczącą poprawę w badanych parametrach w ocenie natychmiastowej, podczas gdy w ocenie odroczonej liczba znacząco pozytywnych wyników była taka sama jak liczba wyników bez wpływu na równowagę. W analizie podzbioru badań obejmujących tylko pacjentów bezobjawowych zaobserwowano częściowe lub znaczące pozytywne efekty zarówno w ocenie natychmiastowej, jak i odroczonej.
Wnioski. Nie byliśmy w stanie zidentyfikować badań, które dostarczyłyby jednoznacznej odpowiedzi na pytanie badawcze. Na podstawie publikacji uwzględnionych w przeglądzie można przypuszczać, że manipulacja HVLA w regionie szyjnym ma potencjał wpływania na równowagę u zdrowych dorosłych, jednak liczba dostępnych badań jest zbyt mała, aby wyciągnąć ostateczne wnioski. Dalsze badania w tym zakresie są zatem uzasadnione.
Słowa kluczowe
równowaga statyczna, równowaga dynamiczna, manipulacja, HVLA, podoskop
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Oddziaływanie treningu mięśni dna miednicy i brzucha na ruchy przepony u kobiet wieloródek

Manal Mousa Mohamed Edrees, Azza Abdel Aziz, Mohamed Abd Allah, Gehad Ali Abd El Haseeb


Manal Mousa Mohamed Edrees, Azza Abdel Aziz, Mohamed Abd Allah, Gehad Ali Abd El Haseeb – Effect of pelvic floor and abdominal muscle training on diaphragmatic excursion in multigravida women. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 204-209

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143F58

Streszczenie
Wprowadzenie. Badania naukowe wykazują, że zmniejszona siła mięśni brzucha oraz mięśni dna miednicy (PFM) wpływa na funkcjonowanie przepony.
Cel. Celem badania było zbadanie wpływu 12-tygodniowego treningu PFM i mięśni brzucha (AbM) na ruchy przepony (DE) u wieloródek.
Metody. Dziewięćdziesiąt wieloródek, które były co najmniej 6 miesięcy po normalnym porodzie pochwowym lub cesarskim cięciu i które miały między 30 a 45 lat, zostało losowo przydzielonych do trzech równolicznych grup (n = 30). Grupa (A) przeszła trening mięśni brzucha oraz Kegla mięśni dna miednicy. Grupa (B) przeszła trening mięśni brzucha. Grupa (C) przeszła trening Kegla mięśni dna miednicy. Ultrasonografia została wykorzystana do oceny efektów DE w trzech różnych momentach: przed treningiem, bezpośrednio po treningu oraz w 12-tygodniowej obserwacji po zakończeniu treningu.
Wyniki. Wyniki pokazały, że DE znacząco wzrosło w grupach A (P = 0.038) oraz B (P = 0.009), bez istotnych różnic w grupie C. Analiza post hoc nie wykazała istotnych różnic między grupami, z wyjątkiem istotnej różnicy między grupami A i C (P = 0.001).
Wnioski. Jednoczesne wdrożenie 12-tygodniowego treningu AbM i PFM jest bardziej skuteczne w poprawie DE u kobiet wieloródek niż angażowanie się wyłącznie w trening AbM lub PFM.
Słowa kluczowe:
ruchy przepony, diastaza mięśni prostych brzucha, mięsień dna miednicy, ultrasonografia, trening brzucha, trening PFM
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analysis of difficulties learning artistic gymnastic movements in elementary students

Ari Iswanto, Siswantoyo, Panggung Sutapa, Muhammad Wahyu Arga, Ratna Budiarti, Susanto


Ari Iswanto, Siswantoyo, Panggung Sutapa, Muhammad Wahyu Arga, Ratna Budiarti, Susanto – Analysis of difficulties learning artistic gymnastic movements in elementary students. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 198-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143z0J

Streszczenie

Aktywność fizyczna w edukacji powinna być dostosowywana do charakteru uczniów, aby mogli rozwijać swój potencjał bez napotykania przeszkód. Podejście edukacyjne na poziomie szkoły podstawowej różni się fundamentalnie od wyższych poziomów edukacyjnych. Edukacja na poziomie podstawowym przykłada większą wagę do zaangażowania i prostego procesu nauki.
Cel. Celem tego badania było zidentyfikowanie trudności napotykanych podczas nauki gimnastyki artystycznej na poziomie szkoły podstawowej.
Metoda. W tym badaniu zastosowano podejście opisowe, mające na celu zebranie wszechstronnych informacji na temat konkretnego zjawiska. W tym kontekście badanym zjawiskiem jest doświadczenie uczniów szkoły podstawowej w nauce ruchów gimnastyki artystycznej. Zebranie danych przeprowadzono za pomocą kwestionariusza. Próbkę badawczą stanowiło 80 uczniów szkoły podstawowej z powiatu Sleman.
Wynik. Analiza wykazała, że trudności w nauce gimnastyki artystycznej w szkołach podstawowych można podzielić na trzy główne elementy: związane z uczniem, związane z nauczycielem i związane z infrastrukturą. Spośród 80 uczniów: 60 stwierdziło, że nie mają osobistych trudności, 45 wskazało trudności w rozumieniu instrukcji nauczyciela, 55 stwierdziło, że nie ma problemów z dostępnością infrastruktury. Z tych wyników wynika, że czynniki związane z nauczycielem mają znaczący wpływ na trudności uczniów w nauce.
Wnioski. Analiza wskazuje, że spośród trzech zidentyfikowanych elementów, aspekt związany z nauczycielem wymaga największej uwagi, głównie dlatego, że uczniowie często napotykali trudności w rozumieniu instrukcji nauczyciela dotyczących wykonywania ćwiczeń gimnastyki artystycznej.

Słowa kluczowe:
trudność, gimnastyka artystyczna, szkoła podstawowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skutki 12-tygodniowego modelu uczenia się “Brain Jogging” na zdolności motoryczne – motorykę dużą

Willy Rizkyanto, Wawan Suherman, Hari Yuliarto, Galih Pamungkas

Willy Rizkyanto, Wawan Suherman, Hari Yuliarto, Galih Pamungkas – The effect of a 12-week ‘Brain Jogging’ learning model on gross motor: locomotor skills. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 182-188

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143xlA

Streszczenie
Cel Badania. Głównym celem tego badania było sprawdzenie efektów modelu uczenia się ‘brain jogging’ na podstawowe zdolności ruchowe uczniów szkoły podstawowej.
Metody. Badanie to ma charakter quasi-eksperymentalny, opierając się na projekcie przedtestowo-potestowym dla dwóch grup. Model uczenia się oparty na ‘brain jogging’ został porównany z tradycyjnymi modelami uczenia się, w szczególności z instrukcją bezpośrednią. Próbka składała się z 30 uczniów klasy czwartej, podzielonych na dwie równoległe grupy, A i B, obie charakteryzujące się podobnymi cechami pod względem wieku, średniego wzrostu/wagi, materiału z edukacji sportowej, czasu trwania oraz momentu realizacji zajęć sportowych. Uczniowie uczestniczący w programie opartym na modelu uczenia się ‘brain jogging’ uczęszczali na zajęcia dwa razy w tygodniu i mieli 90% frekwencję. Każda gra lub aktywność była związana z konkretnym celem dotyczącym elementu szkolenia ‘brain jogging’. Dane analizowano przy użyciu SPSS IBM 26. Pierwszym krokiem było porównanie danych opisowych do całkowitej populacji oraz ustalenie rozkładu zmiennych, średniej oraz odchylenia standardowego (SD). Następnie przeprowadzono niezależny test t dla próbki, aby ustalić wpływ 12 tygodni modelu uczenia się opartego na ‘brain jogging’ na grupę eksperymentalną.
Wyniki. Średnia różnica w wynikach potestowych między grupą kontrolną a eksperymentalną została określona na podstawie poziomu istotności z wyjścia SPSS IBM 26 (p < 0,05). Niezależny test t dla próbki wykazał istotne wyniki w różnych kategoriach: bieg (p = 0,000), galop (p = 0,000), skok (p = 0,000), skok w dal (p = 0,000), skok poziomy (p = 0,000) oraz ślizg (p = 0,009).
Wnioski. Na podstawie wyników niezależnego testu t dla próbki hipoteza zostaje przyjęta. Wskazuje to na istotne różnice między grupą kontrolną a eksperymentalną. Zauważono statystycznie istotne poprawy w biegu, galopie, skoku, skoku w dal, skoku poziomym oraz zdolnościach ślizgowych wśród uczniów szkoły podstawowej. Model uczenia się oparty na ‘brain jogging’ stanowi obiecujące podejście do wzmacniania zdolności motorycznych.

Słowa kluczowe
brain jogging, model uczenia się, zdolność motoryczna, zdolność motoryczna, motoryka duża

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ metody nauczania CGFU-PM515 na motywację i aktywność fizyczną uczniów szkoły podstawowej

Muhammad Wahyu Arga, Siswantoyo, Yudanto, Widha Srianto, Susanto

Muhammad Wahyu Arga, Siswantoyo, Yudanto, Widha Srianto, Susanto – The effect of the CGFU-PM515 learning method on the motivation and physical activity of elementary school students. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 166-172

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143XT7

Streszczenie
Wprowadzenie. Wzrost motywacji uczniów koreluje bezpośrednio z ich aktywnym zachowaniem. Motywacja nie tylko zwiększa aktywne uczestnictwo, ale także sprzyja ich fizycznemu rozwojowi uczniów na lekcjach wychowania fizycznego.
Cel. Celem tego badania było zbadanie wpływu koncepcji Coaching Game For Upgrading Performance Model 515 (CGFU-PM515) na motywację uczniów podczas lekcji wychowania fizycznego w szkołach podstawowych.
Metody. Badanie zastosowało nielosowe doświadczenie eksperymentalne z jedną grupą przed i po teście. W badaniu wzięło udział 75 uczniów szkoły podstawowej. Procedura badawcza polegała na przeprowadzeniu lekcji zarówno bez jak i z zastosowaniem koncepcji CGFU-PM515. Po lekcjach uczniowie otrzymali kwestionariusz CMEF dotyczący podstawowego wychowania fizycznego, aby ocenić ich poziom motywacji przed i po wprowadzeniu koncepcji CGFU-PM515.
Wyniki. Wyniki wskazują, że motywacja uczniów poprawiła się po wdrożeniu metody CGFU-PM515. Analiza wyników N-Gain wykazała wartość 0,73, co interpretuje się jako wysoką. Dodatkowo przeprowadzono test Wilcoxona. Wyniki tego testu wykazały znaczący wzrost motywacji wśród 75 uczestniczących uczniów.
Wnioski. Badanie wykazuje, że podejście CGFU-PM515 ma pozytywny wpływ na motywację uczniów na lekcjach wychowania fizycznego w szkole podstawowej.

Słowa kluczowe
CGFU-PM515, motywacja, aktywność fizyczna, szkoła podstawowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwości postępowania fizjoterapeutycznego u pacjentów z zespołem odpychania

Agnieszka Drozd, Maja Nowacka-Kłos, Rita Hansdorfer-Korzon


Agnieszka Drozd, Maja Nowacka-Kłos, Rita Hansdorfer-Korzon – Possibilities of physiotherapeutic treatment in the case of patients with pusher syndrome. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 146-164

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143k5q

Streszczenie
Następstwem uszkodzenia struktur mózgu często są różnego typu zaburzenia percepcyjno-motoryczne. Jednym z nich jest zespół odpychania (ang. Pusher Syndrome, PS). Jest on definiowany jako zaburzenie postrzegania pozycji ciała w płaszczyźnie czołowej, co w konsekwencji utrudnia utrzymanie prawidłowej pionowej postawy. Występuje najczęściej u osób po udarze prawej półkuli mózgu, w tylno-bocznej okolicy wzgórza, a jego częstotliwość szacuje się na około 9–50%. Jest to jednak wciąż mało poznany syndrom i zbyt rzadko diagnozowany. Prawidłowe, wczesne rozpoznanie zespołu pushera oraz wprowadzenie odpowiedniej fizjoterapii pozwala skrócić czas rehabilitacji pacjenta i przyspieszyć jego powrót do sprawności. Celem pracy jest przedstawienie zasad i możliwości terapii osób z zespołem odpychania.

Słowa kluczowe:
zespół pushera, rozpoznanie, zasady terapii, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 11 12 13 14 15 140