Tag: Sivakumar Ramachandran

Adaptacja międzykulturowa, walidacja i rzetelność tamilskiej wersji Międzynarodowej Skali Oceny Skuteczności Zapobiegania Upadkom

Sivakumar Ramachandran, Nandini Rajan

Sivakumar Ramachandran, Nandini Rajan – Cross-cultural adaptation, validity and reliability of the Tamil version of the Falls-Efficacy Scale – International in Indian elderly population –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 187-191

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF86RB

Streszczenie
Wprowadzenie. Międzynarodowa Skala Oceny Skuteczności Zapobiegania Upadkom (FES-I) jest narzędziem o potwierdzonej walidacji i rzetelności, służącym do oceny strachu przed upadkiem. Należy jednak zauważyć, że obecnie FES-I nie jest dostępna w języku tamilskim. W związku z tym celem niniejszego badania była adaptacja międzykulturowa narzędzia na język tamilski oraz następne testowanie walidacji i rzetelności przetłumaczonej wersji.
Metody. Oryginalna angielska wersja FES-I została przetłumaczona zgodnie z protokołem ustalonym przez ProFaNE. Wersja tamilskiej FES-I (T) została podana 81 starszym uczestnikom mówiącym w języku tamilskim. Analizy statystyczne przeprowadzono w celu porównania grup na podstawie wieku, płci, strachu przed upadkiem oraz historii upadków. Walidacja FES-I (T) została oceniona poprzez porównanie jej wyników z testem TUG oraz SPPB. Rzetelność FES-I (T) oceniono za pomocą współczynnika korelacji wewnątrzklasowej.
Wyniki. Całkowite wyniki uzyskane z FES-I (T) wykazały dodatnią korelację z wynikami uzyskanymi z testu TUG (rs = 0.584), a także negatywną korelację z wynikami uzyskanymi z SPPB (rs = −0.619, p < 0.001). Ponadto rzetelność testu-retestu FES-I (T) okazała się doskonała, ze współczynnikiem korelacji wewnątrzklasowej dla całkowitego wyniku na poziomie 0.99.
Wnioski. Na podstawie wyników tego badania można stwierdzić, że FES-I (T) jest cennym narzędziem, które może być skutecznie wykorzystane zarówno w praktyce klinicznej, jak i w badaniach naukowych do oceny strachu przed upadkiem u starszych osób mówiących po tamilsku.
Słowa kluczowe
skuteczność zapobiegania upadkom, osoby starsze, język tamilski
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność wzmocnionego sprzężenia zwrotnego w wirtualnym środowisku dla rehabilitacji kończyny górnej w ostrym udarze

Hemayuthika Loganathan, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran

Hemayuthika Loganathan, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Effectiveness of reinforced feedback in virtual environment for upper limb rehabilitation in acute stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 146-153

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8k5q

Streszczenie
Tło. Zespół cieśni nadgarstka (CTS) jest znaczącym problemem zdrowotnym, który może ograniczać aktywność i zdolności kobiet w okresie połogu zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Cel. Porównanie skuteczności terapii laserem niskiej mocy (LLLT) i ultradźwięków pulsacyjnych (US) w łagodzeniu objawów CTS po porodzie. Metody. Czterdzieści osiem kobiet z łagodnym do umiarkowanego CTS zostało podzielonych na trzy grupy. Oprócz ćwiczeń nadgarstka, grupa (A) (n = 16) otrzymała terapię laserem niskiej mocy, grupa (B) (n = 16) otrzymała ultradźwięki pulsacyjne, a grupa (C) (n = 16) wykonywała tylko ćwiczenia nadgarstka. Dla wszystkich grup, zabiegi były aplikowane na dotkniętą rękę, trzy sesje tygodniowo przez cztery tygodnie. Wszystkie kobiety po porodzie były oceniane przed i po terapii za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) dla intensywności bólu, Kwestionariusza Bostońskiego na CTS (BCTS) dla diagnozy objawów CTS, elektromiografii dla pomiaru prędkości przewodzenia motorycznego (MCV) i czuciowego (SCV), motorycznego opóźnienia dystalnego (MDL) oraz szczytowego opóźnienia czuciowego (SPL), oraz dynamometru chwytu ręki dla oceny siły chwytu ręki. Wyniki. Wszystkie zmierzone parametry wykazały znaczącą poprawę we wszystkich trzech grupach po terapii w porównaniu do stanu przed terapią. Porównanie międzygrupowe wykazało wysoce znaczący spadek wartości VAS, BCTS i SPL oraz znaczący wzrost SCV i siły chwytu ręki między grupami A i C na korzyść grupy A oraz między grupami B i C na korzyść grupy B, podczas gdy znaczące zmiany w MDL i MCV zaobserwowano tylko między grupami A i C na korzyść grupy A (p < 0,05), bez znaczących różnic we wszystkich mierzonych parametrach między grupami A i B (P > 0,05). Wnioski. Zarówno terapia laserem niskiej mocy, jak i ultradźwięki pulsacyjne są skutecznymi metodami, które mogą być stosowane jako efektywna terapia zachowawcza w łagodzeniu objawów CTS po porodzie.
Słowa kluczowe
dysfunkcja kończyny górnej, ostry udar, rzeczywistość wirtualna, sprzężenie zwrotne wzrokowe, SEMG
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza funkcjonalnej propriocepcji kończyny dolnej wśród młodszych i starszych dorosłych

Ravi Shankar, Sivakumar Ramachandran, Radhika CM, Parthiban P

 

Ravi Shankar, Sivakumar Ramachandran, Radhika CM, Parthiban P – Analysis of functional prorpioception in lower limb among younger and older adults. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 170-174

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A7jK

Streszczenie
Tło. Propriocepcja to wewnętrzne wyczucie, które pomaga jednostce w nauce zadania motorycznego i jego bezbłędnym wykonywaniu. Zwykle deficyt propriocepcji jest testowany poprzez mierzenie stopnia błędu w pozycjonowaniu stawu lub kończyny w przestrzeni. Większość pomiarów korzysta z ruchu jednostawowego, a w kilku przypadkach ruchy wielostawowe są testowane za pomocą zaawansowanego sprzętu w warunkach laboratoryjnych. Testowanie wielostawowe może odzwierciedlać wpływ deficytu propriocepcji na aktywność funkcjonalną. Użyliśmy nowatorskiej metody do testowania propriocepcji jako aktywności funkcjonalnej.
Cel. Badanie ma na celu analizę funkcjonalnej propriocepcji w dolnych kończynach młodszych i starszych dorosłych.
Metodologia. Trzydziestu siedmiu młodszych i trzydziestu siedmiu starszych dorosłych zostało przetestowanych pod kątem propriocepcji w dolnych kończynach za pomocą zadania dotyczącego osiągnięcia celu. Uczestnikowi podano punkt docelowy do dotknięcia dużym palcem przy otwartych oczach. Po próbie poproszono ich, aby dotknęli celu z zamkniętymi oczami. Błąd w odległości mierzono w centymetrach w trzech próbach. Minimalny błąd został uwzględniony w analizie.
Wynik. Wyniki pokazują, że średni błąd wynosi około 2,6 cm dla młodszych dorosłych oraz od 5,7 do 6 cm dla starszych dorosłych. Nie stwierdzono różnicy względem strony w grupie młodszych dorosłych, ale lewa strona u dorosłych wykazywała nieznacznie wyższy błąd w porównaniu do prawej strony.
Wnioski. Funkcjonalna propriocepcja różni się między młodszymi a starszymi dorosłymi. Wielostawowa propriocepcja może dostarczyć różnych spostrzeżeń na temat zdolności jednostki do skutecznego wykorzystania propriocepcji.
Słowa kluczowe
propriocepcja, testowanie wielostawowe, młodsi dorośli, starsi dorośli
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń wzmacniających chwyt dłoni na motorykę małą u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran


Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Hand grip strengthening exercises on fine motor skills in children with autism spectrum disorder. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 134-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B63F

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Zaburzenia ruchowe u osób ze spektrum autyzmu (ASD) objawiają się zarówno opóźnieniami, jak i deficytami, z opóźnieniami występującymi w obszarach motoryki dużej, motoryki małej i mowy oraz deficytami w zakresie koordynacji, kontroli postawy i chodu. Funkcjonalna motoryka mała zależy od siły chwytu dłoni (HGS), która bywa ograniczona. Strategie terapeutyczne koncentrują się przede wszystkim na kwestiach integracji sensorycznej, a HGS nie jest kompleksowo ukierunkowany na poprawę umiejętności motorycznych w zakresie motoryki małej (FMS).
Cel. Celem badania była analiza wpływu ćwiczeń wzmacniających chwyt dłoni na poprawę FMS u dzieci z ASD.
Materiał i metody. Niniejsze badanie interwencyjne przeprowadzono na 27 dzieciach z ASD, z Vidya sudha – Centrum dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Po włączeniu dzieci do badania poziom FMS oceniono za pomocą Skali Rozwoju Motorycznego Peabody (PDMS-2), a HGS określono ilościowo za pomocą Wigorymetru Martin. Grupa kontrolna była poddawana terapii konwencjonalnej, a grupa interwencyjna wykonywała ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni wraz z rutynową terapią przez okres 6 tygodni. Następnie ponownie oceniono HGS i FMS przy użyciu tych samych miar wyników.
Wyniki. Sparowany test t wykazał statystycznie istotną zmianę HGS w grupie interwencyjnej i FMS w obu grupach z p < 0,05. Niesparowany test t wykazał statystycznie istotną zmianę HGS i FMS z p < 0,05 w grupie interwencyjnej w porównaniu z grupą kontrolną.
Wniosek. Ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni poprawiają HGS i pozytywnie wpływają na FMS, i mogą zostać włączone do standardowego planu opieki w rehabilitacji dzieci z ASD.
Słowa kluczowe
upośledzenia motoryczne, umiejętności motoryczne w zakresie motoryki małej, siła chwytu dłoni, Skala Rozwoju Motorycznego Peabody
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opracowanie protokołu treningu funkcjonalnego w celu przyspieszenia powrotu do sprawności ruchowej kończyn dolnych u pacjentów z wczesnym podostrym udarem mózgu

Meenakshi Jharbade, Sivakumar Ramachandran, Shankar V, John M Solomon


Meenakshi Jharbade, Sivakumar Ramachandran, Shankar V, John M Solomon – Development of a functional training protocol to improve lower limb motor recovery in early sub-acute stroke patients. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 234-239

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening funkcjonalny jest powszechną metodą stosowaną w rehabilitacji po udarze mózgu. Skuteczność treningu funkcjonalnego kończyn dolnych w zakresie poprawy funkcji była powszechnie testowana u pacjentów z przewlekłym udarem mózgu. Poprawa funkcji na ogół nie odzwierciedla zmian w regeneracji motorycznej. Wpływ treningu na regenerację motoryczną nie został zbadany w takim samym stopniu. Co więcej, w literaturze brakuje standardowego protokołu treningu funkcjonalnego kończyn dolnych.
Cel. Opracowanie protokołu interwencyjnego treningu funkcjonalnego kończyn dolnych w celu przyspieszenia regeneracji motorycznej i funkcji u pacjentów z ostrym udarem i wczesnym udarem podostrym.
Metody. Badanie zostało przeprowadzone w dwóch etapach. Pierwszy etap obejmował przegląd literatury w celu zidentyfikowania elementów treningu funkcjonalnego kończyn dolnych u pacjentów po udarze. Drugi etap obejmował dwie rundy ankiety Delphi w celu zaprojektowania protokołu interwencji. Pierwsza runda ankiety Delphi została przeprowadzona w celu zidentyfikowania funkcji kończyn dolnych, które mogą być wykorzystane jako elementy treningu; druga runda została przeprowadzona w celu uzyskania konsensusu w sprawie czynności kończyn dolnych, które można ćwiczyć u pacjentów z ostrym i wczesnym udarem podostrym.
Wyniki. Do opracowania protokołu wybrano funkcje kończyn dolnych i ćwiczenia treningu funkcjonalnego, które uzyskały konsensus co najmniej 70% i więcej w ankiecie Delphi. Obciążanie, kontrola postawy, wstawania z pozycji siedzącej, chodzenie po schodach, chodzenie, stanie, manipulacja zostały wybrane w celu zaprojektowania ćwiczeń do treningu funkcjonalnego.
Wniosek. Opracowano protokół treningu funkcjonalnego z ćwiczeniami dotyczącymi obciążania, kontroli postawy, manipulacji i chodzenia.
Słowa kluczowe
udar mózgu, fizjoterapia, trening funkcjonalny, rehabilitacja, ćwiczenia zadaniowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie oceny wizualnej i goniometrycznej oraz analiza różnic między badaczami w ocenie skali Amiel-Tison u niemowląt wysokiego ryzyka

K. P. Rupasree, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran, C.Arockia Pramila, N. Udayakumar

K. P. Rupasree, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran, C.Arockia Pramila, N. Udayakumar – Comparison of visual and goniometric assessment and analysis of inter observer difference in assessing amiel tison angles in high risk infants. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 38-42

Streszczenie
Wprowadzenie. Niemowlęta wysokiego ryzyka (HRI) są bardziej podatne na opóźnienia neurorozwojowe i wymagają okresowej oceny rozwoju w pierwszym roku życia, aby zapobiec i zidentyfikować deficyt neuromotoryczny we wczesnym wieku. Kliniczna metoda wizualna jest powszechnie stosowana w ocenie napięcia mięśniowego za pomocą skali Amiela-Tisona (ATA) u niemowląt wysokiego ryzyka, ale błędna interpretacja skali ATA może mieć konsekwencje w identyfikacji i leczeniu subtelnych odchyleń napięciowych. Niniejsze badanie ma na celu porównanie oceny wizualnej i goniometrycznej oraz różnic między badaczami w ocenie napięcia mięśniowego za pomocą skali ATA u niemowląt wysokiego ryzyka.
Metody. W badaniu wzięło udział 37 niemowląt wysokiego ryzyka spełniających kryteria włączenia do badania oraz dwóch fizjoterapeutów o podobnych kwalifikacjach, pracujących w obszarze pediatrii. Pierwszy oceniający oceniał kąty ATA wizualnie, a następnie goniometrycznie, następnie drugi oceniający dokonywał tej samej oceny.
Wyniki. Do porównania różnicy między oceną goniometryczną i wizualną zastosowano niesparowany test t, który wykazał statystycznie istotną różnicę przy p < 0,05. Do analizy różnicy między badaczami wykorzystano test współczynników korelacji wewnątrzklasowej. Kąty przywodzenia i pięta do ucha wykazywały doskonałą korelację, a kąt podkolanowy wykazywał dobrą korelację z wartościami ICC wynoszącymi odpowiednio 0,97, 0,91 i 0,79.
Wniosek. Wynik pokazuje, że różnica w ocenie wizualnej między badaczami jest akceptowalna, ale podkreśla, że osoba oceniająca powinna zdobyć doświadczenie w wizualnej ocenie kątów, początkowo za pomocą goniometru, aby zapobiec błędnej interpretacji, która mogłaby zmniejszyć różnicę między ocenami wizualnymi i goniometrycznymi na późniejszym etapie
Słowa kluczowe
niemowlęta wysokiego ryzyka, skala Amiel-Tison, ocena wizualna, różnica między badaczami
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim