Tag: tjelesna aktivnost

Sport i umysł: Przegląd systematyczny aktywności fizycznej i dobrostanu psychicznego w erze współczesnej

Ahmad Chaeroni, Kamal Talib, Karuppasamy Govindasamy, Yuke Permata Lisna, Bekir Erhan Orhan, Mottakin Ahmed, Mert Kurnaz

Ahmad Chaeroni, Kamal Talib, Karuppasamy Govindasamy, Yuke Permata Lisna, Bekir Erhan Orhan, Mottakin Ahmed, Mert Kurnaz – Sports and mind: A systematic review of physical activity and mental well-being in the modern era –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 371-378

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8P7Q6

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest zbadanie związku między aktywnością fizyczną, zdrowiem psychicznym i jakością życia poprzez systematyczny przegląd literatury naukowej. W badaniu wykorzystano metodę Systematycznego Przeglądu Literatury (SLR), korzystając z bazy danych Scopus, stosując strategię wyszukiwania słów kluczowych związanych z tematem oraz postępując zgodnie z wytycznymi PRISMA. Przeszukano artykuły opublikowane w latach 2020-2024, które koncentrują się na aktywności fizycznej i zdrowiu psychicznym, w indeksach Q1-Q2. Spośród 89 zidentyfikowanych artykułów, 28 spełniło kryteria włączenia i były odpowiednie do tematu. Analiza tych badań wykazała, że zwiększenie aktywności fizycznej wiąże się ze zmniejszeniem objawów depresji i lęku oraz poprawą dobrostanu psychicznego i jakości życia. Ponadto badanie zauważa różnice w metodach pomiaru, takich jak użycie akcelerometrów oraz różnych kwestionariuszy dotyczących zdrowia psychicznego. Wyniki te wspierają rozwój opartych na dowodach interwencji mających na celu poprawę dobrostanu psychicznego poprzez aktywność fizyczną, szczególnie wśród dzieci, młodzieży i osób starszych. Jednak badanie wskazuje na wyzwania związane z metodami pomiaru i czasem trwania interwencji, co sugeruje potrzebę dalszych badań w celu opracowania bardziej kompleksowych i praktycznych zaleceń.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, zdrowie psychiczne, jakość życia, akcelerometr
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ aktywności fizycznej, inteligencji interpersonalnej i inteligencji emocjonalnej na wyniki nauczania wychowania fizycznego uczniów szkoły podstawowej

Lanang Damar Samodro, Hari Yuliarto, Aris Fajar Pambudi

Lanang Damar Samodro, Hari Yuliarto, Aris Fajar Pambudi – The influence of physical activity, interpersonal intelligence, emotional intelligence on physical education academic achievement of elementary school students –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 296-303

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8S8T6

Streszczenie
Tło i Cel Badania. Wychowanie fizyczne nie tylko rozwija aspekty fizyczne, ale także myślenie krytyczne, umiejętności rozumowania oraz aspekty afektywne, w tym umiejętności społeczne i cechy osobiste, takie jak troskliwość i współpraca. Celem badania jest zbadanie wpływu aktywności fizycznej, inteligencji interpersonalnej i inteligencji emocjonalnej na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej.
Materiały i Metody. Badanie wykorzystuje ilościowe podejście korelacyjne. Populacja badana obejmowała 102 uczniów szkoły podstawowej w wieku 9-12 lat (54 chłopców, 48 dziewcząt). Narzędziem pomiaru aktywności fizycznej był Kwestionariusz Aktywności Fizycznej dla Dzieci (PAQ-C). Narzędzie do pomiaru inteligencji interpersonalnej było adaptacją wymiarów Wgląd Społeczny, Wrażliwość Społeczna i Komunikacja Społeczna według Andersona. Narzędzie do pomiaru inteligencji emocjonalnej stanowił “Emotional Quotient Inventory: Young Version (EQ-i: YV). Analiza statystyczna została przeprowadzona przy użyciu oprogramowania SPSS (Statistical Package for Social Science) w wersji 21. Poziom istotności statystycznej ustalono na poziomie p < 0,05.
Wyniki. Wyniki badania wykazały, że: (1) aktywność fizyczna ma istotny wpływ na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej (p = 0,006 < 0,05). (2) Inteligencja interpersonalna ma istotny wpływ na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej (p = 0,000 < 0,05). (3) Inteligencja emocjonalna ma istotny wpływ na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej (p = 0,005 < 0,05).
Wnioski. W szczególności uczniowie, którzy regularnie ćwiczą, wykazują wyższą inteligencję intrapersonalną, inteligencję emocjonalną, większą zdolność adaptacji oraz lepszy nastrój w porównaniu z tymi, którzy nie ćwiczą w sposób zorganizowany. Oczekuje się, że nauczyciele wychowania fizycznego będą zadawać uczniom aktywności fizyczne do wykonania w domu pod nadzorem rodziców, a wyniki tych aktywności będą raportowane nauczycielowi jako dodatkowa ocena.
Słowa kluczowe:
aktywność fizyczna, inteligencja interpersonalna, inteligencja emocjonalna, wyniki nauczania wychowania fizycznego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie związku między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów: Badanie obserwacyjne przekrojowe

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar

 

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar – Investigating the relationship between physical activity and depression level with stroke recurrences: An observational cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 210-215

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AKKK

Streszczenie:
Tło. Coraz częściej uznawany jest złożony związek między zdrowiem fizycznym a dobrostanem psychicznym, zwłaszcza u osób, które przeszły udar. Kluczowe jest uwzględnienie interwencji, które podkreślają aktywność fizyczną jako istotny element skutecznej rehabilitacji po udarze oraz zapobiegania kolejnym udarom. Celem badania było ocenić związek między aktywnością fizyczną a poziomem depresji a nawrotami udarów.
Metody. W badaniu przekrojowym wzięło udział 60 pacjentów w wieku od 30 do 85 lat, wszyscy otrzymywali ambulatoryjne leczenie udarowe w szpitalu w Indonezji. Nawrot udaru zdefiniowano jako wystąpienie drugiego udaru w ciągu trzech miesięcy po początkowym udarze. Spośród uczestników 12 doświadczyło nawrotu udaru, a 48 nie. Dane dotyczące aktywności fizycznej i poziomów depresji zbierano za pomocą krótkiej wersji kwestionariusza IPAQ oraz PHQ-9. Przeprowadzono prostą regresję logistyczną, oceniającą związek między aktywnością fizyczną a depresją a nawrotami udarów, z uwzględnieniem wieku i płci.
Wyniki. Pacjenci o wyższym poziomie aktywności fizycznej rzadziej doświadczali nawrotu udaru (OR = 0,534, 95% CI 0,201; 1,422), p = 0,027. Natomiast pacjenci o wyższym poziomie depresji częściej doświadczali nawrotu udaru (OR = 2,055, 95% CI 1,115; 3,787), p = 0,021.
Wnioski. Badanie wskazuje, że niska aktywność fizyczna i wysoki poziom depresji są istotnymi czynnikami zwiększającymi nawroty udarów, co podkreśla potrzebę promowania aktywności fizycznej oraz wsparcia zdrowia psychicznego w rehabilitacji pacjentów po udarze.

Słowa kluczowe:
udar, aktywność fizyczna, depresja po udarze, nawrót udaru

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związek między obiektywnie mierzoną aktywnością fizyczną, czasem spędzonym przed ekranem a funkcjami poznawczymi: przegląd narracyjny

Reime Jamal Shalash, Ashokan Arumugam, Raneen Mohammed Qadah, Alham Al-Sharman

Reime Jamal Shalash, Ashokan Arumugam, Raneen Mohammed Qadah, Alham Al-Sharman – The association between objectively measured physical activity, screen time and cognitive function: A narrative review – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 164-170

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG56084PD

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego przeglądu narracyjnego było zbadanie związku między obiektywnie mierzoną aktywnością fizyczną a czasem spędzonym przed ekranem a funkcjami poznawczymi wśród młodych dorosłych. Metody. Przeprowadziliśmy wyszukiwania w bazach danych EBSCO i Google Scholar, aby zidentyfikować odpowiednie badania opublikowane w języku angielskim w ciągu ostatniej dekady. Słowa kluczowe używane w wyszukiwaniu obejmowały takie terminy jak „aktywność fizyczna” lub „ćwiczenia” oraz „czas przed ekranem” lub „ekspozycja na ekran”, a także „poznanie” lub „funkcje poznawcze”. Wyniki. Prawie wszystkie badania przeprowadzone na starszych dorosłych wykazały pozytywne związki między aktywnością fizyczną ocenianą obiektywnie za pomocą akcelerometru, czasem przed ekranem a funkcjami poznawczymi. Wśród młodych i dorosłych w średnim wieku zaobserwowano sprzeczne wyniki dotyczące związku między aktywnością fizyczną a funkcjami poznawczymi. Konieczne są dalsze badania, aby potwierdzić związek między obiektywnie mierzoną aktywnością fizyczną a funkcjami poznawczymi, biorąc pod uwagę ograniczoną dostępność badań. Wnioski. Ogólne wyniki tego przeglądu narracyjnego podkreślają negatywny wpływ siedzącego trybu życia na zdrowie poznawcze, akcentując potrzebę włączenia aktywności fizycznej do naszego stylu życia w celu zapobiegania przyszłemu spadkowi funkcji poznawczych. Ponadto wpływ czasu przed ekranem i treści medialnych przyniósł sprzeczne wyniki dotyczące funkcji poznawczych w różnych grupach wiekowych, ale głównie potwierdził negatywne skutki biernej ekspozycji na ekran na funkcje poznawcze wśród dzieci i młodzieży. Niniejszy przegląd podkreśla potrzebę przyszłych badań wykorzystujących ustandaryzowane i obiektywne metody pomiaru funkcji poznawczych, czasu przed ekranem i treści medialnych w różnych populacjach, zwłaszcza wśród młodych i dorosłych w średnim wieku, w celu zwiększenia świadomości dotyczącej czasu przed ekranem.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, czas przed ekranem, funkcje poznawcze
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wczesne badania objawów siedzącego trybu życia w kontekście żywienia, sprawności fizycznej i zachowań środowiskowych u początkujących studentów nauk o sporcie

Sigit Nugroho, Yudik Prasetyo, Sulistiyono, Rizki Mulyawan, Fatemeh Nourzad

Sigit Nugroho, Yudik Prasetyo, Sulistiyono, Rizki Mulyawan, Fatemeh Nourzad – Early sedentary behavior symptoms investigation on nutrition, physical fitness, and behavioral setting for novice sports science students – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 144-149

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608X9E

Streszczenie
Niniejsze badanie analizuje (1) stan odżywienia, (2) sprawność fizyczną, (3) wzorce aktywności fizycznej studentów programu nauk o sporcie po pandemii. Metodologia badawcza opiera się na metodach ilościowych z analitycznym projektem obserwacyjnym. Przedmiotem badania byli studenci nauk o sporcie z programu nauk o sporcie FIKK UNY. Badanie obejmowało aktywnych studentów, których liczba wynosiła około 50 uczestników wybranych metodą celowego doboru próby. Techniki zbierania danych dotyczących sprawności fizycznej obejmowały wykorzystanie formuły BMI, testu biegu na 20 metrów (beep test) oraz kwestionariusza GPAQ. Techniki analizy danych uwzględniały testy jednorodności i normalności. Wyniki dotyczące stanu odżywienia i sprawności układu sercowo-naczyniowego można uznać za niezadowalające; stan odżywienia mieści się w kategorii normalnej lub idealnej, jednak zakres zdolności sercowo-naczyniowych pozostaje na poziomie wystarczającym dla mężczyzn i niewystarczającym dla kobiet. Wyniki pomiarów na podstawie wypełnionych kwestionariuszy GPAQ wskazują na potrzebę zwiększenia świadomości znaczenia aktywności fizycznej, na co wskazują transport i rekreacja o umiarkowanej intensywności, które wciąż nie spełniają zaleceń, mimo że intensywna i umiarkowana aktywność fizyczna oraz energiczne zajęcia rekreacyjne spełniają zalecenia. Stan odżywienia pozostaje w kategorii normalnej, ale zakres zdolności sercowo-naczyniowych pozostaje na poziomie wystarczającym dla mężczyzn i niewystarczającym dla kobiet. Jest to pozytywnie skorelowane z wzorcami aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności, transportem i rekreacją, które wciąż nie spełniają zaleceń. Siedzące nawyki zazwyczaj wykonywane przez studentów sportu muszą zostać jak najszybciej zamienione na bardziej pożyteczne i produktywne formy ruchu. Ilość wolnego czasu na aktywność fizyczną jest nadal stosunkowo niska, podczas gdy inne umiarkowane do intensywne nawyki aktywności fizycznej zaczynają się odradzać. Niezbędna jest celowa strategia, która ma na celu dostarczenie sugestii dotyczących spędzania wolnego czasu na aktywności na świeżym powietrzu lub w pomieszczeniach.
Słowa kluczowe
stan odżywienia, sprawność fizyczna, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Aktywność fizyczna, zachowania żywieniowe i jakość snu jako predyktory wskaźnika masy ciała u nastolatków? Badanie korelacyjne na uczniach szkół średnich we Wschodnim Kalimantanie

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto – Physical activity, eating behaviour, and sleep quality as predictors of Body Mass Index in adolescents? A correlational study on high school students in East Kalimantan –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 216-221

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8ZsV

Streszczenie
Wprowadzenie i cel badania. Otyłość jest chorobą metaboliczną charakteryzującą się nadmiernym nagromadzeniem tłuszczu. Indonezja zajmuje drugie miejsce po Singapurze pod względem liczby otyłych nastolatków. Celem badania było ocenienie wpływu aktywności fizycznej, zachowań żywieniowych i jakości snu na wskaźnik masy ciała (BMI) u nastolatków.
Materiały i metody. Badanie miało charakter ilościowy, z zastosowaniem projektu ex post facto. W badaniu uczestniczyło 231 uczniów (136 chłopców, 95 dziewcząt) w wieku 16-19 lat, każdy z wskaźnikiem masy ciała (BMI) ≥ 25,1. Uczestnicy byli zdrowi i wyrazili zgodę na udział w badaniu, wypełniając kwestionariusz przesiewowy. Analiza została przeprowadzona za pomocą technik regresji w oprogramowaniu Statistical Package for Social Sciences (SPSS) wersja 21.
Wyniki. Wybrany model regresji jest wykonalny i pokazuje, że aktywność fizyczna, dieta i jakość snu wspólnie wpływają na BMI uczniów (p < 0,001). Ponadto analiza pokazuje, że aktywność fizyczna (p < 0,001), dieta (p = 0,019) i jakość snu (p < 0,001) niezależnie wpływają na BMI uczniów.
Wnioski. Sugerujemy, aby szkoły prowadziły programy doradcze we współpracy z odpowiednimi pracownikami służby zdrowia w celu przeprowadzenia poradnictwa związanego z zapobieganiem niedożywieniu, zwłaszcza otyłości. Należy dostarczać dodatkowe zadania w formie aktywności fizycznej, które uczniowie muszą wykonywać w domu pod nadzorem rodziców, a wyniki będą zgłaszane nauczycielowi jako dodatkowa wartość zadania. Rodzice powinni również nadzorować zachowania żywieniowe i wzorce snu. Przyszli badacze powinni być w stanie ujawnić inne zmienne mogące wpływać na BMI uczniów, ponieważ nasz raport znalazł tylko 49,90%.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, zachowania żywieniowe, jakość snu, wskaźnik masy ciała
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej wśród populacji z przewidywanym ryzykiem udaru. Badanie pilotażowe

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri – Effectiveness of moderate to vigorous physical activity among stroke risk predicted population. A pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 105-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF80LR

Streszczenie
Wprowadzenie. Rosnąca prevalencja udaru mózgu, szczególnie wśród młodszych populacji w krajach takich jak Indie, wymaga skutecznych strategii prewencyjnych. Modyfikowalne czynniki ryzyka, takie jak nadciśnienie, cukrzyca i palenie tytoniu, znacząco przyczyniają się do występowania udarów. Niniejsze badanie skupia się na wdrożeniu 12-tygodniowego programu umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej (MVPA) w celu adresowania tych czynników ryzyka i redukcji incydentów udaru.
Metodologia. Badanie obejmowało strukturalną interwencję MVPA wśród osób zagrożonych udarem, kładąc nacisk na konsekwentne przestrzeganie protokołu. Kluczowe wyniki, w tym ciśnienie krwi skurczowe, poziom glukozy na czczo i całkowity poziom cholesterolu, były monitorowane. Poprawa kondycji sercowo-naczyniowej była oceniana za pomocą testu biegu Coopera. Badanie oceniło również wykonalność i akceptowalność interwencji MVPA poprzez wskaźniki przestrzegania zaleceń przez uczestników.
Wyniki. Grupa MVPA wykazała znaczące redukcje ciśnienia krwi skurczowego, poziomu glukozy na czczo i całkowitego poziomu cholesterolu w porównaniu z grupą kontrolną. Wyniki te podkreślają skuteczność MVPA w zarządzaniu głównymi czynnikami ryzyka udaru. Dodatkowo, uczestnicy wykazali zwiększoną wytrzymałość sercowo-naczyniową, co podkreśla pozytywny wpływ programu na ogólną kondycję sercowo-naczyniową. Wysokie wskaźniki przestrzegania zaleceń w grupie MVPA wskazują na wykonalność wdrażania strukturalnych protokołów ćwiczeń dla osób zagrożonych udarem.
Wnioski. Niniejsze badanie pilotażowe demonstruje skuteczność 12-tygodniowego programu MVPA w redukcji kluczowych czynników ryzyka udaru i poprawie kondycji sercowo-naczyniowej wśród osób zagrożonych udarem. Wyniki podkreślają znaczenie strukturalnych interwencji ćwiczeniowych w wysiłkach prewencyjnych przeciwko udarowi. Chociaż obiecujące, dalsze badania z większymi próbami i dłuższym czasem trwania są konieczne, aby ustalić trwałe korzyści i wykonalność takich interwencji. Wdrażanie dostosowanych programów MVPA ma znaczący potencjał w łagodzeniu ryzyka udaru, oferując cenne wglądy dla globalnych strategii zapobiegania udarom.
Słowa kluczowe
udar, MVPA, czynniki ryzyka udaru, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wyznaczenie optymalnej dawki treningu rekreacyjnego na rowerze jako efektywnej fizjoterapii prowadzącej do zmian w aktywnym trybie życia

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan

 

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan – Identification of recreational cycling training dose as an effective physical therapy to elicit changes into active lifestyle –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 31-35

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8A10

Streszczenie
Celem tego badania jest określenie związku między nawykami życiowymi w okresie nowej normalności a (1) składem ciała oraz (2) poziomem tlenu we krwi po jeździe na rowerze w maseczce. Badanie to jest studium wieloośrodkowym pomiędzy Indonezją a Malezją, przy czym dane prezentowane tutaj dotyczą specyficznie regionu DI Yogyakarta w Indonezji i obejmują badanie obserwacyjne analityczne z wykorzystaniem podejścia przekrojowego. W badaniu wzięło udział 71 osób badanych. Instrumenty użyte do zbierania danych to zachowania związane z kondycją fizyczną podczas pandemii (częstotliwość i czas trwania ćwiczeń), pomiary antropometryczne oraz nasycenie tlenem po jeździe na rowerze w czasie pandemii. Skład ciała został określony za pomocą wzoru BMI, uwzględniającego wzrost i wagę. Nasycenie tlenem podczas jazdy na rowerze mierzono przy użyciu pulsoksymetru FOX-1(N) firmy Elitech Technovision. Największy odsetek osób jeżdżących na rowerze to dwa razy w tygodniu (42,25%), za którymi plasują się trzy, jeden, piąty i czwarty raz w tygodniu. Większość uczestników jeździła na rowerze przez 120 minut (35,21%), a następnie przez 180 minut, 60 minut, 30 minut itd. Dane dotyczące nasycenia tlenem pokazują, że większość badanych ma nasycenie tlenem na poziomie 98% (47,8% respondentów), żaden z nich nie osiągnął 100%, ale 97% nasycenia, 96% zajmuje drugie i trzecie miejsce w dystrybucji. Z pierwotnych danych uzyskanych w Indonezji tylko nasycenie tlenem i czas trwania jazdy na rowerze wykazały bardzo istotny związek (p=0,009), podczas gdy inne zmienne, takie jak BMI i częstotliwość jazdy na rowerze, nie wykazały istotnej korelacji. Można zatem wnioskować, że istnieje istotny związek między czasem trwania ćwiczeń, a konkretnie jazdą na rowerze, a nasyceniem tlenem u indonezyjskich badanych.
Słowa kluczowe
jazda na rowerze, aktywność fizyczna, zachowania związane z kondycją, skład ciała, nasycenie tlenem, ćwiczenia i pandemia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Suche igłowanie kontra techniki energii mięśniowej w przypadku przykurczu stawu barkowego po mastektomii

Nourhan Mohamed Abdelaziz Hussien, Hussein Gamal Hussein Mogahed, Mohamed Gamil Abdelmoneim, Karim Ibrahim Saafan

 

Nourhan Mohamed Abdelaziz Hussien, Hussein Gamal Hussein Mogahed, Mohamed Gamil Abdelmoneim, Karim Ibrahim Saafan – Dry needling versus muscle energy technique on shoulder adhesive capsulitis post mastectomy. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 128-133

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ADEC

Streszczenie
Cele. Porównać wpływ suchego igłowania i techniki energii mięśniowej na zapalenie torebki stawowej barku po mastektomii.
Projekt. Badanie kliniczne metodą pojedynczej ślepej próby.
Miejsce badania. Ambulatoryjnie.
Materiał i metody. Pięćdziesiąt pacjentek z diagnozą zapalenia torebki stawowej barku po mastektomii, w wieku od 30 do 60 lat, zostało losowo przydzielonych do dwóch grup. Uczestniczki z Grupy A były leczone metodą suchego igłowania, a dodatkowo korzystały z tradycyjnego programu fizjoterapii (mobilizacja stawu barkowego, rozciąganie mięśni barku i ćwiczenia zakresu ruchu); Grupa B otrzymywała technikę energii mięśniowej oraz tradycyjny program fizjoterapii w postaci (mobilizacja stawu barkowego, rozciąganie mięśni barku i ćwiczenia zakresu ruchu).
Interwencja. Dwa spotkania tygodniowo przez pięć tygodni.
Wskaźniki wynikowe. Zakres ruchu w barku, próg bólu na nacisk oraz dysfunkcja barku były mierzone przed i po leczeniu.
Wyniki. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w dystrybucji wieku między grupami (p > 0.05). Po leczeniu zaobserwowano znaczący wzrost progu bólu na nacisk oraz znaczący spadek dysfunkcji barku w porównaniu do stanu przed leczeniem (p < 0.001). Zaobserwowano znaczący wzrost zakresów zgięcia barku, abdukcji oraz rotacji zewnętrznej po leczeniu w porównaniu do stanu przed leczeniem w obu grupach A i B (p > 0.001). Procentowa zmiana w zgięciu, abdukcji i rotacji zewnętrznej w grupie A wynosiła odpowiednio 125,03%, 76,43% i 58,72%. W przeciwieństwie do tego, grupa B wykazała procentowe zmiany wynoszące odpowiednio 137,48%, 97,51% i 68,78% w zgięciu, abdukcji i rotacji zewnętrznej. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic między grupami przed leczeniem, co potwierdza wartość p większa niż 0,05. Analiza danych po leczeniu wykazała statystycznie istotny wzrost progu bólu na nacisk dla grupy A w porównaniu do grupy B (p < 0.001). Niemniej jednak, nie zaobserwowano znaczących różnic w dysfunkcji barku między dwoma grupami (p > 0.05). Po leczeniu zaobserwowano znaczący wzrost zakresu ruchu (ROM) dla zgięcia, rozciągnięcia i abdukcji w grupie B w porównaniu do grupy A (p < 0.001).
Wniosek. Stosowanie zarówno suchego igłowania, jak i techniki energii mięśniowej prowadzi do znaczącej poprawy w nasileniu objawów w zapaleniu torebki stawowej barku po mastektomii, z przewagą dla suchego igłowania.
Słowa kluczowe
zapalenie torebki stawowej, po mastektomii, próg bólu na nacisk, ból i wskaźnik niepełnosprawności barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena poziomu duszności i aktywności fizycznej wśród Polaków mieszkających w Polsce i w Wielkiej Brytanii podczas trzeciego roku pandemii COVID-19 – badanie pilotażowe

Monika Gałczyk, Anna Zalewska, Aneta Mierzejewska

 

Monika Gałczyk, Anna Zalewska, Aneta Mierzejewska – Assessment of dyspnoea and physical activity levels among Poles living in Poland and the United Kingdom in the third year of the COVID-19 pandemic – a pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 6-17

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A753

Streszczenie
Cel. Celem badania była ocena poziomu duszności i związku pomiędzy dusznością a aktywnością fizyczną wśród Polaków mieszkających w Polsce i w Wielkiej Brytanii w trzecim roku pandemii COVID-19.
Metody. Badania pilotażowe zostały przeprowadzone w styczniu 2023 roku. Autorzy badań otrzymali 200 kwestionariuszy od ankietowanych, którzy byli w przedziale wiekowym 18–69 lat (104 z Polski oraz 96 z Wielkiej Brytanii). Poziom duszności oceniono za pomocą kwestionariusza MRC (Medical Research Council Dyspnoea Scale). Poziom aktywności fizycznej mierzono Międzynarodowym Kwestionariuszem Aktywności Fizycznej (IPAQ).
Wyniki. W większości przypadków duszność występowała jedynie podczas dużych wysiłków fizycznych, a jej poziom zwiększał się z wiekiem i większą liczba zachorowań na COVID-19. Zaobserwowano tendencję do narastania duszności z obniżeniem się wyników MET dla umiarkowanej aktywności fizycznej. Kraj zamieszkania badanych nie był powiązany z poziomem duszności.
Wnioski. Zgodnie z zaleceniami należy monitorować poziom duszności u pacjentów po COVID-19, zwłaszcza u pacjentów w wieku zaawansowanym oraz u osób, które kilkukrotnie chorowały na COVID-19. Wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej może wpływać na zmniejszenie uczucia duszności.
Słowa kluczowe
COVID-19. duszność, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2