Autor: Ahmed Aboulfotouh Elsayed Abdallah, Wadida Hassan Abdelkader, Rania Nagy Karkousha, Hatem M. El Azizi

Naciąganie podczas leżenia na brzuchu a na plecach w leczeniu wypukliny krążka szyjnego: Randomizowane badanie kontrolowane

Ahmed Aboulfotouh Elsayed Abdallah, Wadida Hassan Abdelkader, Rania Nagy Karkousha, Hatem M. El Azizi

Ahmed Aboulfotouh Elsayed Abdallah, Wadida Hassan Abdelkader, Rania Nagy Karkousha, Hatem M. El Azizi – Prone Versus Supine Traction in Treatment of Cervical Disc Bulge: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 158-163

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Wypuklina krążka może prowadzić do ucisku na sąsiednie korzenie nerwu, powodując ubytki neurologiczne. Celem tego badania jest porównanie wpływu naciągania podczas leżenia na brzuchu i na plecach na funkcję szyi i na wielkość wypukliny krążka u pacjentów z wypukliną krążka szyjnego. Metody. Projekt randomizowanego kontrolowanego badania klinicznego przeprowadzonego na 45 pacjentach, u których zdiagnozowano wypuklinę krążka szyjnego na poziomie C5-C6 i / lub C6-C7. Wiek uczestników wahał się od 40 do 50 lat. Zostali oni losowo podzieleni na trzy równe grupy (A, B i C), trzy grupy były poddawane konwencjonalnej fizjoterapii z powodu wypukliny krążka szyjnego, w przypadku grupy B dodatkowo wprowadzono naciąganie podczas leżenia w pozycji na brzuchu i w przypadku grupy C – w pozycji na plecach. Wszyscy uczestnicy byli poddawani 3 sesjom tygodniowo przez jeden miesiąc. Oceny dokonano przed i po miesięcznym leczeniu za pomocą wskaźnika niesprawności szyi dla upośledzenia funkcji szyi, natomiast wielkość wypukliny krążka oceniano za pomocą rezonansu magnetycznego.
Wyniki. Zauważono istotny statystycznie spadek wyników wskaźnika niepełnosprawności szyi w trzech grupach po leczeniu w porównaniu z wynikami przed leczeniem z wysokim statystycznie istotnym spadkiem wyników w grupie B i C po leczeniu w porównaniu z grupą A, przy braku statystycznie istotnej różnicy między grupą B i C w wynikach po leczeniu. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic między pomiarami po leczeniu w porównaniu z tymi przed leczeniem dla trzech grup pod względem wielkości wypukliny krążka szyjnego.
Wnioski. Wprowadzenie naciągania szyjnego do programu konwencjonalnej fizjoterapii przy wypuklinie krążka szyjnego na poziomie C5-6 i/lub C6-7 może spowodować poprawę funkcji szyi w porównaniu do samej fizjoterapii. Pozycja pacjenta podczas naciągania nie ma wpływu na wynik.
Słowa kluczowe:
Naciąganie, krążek szyjny, wskaźnik niepełnosprawności szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ hipoterapii na wybrane czynniki fizyczne i psychiczne u dzieci z autyzmem

Włodzisław Kuliński, Łukasz Bomba

W. Kuliński, Ł. Bomba – The effect of hippotherapy on children with autism – physical and psychological factors. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 142-156

Streszczenie
Wstęp. Autyzm jest uznawany za zaburzenie rozwojowe, prawdopodobnie determinowane biologicznie i przejawiające się w różnych sferach funkcjonowania dziecka.
Cel. Celem badań była ocena wpływu rocznej hipoterapii na funkcjonowanie fizyczne i psychiczne u dzieci z autyzmem w wybranych obszarach.
Materiał i metody. Rodzice i dzieci chore na autyzm w wieku 5–7 lat, którzy w ostatnich 2 latach przebyły terapię z wykorzystaniem hipoterapii. W celu dokonania oceny wpływu rocznych oddziaływań wychowawczo-edukacyjnych na poszczególne sfery rozwojowe dzieci z autyzmem skorzystano ze zmodyfikowanej skali PEP-R, uzupełnionej kwestionariuszem własnej konstrukcji na temat cech demograficzno-społecznych oraz w zakresie przebiegu choroby. W analizie statystycznej stosowano test t-Studenta oraz współczynnik korelacji Pearsona. Za statystycznie znamienne przyjmowano te wyniki testów, dla których poziom istotności był mniejszy lub równy 0,05 (p < 0,05).
Wyniki. W toku rocznego procesu terapeutycznego z wykorzystaniem hipoterapii nastąpiła poprawa w rozwoju motoryki i reakcji emocjonalnych u dzieci z autyzmem. Wysoka motoryka dzieci z autyzmem ma pozytywny wpływ na sferą emocjonalną. Niższy stopień autyzmu cechuje wyższy poziom funkcjonowania fizycznego i psychicznego dzieci z autyzmem niż dzieci z umiarkowanym i dużym stopniem autyzmu.
Wnioski. Hipoterapia jest jednym z obszarów terapii osób z autyzmem.
Słowa kluczowe:
autyzm, leczenie, hipoterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ stymulacji wyzwalanej elektromiogramem w porównaniu do naprzemiennej stymulacji elektromiogramem na funkcje dłoni u pacjentów po udarze mózgu: Randomizowane badanie kontrolowane

Dany Alphonse Anwar Habib, Abeer AboBakr El-Wishy, Ebtessam Mohamed Fahmy, Heba A. Bahey El Deen, Shaimaa Shaheen Mohammed, Abd El-HamiedIbrahim El-Sayed Mohammad

Dany Alphonse Anwar Habib, Abeer AboBakr El-Wishy, Ebtessam Mohamed Fahmy, Heba A. Bahey El Deen, Shaimaa Shaheen Mohammed, Abd El-HamiedIbrahim El-Sayed Mohammad – Effect of Electromyogram-Triggered Stimulation versus Alternating Electromyogram Stimulation on Hand Functions in Chronic Stroke Patients: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 172-179

Streszczenie
Cel. Celem badania jest porównanie stymulacji wyzwalanej elektromiogramem z naprzemienną stymulacją elektromiogramem na funkcje ręki u pacjentów po udarze mózgu. Materiał i metody. Czterdziestu pięciu pacjentów obojga płci po udarze mózgu podzielono na 3 równe grupy (A, B i C). Każda grupa otrzymała ten sam opracowany program fizjoterapii do treningu funkcji rąk, ponadto do programu leczenia wprowadzono stymulację wyzwalaną elektromiogramem w grupie A i naprzemienną stymulację elektromiogramem w grupie B. Każdego pacjenta oceniono pod kątem sprawności manualnej przy użyciu testu block and box (przekładanie klocków z jednej komory pudła do drugiej w określonym czasie) i elektromiografii (EMG) w celu oceny maksymalnego momentu obrotowego mięśni przed i po dwóch miesiącach leczenia. Wyniki. We wszystkich grupach odnotowano znaczący wzrost sprawności manualnej i maksymalnego momentu obrotowego mięśni po leczeniu. Odsetek poprawy był wyższy w grupie B w porównaniu z innymi grupami. Wnioski. Wprowadzenie naprzemiennej stymulacji elektromiogramem lub stymulacji wyzwalanej elektromiogramem do zaprojektowanego programu fizjoterapii w celu treningu funkcji dłoni, poprawia funkcję dłoni i maksymalny moment obrotowy mięśni u pacjentów po udarze. Stymulacja naprzemienna elektromiogramem okazałą się bardziej skuteczna niż stymulacja wyzwalana elektromiogramem.
Słowa kluczowe:
Stymulacja wyzwalana elektromiogramem, stymulacja naprzemienna elektromiogramem, rehabilitacja, udar, funkcja dłoni
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ korekcji postawy, gdzie głowa jest wysunięta do przodu dodanej do ćwiczeń na stabilizację kręgosłupa lędźwiowego na organizację odcinka lędźwiowo-miednicznego u pacjentów z mechanicznym bólem krzyża: Randomizowane badanie kliniczne

Aliaa M Elabd, Ahmed I Elerian, Salah-Eldin B Ahmed, Haytham M Elhafez, Ahmed F Geneidy, Ahmed Atteya Ashour, Omar M Elabd

Aliaa M Elabd, Ahmed I Elerian, Salah-Eldin B Ahmed, Haytham M Elhafez, Ahmed F Geneidy, Ahmed Atteya Ashour, Omar M Elabd – Effect of Forward Head Posture Correction Added to Lumber Stabilization Exercises on Lumbopelvic Organization in Mechanical Low Back Pain Patients:A Randomized Clinical Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 132-140

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Chociaż ćwiczenia na stabilizację kręgosłupa lędźwiowego (LSE) są korzystne w przypadku przewlekłego mechanicznego bólu krzyża (CMLBP), zaleca się dalsze badania koncentrujące się na normalizacji strzałkowego ustawienia lędźwiowo-miednicznego. Osoby z głową wysuniętą do przodu (FHP) mogą mieć problem z regulacją statycznej pozycji wyprostowanej.
Cel. Niniejsze badanie zostało przeprowadzone w celu określenia wpływu wprowadzenia korekcji postawy, gdzie głowa jest wysunięta do przodu do programu ćwiczeń na stabilizację kręgosłupa lędźwiowego na ból, funkcje i ustawienie strzałkowe lędźwiowo-miedniczne u pacjentów z CMLBP. Materiały i metody. Czterdziestu dorosłych pacjentów z CMLBP i FHP przydzielono do jednej z dwóch grup. Grupa A wykonywała ćwiczenia korekcyjne FHP oraz program LSE przez 12 tygodni, podczas gdy grupa B była poddawana jedynie stabilizacji kręgosłupa lędźwiowego przez 12 tygodni. Głównym rezultatem była lordoza lędźwiowa (LL). Drugorzędne rezultaty obejmowały intensywność bólu, specyficzne funkcjonowanie fizyczne pleców, kąt czaszkowo-kręgowy (CVA), pochylenie miednicy (PT), zapadalność miednicza (PI) i nachylenie kości krzyżowej (SS). Pacjenci byli oceniani przed i po leczeniu przez osobę nieświadomą podziału pacjentów na grupy. Zgłoszone dane analizowano za pomocą Mixed-model-MANOVA.
Wyniki. Narzędzie MANOVA wskazało na istotną interakcję pomiędzy przynależnością do grupy a czasem (P = 0,00, Częściowe η2 = 0,65). Zaobserwowano obniżenie LL, bólu i SS w grupie A bardziej niż w grupie B. Czynność fizyczna, CVA i PT zwiększyły się w grupie A w porównaniu z grupą B. Nie zaobserwowano istotnej interakcji pomiędzy przynależnością do grupy a czasem dla PI. Porównania wewnątrzgrupowe ujawniły istotne różnice dla wszystkich mierzonych zmiennych w obu grupach z wyjątkiem CVA i PI w grupie kontrolnej.
Wnioski. Wprowadzenie korekcji FHP do programu LSE w ramach leczenia CMLBP wydawało się pozytywnie wpływać na ból, funkcjonowanie i organizację lędźwiowo-miedniczą.
Słowa kluczowe:
Ćwiczenia, bóle krzyża, postawa, stabilizacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Praktyka fizjoterapeutyczna w świetle medycyny opartej na dowodach naukowych

Piotr Bednarski

P. Bednarski – Physiotherapeutic practice in context of evidence-based medicine. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 122-130

Streszczenie
Rosnąca wśród fizjoterapeutów świadomość w zakresie praktyki opartej na dowodach w dalszym ciągu nie znajduje przełożenia w jej wdrożeniu do rutynowej praktyki klinicznej jako obowiązującego standardu. W niniejszym artykule omówiono niektóre z barier dotyczących uznawalnych dowodów oraz zaprezentowano możliwe rozwiązania dotyczące danych przedstawianych w świetle medycyny i praktyki opartej na dowodach naukowych.
Niniejsza praca ma charakter poglądowy. Celem opracowania jest usystematyzowanie dotychczasowej wiedzy dotyczącej zasad praktyki oraz medycyny opartej na dowodach naukowych w kontekście praktyki fizjoterapeutycznej.
Wnioskiem wysuniętym w artykule jest to, że w kontekście analizowanej praktyki fizjoterapeutycznej przy ocenie siły i charakteru dowodów należy wziąć pod uwagę połączenie trzech wymiarów – badań, doświadczenia klinicznego oraz preferencji pacjentów. Konieczne jest jednak ustalenie odpowiednich zasad, którymi powinno się kierować podczas ewaluacji interwencji podejmowanych przez fizjoterapeutę.
Słowa kluczowe:
praktyka fizjoterapeutyczna, medycyna oparta na dowodach naukowych, praktyka oparta na dowodach naukowych
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ pulsującego pola elektromagnetycznego na poziom bólu u kobiet z przewlekłym zapaleniem miednicy: Randomizowane badanie kontrolowane

Eman Abdelfatah Mohamed Elhosary, Hamada Ahmed Hamada, Mahmoud Ewidea, Zizi M. Ibrahim

Eman Abdelfatah Mohamed Elhosary, Hamada Ahmed Hamada, Mahmoud Ewidea, Zizi M. Ibrahim – Impact of pulsed electromagnetic on chronic pelvic inflammatory disease: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 116-120

Streszczenie
Cel. Choroba zapalna miednicy (PID) jest wywołanym infekcją zapaleniem górnych dróg rodnych u kobiet.  W niektórych przypadkach choroba nie reaguje na leczenie. Celem niniejszego badania było wykrycie wpływu pulsacyjnego pola elektromagnetycznego (PEMF) w leczeniu przewlekłej choroby zapalnej miednicy. Materiały i metody. Badanie zostało zaprojektowane jako pojedyncza ślepa, randomizowana próba kontrolowana. Czterdzieści kobiet chorych na PID w wieku od 20-40 lat; wskaźnik masy ciała (BMI) nie przekraczał 30 kg/m². Kobiety zostały losowo przydzielone do 2 równych grup: Grupa badana (A) otrzymywała doustny antybiotyk (doksycyklina 100 mg) dwa razy dziennie przez 7 dni oraz była poddawana działaniu pulsującego pola elektromagnetycznego przez 1 godzinę, 3 razy w tygodniu, 12 sesji z częstotliwością 50 Hz i intensywnością 60 G. Grupa kontrolna (B) została poddana rutynowemu leczeniu doustnymi antybiotykami (doksycyklina 100 mg) dwa razy dziennie przez 7 dni. Obie grupy oceniano za pomocą aktualnej skali natężenia bólu, oceny poziomu białka C-reaktywnego i OB we krwi przed leczeniem i po 12 sesjach pulsującego pola elektromagnetycznego. Wyniki. Wystąpiły istotne różnice w wynikach bólu przedstawionych jako średnia różnica (MD) i 95% przedział ufności (CI) (MD 2; 95% CI 1,8 do 2,21), OB (MD 16,75; 95% CI 13,973 do 19,52) i CRP (MD 35,8; 95% CI 31,97 do 39,63) w obu grupach. Istotną poprawę od momentu przed leczeniem zaobserwowano dla wszystkich zmiennych zależnych w grupie badanej (p < 0,05) oraz w nasileniu bólu i CRP w grupie kontrolnej. Wnioski. Pulsacyjne pole elektromagnetyczne powoduje poprawę w zakresie intensywności bólu i zmniejszenie stanu zapalnego mierzonego zmniejszeniem markerów stanu zapalnego w leczeniu chorób zapalnych miednicy.
Słowa kluczowe:
Choroba zapalna miednicy, pulsujące pole elektromagnetyczne, OB, białko C-reaktywne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Metody manualnej rehabilitacji oraz ocena ich skuteczności na przykładzie pacjenta po zwichnięciu stawu skroniowo-żuchwowego

Przemysław Pasiak, Tomasz Tomaszewski

P. Pasiak, T. Tomaszewski – Methods of manual rehabilitation and assessment of their effectiveness on the example of a patient after temporomandibular joint dislocation. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 108-114

Streszczenie
Wstęp. W pracy przedstawiono metody rehabilitacji stosowane przy schorzeniach w obrębie twarzoczaszki, a także omówiono najczęstsze przyczyny predysponujące do zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego. Zaburzenia te są problemem wielopłaszczyznowym. W ich procesie leczniczym, na różnych etapach, konieczny jest udział zarówno specjalistów chirurgii twarzowo-szczękowej, jak i ortodontów, logopedów, psychologów oraz fizjoterapeutów.
Cel pracy. Celem pracy było omówienie metod fizjoterapii stosowanych w leczeniu zaburzeń w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego oraz ocena ich skuteczności na przykładzie pacjenta po zwichnięciu prawego stawu skroniowo-żuchwowego.
Materiały i metody. W pracy opartej na opisie pacjenta, który zgłosił się do gabinetu fizjoterapii, u którego doszło do zwichnięcia prawego stawu skroniowo-żuchwowego, przedstawiono postępowanie lecznicze stosowane przez specjalistów z zakresu chirurgii szczękowo-twarzowej oraz fizjoterapeutów.
Wyniki. Wdrożenie rehabilitacji przyniosło następujące efekty: zwiększenie zakresu ruchomości żuchwy, zmniejszenie dolegliwości bólowych, redukcję obrzęku, rozluźnienie mięśni.
Wnioski. Fizjoterapia powinna być jednym z elementów kompleksowego leczenia pacjentów z zaburzeniami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych.
Słowa kluczowe:
staw skroniowo-żuchwowy, rehabilitacja, chirurgia szczękowo-twarzowa
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ elektrostymulacji interferencyjnej na odczuwanie bólu i poziom niepełnosprawności u pacjentów ze śródmiąższowym zapaleniem pęcherza moczowego: Randomizowane badanie kontrolowane

Ghada Ebrahim El Refaye, Hamada A. Hamada, Ibtissam M. Saab, Najlaa Fathi Ewais

Ghada Ebrahim El Refaye, Hamada A. Hamada, Ibtissam M. Saab, Najlaa Fathi Ewais – Effect of interferential Electrical Stimulation on pain perception and disability level on Interstitial Cystitis: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 102-106

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG140EA9

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego to szereg objawów urologicznych, które charakteryzują się bólem pęcherza, miednicy i cewki moczowej oraz irytującymi skutkami ubocznymi związanymi z oddawaniem moczu. International Continence Society scharakteryzowało chorobę jako protest na ból nadłonowy, utożsamiany z wypełnieniem pęcherza w połączeniu z różnymi objawami, na przykład nawrotami w ciągu dnia oraz w porze wieczornej, bez wykazanego zanieczyszczenia dróg moczowych lub innej widocznej patologii dolnych dróg moczowych. Cel. Zbadanie wpływu elektrostymulacji interferencyjnej na odczuwanie bólu i poziom niepełnosprawności w śródmiąższowym zapaleniu pęcherza. Uczestnicy i metody. W sumie 40 ochotniczek, u których zdiagnozowano śródmiąższowe zapalenie pęcherza. Ich wiek wahał się od 25 do 40 lat, a wskaźnik masy ciała wynosił >30 kg/m2. Uczestniczki zostały losowo przydzielone do dwóch równych grup; grupa (A) poddawana stymulacji interferencyjnej w dolnej części brzucha oprócz rutynowej interwencji medycznej lub grupa (B) poddawana wyłącznie rutynowej interwencji medycznej przez kolejnych 8 tygodni. Uczestniczki były oceniane pod kątem bólu za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), powiązanego wskaźnika niepełnosprawności przy użyciu poziomów wskaźnika objawów O’Leary-Sant lub wskaźnika śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego (ICSI) oraz stężenia kortyzolu we krwi. Pomiary wykonano przed i po ośmiu tygodniach interwencji. Wyniki. Analiza wyników wykazała istotne obniżenie wartości VAS (P < 0,0001), ICSI (P < 0,0001) oraz stężenia kortyzolu w osoczu (P < 0,0001) u uczestniczek z grupy (A) na koniec leczenia w porównaniu z grupą (B). Wniosek. Z tych wyników wynika, że wprowadzenie elektrostymulacji interferencyjnej do rutynowej interwencji medycznej miało bardzo dobry wpływ na leczenie objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze śródmiąższowym zapaleniem pęcherza, zwłaszcza bólu, poziomu kortyzolu w osoczu i związanych z tym niepełnosprawności.
Słowa kluczowe:
Prąd interferencyjny, odczuwanie bólu, stopień niepełnosprawności, śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Miejsce fizjoterapii ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń fizycznych oraz masażu w leczeniu chorych z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa

Mateusz Wojciech Romanowski

M. W. Romanowski – Place of physical therapy with particular emphasis on exercises and massage in the treatment of patients with Ankylosing Spondylitis. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 90-101

Streszczenie
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) jest przewlekłą, postępującą chorobą o charakterze zapalnym, która prowadzi do wielu zmian w narządzie ruchu. Proces ten obejmuje stawy krzyżowo-biodrowe, stawy i więzadła kręgosłupa, pierścienie włókniste oraz stawy obwodowe. Na ZZSK choruje od 0,1 do 0,5% populacji w środkowej Europie. Leczenie chorych z ZZSK wymaga przede wszystkim łączenia farmakoterapii z leczeniem niefarmakologicznym, które obejmuje głównie: ćwiczenia fizyczne, masaż, uczestnictwo w grupach samopomocy, edukację, terapię manualną, hydroterapię, elektroterapię, akupunkturę, balneoterapię, terapię spa, krioterapię ogólnoustrojową, modyfikację stylu życia. Dotychczas nie opracowano jednego, właściwego algorytmu leczenia niefarmakologicznego chorych z  ZZSK.
Słowa kluczowe:
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, fizjoterapia, reumatologia, ćwiczenia, masaż
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ rehabilitacji przedsionkowej na równowagę i koszt podwójnego zadania podczas chodzenia u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym: Randomizowane badanie kontrolowane

Bassam A. El-Nassag, Amina Awad

Bassam A. El-Nassag, Amina Awad – Influence of Vestibular Rehabilitation on Balance and Dual-Task Cost of Walking in Patients with Multiple Sclerosis: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 84-89

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1406E7

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Dysfunkcja równowagi i wysokie koszty podwójnego zadania to istotne cechy stwardnienia rozsianego (SM). Terapia rehabilitacji przedsionkowej (VRT) okazała się sprzyjać wynikom funkcjonalnym; jednak jej wpływ na równowagę dynamiczną i koszt podwójnego zadania podczas chodzenia (DTCW) w SM wymaga dalszych badań.
Cel. Zbadanie wpływu dodania VRT do treningu aerobowego na równowagę dynamiczną i DTCW u osób ze stwardnieniem rozsianym. Projekt. Pojedyncza ślepa, równoległa randomizowana próba kontrolowana.  Miejsce. Ambulatoryjna klinika na Wydziale Fizjoterapii i Oddziale Stwardnienia Rozsianego Kasr Al-Ainy, Uniwersytet w Kairze, Egipt. Uczestnicy. 40 pacjentów z remisyjno-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego. Leczenie. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy kontrolnej (n = 20) i grupy interwencyjnej (n = 20). Przez cztery kolejne tygodnie wszyscy pacjenci byli poddawani treningowi aerobowemu na rowerze stacjonarnym. W grupie interwencyjnej dodatkowo wprowadzono program VRT. Pomiary wyników. Berg Balance Scale (BBS), prędkość chodu badana w teście chodu na czas 10 metrów (10 m-TWT), (DTCW) i ogólny wskaźnik stabilności (SI).
Wyniki. Grupa interwencyjna wykazała znaczną poprawę w zakresie BBS (p = 0,02), SI na poziomach czwartym (p = 0,002) i siódmym (p = 0,03) oraz DTCW (p = 0,03) w porównaniu z grupą kontrolną. Szybkość chodzenia nie zmieniła się znacząco po leczeniu w grupach ani między grupami (P> 0,05). Wniosek. Wprowadzenie VRT do treningu aerobowego ma pozytywny wpływ na równowagę dynamiczną i koszt podwójnego zadania podczas chodzenia w SM.
Słowa kluczowe:
Stwardnienie rozsiane, rehabilitacja przedsionkowa, równowaga dynamiczna, koszt podwójnego zadania podczas chodzenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 … 101 102 103 104 105 … 140