Effect of foot orthoses on patellofemoral pain syndrome: A systematic review

Marihan Zakaria Aziz, Salwa Fadl Abd Elmajeed, Karima Abdelaty Hassan

Marihan Zakaria Aziz, Salwa Fadl Abd Elmajeed, Karima Abdelaty Hassan – Effect of foot orthoses on patellofemoral pain syndrome: A systematic review. Fizjoterapia Polska 2020; 20(5); 12-23

Streszczenie

Background. Although foot orthosis may play a role in treatment of patellofemoral pain syndrome, its significance is still conflicting and previous studies show a low level of evidence. Objective. To find the latest evidence regarding the effectiveness of foot orthosis (FO) on adult patients with patellofemoral pain syndrome (PFPS). Methods. A comprehensive electronic database search of PubMed, Cochrane Library Database, the Physiotherapy Evidence Database (Pedro), ProQuest, EBSCo host, and Ovid databases was performed for randomized controlled trials (RCTs) in English language since January 2000 till February 2019 on adults with patellofemoral pain syndrome treated by foot orthosis and physical therapy, with hand searching to reference lists of previous systematic reviews and included papers. At least one primary outcome measure for pain or function must have been reported. Two authors independently reviewed and assessed each citation for inclusion, The Cochrane risk of bias tool was used to rate methodological quality and risk of bias. Data was met analyzed when this was not possible, qualitative data analysis was performed. Results. A total of 9 RCTs with a total number of 415 patients (6 on non-runners and 3 on runners) were included. Findings were summarized in four main comparisons as follows 1)foot orthosis versus flat insoles these results showed the positive efficacy of FO on pain, function and muscular activity, 2) foot orthoses alone versus physiotherapy have a poor indication of PFO alone as an intervention alternative to physiotherapy for PFPS, 3)foot orthoses versus no treatment may provide greater improvements on pain, function and neuromotor changes than natural history concerning foot posture, and 4)foot orthoses combined physiotherapy is better than physiotherapy alone even though the success may relate to clinical foot predictors for foot orthosis. Conclusion. The clinical efficacy of foot orthoses may correlate with targeting specific individuals based on specific foot measures and the comfort perception of the orthosis. On the kinematics, foot orthosis may behave minor neuromotor activity changes at the lower extremity. The effects of combining foot orthoses with physical therapy may be superior to physical therapy alone and result in better outcomes.

Słowa kluczowe:
Patellofemoral pain syndrome, foot orthosis, systematic review
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of spinal mobilization with arm movements on kinesthetic awareness in patient with chronic cervical radiculopathy: Randomized controlled trial

Aida A Nassif, Fatma S Amin, Soheir S Rezkallah, Amr Hassan

Aida A Nassif, Fatma S Amin, Soheir S Rezkallah, Amr Hassan – Effect of spinal mobilization with arm movements on kinesthetic awareness in patient with chronic cervical radiculopathy: Randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(5); 6-11

Streszczenie

Background. Cervical radiculopathy (CR) is known as a severe neuromusculoskeletal condition which causes pain and physical disorders that both impair employment and quality of life. Spinal mobilization with arm movements (SMWAMs) is one of the methods in Mulligan’s techniques while residual discomfort is assumed to originate from the spine. Objective. This study aimed to assess the effect of SMWAMs on cervical proprioception and functional abilities in patient with cervical radiculopathy. Methods. Forty subjects of both sexes with chronic unilateral CR participated in the study, they were randomly assigned into two equal groups, Group A (experimental group): received SMWAMs in addition to a guide line protocol, group B (control group): received the guide line protocol, over four consecutive weeks, all subjects received 12 sessions. Outcome assessments included cervical proprioception using the cervical range of motion (CROM) and functional abilities using the cervical disability index (NDI) were assessed at baseline and 4 weeks’ post-intervention. Results. There was a statistical significant improvement in the experimental and control groups 4 weeks post-treatment for cervical proprioception and functional performance (p < 0.05). Concerning groups there was a significant difference between both groups regarding all measured variables in favor to the experimental group (p < 0.05). Conclusion. SMWAMs provides an additional effect in the management of chronic Cervical radiculopathy patients as it proprioception and functional performance.

Słowa kluczowe:
Cervical radiculopathy, Cervical proprioception, functional abilities, Mulligan, Spinal mobilization with arm movement
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ kriolipolizy w porównaniu z czterobiegunową radiofrekwencją na wiotkość skóry brzucha u kobiet po porodzie: randomizowane badanie kontrolowane

Hala Mohamed Emara, Hend A. Saad Ata, Hossam El Din Hussein Kamel

Hala Mohamed Emara, Hend A. Saad Ata, Hossam El Din Hussein Kamel – Effect of Cryolipolysis Versus Quadri-polar Radiofrequency on Abdominal Skin Laxity in Post Natal women: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 198-202

Streszczenie

Cel. Badanie zostało przeprowadzone w celu zbadania wpływu kriolipolizy i czterobiegunowej radiofrekwencji na kobiety po porodzie z wiotkością skóry brzucha. Materiały i metody. Czterdzieści kobiet po porodzie skarżyło się na wiotkość skóry brzucha po urodzeniu; kobiety zostały wybrane losowo ze szpitala uniwersyteckiego El Kasre El Ainy w Kairze. Zostały podzielone na dwie równe grupy: grupa (A) (n = 20) i grupa (B) (n = 20); grupa A została poddana ośmiu sesjom kriolipolizy przez 8 tygodni (1 sesja tygodniowo na okolice brzucha), czas trwania każdej sesji 20 minut; podczas gdy grupa (B) była poddawana nieinwazyjnej czterobiegunowej radiofrekwencji przez okres 8 tygodni (1 sesja tygodniowo na okolice brzucha), czas trwania każdej sesji 20 minut. Do oceny całościowej zastosowano pomiary BMI (kg/m2), obwodu talii i bioder, a do oceny wiotkości skóry przed i po interwencji zastosowano dwupunktową dyskryminację i ocenę fotograficzną. Wyniki. Wystąpiło istotne zmniejszenie (p <0,05) BMI, obwodu talii i bioder, oraz w zakresie dwupunktowej dyskryminacji w obu grupach w stanie po leczeniu w porównaniu ze stanem przed leczeniem. Wystąpiła również istotna różnica w dwupunktowej dyskryminacji między obiema grupami na korzyść grupy B. Również w obu grupach nastąpiła znacząca poprawa w ocenie fotograficznej w porównaniu ze stanem przed leczeniem (p <0,05) i istotna poprawa rozkładu w ocenie fotograficznej na korzyść grupy B w porównaniu z grupą A po leczeniu (p <0,05). Wniosek. Czterobiegunowa radiofrekwencja przynosi większą poprawę niż kriolipoliza w leczeniu kobiet po porodzie z wiotkością skóry brzucha.

Słowa kluczowe:
stan po porodzie, wiotkość skóry, kriolipoliza, radiofrekwencja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki ryzyka zaburzeń neurorozwojowych u dzieci urodzonych przedwcześnie

Kamila Włodarczyk, Małgorzata Domagalska-Szopa, María Eugenia Serrano

K. Włodarczyk, M. Domagalska-Szopa, M. Eugenia Serrano – Risk factors of neurodevolopmental disorders in preterm infant. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 190-197

Streszczenie

Wprowadzenie. Dzieci urodzone przedwcześnie są bardziej narażone na wystąpienie ośrodkowych zaburzeń rozwojowych. W większości przypadków nie jest możliwe określenie konkretnej ich przyczyny. Przegląd literatury przedmiotu wskazuje, że nie ma tu tylko jednej przyczyny, a raczej sekwencja niekorzystnych zdarzeń i okoliczności, zwanych czynnikami ryzyka. Czynniki ryzyka mogą wystąpić w czasie ciąży i porodu, dlatego zazwyczaj dzieli się je na następujące kategorie: 1) prenatalne, 2) porodowe i 3) poporodowe.
Celem niniejszego opracowania jest rozpoznanie zależności pomiędzy wcześniactwem a występowaniem innych czynników ryzyka rozwoju zaburzeń ruchowych pochodzenia ośrodkowego, związanych z przebiegiem ciąży, przebiegiem porodu oraz stanem dziecka po urodzeniu.
Materiał i metoda. Badaniami objęto 30 dzieci urodzonych przedwcześnie w wieku pomiędzy 3 a 5 miesięcy, które zostały zakwalifikowane do programu SYNAGIS. Niniejsze badanie polegało na zebraniu danych dotyczących obciążeń i objawów klinicznych związanych z porodem przedwczesnym, tj. wieku płodowego, masy urodzeniowej, punktacji w skali Apgar, wieku matki, a także obecności prenatalnych, perinatalnych i postnatalnych czynników ryzyka zaburzeń motorycznych u dzieci urodzonych przedwcześnie.
Wyniki i ich podsumowanie. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że dzieci urodzone przedwcześnie są bardziej narażone na ryzyko rozwoju zaburzeń neurorozwojowych. Wskazały jednocześnie na duży udział w tym ryzyku czynników postnatalnych, związanych z niedojrzałością układu oddechowego, a bezpośrednio wynikających z porodu przedwczesnego.

Słowa kluczowe:
wcześniak, czynniki ryzyka, zaburzenia neurorozwojowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ równoczesnego treningu aerobowego i siłowego na chwyt dłoni po ranach postrzałowych w kończynie górnej: randomizowana próba kontrolowana

Zakaria Mowafy Emam Mowafy, Mohamed Ali Elsafory, Ashraf Ahmed Mohamed Enb

Zakaria Mowafy Emam Mowafy, Mohamed Ali Elsafory, Ashraf Ahmed Mohamed Enb – Effect of Concurrent Training on Hand Grip after Gunshot Wounds in Upper Extremity: A Randomized Controlled Trial – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 184-188

Streszczenie

Cel. Ocena wpływu równoczesnego treningu aerobowego i siłowego na chwyt ręki po ranach postrzałowych w kończynie górnej. Projekt. Randomizowane badanie kontrolowane metodą pojedynczo ślepej próby. Metody. W badaniu wzięło udział czterdziestu pacjentów z ranami postrzałowymi kończyn górnych, rekrutowanych ze szpitala policyjnego w Egipcie; ich wiek wahał się od 20 do 50 lat. Zapewniono poufność. Zostali przydzieleni losowo do dwóch grup o jednakowej liczbie po 20 pacjentów: grupa badana (A) oprócz tradycyjnego programu fizjoterapeutycznego była poddawana równoczesnemu treningowi aerobowemu i siłowemu, podczas gdy grupa kontrolna (B) była poddawana wyłącznie tradycyjnemu programowi fizjoterapeutycznemu. Wszystkie zabiegi dotyczyły chorej kończyny górnej i odbywały się 3 razy w tygodniu przez 8 tygodni. Do oceny niesprawności kończyny górnej zastosowano skalę kwestionariusza oceny niepełnosprawności ramienia, barku i ręki (DASH), a do oceny siły chwytu dłoni (HGS) wykorzystano dynamometr firmy Jamar. Statystyki opisowe jako średnią, odchylenie standardowe, minimum i maksimum obliczono dla każdej grupy. Dla porównania (HGS) i (DASH) pomiędzy obiema grupami przeprowadzono niesparowany test t. Sparowany test t przeprowadzono w celu porównania (HGS) i (DASH) przed i po leczeniu w każdej grupie. Jako poziom istotności przyjęto punkt alfa 0,05.
Wyniki. W porównaniu ze stanem przed leczeniem, HGS/DASH poprawił się po leczeniu w grupie A i B. Między grupami stwierdzono istotną statystycznie różnicę między średnią wartością wszystkich zmiennych zależnych w grupie A a odpowiadającą im wartością w grupie B. Wniosek: Równoczesny trening aerobowy i siłowy był skuteczny i korzystny w poprawie siły chwytu dłoni po ranach postrzałowych w kończynie górnej, co przejawiało się wysokim wzrostem (HGS) i znacznym spadkiem (DASH).

Słowa kluczowe:
Kwestionariusz oceny niepełnosprawności ramienia, barku i ręki (DASH), trening aerobowy i siłowy, siła chwytu dłoni, rany postrzałowe w kończynie górnej i dynamometr firmy Jamar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wypalenie zawodowe pielęgniarek psychiatrycznych a cechy środowiska pracy – doniesienie wstępne

Joanna Spurek, Agnieszka Kotarba, Ewa Borowiak

J. Spurek, A. Kotarba, E. Borowiak – Occupational burnout of psychiatric nurses vs. characteristics of the work environment – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 174-183

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena poziomu wypalenia zawodowego oraz ocena zależności między wypaleniem zawodowym a cechami środowiska pracy w grupie pielęgniarek psychiatrycznych.
Materiał i metodyka. Badanie przeprowadzono w grupie 100 osób personelu pielęgniarskiego (94 kobiety, 6 mężczyzn), pracującego na oddziałach psychiatrycznych na terenie województwa mazowieckiego. Do oceny zmiennych zastosowano autorski kwestionariusz ankiety socjodemograficznej oraz kwestionariusze: Wypalenia Zawodowego (Link Burnout Questionnaire – LBQ), Psychospołeczne Warunki Pracy, cz. III – Skala wsparcia psychospołecznego, a także Skalę Ryzyka Psychospołecznego, część D – Ochrona zdrowia.
Wyniki. Wszystkie wyniki w poszczególnych wymiarach wypalenia zawodowego ukształtowały się na poziomie średnim. Zarówno częstość występowania zagrożeń psychospołecznych w miejscu pracy, jak i ich stresogenność były wyższe niż średni wynik dla wskaźników wg norm dla sektora ochrony zdrowia. Ujawniono związek między czynnikami psychospołecznymi a wymiarami wypalenia zawodowego oraz otrzymywanym wsparciem społecznym a poziomem wypalenia zawodowego.
Wnioski. Wypalenie zawodowe w grupie pielęgniarek psychiatrycznych dotyczy przede wszystkim braku zaangażowania w relacje z pacjentami oraz wyczerpania psychofizycznego. Poziom wypalenia zawodowego pielęgniarek psychiatrycznych jest zależny od cech ich środowiska pracy. Wsparcie społeczne w środowisku pracy zmniejsza ryzyko wypalenia zawodowego w grupie pielęgniarek psychiatrycznych. Istnieje konieczność zidentyfikowania cech środowiska pracy determinujących wypalenie zawodowe fizjoterapeutów.

Słowa kluczowe:
wypalenie zawodowe, pielęgniarstwo psychiatryczne, środowisko pracy, czynniki psychospołeczne, wsparcie społeczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ akupresury na poziom prostaglandyny F2α w pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu: randomizowane badanie kontrolowane

Mohamed A. Awad, Esraa A. Khowailed, Amir A. Gabr, Magda Ramadan Zahran, Doaa A. Osman

Mohamed A. Awad, Esraa A. Khowailed, Amir A. Gabr, Magda Ramadan Zahran, Doaa A. Osman – Effect of acupressure on prostaglandin F2α in primary dysmenorrhea: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 168-173

Streszczenie

Cele. Udokumentowano, że akupresura ma korzystny wpływ na zmniejszenie nasilenia bólu w pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu; jednak w żadnym z poprzednich badań nie oceniano wpływu akupresury na poziom prostaglandyn u kobiet z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem. To badanie miało na celu zbadanie wpływu akupresury na poziom prostaglandyny F2α (PGF2α) w pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu.
Metody. W badaniu wzięło udział łącznie 50 dorosłych kobiet z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem. Ich wiek wahał się od 19 do 27 lat, a wskaźnik masy ciała (BMI) wahał się od 20 do 25 kg/m2. Uczestniczki zostały losowo podzielone na 2 równe grupy. W grupie (A) zastosowano modyfikację żywieniową przez 3 kolejne cykle miesiączkowe, podczas gdy w grupie (B) zastosowano tę samą modyfikację żywieniową oraz akupresurę w punkcie wątroby (LIV3) przez 3 kolejne cykle miesiączkowe. Przede wszystkim oceniano poziom PGF2α w osoczu; ból określano przy użyciu krótkiego kwestionariusza do oceny bólu McGilla. Miary wyników oceniano przed i po leczeniu.
Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało, że nastąpiło znaczne obniżenie poziomu PGF2α oraz w zakresie wyników uzyskanych w kwestionariuszu do oceny bólu McGilla (p < 0.0001) na korzyść grupy (B).
Wnioski. Akupresura jest skuteczna w leczeniu kobiet z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem poprzez zmniejszenie poziomu PGF2α oraz wyników uzyskanych w kwestionariuszu do oceny bólu McGilla.

Słowa kluczowe:
akupresura, prostaglandyna F2α, krótka forma kwestionariusza do oceny bólu McGilla, pierwotne bolesne miesiączkowanie
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Text Neck – problem współczesny

Wojciech Błachnio

W. Błachnio – Text Neck – a contemporary problem. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 160-166

Streszczenie

Trudno wyobrazić sobie współczesny świat bez technologii informatycznej, a ludzi bez komputerów, laptopów czy smartfonów. Zagrożenia, które powodują współczesne technologie, w dużej mierze dotyczą zaburzeń postawy ciała. W artykule, na podstawie zgromadzonej literatury anglojęzycznej, rozpatruję najbardziej charakterystyczne z tych zagrożeń, jakim jest „text neck”, mało znane w Polsce schorzenie – zespół szyi tekstowej. Niniejszy artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie: czym jest „text neck”?

Słowa kluczowe:
szyja tekstowa, ból szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapia podciśnieniowa a światło spolaryzowane w leczeniu odleżyn: randomizowane badanie kontrolowane

Haidy N. Ashem, Rami L. Abbas, Hamada A. Hamada, Marwa M. Eid

Haidy N. Ashem, Rami L. Abbas, Hamada A. Hamada, Marwa M. Eid – Vacuum Assisted Closure Therapy Versus Polarized Light in The Treatment of Pressure Ulcer: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 154-159

Streszczenie

Cel. Niniejsze badanie zostało przeprowadzone w celu określenia wpływu terapii podciśnieniowej (VAC – vacuum assisted closure therapy) w porównaniu z terapią światłem spolaryzowanym lub światłem bioptronowym (BLT) w leczeniu odleżyn. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział sześćdziesięciu pacjentów obojga płci, cierpiących na odleżyny stopnia II i III według European Pressure Ulcer Advisory Panel (NPUAP) [Europejski Panel Doradczy ds. Odleżyn], poddawanych tradycyjnemu leczeniu, którzy zostali losowo przydzieleni do dwóch grup; grupa A była poddawana terapii światłem spolaryzowanym trzy razy w tygodniu przez 8 tygodni, a grupa B była poddawana terapii podciśnieniowej codziennie przez 8 tygodni. Oprócz rejestracji posiewów rany, dokonano oceny powierzchni rany (WSA) i głębokości rany przed rozpoczęciem leczenia i na koniec leczenia po 8 tygodniach. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała zmniejszenie powierzchni i głębokości odleżyn po leczeniu w obu grupach ze znaczącym zmniejszeniem powierzchni i głębokości odleżyn w przypadku grupy, w której stosowano terapię światłem spolaryzowanym. Wniosek. Można stwierdzić, że zarówno terapia światłem spolaryzowanym, jak i terapia podciśnieniowa miały znaczący wpływ na gojenie się odleżyn, ze znaczącym zmniejszeniem powierzchni i głębokości odleżyn w przypadku zastosowania terapii przy użyciu światła spolaryzowanego w porównaniu z terapią podciśnieniową.

Słowa kluczowe:
terapia światłem spolaryzowanym lub światłem bioptronowym, terapia podciśnieniowa, odleżyny
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postawy uczniów szkół ponadgimnazjalnych wobec osób z niepełnosprawnością

Ewa Puszczałowska-Lizis, Sylwia Kędzior, Izabela Zbrońska, Sabina Lizis

E. Puszczałowska-Lizis, S. Kędzior, I. Zbrońska, S. Lizis – Attitudes of high school students towards people with disabilities. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 144-153

Streszczenie

Wstęp. Postawa społeczna to względnie trwały układ przekonań, emocji, uczuć i zachowań w odniesieniu do danego obiektu / osoby, będący efektem oddziaływań, jakim człowiek jest poddawany przez całe swoje życie. Celem pracy była ocena postaw młodzieży szkół ponadgimnazjalnych wobec osób z niepełnosprawnością.
Materiał i metody. Sondażem diagnostycznym z wykorzystaniem ankiety autorskiej i Skali Postaw Wobec Osób Niepełnosprawnych w szkołach ponadgimnazjalnych objęto 287 uczniów, w tym 122 kobiety i 165 mężczyzn. Analizę wyników wykonano przy użyciu testów: chi-kwadrat, U Manna–Whitneya, ANOVA Kruskala–Wallisa, post-hoc porównań wielokrotnych.
Wyniki. Stwierdzono statystycznie istotne zależności między płcią a częstością zachowań typu ironizowanie i drwiny pod adresem osób z niepełnosprawnością (p < 0,001) oraz uczestnictwem w akcjach na rzecz niepełnosprawnych (p < 0,001). Płeć różnicowała stosunek do akcji charytatywnych na rzecz osób z niepełnosprawnością (p < 0,001), a typ szkoły dywersyfikował postawy młodzieży ponadgimnazjalnej wobec niepełnosprawnych (p = 0,003).
Wnioski. Mężczyźni częściej ironizują i kierują drwiny pod adresem osób z niepełnosprawnością. Kobiety mają lepszy stosunek do akcji charytatywnych na rzecz niepełnosprawnych i częściej w nich uczestniczą. Uczniowie liceów prezentują zdecydowanie bardziej pozytywne postawy niż reprezentanci szkół zawodowych i techników.

Słowa kluczowe:
wpływy społeczne, stereotypy, odrzucenie, akceptacja, socjalizacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 98 99 100 101 102 140