Tag: Sumaryanto

Wpływ metod rehabilitacji hydroterapeutycznej i ćwiczeń lądowych: optymalizacja powrotu do zdrowia po urazie ACL u piłkarzy

Arif Kurniawan, Sumaryanto, Sulistiyono, Ali Munir, Andy Widhiya Bayu Utomo

Arif Kurniawan, Sumaryanto, Sulistiyono, Ali Munir, Andy Widhiya Bayu Utomo – The influence of hydrotherapy rehabilitation methods and land exercises: optimization of ACL injury recovery in football athletes –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(4); 150-157

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZGA4313SX3

Streszczenie
Uraz więzadła krzyżowego przedniego (ACL) jest częstym schorzeniem wśród piłkarzy, które może znacząco wpłynąć na ich wyniki sportowe i karierę. Optymalny powrót do zdrowia wymaga skutecznych metod rehabilitacji, aby zawodnicy mogli bezpiecznie i efektywnie wrócić do rywalizacji. Celem tego badania była analiza wpływu metod rehabilitacji hydroterapeutycznej i ćwiczeń lądowych na powrót do zdrowia po urazie ACL, w szczególności pod kątem poprawy zakresu ruchu (ROM) zgięcia i wyprostu stawu kolanowego. Zastosowano schemat badania z dwiema grupami (pretest–posttest), obejmujący grupę rehabilitacji hydroterapeutycznej i grupę ćwiczeń lądowych. Zakres ruchu w stawie kolanowym mierzono za pomocą goniometru. Wyniki testu t dla prób zależnych wykazały, że obie metody istotnie poprawiły ROM w zgięciu i wyproście (p = 0,000). Wnioski sugerują, że obie metody są skuteczne w przyspieszaniu procesu powrotu do zdrowia po urazie ACL. Dlatego zaleca się ich stosowanie w programach rehabilitacji ACL, zwłaszcza we wczesnej fazie powrotu do zdrowia. Niniejsze badanie wnosi wkład w rozwój skutecznych, opartych na dowodach strategii rehabilitacyjnych dla praktyków medycyny sportowej.
Słowa kluczowe
rehabilitacja, hydroterapia, ćwiczenia lądowe, ACL, sportowcy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ torowania nerwowo-mięśniowego (PNF) na ból dolnego odcinka kręgosłupa pochodzenia mięśniowego. Przegląd literatury

Arief Noor Rokhman, Sumaryanto, Sulistiyono

Arief Noor Rokhman, Sumaryanto, Sulistiyono
– How does proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) affect low back pain myogenic? Literature study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(4); 14-20

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZGA43145SX

Streszczenie
Wprowadzenie. Torowanie nerwowo-mięśniowe (PNF) to jedna z metod terapeutycznych stosowanych w leczeniu zaburzeń funkcjonalnych odcinka lędźwiowego u osób z bólem dolnego odcinka kręgosłupa pochodzenia mięśniowego (LBP). PNF może poprawiać kontrolę lokalną stawów, czułość mięśni oraz reakcję narządów proprioceptywnych, takich jak wrzecionka mięśniowe i narządy ścięgniste Golgiego. U osób z LBP pochodzenia mięśniowego zastosowanie PNF może zmniejszać ból, wspomagać aktywację mięśni i zwiększać zakres ruchu (ROM).
Cel. Celem pracy jest ocena skuteczności PNF w redukcji bólu, zwiększeniu siły mięśniowej i poprawie mobilności u pacjentów z LBP pochodzenia mięśniowego.
Metody. Wyszukiwanie literatury przeprowadzono za pomocą narzędzia Publish or Perish (Harzing), wykorzystując bazę danych Scopus. Przegląd oparto na wytycznych PRISMA. Po zastosowaniu kryteriów wykluczenia do analizy włączono dziewięć artykułów. Proces selekcji i zarządzania literaturą wspierany był przez aplikację Mendeley.
Wyniki. Analiza wskazuje, że stosowanie PNF jest korzystne w leczeniu LBP pochodzenia mięśniowego, ponieważ poprawia stabilność stawów, pobudliwość proprioceptorów i aktywację mięśni. Lepsza czułość proprioceptywna przekłada się na poprawę funkcji odcinka lędźwiowego.
Wnioski. Torowanie nerwowo-mięśniowe (PNF) ma potencjał terapeutyczny w leczeniu bólu dolnego odcinka kręgosłupa pochodzenia mięśniowego. Mimo obiecujących wyników, potrzebne są dalsze, silniej udokumentowane badania kliniczne. Specjaliści, tacy jak lekarze i fizjoterapeuci, powinni rozważyć włączenie technik PNF do planów terapii pacjentów z LBP o podłożu mięśniowym.
Słowa kluczowe
torowanie nerwowo-mięśniowe, pogorszenie funkcji, ból dolnego odcinka kręgosłupa pochodzenia mięśniowego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rozwój fizyczny młodych piłkarzy nożnych – przegląd systematyczny

Muhammad Fatih Humam, Sumaryanto, Sulistiyono, Zaza Afnindar Fakhrurozi, Inas Gita Amalia, Yanuar Rachman Sadewa

Muhammad Fatih Humam, Sumaryanto, Sulistiyono, Zaza Afnindar Fakhrurozi, Inas Gita Amalia, Yanuar Rachman Sadewa – Physical development of youth football players – a systematic review –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 355-360

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19WQJ2

Streszczenie
W ostatnich latach rozwój fizyczny młodych piłkarzy nożnych przyspieszył znacząco, co odzwierciedla rosnącą świadomość znaczenia wysokiej jakości treningu i przygotowania fizycznego dla wzrostu i wytrzymałości podczas treningów i meczów. Celem niniejszego badania była systematyczna ocena rozwoju fizycznego młodych piłkarzy nożnych z zastosowaniem metodologii PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses). Przegląd obejmuje badania opublikowane w ostatnich pięciu latach w czasopismach indeksowanych i podkreśla kluczowe wyniki dotyczące skuteczności różnych programów rozwoju fizycznego dla młodych piłkarzy. Wyniki wskazują, że monitorowanie parametrów fizycznych, stosowanie testów biegowych, wykorzystywanie eksperymentalnych metodologii oraz włączanie programów rozciągających i przekrojowych to skuteczne strategie poprawy rozwoju fizycznego młodych zawodników. Co więcej, takie programy treningowe sprzyjają rozwojowi młodych sportowców zdolnych do awansu na poziom profesjonalny.
Słowa kluczowe
rozwój fizyczny, młodzi piłkarze nożni
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń z piłką medyczną i opaskiem oporu na wydajność z rzutu rzutów młodych graczy piłki nożnej

Muhammad Fatih Humam, Sumaryanto, Sulistiyono, Ariadin, Galih Pamungkas, Sunaryo

 

Muhammad Fatih Humam, Sumaryanto, Sulistiyono, Ariadin, Galih Pamungkas, Sunaryo – The effect of medicine ball and resistance band exercises on throw-in performance in youth soccer players –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 455-464

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1RQ6F

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego badania było: (1) zbadanie wpływu ćwiczeń z piłką lekarską i taśmami oporowymi na długość wyrzutu z autu u młodych piłkarzy nożnych, w szczególności zawodników SSB Gama FC; (2) określenie wpływu wysokiej i niskiej siły mięśni ramion na długość wyrzutu z autu; oraz (3) zbadanie interakcji między rodzajem ćwiczeń a siłą mięśniową w kontekście skuteczności wyrzutu.
Metody. W badaniu wzięło udział 28 zawodników wybranych metodą doboru celowego. Zastosowano plan badania czynnikowego 2×2. Siłę mięśni ramion mierzono za pomocą dynamometru ręcznego, a odległość wyrzutu z autu mierzono w metrach. Analizę danych przeprowadzono przy poziomie istotności 0,05, stosując analizę wariancji (ANOVA) dwuczynnikową.
Wyniki. W obu grupach ćwiczeniowych (piłka lekarska i taśmy oporowe) stwierdzono istotną poprawę długości wyrzutu z autu (p < 0,05). W grupie ćwiczącej z piłką lekarską średnia długość wyrzutu wzrosła z 6,66 m do 8,65 m (wzrost o 1,99 m), natomiast w grupie z taśmami oporowymi z 6,38 m do 8,87 m (wzrost o 2,49 m). Wyniki te wskazują, że ćwiczenia z taśmami oporowymi są skuteczniejsze niż ćwiczenia z piłką lekarską w poprawie długości wyrzutu. Nie stwierdzono jednak istotnych różnic między zawodnikami o wysokiej i niskiej sile mięśniowej ramion (p > 0,05). Zaobserwowano natomiast istotny efekt interakcji między rodzajem ćwiczeń a siłą mięśniową (p < 0,05), co oznacza, że skuteczność ćwiczeń może zależeć od siły mięśni poszczególnych zawodników.
Wnioski. Ćwiczenia z taśmami oporowymi mają większy wpływ na poprawę wyrzutu z autu niż ćwiczenia z piłką lekarską u młodych piłkarzy, a zależność od siły mięśni ramion powinna być brana pod uwagę przy planowaniu treningu.
Słowa kluczowe
piłka lekarska, taśma oporowa, wyrzut z autu, siła mięśni ramion, piłka nożna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ programu zdrowia szkolnego i zaangażowania rodziców na zachowania zdrowotne uczniów: badanie korelacyjne

Fajar Dwi Wijayanto, Sumaryanto, Abdul Alim, Hedi Ardiyanto Hermawan, Nevitaningrum

Fajar Dwi Wijayanto, Sumaryanto, Abdul Alim, Hedi Ardiyanto Hermawan, Nevitaningrum – The impact of school health program and parental involvement on student health behaviors: a correlational study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 280-289

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1OY4I

Streszczenie
Cele badania. Celem badania było zbadanie (1) związku między wdrażaniem programu zdrowia szkolnego (UKS, Usaha Kesehatan Sekolah) a rozwojem zachowań prozdrowotnych u uczniów szkół podstawowych; (2) związku między zaangażowaniem rodziców a rozwojem zachowań prozdrowotnych u uczniów szkół podstawowych; oraz (3) łącznego wpływu programu zdrowia szkolnego i zaangażowania rodziców na rozwój zachowań prozdrowotnych u uczniów szkół podstawowych oraz określenie, który czynnik wywiera większy wpływ.
Materiał i metody. Zastosowano korelacyjny, ilościowy model badawczy, wykorzystując ankietę przeprowadzoną wśród próby 214 uczniów klas 4–6, proporcjonalnie wybranych z populacji 2 131 uczniów w Kapanewon Imogiri, Yogyakarta. Narzędziem badawczym były kwestionariusze oceniające wdrażanie programu zdrowia szkolnego, zachowania zdrowotne uczniów oraz zaangażowanie rodziców. Analiza danych obejmowała analizę regresji wielokrotnej po sprawdzeniu założeń normalności i liniowości.
Wyniki. Wyniki wykazały istotną dodatnią korelację między: 1) wdrażaniem programu zdrowia szkolnego a zachowaniami prozdrowotnymi uczniów (F = 11,248, p < 0,05); oraz 2) zaangażowaniem rodziców a zachowaniami prozdrowotnymi uczniów (F = 24,739, p < 0,05). Ponadto analiza wykazała, że 3) zarówno program zdrowia szkolnego, jak i zaangażowanie rodziców w istotny sposób wpływają na zachowania prozdrowotne uczniów, przy czym zaangażowanie rodziców wykazuje silniejszy wpływ (Beta = 0,362) w porównaniu do programu zdrowia szkolnego (Beta = 0,243). Analiza współliniowości nie wykazała istotnych problemów w modelu, przy wartości tolerancji wynoszącej 0,911 i wskaźniku inflacji wariancji (VIF) równym 1,098.
Wnioski. Badanie podkreśla kluczową rolę zarówno programu zdrowia szkolnego, jak i zaangażowania rodziców w kształtowaniu zachowań prozdrowotnych wśród uczniów szkół podstawowych. Jednakże rola rodziców miała bardziej dominujący wpływ. Wyniki wskazują na potrzebę synergicznego podejścia, obejmującego współpracę szkół i rodzin w celu stworzenia środowiska sprzyjającego rozwojowi zdrowego stylu życia dzieci.
Słowa kluczowe
program zdrowia szkolnego, zaangażowanie rodziców, zachowanie zdrowotne, uczniowie szkół podstawowych
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność metody masażu terapeutycznego Ali Satia Graha w zwiększaniu zakresu ruchu i redukcji bólu kolana u osób w wieku przedstarczym

Putriana Damayanty, Sumaryanto, Sigit Nugroho, Deva Maharani Putri, Danny Eka Wahyu Saputra

Putriana Damayanty, Sumaryanto, Sigit Nugroho, Deva Maharani Putri, Danny Eka Wahyu Saputra – Effectiveness of Ali Satia Graha massage therapy method on increasing range of motion and reducing knee pain in pre-elderly –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 385-391

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8W4X2

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest ocena skuteczności metody masażu terapeutycznego Ali Satia Graha w zwiększaniu zakresu ruchu (Range of Motion – ROM) oraz redukcji bólu kolana u osób w wieku przedstarczym. Badanie ma charakter preeksperymentalny z wykorzystaniem projektu badawczego One Group Pretest-Posttest. Populację w badaniu stanowiły osoby w wieku przedstarczym z urazami kolan, korzystające z usług Terapii Masażem Urazów Sportowych metodą Ali Satia Graha w Plaza UNY. Zastosowano metodę doboru przypadkowego (sampling incydentalny), a próba wyniosła 17 osób. Zebrano następujące dane:
(1) Zakres ruchu (ROM) stawu kolanowego mierzono przy pomocy goniometru.
(2) Ból stawu kolanowego oceniano przy użyciu skali numerycznej (Numeric Rating Scale – NRS).
Do analizy danych zastosowano ilościową analizę opisową oraz testowanie hipotez za pomocą testu rang Wilcoxona z poziomem istotności wynoszącym 5%. Wyniki badania wykazały, że:
(1) masaż terapeutyczny zmniejszał ból przy zginaniu stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 54,9%, (2) masaż terapeutyczny zmniejszał ból przy prostowaniu stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 56,1%, (3) masaż terapeutyczny zwiększał zakres ruchu (ROM) zginania stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 10,2%, (4) masaż terapeutyczny zwiększał zakres ruchu (ROM) prostowania stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 48,8%.
Podsumowując, masaż terapeutyczny stosowany w ramach usługi Terapii Masażem Urazów Sportowych metodą Ali Satia Graha okazał się skuteczny w zwiększaniu zakresu ruchu i redukcji bólu stawu kolanowego u osób w wieku przedstarczym.
Słowa kluczowe
masaż terapeutyczny, ROM kolana, ból kolana
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ modeli nauczania i motywacji do nauki na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych w ramach wychowania fizycznego

Oktaviarini Yahya Rahmadhanty, Sumaryanto, Yudanto

Oktaviarini Yahya Rahmadhanty, Sumaryanto, Yudanto. – The influence of learning models and learning motivation in improving social skills of vocational high school students in physical education –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 153-160

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8P6R7

Streszczenie
Celem badania jest: (1) zbadanie różnic w wpływie modelu nauczania STAD oraz nauczania rówieśniczego na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, (2) zbadanie różnic w wpływie wysokiej i niskiej motywacji do nauki na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, (3) zbadanie interakcji między modelem nauczania STAD, nauczaniem rówieśniczym i motywacją do nauki w kontekście poprawy umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych.
Materiał i metody. Badanie miało charakter quasi-eksperymentalny z zastosowaniem schematu czynnikowego 2 x 2. Przedmiotem badania byli uczniowie Państwowego Zespołu Szkół Zawodowych w Depok, w liczbie 20 uczniów.
Wyniki. (1) Na podstawie wyników badania stwierdzono istotne różnice w wpływie modelu nauczania STAD i nauczania rówieśniczego na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, z wartością istotności p wynoszącą 0,000. Grupa stosująca model nauczania rówieśniczego osiągnęła wyższe (lepsze) wyniki niż grupa stosująca model STAD. (2) Wyniki badania wykazały istotne różnice w wpływie wysokiej i niskiej motywacji do nauki na umiejętności społeczne uczniów, co potwierdza wartość p wynosząca 0,004. Uczniowie o wysokim poziomie motywacji do nauki mają lepsze umiejętności społeczne niż uczniowie o niskim poziomie motywacji. (3) Wyniki badania wykazały istotną interakcję między modelem nauczania STAD, nauczaniem rówieśniczym a motywacją do nauki w kontekście poprawy umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych, z wartością istotności p wynoszącą 0,000.
Wnioski. Badania nad wpływem modelu nauczania STAD i nauczania rówieśniczego na rozwój umiejętności społecznych uczniów szkół zawodowych w ramach wychowania fizycznego wykazały znaczący pozytywny wpływ na poprawę umiejętności społecznych uczniów. Wyniki te mają istotne znaczenie dla rozwoju edukacji w szkołach zawodowych.
Słowa kluczowe
model nauczania, STAD, nauczanie rówieśnicze, umiejętności społeczne, wychowanie fizyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ 12-tygodniowego treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała na sprawność fizyczną oficerów marynarki wojennej

Zulkarnaen, Sumaryanto, Ahmad Nasrulloh, Ari Iswanto, Susanto

Zulkarnaen, Sumaryanto, Ahmad Nasrulloh, Ari Iswanto, Susanto – The effect of 12 weeks of bodyweight circuit training on the physical fitness of naval officers – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 337-343

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG56087ES

Streszczenie
Celem tego badania jest: 1) określenie różnicy w wpływie treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała i treningu Tabata na sprawność fizyczną uczestników kursu Dikreg Seskoal, 2) określenie różnicy w wpływie intensywności ćwiczeń (wysoka i niska intensywność) na sprawność fizyczną uczestników kursu Dikreg Seskoal, 3) określenie interakcji pomiędzy treningiem obwodowym z wykorzystaniem masy ciała i treningiem Tabata a intensywnością ćwiczeń (wysoka i niska intensywność) na sprawność fizyczną uczestników kursu Dikreg. Badanie zostało przeprowadzone przy użyciu projektowania faktorialnego, porównując klasy eksperymentalne stosujące metodę treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała oraz metodę treningu Tabata, uwzględniając poziom intensywności jako zmienną moderującą. Populacja w tym badaniu obejmowała wszystkich uczestników kursu Dikreg Seskoal rocznika 2023, liczącego łącznie 90 osób. Technika doboru próby zastosowana w tym badaniu to całkowity dobór próby, co oznacza, że liczba prób w tym badaniu wyniosła 90 uczestników kursu Dikreg Seskoal rocznika 2023. Techniki badawcze obejmowały testy i pomiary, w tym badaniu zastosowano systemy testowe typu battery A i battery B, które są powszechnie stosowane przez TNI. Technika analizy danych w tym badaniu wykorzystała metodę analizy MANOVA (wielowymiarowa analiza wariancji) z pomocą programu do przetwarzania danych SPSS w wersji 23.00. Na podstawie analizy wyników badania i dyskusji: 1) Istnieje istotny wpływ treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała i treningu Tabata na sprawność fizyczną uczestników kursu Dikreg Seskoal, z wartością istotności 0,001 < 0,05, 2) Istnieje istotny wpływ intensywności treningu na sprawność fizyczną uczestników kursu Dikreg Seskoal, z wartością analizy wielowymiarowej F wynoszącą 677 oraz wartością istotności 0,001 < 0,05, oraz spadkiem procentowej zawartości tkanki tłuszczowej o 6,80%, 3) Trening obwodowy z wykorzystaniem masy ciała o wysokiej intensywności jest bardziej skuteczny niż trening Tabata, co jest widoczne z wartości istotności 0,001 < 0,05, mianowicie wyniki treningu obwodowego z wykorzystaniem masy ciała wzrosły o 5,14%, podczas gdy wyniki treningu Tabata o wysokiej intensywności wzrosły o 0,63%.
Słowa kluczowe
wpływ, trening obwodowy z wykorzystaniem masy ciała, trening Tabata, sprawność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wyznaczenie optymalnej dawki treningu rekreacyjnego na rowerze jako efektywnej fizjoterapii prowadzącej do zmian w aktywnym trybie życia

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan

 

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan – Identification of recreational cycling training dose as an effective physical therapy to elicit changes into active lifestyle –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 31-35

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8A10

Streszczenie
Celem tego badania jest określenie związku między nawykami życiowymi w okresie nowej normalności a (1) składem ciała oraz (2) poziomem tlenu we krwi po jeździe na rowerze w maseczce. Badanie to jest studium wieloośrodkowym pomiędzy Indonezją a Malezją, przy czym dane prezentowane tutaj dotyczą specyficznie regionu DI Yogyakarta w Indonezji i obejmują badanie obserwacyjne analityczne z wykorzystaniem podejścia przekrojowego. W badaniu wzięło udział 71 osób badanych. Instrumenty użyte do zbierania danych to zachowania związane z kondycją fizyczną podczas pandemii (częstotliwość i czas trwania ćwiczeń), pomiary antropometryczne oraz nasycenie tlenem po jeździe na rowerze w czasie pandemii. Skład ciała został określony za pomocą wzoru BMI, uwzględniającego wzrost i wagę. Nasycenie tlenem podczas jazdy na rowerze mierzono przy użyciu pulsoksymetru FOX-1(N) firmy Elitech Technovision. Największy odsetek osób jeżdżących na rowerze to dwa razy w tygodniu (42,25%), za którymi plasują się trzy, jeden, piąty i czwarty raz w tygodniu. Większość uczestników jeździła na rowerze przez 120 minut (35,21%), a następnie przez 180 minut, 60 minut, 30 minut itd. Dane dotyczące nasycenia tlenem pokazują, że większość badanych ma nasycenie tlenem na poziomie 98% (47,8% respondentów), żaden z nich nie osiągnął 100%, ale 97% nasycenia, 96% zajmuje drugie i trzecie miejsce w dystrybucji. Z pierwotnych danych uzyskanych w Indonezji tylko nasycenie tlenem i czas trwania jazdy na rowerze wykazały bardzo istotny związek (p=0,009), podczas gdy inne zmienne, takie jak BMI i częstotliwość jazdy na rowerze, nie wykazały istotnej korelacji. Można zatem wnioskować, że istnieje istotny związek między czasem trwania ćwiczeń, a konkretnie jazdą na rowerze, a nasyceniem tlenem u indonezyjskich badanych.
Słowa kluczowe
jazda na rowerze, aktywność fizyczna, zachowania związane z kondycją, skład ciała, nasycenie tlenem, ćwiczenia i pandemia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rozwój modelu nauczania wychowania fizycznego z zakresu piłki nożnej, opartego na metodzie uczenia się kooperacyjnego, mającego na celu zwiększenie motywacji i współpracy wśród uczniów

Galih Pamungkas, Sumaryanto, Komarudin, Faza Annasai

 

Galih Pamungkas, Sumaryanto, Komarudin, Faza Annas – Development of a physical education learning model football game materials based on cooperative learning to increase student motivation and cooperation –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 23-30

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8900

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest: 1. Zbadanie skuteczności modelu nauczania wychowania fizycznego, opartego na metodzie uczenia się kooperacyjnego, zaprojektowanego w celu zwiększenia motywacji i współpracy wśród uczniów szkół średnich. 2. Ocena możliwości wdrożenia modelu nauczania wychowania fizycznego opartego na uczeniu się kooperacyjnym, mającego na celu zwiększenie motywacji i współpracy wśród uczniów szkół średnich. Realizacja praktyczna modelu nauczania wychowania fizycznego, wykorzystującego metody uczenia się kooperacyjnego, w celu wzrostu motywacji i współpracy uczniów szkół średnich. Materiały i metody. W badaniu zastosowano model badawczo-rozwojowy (R&D), opierając się na procedurze rozwojowej ADDIE. Badanie przeprowadzono wśród uczniów klasy X SMA N 1 Seyegan, z próbą liczącą 16 uczniów.
Wyniki. Analiza wykazała, że średni wynik nauczania na pierwszym spotkaniu wyniósł 44,125, a na drugim spotkaniu wzrósł do 64,875. Wartość p (dwustronna) wyniosła.000. Zatem, przyjmując próg istotności na poziomie 0,05, hipoteza zerowa (H0) zostaje odrzucona, co oznacza znaczącą poprawę pomiędzy pierwszym a drugim spotkaniem. Średni wynik nauczania na drugim spotkaniu osiągnął poziom 64,870, a na trzecim wzrósł do 81,125, przy wartości p (dwustronnej) wynoszącej 0,001. Odrzucenie H0 przy przyjętym progu istotności wskazuje na znaczącą poprawę między drugim a trzecim spotkaniem. Porównanie wyników nauczania z pierwszego i trzeciego spotkania pokazało wzrost średniej z 44,125 do 81,125, przy wartości p (dwustronnej) 0,000. Odrzucenie H0 potwierdza znaczącą poprawę od pierwszego do trzeciego spotkania.
Wnioski. Badanie nad opracowaniem modelu nauczania wychowania fizycznego, wykorzystującego kooperacyjne metody nauczania w piłce nożnej, w celu zwiększenia motywacji i współpracy wśród uczniów szkół średnich, wykazało jego przydatność i skuteczność. Opracowany model nauczania wychowania fizycznego, oparty na metodzie uczenia się kooperacyjnego, skutecznie zwiększa motywację i współpracę wśród uczniów szkół średnich.
Słowa kluczowe
model nauczania, wychowanie fizyczne, uczenie się kooperacyjne, piłka nożna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2