Autor: Agata Michalska, Zbigniew Śliwiński, Justyna Pogorzelska, Marek Grabski

Obecne podejście do postępowania posturalnego u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym

Agata Michalska, Zbigniew Śliwiński, Justyna Pogorzelska, Marek Grabski

Agata Michalska, Zbigniew Śliwiński, Justyna Pogorzelska, Marek Grabski – A Current Approach to Postural Care for Patients with Cerebral Palsy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 102-112

Streszczenie
Rehabilitacja stanowi zasadniczy element postępowania leczniczego w mózgowym porażeniu dziecięcym (MPD). Jednym z jej celów jest przeciwdziałanie wtórnym deformacjom mięśniowo-szkieletowym. Stosowanie różnorodnych technik w celu minimalizacji nieprawidłowości postawy oraz ułatwienia funkcji określane jest mianem postępowania posturalnego. Obejmuje ono odpowiednie pozycjonowanie pacjentów w pozycji leżącej, siedzącej i stojącej połączone z fizjoterapią.
Cel. Celem pracy jest przedstawienie aktualnego podejścia do postępowania posturalnego w oparciu o przegląd piśmiennictwa.
Wnioski. Jak dotąd nie opracowano ogólnie przyjętych zaleceń dotyczących wsparcia pozycji leżącej, siedzącej i stojącej w ramach programu posturalnego. Większość badań w tym obszarze to badania przeprowadzane na nielicznych grupach, z krótkim czasem obserwacji. Stąd trudna jest ocena skuteczności programu posturalnego, choć wyniki niektórych badań wskazują go, jako obiecującą metodę przeciwdziałania neurogennemu zwichnięciu stawu biodrowego. Uznaje się, że odpowiednie wsparcie pozycji ułatwia podjęcie aktywności i wspiera uczestnictwo osób z MPD, zwiększa poczucie kompetencji i motywuje do działania. Ze względu na zmiany konstrukcyjne sprzętu i wprowadzanie na rynek nowych rozwiązań istnieje pilna potrzeba prowadzenia dalszych badań w tym obszarze.

Słowa kluczowe:
postępowanie posturalne, mózgowe porażenie dziecięce

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Czy warto jest zajmować się polską medycyną przełomu XIX i XX wieku w kontekście idei „doraźnej pomocy”?

Jacek Rytkowski, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

Jacek Rytkowski, Marek Kiljański, Zbigniew Ślwiński – Is it worth taking care of Polish medicine at the turn of the 19th and 20th century in the context of the idea of “immediate help”? Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 94-101

Streszczenie
Przedstawiany tekst wpisuje się w projektowany cykl publikacyjny dotyczący szeroko rozumianej problematyki zdrowia publicznego, zabezpieczenia medycznego oraz higieny w Warszawie lat 20 i 30 XXw. Należy podkreślić, że planowana seria ma charakter nowatorski odnoszący się do elementów albo kompletnie nieznanych w literaturze przedmiotu, albo omawianych jedynie fragmentarycznie (na przykład, w publikacjach autorstwa J. Janiuka, E.Szmaj, A.Bołdyrew, Sz. Rudnickiego, M. Nawrot-Borowskiej). Tym bardziej istotnym wydaje się zajęcie wspominaną tematyką w sposób całościowy, wieloaspektowy i pogłębiony.
Pytanie stanowiące motyw niniejszej publikacji jest przewrotne w oczywisty sposób, ponieważ odpowiedź narzuca się samoistnie: owszem, rolą historii jest również troska o pamięć, a zatem badanie każdego elementu rzeczywistości mieści się w zakresie zainteresowań historyków. Jednakże, czy wszystkie zagadnienia „godne są” zainteresowania? Co przesądza o tym, że dany aspekt otoczenia zasługuje na historyczne opracowanie, przekazanie potomnym wiedzy na jego temat. Te pytania są istotne, zaś makiawelizam.

Słowa kluczowe:
medycyna, historia medycyny, doraźna pomoc, zdrowie publiczne

Artykuł opublikowany tylko w j. polskim, dostępny wyłącznie w papierowej wersji czasopisma

Bez kategorii

Bezpieczny wysiłek fizyczny u pacjentów z cukrzycą

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka – Safe physical effort for diabetic patients. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 86-93

 

Streszczenie
Systematyczne podejmowanie regularnego, wyczynowego wysiłku fizycznego jest ważną składową leczenia cukrzycy. Dobre wyrównanie metaboliczne cukrzycy stanowi kluczowy element efektywności treningu fizycznego i sukcesu sportowego. Osoba aktywna sportowo z cukrzycą typu 1 wymaga bardzo precyzyjnego dawkowania insuliny oraz dużej wiedzy i umiejętności interpretacji zjawisk metabolicznych zachodzących w organizmie podczas treningu fizycznego. Błędy w zakresie insulinoterapii zwiększają ryzyko wystąpienia ostrych powikłań cukrzycy, hipoglikemii, kwasicy ketonowej oraz negatywnie wpływają na wyniki sportowe.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, sport wyczynowy, insulina – dawkowanie, metabolizm węglowodanów

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Funkcjonalne aspekty terapii zajęciowej

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak – The functional aspects of occupational therapy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 78-85

 

Streszczenie
Podstawową intencją terapii zajęciowej jest zmniejszanie ograniczeń funkcjonalnych lub całkowita ich likwidacja wraz z dążeniem do uzyskania, na miarę posiadanych możliwości psychofizycznych samodzielności, samowystarczalności i niezależności. Celem pracy jest wskazanie na terapię zajęciową jako środka w dążeniu do doskonalenia sprawności funkcjonalnej, niezbędnej do wykonywania codziennych czynności i zajęć.
Funkcje w medycynie oznaczają czynności oraz wiele procesów fizjologicznych, mających zasadnicze znaczenie w pracy organizmu jako całości. W terapii zajęciowej poprzez określenie „funkcja” rozumie się szereg czynności, które uczestnik terapii jest w stanie wykonać. W artykule przedstawiono i omówiono uwarunkowania przywracania funkcji ruchowych, które terapeuta zajęciowy powinien uwzględnić w swojej pracy zawodowej.

Słowa kluczowe:
terapia zajęciowa, sprawność funkcjonalna, dysfunkcja

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Zmiany ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa pod wpływem serii zabiegów magnetoterapii niskiej częstotliwości – badanie randomizowane z pojedynczą ślepą próbą

Katarzyna Juścińska, Wojciech Garczyński, Ignacy Kłonowski, Tomasz Kowalik, Magdalena Gębska

Katarzyna Juścińska, Wojciech Garczyński, Ignacy Kłonowski, Tomasz Kowalik, Magdalena Gębska – Changes in mobility of the lumbar spine under the influence of a series of low-frequency magnetotherapy procedures – randomized single-blind study. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 64-77

Streszczenie
Wprowadzenie. W literaturze odnajdujemy wiele prac, w których podkreślana jest ogromna rola, jaką pełni fizykoterapia w leczeniu schorzeń kręgosłupa. Terapia polem magnetycznym niskiej częstotliwości wykorzystywana jest głównie, jako jeden z wielu elementów kompleksowej rehabilitacji.
Cel pracy. Celem badań była ocena wpływu serii zabiegów z użyciem magnetoterapii niskiej częstotliwości na ograniczenie ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa, a także określenie, czy wartość BMI oraz wiek pacjentów, wpływa na uzyskany wynik zakresu ruchomości.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 40 osób, w wieku od 30 do 71 lat. Ruchomość zmierzono pierwszego oraz ostatniego dnia terapii, za pomocą zmodyfikowanego testu palce – podłoga. Badanie było randomizowane z pojedynczo ślepą próbą. W grupie A zastosowano zabieg magnetoterapii niskiej częstotliwości, a w grupie B symulację zabiegu. Analizę statystyczną wykonano w programie Statistica 12.
Wyniki. Różnice wyników uzyskanych przed oraz po serii zabiegów w poszczególnych grupach badanych stanowiły wartość nieistotną statystycznie (p = NS).
Wnioski. Magnetoterapia niskiej częstotliwości nie wpływa na zakres ruchomości lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Wartość wskaźnika masy ciała w nieznacznym stopniu wpływa na zakres ruchów, a także nie ma związku pomiędzy wiekiem osób biorących udział w badaniu a zakresem ruchomości danego odcinka kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
magnetoterapia, pole magnetyczne, lędźwiowy odcinek kręgosłupa, ograniczenie ruchomości

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Bez kategorii

Wady postawy – analiza występowania u dzieci w wieku szkolnym oraz ocena wiedzy rodziców na temat ich profilaktyki i korekcji

Renata Sawicka

Renata Sawicka – Faulty posture – analysis among school-age children and assessment of parents’ knowledge of prevention and correction. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 56-63

 

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest analiza częstości występowania wad postawy wśród dzieci w wieku szkolnym. Postanowiono również ocenić czy miejsce zamieszkania ma wpływ na częstość występowania wad postawy oraz na wczesną diagnozę wad postawy. Dodatkowo poznano stan wiedzy rodziców na temat profilaktyki i korekcji wad postawy.
Materiał i metodyka. Ocenie postawy poddano łącznie 118 dzieci w wieku od 9 do 13 lat, z czego 58 osób stanowią dziewczęta, a 60 osób to chłopcy. Do oceny postawy ciała posłużono się metodą punktową wg Kasperczyka, polegającą na obserwacji budowy ciała w pozycji stojącej. Zebrane dane wprowadzano do bazy danych programu Excel. Obliczono% oddzielnie w stosunku do ogółu dziewcząt i oddzielnie w stosunku do ogółu chłopców. Do analizy statystycznej użyto Testu Chi2. Porównano dziewczęta i chłopców pod względem rozkładów wyników w zakresie poszczególnych analizowanych zmiennych. Dla uzyskania wiedzy rodziców dotyczącej korekcji i profilaktyki wad postawy posłużono się metodą sondażu diagnostycznego w postaci kwestionariusza ankiety.
Wyniki. Stwierdzono, że wady postawy występują u 33% dzieci w wieku szkolnym oraz określono, że nie ma istotnej statystycznie różnicy pod względem płci a częstością ich występowania. Wykazano, że zarówno u dzieci mieszkających w mieście jak i na wsi występują wady postawy. Udowodniono, że nie ma istotnego statystycznie związku między miejscem zamieszkania a wiekiem zdiagnozowania wady postawy.
Z przeprowadzonych badań wynika, że rodzice są świadomi przyczyn powstawania i korekcji wad postawy.
Wnioski. 1.U dzieci w wieku szkolnym nadal występują wady postawy. 2.Nie ma istotnej statystycznie różnicy pod względem płci a częstością występowania wad postawy ciała. 3.Miejsce zamieszkania nie ma istotnego wpływu na rozpoznawanie wad postawy ciała. 4.Rodzice są świadomi profilaktyki i korekcji wad postawy ciała. 5.Powszechne występowanie wad postawy powinno skłonić rodziców, opiekunów, nauczycieli do obserwacji rozwoju dzieci, co pozwoli na wczesną interwencję terapeutyczną.

Słowa kluczowe:
wady postawy, postawa ciała, profilaktyka, korekcja

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Wpływ głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy na dolegliwości okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski – The effect of deep electromagnetic stimulation of pelvic floor muscles on low back pain in female patients with stress urinary incontinence. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 46-54

 

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy na dolegliwości okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na grupie 85 kobiet z przewlekłym zespołem bólowym okolicy lędźwiowo-krzyżowej i współistniejącym nietrzymaniem moczu, które poddano serii 10 zabiegów głębokiej stymulacji elektromagnetycznej dna miednicy. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, oceny funkcji dnia codziennego i zmian nasilenia objawów związanych z nietrzymaniem moczu.
Wyniki. Po terapii zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie stopnia nasilenia dolegliwości bólowych kręgosłupa wg skali VAS – Me(IQR) odpowiednio: 5 (4-7) przed terapią vs 3 (1-4) po terapii. Istotnej statystycznie poprawie uległa także zdolność poruszania się oraz aktywność codzienna. Zaobserwowano również istotne statystycznie zmniejszenie się częstości występowania epizodów nietrzymania moczu oraz zmniejszenie się ilości traconego moczu. Uzyskane efekty terapii nie były długotrwałe. U połowy pacjentek zarówno efekt analgetyczny, jak i poprawa dolegliwości związanych z nietrzymaniem moczu utrzymywały się co najwyżej 2 miesiące (IQR: 1-3 miesięcy dla ZBK i IQR: 1-2 miesiące dla WNM).
Wnioski. 1. Głęboka stymulacja elektromagnetyczna mięśni dna miednicy wpływa na zmniejszenie dolegliwości bólowych okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa i zmniejszenie objawów wysiłkowego nietrzymania moczu. 2. Utrzymujący się efekt poprawy nie jest długotrwały.

Słowa kluczowe:
ból kręgosłupa lędźwiowego, nietrzymanie moczu, mięśnie dna miednicy, stymulacja elektromagnetyczna

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Porównanie wydolności fizycznej u dzieci w wieku 10-12 lat pływających i niepływających

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański – Comparison of Physical Capacity in Swimming and Non-swimming Children Aged 10-12. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 36-44

Streszczenie
Cel pracy. Nadrzędnym celem pracy było porównanie wydolności fizycznej u dzieci pływających i niewykazujących aktywności fizycznej w przedziale wiekowym 10-12 lat.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono wśród 60 dzieci, spośród których 30 regularnie pływała natomiast druga połowa nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Materiał badawczy stanowiło 13 dziewczynek i 17 chłopców w przedziale wiekowym 10-12 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano kwestionariusz ankiety oraz dwie próby wysiłkowe: próbę Ruffiera i test 6-minutowego marszu.
Wyniki. W badanych próbach wydolnościowych zauważono, że osoby pływające uzyskały lepsze wyniki od tych, które nie uprawiają sportów. Próba Ruffiera ukazała, że na niemalże każdym szczeblu, wydolność fizyczna była lepsza u osób pływających. Test 6-minutowego marszu wykazał, że osoby pływające mogły pokonać dłuższy dystans przy niższym nakładzie wydolnościowym aniżeli osoby bierne fizycznie. Analizując wyniki statystyczne zauważyć można zależność pomiędzy regularnością aktywności fizycznej a poziomem wydolności.
Wnioski. Dzieci podejmujące aktywność fizyczną mają większą wydolność niż bierne fizycznie. Na wyniki ma także wpływ sposób spędzania czasu wolnego i ilość czasu poświęcanego dziennie na aktywność.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, pływanie, ruch, aktywność fizyczna

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Postawa ciała dzieci trenujących piłkę ręczną

Katarzyna Michalak, Natalia Dobrowolska, Sławomir Motylewski, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

Katarzyna Michalak, Natalia Dobrowolska, Sławomir Motylewski, Elżbieta Poziomska-Piątkowska – Body posture in children practicing handball. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 30-35

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena postawy ciała dzieci trenujących piłkę ręczną oraz analiza ewentualnych asymetrii związanych z uprawianiem tej dyscypliny sportu.
Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone wśród 40 12-letnich dzieci (15 dziewcząt i 25 chłopców) trenujących piłkę ręczną w Klubie Sportowym Anilana, przy ul. Sobolowej 1 w Łodzi, przez co najmniej 3 lata. Dzieci zostały poddane ocenie postawy ciała według Metody Punktowej Kasperczyka.
Wyniki. Wyniki badań przeprowadzonych wśród dzieci trenujących piłkę ręczną nie wykazały istotnych statystycznie odchyleń od prawidłowej postawy w aspekcie ustawienia głowy, barków, klatki piersiowej, brzucha, lordozy lędźwiowej, kręgosłupa ani kolan. Tylko u jednego z badanych dzieci zaobserwowano znaczne zmiany w ustawieniu klatki piersiowej, a u trojga – nieprawidłowe ustawienie stóp.
Wnioski. 1. Uprawianie piłki ręcznej przez okres minimum 3 lat pozwala na zachowanie i utrwalenie prawidłowej postawy ciała dzieci w wieku 12 lat. 2. Trenowanie piłki ręcznej przez okres minimum 3 lat nie powoduje wystapienia asymetrii posturalnej.

Słowa kluczowe:
postawa ciała, trening sportowy, młodzież

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii

Efektywność wybranych zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa

Tomasz Miśkiewicz, Zbigniew Dudkiewicz, Robert Irzmański, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

Tomasz Miśkiewicz, Zbigniew Dudkiewicz, Robert Irzmański, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska – Efficacy of selected physiotherapeutic procedures in the treatment of lumbar spine pain. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 12-28

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena efektywności wybranych zestawów zabiegów fizjoterapeutycznych na dolegliwości bólowe występujące w odcinku lędźwiowo-krzyżowym spowodowane chorobą zwyrodnieniową.
Materiały i Metody. W badaniu wzięło udział 45 pacjentów z zespołami bólowymi w obrębie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, którzy poddani byli serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Badani zostali podzieleni na cztery grupy. Trzy grupy podzielono w zależności od zastosowanych zestawów zabiegów fizjoterapeutycznych, natomiast czwartą grupę (porównawczą) stanowili badani pobierający tylko i wyłącznie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) przez okres trwania serii zabiegów w pozostały grupach. Chorzy zostali przebadani za pomocą kwestionariusza ankiety własnego autorstwa, kwestionariusza SF-36 (vol.2) wersji skróconej 11. pytaniowej (wersja Polska), użyto także testu Lovetta, skali Laitinena oraz testów diagnostycznych (Laseque’a, Bragarda, Thomayera). Badania były przeprowadzone bezpośrednio przed podjęciem serii zabiegowej oraz dwa tygodnie po jej zakończeniu.
Wyniki. Badani byli w wieku od 45-65 lat. 71,1% stanowiły kobiety, a 28,9% mężczyźni. 13,3% osób było aktywnych fizycznie. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa była przyczyną dolegliwości bólowych u wszystkich pacjentów biorących udział w badaniach. W grupie badawczej wykazano istotną statystycznie różnicę pomiędzy wynikami stopnia nasilenia bólu, poziomu siły mięśniowej oraz jakości życia mierzonymi przed fizjoterapią oraz 2 tygodnie po jej zakończeniu. U 90% osób biorących udział w zabiegach uzyskano zwiększenie siły mięśniowej, natomiast w grupie porównawczej jedynie u 6%. Poprawa zakresów ruchomości w omawianym odcinku kręgosłupa dotyczyła 46,6% badanych biorących udział w serii zabiegowej. W grupie porównawczej żaden z pacjentów nie uzyskał poprawy zakresu ruchomości.
Wnioski. Zabiegi fizjoterapeutyczne mają pozytywny wpływ na ograniczenie objawów chorobowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Oddziałują one korzystnie na poprawę jakości życia, siły mięśniowej, zakresów ruchomości oraz zmniejszenie, bądź całkowite usunięcie dolegliwości bólowych. Niezależnie od zastosowanego zestawu zabiegów fizjoterapeutycznych działały one lepiej, niż przyjmowanie samych niesteroidowych leków przeciwzapalnych przez pacjentów.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, choroba zwyrodnieniowa, odcinek lędźwiowo-krzyżowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne

Pobierz/Download/下載 Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版
Bez kategorii
1 2 3 … 20